ประสบการณ์ที่น่ากลัวที่สุด [ตอนจบ] # The Most Horrible Experience # 2

Dear All Steemian Friends.

Photo By @tookta

สวัสดีค่ะเพื่อนๆชาวไทยใน Steemit ทุกๆท่าน.

ต่อจากโพสต์เมื่อวาน
::: พอเรามาถึง เกสเฮ้าส์ ผู้จัดการ ก็เตรียมห้องให้เรา เป็นห้องที่ อยู่ชั้นสอง ห้องสุด
ท้าย ซึ่งห่างไกลจาก ห้องที่ว่าหลอนมากๆ แต่พอเรา จะเข้าห้อง หางตาก็เหลือบไป
เห็นห้องนั้น ซึ่งมันอยู่ชั้นล่าง และถามผู้จัดการว่า "แล้วห้องนั้นล่ะ ไม่ว่างเหรอ?" เขา
มองหน้าเรา แบบสงสัยนิดๆ แล้วตอบว่า "ว่างค่ะพี่ทำไมคะ?" เราตอบไปว่า "งั้นพี่ขอ
เปลี่ยนเป็น ห้องนั้นจะได้มั๊ย?" เขามองหน้าเราแบบไม่ค่อย อยากจะเชื่อหูตัวเอง เรา
จึงย้ำไปว่า "ห้องนั้น ดูน่าอยู่กว่า คิดว่า คงจะเย็นกว่าห้องนี้" เขาตอบเราว่า "ได้ค่ะพี่"
แล้วเขา ก็ช่วยเรา หิ้วกระเป๋า ลงไป ที่ห้องนั้น ทันที เป็นห้องเล็กๆ กระทัดลัด เราไม่
ชอบ อยู่คนเดียว ในห้องที่ กว้างใหญ่เกินไป ความรู้สึกแรก หลังจากที่ มองไปรอบๆ
เราชอบมาก มีแค่เตียงนอน กับห้องน้ำ และตู้เสื้อผ้าเท่านั้น จากนั้นก็เดินไปดูที่ห้อง
น้ำ ดูสะอาดดี แต่ในห้องน้ำ มันเย็นกว่า ห้องนอน พอจัดของเสร็จ ก็ถอดเสื้อผ้า เข้า
ห้องน้ำ อ่านหนังสือ ในความรู้สึก ไม่ว่าจะทำอะไร ก็อยากจะเข้าไปทำ ในห้องน้ำ ก็
ทำอยู่แบบนี้ เกือบสามเดือน

::: วันนึง พี่ที่ซักผ้า ให้กับเกสเฮ้าส์ ถามเราว่า "เป็นไงเจ๊ใหม่ อยู่ห้องนั้นสบายดีมั๊ย?
เราตอบไปว่า "ก็ดีค่ะ ทำไมเหรอคะ?" เขาถามต่อว่า "ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ?" เราจึง
ถามต่อไป ด้วยความอยากรู้ "ทำไม?" แล้วพี่เขา ก็เล่าให้ฟังว่า " ก็ห้องนั้นน่ะ มีหนุ่ม
แคนนาดา ตายในห้องน้ำ ตายหลายวันจนขึ้นอึด แล้วถึงมีคนมาเห็น ตอนที่เจ้าหน้า
ที่ หามศพเขาออกมา จากห้องน้ำ ไม่ยอมออกด้วย พอเอาศพเขา ออกมาได้ ทีนี้หา
พาสปอร์ตไม่เจอ ช่วยกันหายังไง ก็หาไม่เจอ ทั้งที่ห้อง ก็เล็กนิดเดียว จนพี่ต้องจุด
ธูปบอกเขา ถึงเจอ อยู่ที่หัวเตียง แต่แปลก ไม่มีใครเห็นเลย.....เอาล่ะสิ ก็รู้สึกว่าทำ
ไม ชอบอยู่ในห้องน้ำจัง อยู่ทั้งวัน ทั้งคืนก็ยังได้ พอรู้เช่นนั้น ก็ย้ายออกทันทีเลยค่ะ

::: แต่เคสนี้ เราไม่ค่อยกลัว เพราะคิดว่า เขามาดี แต่ไม่ใช่กับแขก และคนงาน โดย
เฉพาะ น้องชายเรา ห้องนั้น จะเปิดประตูเอง ทุกคืน หลังเที่ยงคืน คืนละหลายๆครั้ง
แต่ตอนที่เราอยู่ ก็ไม่เห็นเปิดเอง สักครั้งเดียว.....มีอยู่วันนึง ประมาณ บ่ายโมงกว่า
เรามีแขกประจำ หลายคน กลับมาอยู่ ที่เกสเฮ้าส์ ทุกคน นั่งอยู่ บริเวณนั้น ประมาณ
สิบกว่าคน ก็คุยกัน เสียงดัง พอสมควร จู่ๆ ก็มี เสียงเคาะ ที่ประตู หน้าห้อง สามครั้ง
ดังมาก ทุกคน รู้ว่าไม่มีคนอยู่ เพราะเราเอง จะไม่เปิดห้องนี้ ให้ใครอยู่ ถ้าไม่จำเป็น
จริงๆ และต้องเป็น ผู้หญิง จึงจะอยู่ได้ นานเป็นเดือน.......ตอนนั้น แขกทุกคน มอง
หน้ากัน แล้วลุกออกห่าง ทันทีเลย.....อีกครั้งนึง เราต้องกลับไปเยี่ยมแม่ที่เกาะไซ
ปัน หนึ่งเดือน พอกลับมาถึงตอนเย็น ประมาณ หกโมงครึ่ง วันนั้น เรารู้สึกว่า ทำไม
เกสเฮ้าส์ มันเงียบจัง ก็นึกสงสัย จึงออกไปยืนที่หน้าห้องนั้น และมองขึ้นไป ที่ห้อง
แขก อยากรู้ว่า มีแขก อยู่ชั้นบนมั้๊ย แล้วห้องนั้น ก็เปิดประตูเอง ทันที ทำเอาขนลุก
เลย....มีอีกหลายเคสมาก เล่าไม่หมด คนงาน โดนบ่อยมากค่ะ
เป็นความเชื่อ ส่วนบุคคล ควรใช้วิจารณญาณ ด้วยนะคะ

Thank you for visiting my post!

ขอบคุณ เพื่อนๆทุกคน ที่ติดตาม เรื่องราว ของเราเสมอมา
ขอบคุณสำหรับ อัปโหวต + คอมเม้นท์ และกำลังใจที่มีให้กัน
Much Love @tookta
เส้นขั้นลาย.png