Ne güzel anlatmışsınız, hep daha fazlasını satın almaya yönlendiren toplumsal üst bilinç yüzünden ömür boyu köle gibi çalışıyoruz. Nafile, mutlu olamıyoruz. Yine de statü için satın aldığımız markalar ve gittiğimiz kafelerle bu anlayışı destekliyoruz... İlginçtir bunların sebebi olarak gösterilen kapitalizm, zenginliği arttırmayı hedeflemez, biriken sermayeyle işgücü almayı ve yatırım yapmayı hedefler. Demek ki sebep kapitalizm değil, doymak bilmeyen egomuz. Bizi yavaş yavaş ruhsal ve ekonomik çöküşe götüren satın alma alışkanlığımızdan acaba kurtulabilir miyiz? Kitlesel bir vazgeçiş mümkün müdür?
You are viewing a single comment's thread from:
bence mümkün değildir azizim. ama insanları olabildiğince bu konuda aydınlatmak ve daha anlamlı bir hayat sürmelerini sağlamak bence çok faydalı ve onur verici bir harekettir. mutlu olmak için insanın paraya ihtiyacı olmadığını latin amerika ülkelerinin çoğunda görebilirsiniz mesela. insanların neredeyse hepsi fakir ama her anını doya doya yasarlar, sokaklarında gezdiğinizde o mutluluğu hissedersiniz. içinden geldiği gibi dans ederler köse baslarında oysa evde karınlarını zor doyurdukları gerçeği her gün onları bekliyordur. ama onlar bu hayatın anlamının çok para olmadığını çözmüs insanlardır. umarım bir gün herkes bunu anlar ve gerçek bir hayat sürmenin tadına erisir.