Source
Newton'un Evrensel Çekim Yasası
Newton'un denklemi ilk olarak 1686 Temmuz'ında Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica'da ortaya çıktı. Lincolnshire'daki o meyveden o ağacın neden ağacın düştüğünü açıklıyor. Apple'ın Isaac Newton'un başının üzerine gelip gelmediği, bazı hikayelerin sahip olabileceği gibi, bu denklem neden yere kök saldığınızı, Güneş etrafında yörüngede Dünya'yı kilitleyen ve Nasa mühendisleri tarafından erkeklere ay.
Bu, evrendeki tüm madde parçacıklarının yerçekimi kuvveti aracılığıyla birbirlerini çekeceği fikrini kapsıyor - Newton kanunu bize bu çekimin ne kadar güçlü olduğunu anlatıyor. Denklem, iki nesne arasındaki kuvvetin (F), kütlelerinin (m1 ve m2) çarpımıyla aralarındaki mesafenin karesiyle orantılı olduğunu söyler. Denklemdeki kalan terim G, deneyle ölçülmesi gereken yerçekimi sabiti ve 2007'den itibaren, ABD'li bilim adamları bunu, ikinci karenin kilogramı başına 6.693 × 10−11 metreküp olarak ölçtüler.
Lab Notlar'a kaydolun - Guardian'ın haftalık bilim güncellemesi
Daha fazla oku
Newton, astronomların ondan önceki yüzlerce ölçümünü inceledikten sonra formüle geldi. Stargazers, bin yılın gece gökyüzündeki yıldızların ve gezegenlerin yerlerini kataloglayarak geçirdi ve 17. yüzyılda Alman astronom ve matematikçi Johannes Kepler bu hareketlerin geometrisini ortaya çıkardı. Mars'ın hareketine bakarak, Kepler gezegenlerin güneşi eliptik yollarda harekete geçirdiğini ve bir tür gök cismi çalışmasında, gezegensel hareketin üç kanunu astronomların gelecekte verilere dayanarak gezegenlerin konumunu çalışmalarına izin verdiğini hesaplamıştı. geçmiş kayıtlardan.
Kepler'in yasaları, gezegenlerin güneşin etrafında nasıl hareket ettiklerini açıklıyor, ama nedenini değil. Newton bu boşluğu doldurdu ve birbirlerinin etrafında hareket eden bedenler arasında hareket eden bir güç olduğunu varsayarak.
Hikaye, Newton'un bir elmanın yere düştüğünü gördü ve meyvenin neden her zaman yere düştüğünü merak etti; neden sola ya da sağa kaçmadı? Kendi hareket yasalarına göre, ayakta duruştan hareket etmeye başlayan her şey hızlanmakta ve hızlanma olduğunda, bir güç olmalıdır. Elma ağacın içinde başladı ve yeryüzüne indi, yani elma ve dünya arasında bir çekim gücü olmalı.
Ve elma ağacın içinde daha yüksek olsaydı bile, yine de yeryüzüyle, Newton'la niçin bu çekim gücünü hissederdi. Aslında cazibe, bir ağacın tepesinde durmasa bile, gökyüzüne doğru ilerlememelidir. Bu soruyu gündeme getirdi: Eğer Dünya'nın etrafındaki her şey ay da dahil olmak üzere bu çekim gücünü hissederse, en yakın komşumuz neden elmalımızın yaptığı gibi gezegenimizin yüzeyine düşüp düşmüyor?
Newton, Ay'ın Dünya'nın çekici gücünün etkisini hissettirdiğini ve gerçekten de Dünya'ya doğru düştüğü sonucuna vardı, ancak çökmesinin neden çok iyi bir sebebi vardı. Düşüncesini açıklamak için bir düşünce deneyi kullandı: Dünya üzerindeki bir dağın tepesinden yatay olarak bir top güllesini kovduğunuzu hayal edin. Top ileriye doğru hareket ederken eğri bir yörüngeyi takip eder ve yerçekimine göre aynı zamanda yere doğru çekilir. Top güllesini daha fazla enerji ile ateşleyin ve dağdan daha uzaklara iner, ama yine de bunu yaparken kavisli bir yörüngeyi takip ederdi.
Newton, top güllesini yeterli enerjiyle ateşlediyseniz, Dünya'nın her tarafına uçabilir ve asla inemezdi, çünkü top, topun altında, topla aynı hızda eğiliyordu. Başka bir deyişle, top Dünya çevresinde yörüngede olacaktı.
Ve bu, ay ile olan şeydir - Dünya etrafında serbest düşüştür, ancak Dünya yüzeyinin asla "yakalamadığı" kadar hızlı hareket eder.
Newton kanunu bize, iki nesne arasındaki çekim kuvvetinin gücünün, bir ışığın karartılırken, ışığın karartıldığı gibi, matematiksel olarak ters bir kare yasası olarak bilinen bir ilişkiden koptuğunu söyler.
Alandaki düşmeyi görselleştirmenin başka bir yolu, bir nesnenin etrafındaki yer çekimi alanını bir dizi eşmerkezli küre olarak hayal etmektir. Her küre, yerçekimi alanının aynı "miktarını" temsil eder, ancak nesneden daha fazla olan küreler daha büyüktür, böylece aynı alan daha geniş bir alana yayılır. Bu alan, bu kürelerin yüzey alanları ile orantılı olarak nesneden uzaklaştıkça zayıflar.
M1 ve m2 gezegenler ve yıldızlar olabilir ya da siz ve Dünya olabilir. Denklemi, kütle ve Dünya'nınki için rakamlar kullanarak hesaplayın ve Newton'unuzda ölçülen kilonuzu alacaksınız. Ağırlık, gerçek bilimsel terimlerle, herhangi bir zamanda kitlenize etki eden (kilogram cinsinden ölçülen) çekim kuvvetidir. Kütlenmeniz, evrende gittiğiniz her yerde aynı kalacaktır, ancak kilonuz kütle ve posi'ye bağlı olarak dalgalanacaktır.
Posted from my blog with SteemPress : http://steemblog.tk/2018/06/21/newtonun-evrensel-cekim-yasasi/