Öncelikle herkesin 23 Nisan Ulusal Eğemenlik ve Çocuk Bayramını kutlarım. Bizleri günlük yaşamın yoğunlugundan sıyırılıp çocukluğumuzu hatırlamamız için bu imkanı sunan Kuşadası ekibinede teşekkür ederim.
Çocukluğumda pek sosyal bir çocuk olduğum söylenemezdi. Nerede bir toplanma olur bir etkinlik olur ben oradan uzak dururdum. Sebebini şimdi düşündüğüm zaman neden uzak durduğuma bir türlü anlam veremiyorum. Çocuk aklı işte deyip geçiyorum şimdilik :) Herneyse 2. sınıftaydık 23 nisanı kutlayacağımız günün bir hafta öncesiydi Öğretmenimiz sınıfta bir duyuru yaparak'' Çocuklar Ulu Önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK'ün siz çocuklara hediye ettiği 23 nisana az bir süre kaldı bunun için süslemeler yapacağız ve okulumuzu temsilen çelenk bırakma törenine aranızdan 5 kişi seçeceğim'' dediğinde kafamı nasıl sıraya yapıştırdığımı hala hatırlar gibiyim :):) Öğretmenimiz kafamı sıraya yapıştırdığımı görmüş olacak ki ''Hüseyin sen'' diye başladı sayacağı 5 kişinin isimlerini saymaya şuan bile o anı hatırladığımda yüzümde bir tebessüm oluşuyor. İçimden offf dediğimi ama dışarıya bir kelime çıkmadığını çok iyi hatırlıyorum. O an sustum ve kaderime teslim olmuştum.
Kaynakca
Kaynakca
Günler geçmek bilmiyordu tüm arkadaşlarım evlerinde uyuyacak ben sabahın köründe kalkıp hiç bilmediğim bir ortama gidecek ve orada ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Günler geçti sınıfımızı süsledik 2 balon 3 tane süsleme kağıdı ve 2 bayrak getirmiştim sınıfa güzelce süslemelerimizi yaptık tabi benim aklım hala 23 nisan günündeydi. Neyse o gün geldi çattı oflaya puflaya öğrenci önlüğümü giydim okulun yolunu tuttum. Okula varınca bizim sınıftan herkes toplanmış öğretmenimizin gözü sanki beni arıyor gibi etrafa bakınıyordu. Ayaklarım geri geri gidiyor olacakki evimiz, okula yakın olmasına rağmen gecikmiştim. Tamam olduğumuza göre gidebiliriz diye bir ses duydum. İlçemizde resmi törenlerin yapıldığı meydana doğru yola çıktık. Meydana geldiğimizde üniformalı bir sürü asker polis görmüştüm etrafta şaşkındım ilk defa bukadar çok askeri,polisi bir arada görüyordum. İsteksizliğim yerini meraka bıraktı ve olan biteni merakla izlemeye başladım. Askerlerin çelenkleri ATATÜRK büstünün yanına bırakışını, bando ekibinin çaldığı marşları, okadar insanın bir anda şanlı marşımızı okuyuşunu herşeyi merakla izlemiştim. O gün olanlar benim için ilk defa yaşanmış şeyler,unutulmaz şeylerdi. Eve dönünce oranın atmosferinin beni etkilediğini his etmiştim. Bugunü Dünyanın tüm Çocuklarına armağan etmiş ulu önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK'ü bir kez daha rahmetle anar ve teşekkürler ederim.
Kaynakca
Hi @hsyndemir wonderfull testimony