Soms voel ik me een beetje schuldig naar Lars toe deze vakantie. Het mannetje wordt overal maar mee naar toe genomen, zit veel in de wagen of draagzak en slaapt wat korter of later dan normaal. Eigenlijk is het een heel gemakkelijk mannetje, hij vindt alles wel best en kijkt rustig de wereld in. Maar vandaag liet hij even merken dat het teveel was.
Ik leg Lars normaal altijd rond 12:00 in bed. Het ochtendslaapje en het slaapje in de namiddag mogen korter of later zijn dan normaal, het middagslaapje is heilig. Altijd in bed en altijd meerdere uren rust. Vaak slaapt Lars dan ook meteen en ligt hij rustig 2 tot 4 uur. Gisteren waren we al 'te laat' thuis voor het middagslaapje en was Lars wat onrustig in de auto terug. Vandaag brak ik mijn eigen regel opnieuw.
Het was nog zo gezellig in Breda en de tijd vloog voorbij. Rond 12:30 stapten we de auto in, om rond 13:00 weer terug bij het huisje te zijn. Ik had aan Lars zijn rode wenkbrauwen en het wrijven in zijn oogjes al gezien dat hij moe was en hoopte dat hij in de auto alvast even ging slapen. Maar wat begon met wat mopperen, ging al heel snel over in hard huilen. Het mannetje was zo overstuur en wist zich geen raad meer met zichzelf. Uiteindelijk ben ik maar op mijn knieën op de stoel gaan zitten om hem met beide handen te kunnen troosten. Lekker link, maar het hielp als enige iets. Eenmaal thuis hoefde hij zijn bedje maar aan te raken, en hij was vertrokken. Hij had gewoon zijn enige moment op de dag dat echt vaststaat, zo nodig. En ik had daar niet genoeg rekening mee gehouden.
De komende dagen gaan we hier weer even extra op letten.
Wat wel heel schattig was, was hoe Veerle hem probeerde te troosten. We hadden haar een filmpje gegeven in de auto, om wakker te blijven. Ze bleef de telefoon maar aan Lars geven om hem daarmee te kunnen troosten. 'Kijk baby' zei ze steeds. Eenmaal thuis plukte ze een bloemetje voor hem en dook ze in de maxicosi om hem te knuffelen.
Ook al haalt mama je ritme een beetje overhoop de afgelopen dagen, je zus zal altijd voor je zorgen vriendje.