Deze week staat in het teken van dieren en wat vertraging. De vertraging (met de blog) komt doordat ik een nieuwe computer heb, tijdens het overzetten van de ene compu naar de andere gaat er nog wel eens wat verloren... Mijn probleemoplossend vermogen werd tot het uiterste getest.... pfffff .... Gelukkig heb ik met wat hulp van Bart bijna alles weer werkend gekregen... dus nu alsnog de blog!
De week startte met een avondwandeling nog in het dorp waar we een kudde sangliers (everzwijnen) zagen lopen. Drie volwassenen en een hele hoop kleintjes. We hadden ze nog nooit zo dichtbij (het dorp) gezien. Nadat we ze in het veld zagen lopen, zagen we ze ook nog in de droge rivierbedding van de Argentesse lopen, toch best bijzonder om dat zo in het dorp te zien!
In onze cour genieten we ook van alle gekkootjes die we overal weg zien schieten. Soms lukt het er een te fotograferen, zie hierboven, meestal schieten ze meteen weg. Hieronder een aantal insecten en vlinders die we tegenkwamen tijdens diverse wandelingen. Een Carnaval des Animaux dus!
Muggen heb ik niet gefotografeerd, want ik zie ze niet en ik hoor ze niet. Toch ben ik behoorlijk lek geprikt... lijkt wel of ik de mazelen heb, grrr. Vorig jaar was Bart vooral de sjaak, ik dit jaar.
Carreaux
Vrijdag moest ik naar Alès om iets voor mijn Franse mobiele abonnement te regelen, en heb dat gecombineerd met een bezoekje aan een oude bouwmaterialen handel. Na de komst van mijn collega Jaco, hadden we twee kapotte tegels (carreaux) uit de keuken verwijderd en tijdelijk met een plankje opgevuld. Dit soort vloertegels heb je in 10.000 maten, dus het is de vraag of je ergens de goede maat tegenkomt. In ons huis hebben we geloof ik al zestien verschillende maten! Vlak bij Alès bleek zo'n oude bouwmaterialenhandel te zitten, dus ging ik even kijken. Nou inderdaad, flink terrein met oude wasbakken, deuren, hekken, tuinornamenten, fonteinen, zuilen, voederbakken en tegels, een héleboel tegels. Met de rolmaat in de hand op zoek naar de goede maat en warempel, er lag een stapeltje met de juiste maat. Stuk of tien gekocht, waarmee we e.e.a. kunnen gaan herstellen. Jammer voor Bart dat hij niet mee kon, hij had het vast ook tof gevonden daar rond te lopen. We komen vast een keer terug! Abonnement bij Orange ook kunnen regelen, dus weer wat acties van mijn lijstje af.
Voisins
Vrijdag wilden we een hapje gaan eten bij de TukTuk, ons Aziatische restaurant, die net een nieuwe pergola heeft gekregen op het vernieuwde Plan. Wat wil het toeval, dat Régis en Eve ook die avond wilden gaan, dus hebben we gezellig samen gegeten. Met Eve gaat het gelukkig een stuk beter na haar hersenoperatie van eind mei, ze kletst weer volop.
Tijdens dat eten meteen afgesproken om zondagochtend weer op onderzoek uit te gaan met Régis en zijn drone. Bij een prachtig stukje rivier de Crespenou, iets buiten het dorp, kom je na een korte wandeling in een soort mini paradijsje: geweldig. In de ochtend heb je daar nog lekkere schaduwplekken om bijvoorbeeld te picknicken. Het water is heerlijk, ik heb er met mijn teva's lekker doorheen lopen struinen. Bart niet, die sprong met jeugdige elegantie van de ene kant naar de andere kant:
Na de ontdekkingstocht bij de Crespenou, liet Régis nog een bijzondere plek zien: een soort opbergruimte/kelder door mensenhanden gebouwd, als een perfecte holle halfronde bol op de aarde gebouwd van een meter of tien doorsnede. Het lijkt daardoor een soort natuurlijke heuvel, maar door een beetje verborgen toegang kan je erin kruipen: een pikkedonkere 'kelder'. Even je ogen laten wennen en dan kan je een heel klein beetje zien van die perfecte halfronde bol. Wat er vroeger bewaard werd, weten we niet.
We eindigden met een glaasje op de 'courette' (de kleine binnenplaats) bij Eve en Régis: heerlijk koel en beschut.
