L'art de Bene, d'art sur bois et dégustation

44DBC5F6-B81C-4108-87BC-B198EC91AA41_1_105_c.jpeg
Sinds afgelopen week zijn we een kunstwerk rijker! Bénédicte uit St Hippo (een van de eigenaresses van Le Pradet, onze favoriete bar) maakt hele gave zwart-wit tekeningen, 'gewoon' met viltstift. Ze had ooit al een mooie tekening van het viaduct in St Hippo gemaakt op A4 formaat, die wilden wij graag op een wat groter formaat hebben. Zo gezegd, zo gedaan, een week later konden we het werk op A3 formaat van Bene in ontvangst nemen. Super leuk, we zijn er blij mee. Mocht je willen zien wat ze nog meer maakt, ze heet @bal.5.8 op insta, meer volgers vindt ze vast leuk.

Festival de tournage d'art sur bois

Vorig weekend bezochten we in Anduze een kunstmarkt, waarin hout het materiaal is. Dat was in hetzelfde park waar de keramiekmarkt was, dus lekker veel schaduw. Het is wel bijzonder om te zien dat het blijkbaar heel lastig is om kunst van hout te maken, het zijn toch meestal gebruiksvoorwerpen als schalen, kommen en soms wat oorbellen. Leuk om te zien, maar niets gekocht. Terug naar de auto liepen we langs een vide grenier, waar we nog een goede grote pepermolen op de kop hebben getikt. Een houten, dus toch een beetje in de sfeer van hout gebleven.

Quetsche et framboise

IMG_7615.jpeg
Dit voorjaar hadden we een pruimenboompje gekocht voor in de tuin. Daar zijn toch een hoop pruimen vanaf gekomen, we denken wel twee kilo! En dat terwijl de kruin van de boom nog geen 50 cm doorsnede heeft. Lekker hoor! De fransen zijn nogal precies, dit zijn geen prunes (pruimen) maar quetsches (kwetsen), weer wat geleerd! Toevallig vind ik dat ook de lekkerste soort pruimen, dus heerlijk snoepen uit de tuin. Onze frambozenstruik is dit jaar vroeg met de tweede leg. De maand juli kwamen er geen frambozen meer, omdat het te warm was. Ook hier is de zomer anders dan anders, minder warm (ja echt, ondanks dat het boven de 30 graden is, toch minder lang heel warm) en meer buien. We denken dat daardoor de framboos nu alweer frambozen geeft. Bart heeft al weer heel enthousiast drie potten jam gemaakt en de volgende 400 gram frambozen wacht op bereiding tot iets.

Toch is ons leventje hier al behoorlijk gewoon aan het worden, waardoor ik af en toe het idee heb dat we niets bijzonders beleefd hebben. Want werken, eten, wandelen, siesta houden, beetje zwemmen... dat wil ik niet niet iedere keer beschrijven, dan wordt het wel heel saai. Maar ja, als je dan een keertje een week overslaat met de blog... dan wordt hij meteen gemist! Oef, sorry hoor mensen, het leven is niet alleen maar feest hier. Soms ook heel gewoontjes! :-)

Dégustation des vins

domaine-la-leque-dorian.png
Voor het eerst zijn we naar een wijnproeverij op een domaine in een buurdorp geweest samen met Franck en Régis. We gingen naar Domaine de la Lèque in Fressac. Bij ons restaurant TukTuk hadden we al een keer een witte wijn van dit domaine gedronken, die viel erg in de smaak. Dus op naar Fressac!

Als je zo op afspraak naar het domaine gaat, dan krijg je ook een mini rondleiding in de cave waar alle wijn gebotteld wordt. Met daarbij een hele hoop uitleg over hun verschillende wijngaarden en de overgangstransitie naar biologische wijn. Ook mag de familiegeschiedenis niet ontbreken, want de overgrootvader van Dorian (zie foto boven) is al in 1964 gestart met de wijnen.

domaine-la-leque.png

Wat ik overigens vaak erg grappig maar ook verwarrend vind, is dat ze hier vaak je naam schrijven met eerst je achternaam en dan je voornaam. Dus ik dacht dat we met 'Martin Dorian' te maken hadden (met Martin als voornaam en Dorian als achternaam). Helaas... ook deze naam was weer andersom dan wij gewend zijn geschreven: zijn voornaam is Dorian en zijn familienaam is Martin. Als je geluk hebt met de namen, is de achternaam in hoofdletters geschreven, maar dus lang niet altijd. En nou wil ook het geval dat er heel veel familienamen zijn die ook net zo goed een voornaam zou kunnen zijn. Hoe verwarrend kan je het maken...

Goed, Dorian dus, liet ons al zijn wijnen proeven. Twee van zijn wijnen zijn al helemaal biologisch, de andere vier zijn bio 'in wording'. Zoals ze het zelf omschrijven: "De wijngaarden van Domaine de la Lèque floreren in deze unieke omgeving, tussen de garrigue en de bergen. De twee wijnen die Dorian Martin produceert: Renaissance (IGP Cevennen) en Castille (AOP Duché d'Uzès), barsten van de natuur en de zon." Klinkt best lekker toch? Natuurlijk ga je niet zonder een paar flessen naar huis!