En zo hebben we alweer 2025 bereikt. Les meilleur vœux voor iedereen (ofwel de beste wensen)! Wij beleefden een memorabele oudejaarsavond bij ons thuis, met een aantal buren uit onze straat. Onze alternatieve kerstboom met amaryllis deed het goed op tafel.
We hadden een apéro dinatoire georganiseerd, dat wil zeggen een borrel met aansluitend eten waarbij iedereen wat meeneemt om te eten en te drinken. Als je dat in Frankrijk doet, dan moet je niet verbaasd zijn als het volgende wordt meegenomen: foie gras met gougères (platte kaassoesjes als 'broodje' bij de foie gras), velouté de moules et citron (zachte soep als fluweel) van mosselen met citroen, gevulde mini pompoenen (patidou), mousse van rode biet, het kaasplateau ontbrak ook niet.
Ik maakte gemarineerde champignons, wortelsalade met halfgedroogde tomaatjes en een goed gelukte terrine de truite (=forel). Als dessert konden we kiezen uit een bûche de chocolat et marrons: zo'n kerst-rol met chocola+kastanjes+vanillesaus+coulis of een stuk Vacherin. Dat is een Franse desserttaart met een bodem van meringue, gevuld met laagjes ijs/sorbet/chocola en dan bedekt met slagroom. Oh la la, we kwamen niets te kort, heerlijk was het allemaal! Gelukkig konden we al dat eten eraf swingen, we hebben tot drie uur in de ochtend staan dansen op onze palier.
Quelle timing
Wat je in FR goed in de gaten moet houden, is wanneer het twaalf uur wordt. Geen oudejaarsconferance, geen top 2000. Vorig jaar merkten we dat ook al. Dus om twee voor twaalf rende Bart naar de champagne en de glazen, en ik wilde ABBA gaan opzetten met Happy New Year. Ik zette de muziek aan en het intro begon, ik dacht 'merde' ik ben iets te vroeg. Maar ondertussen moesten de glazen bij de champagne worden gehouden en werkelijk waar, precies om 00:00 uur zongen de stemmen van Agneta en Annifrid "Happy New Year". 'Quelle timing!' krijg je dan te horen :-)
Bordogne: verboden wijn
We hebben nog een grapje uitgehaald met onze franse buren: we hadden wat flessen Bordogne van Ilja Gort gekocht, wie kent hem niet in NL? Nou in onze streek hebben ze nog nooit van de goede man gehoord. De wijnkenners onder ons zullen denken: Bordogne? wat is dat nu weer, is het een Bordeaux (waar het chateau van de familie Gort staat), of een Bourgogne? Iets er tussenin dus.. Nu moeten jullie weten dat de druif Pinot Noir verboden is in de Bordeaux, dat is wel lastig als je ook van de Pinot Noir houdt. Dus heeft de familie Gort op een geheime plek een Pinot Noir wijngaard aangelegd en toch stiekem een Bourgogne gemaakt die dus Bordogne heet. Pech voor hen: ze zijn toch betrapt en maken nu de Bordogne bij een bevriende wijnboer in het Zuiden van FR.
Aangezien het etiket in het Nederlands is, konden de Fransen dat natuurlijk niet lezen (laat staan uitspreken, Gort & Gort is voor de Fransen echt niet te doen, haha). Ze vonden het echter wel vreselijk intrigerend met de zwarte balkjes over de teksten (want verboden).. en ze vonden hem ook heerlijk om te drinken: twee smaken van de twee beste wijnen ter wereld verenigd. Gedurende de avond werd de naam wel verbasterd tot Bourdogne, Bourdeaux, het werd van alles en nog wat, tot grote hilariteit van iedereen. Dus familie Gort, bedankt voor genoeg gesprekstof!
Explosie van kasten en bedden
Ondertussen wordt er ook nog gewerkt aan de kasten. Twee kamers staan vol met geëxplodeerde kasten. De grote kast is onderweg naar de grotere kamer, op zijn kant past hij gelukkig door de tussendeur. Daardoor kon ook meteen de onderkant tegen houtworm worden behandeld. Gelukkig lijken er niet veel wormpjes actief te zijn. Wel een goor werkje, met die spuitbus alle gaatjes vullen met smerig spul om ze uit te roeien. Dus ramen wagenwijd open, best fris...
De kast staat inmiddels op zijn nieuwe plek en dan kan het leukere werk gedaan worden: in de was zetten, een favoriete hobby van Bart.
Vervolgens nog de laatste klus in de kleine slaapkamer: het oude, wel heel mooi gemaakte bed, uit elkaar halen. We hoorden van Hélène dat dit vroeger de slaapkamer van de chauffeur van Amiral Sap was, dat wisten we nog niet! Naast de boxspring, lagen er twee topmatrassen op. Om alle matrassen zaten genaaide hoezen ter bescherming. Die zijn allemaal in de was gegaan, dus misschien zijn er weer wat grote lappen stof voor onze (schoon-)zus beschikbaar om mmatten van te gaan maken. Ons oude wasmachientje draait wat toeren deze dagen!
Het uit elkaar halen van zo'n oud bed is uiteindelijk helemaal niet zo moeilijk: met zes enorme schroeven van wel twintig cm lang zit de boel in elkaar. Verder natuurlijk met wat pen en gat verbindingen, dus die zijn zo los.
Natuurlijk ook in het bed wat gaatjes gevonden van houtworm, dus ook deze onderdelen weer behandeld met anti-houtwormspul. Nu nog zorgen dat we het oude matras bij de déchetterie krijgen, dat wordt even sjouwen de trap af. We willen gaan kijken of iemand voor ons van dit bed een zitbank zou willen gaan maken, die ook omgebouwd kan worden tot tweepersoons bed. Een uitdaging voor de liefhebber!
Armoire de Rachel
En zo staat de 'Armoire de Rachel' op haar nieuwe plaats. Met passen en meten om de planken er weer in te krijgen, de taatsdeuren weer op hun plek gepind en vastgeschroefd. Ook het metalen plaatje van het slot weer vast gezet, je hebt zo tientallen dingetjes die je te doen hebt bij het verplaatsen van zo'n kast.
Aan de sleutel zit dan zo'n oud labeltje met "armoire de la chambre de Rachel du 2e". Schattig toch? We weten niet meer precies wie Rachel is, dat gaan we nog navragen bij Hélène.
Dit ding aan het plafond dat zat dus boven het bed. Zou dat een soort takel-ding zijn om je in bed omhoog te hijsen? Wij hadden nog geen clou, dus even nagevraagd bij de oude eigenaresse. En terwijl ik zit te typen krijg ik een bericht van Hélène binnen: het was om een gordijn rond het bed te hangen. Haar voorouders sloten zich graag op in een baldakijn om zich te beschermen tegen de kou en nieuwsgierige toeschouwers. Nou, dan weten we dat ook weer!
Het was weer een productieve en feestelijke vakantie, we gaan weer naar het gewone leven toe!