ငါးကင္ဆိုင္ေလး၏ ေနာက္ေဖးျပတင္းေပါက္

မနက္ခင္း၏ေနေရာင္ျခည္အလင္းတန္းက ထန္းတစ္ဖ်ားေလာက္မွေန၍ ေကာင္းကင္ထက္သို႔ ပ်ံသန္းေနၾကေသာ ေရေငြ႕ေလးမ်ားကို ျဖတ္သန္း၍ ညင္သာစြာ ျဖန္႔က်က္ေနၾက၏။ေရစီးသံ စီစီညံညံျဖင့္ ေက်းငွက္အခ်ိဳ႕၏ နံနက္ခင္းႏႈတ္ဆက္ေတးသည္ စူး႐ွေနသည့္တိုင္ နားမခံသာသည့္အသံေတာ့ မဟုတ္ပဲ ေဆာင္းမက်တက်နံနက္ခင္း၏ ၿပီးျပည့္စံုမႈကို အားျဖည့္ေနသည့္အတိုင္း...
ေတာေတာင္စိမ္းစိမ္းညႇိဳ႕ညႇိဳ႕မ်ားၾကားမွ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းလာေသာ ေရစီးႏွစ္ခုတို႔မွ အသံႏွစ္ခုသည္ သြယ္ယွက္စီးဆင္းရင္း အသံတစ္ခုထဲကို ျမည္တမ္းသြား၏။

ေခ်ာမြတ္ေနေသာ ေက်ာက္ခဲလံုးမ်ား စီရစီျဖစ္ေပၚေနေသာ ေက်ာက္ခဲကြင္းျပင္၏ အနားစပ္ကို ထိခတ္ေနသည္ ၾကည္လင္ေအးျမေနသည္ ေ႐ျပင္မ်ား၏ ခ်စ္စဖြယ္ လိႈင္းတြန္႔ေလးမ်ားက ကခုန္ေနေသာအိန္ဂ်ယ္တစ္ပါး၏ ေျခနားစပ္မွ အဝတ္စေလးေတြႏွယ္...

ထိုစဥ္ .
ေက်ာက္ခဲကြင္းျပင္၏အထက္ပိုင္း ကမ္းပါးျမင့့္ျမင့္ႏွင့္ ျမစ္ေရစပ္ ထိစပ္ေနေသာ ေနရာခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းတြင္႐ွိေသာ သက္ငယ္မိုး အိမ္ေလးတစ္လံုး၏ ေနာက္ေဖးတံခါးတစ္ခ်ပ္ ပြင့္သြား၏။

ပိန္႔လွိမ့္ေနေသာ စတီးေရဇလံုတစ္လံုးကို ကိုင္လ်က္ထြက္လာခဲ့ေသာ အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ ဝန္းက်င္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးတဲအတြင္းမွ ထြက္ေပၚလာသည္။
အေႏြးထည္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းတစ္စံုကို ဝတ္ဆင္ထားလ်က္ ပြေယာင္းေနေသာ ဆံပင္အခ်ိဳ႕ကို ျဖစ္သလို စည္းေႏွာင္ထားၿပီး ေက်ာက္ခဲလံုးမ်ားၾကား သတိထားၿပီး တစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ာက္သြားေနၿပီးမွ မလိချမစ္အတြင္းေရဇလံုကို နစ္လိုက္ၿပီး ဇလံုအတြင္း ေရတစ္ဝက္ခန္႔ ရစဥ္ ျပန္မယူၿပီး အလာတုန္းကထက္ ပိုေလးလံေသာ ေျခလွမ္းတို႔ျဖင့္ တဲေလးဆီသို႔ ျပန္လာခဲ့ေလသည္။

တဲအိမ္ေလးႏွင့္ ထိစပ္လ်က္ ေက်ာက္ခဲျပင္က်ယ္ဖက္သို႔ ထုတ္ထားေသာ အဖီေလး သံုးလံုးသည္ တဲအိမ္ေလးျဖင့္ ထိစပ္ေနသည္ဟုဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ဘန္ဂလိုဆန္ဆန္ျဖင့္ တသီးတသန္႔စီ ျဖစ္ေနေပၚေန၏။ ထိုအဖီတဲေလးမ်ားကို ဝါးမ်ားျဖင့္ ဖန္တီးထားၿပီး ထိုတဲေလးမ်ားအေပၚတြင္ ဝါးျဖင့္ပင္ ဖန္တီးထားေသာ ထိုင္ခံုေလးမ်ား စားပြဲေလးမ်ားကို ေတြ႔ႏိုင္ေလသည္။ အဖီတဲေလးမ်ားမွ ၾကည့္လွ်င္ မလိချမစ္ႏွင့္ေမချမစ္ဆံုရာေနရာသို႔ ေကာင္းေကာင္း ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ေလသည္။

တဲအိမ္ေလး၏ အျပင္ဖက္သို႔ ခဏက အမ်ိဳးသမီးႀကီးနီးပါး အသက္အရြယ္ခန္႔႐ွိ အဖိုးတစ္ဦး ထြက္ခဲ့ျပန္ေလသည္။ၿပီးေနာက္ အဖီတဲေလးမ်ား၏ ဆန္႔က်င္ဖက္ တဲအိမ္ေနာက္ဖက္သို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး မၾကာမီ သစ္ကိုင္းေျခာက္ေလးမ်ား ေပြ႕ယူကာ တဲအိမ္ေလး အတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပန္ေလသည္။

မၾကာခင္ တဲအိမ္ေလးအတြင္းမွ မီးခိုးမ်ားသည္ ေတာေတာင္စိမ္းစိမ္းမ်ားၾကားတြင္ တလူတလူထြက္ေပၚလာေနေလေတာ့သည္။
ေနလံုးသည္ ထင္သာျမင္သာ ျဖစ္ေနေလာက္ေအာင္ လင္းထင္းခြင့္မရ႐ွာ။ေတာေတာင္တို႔၏ အရိပ္တို႔ ႀကီးစိုးရာ အရပ္တြင္ သစ္ပင္တို႔ အရြက္ေတြအေပၚတြင္သာ ေနေရာင္ျခည္တို႔အတြက္ ေနရာရ႐ွာေလ၏။

ေန႔လည္ ဆယ့္တစ္နာရီ...
ေတာေတာင္ သဘာဝႏွင့္ ပတ္သက္မႈ သိပ္မ႐ွိေသာ အနံ႔အသက္ႏွင့္ အသံအခ်ိဳ႕ အဖီတဲေလးမ်ားေ႐ွ႕တြင္ ၾကားလိုက္ရ၏။
ေက်ာက္ခဲလံုးမ်ားကို တက္ႀကိတ္လိုက္သည္ ကားတစ္စီး၏ တာယာသံႏွင့္ ကား၏ စက္ဆီနံ႔အခ်ိဳ႕သည္ သန္႔စင္ေသာ ေလထုတြင္ သိသာစြာ ထြက္ေပၚလာေလသည္။
ပရာဒို အျမင့္ကားထဲမွ သြက္လက္႐ႊင္ျမဴးေနၾကေသာ အသက္ခပ္ငယ္ငယ္ ေကာင္ေလး သံုးေယာက္ႏွင့္ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ ထြက္ေပၚလာၿပီး လန္းဆန္းစြာ ဟစ္ေအာ္လိုက္ၾကေလသည္။

" ေဟး......."
ေတာေတာင္တို႔၏ ပဲ့တင္ထပ္သံ အဆံုးတြင္ အဖီတဲေလးအတြင္းသို႔ ေရာက္႐ွိကုန္၏။ တဲအိမ္ေလးဆီမွ ကဗ်ာကယာထြက္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီး၏ ႏူးညံ့ျပံဳးခ်ိဳေသာ မ်က္ႏွာ ေဖာ္ေရြေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ေရာက္လာၿပီး

" လူေလးတို႔ ဒီမွာေတာ့ ငါးကင္ပဲ ရတယ္ "
" စပ္ဖီ မရဘူးလား ေဒၚေဒၚ "

အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ႏူးညံ့တို႔ အျပံးဳတို႔ျဖင့္ပင္ ေခါင္းခါလိုက္ကာ
" မရဘူး လူေလးရဲ႕ "
" ဒါဆို ေခါင္ရည္ေရာ "

အမ်ိဳးသမီးႀကီး ထပ္မံ ေခါင္းခါလိုက္ကာ

" မရပါဘူးကြယ္။ ငါးကင္တစ္မ်ိဳးေလးပဲ ေရာင္းတာပါ "
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အနည္းငယ္ စိတ္ညီးညဴသြားဟန္ျဖင့္ ေကာင္းကြာ ဟု ေရရြတ္ေလသည္။
သူတို႔အထဲမွ မ်က္ႏွာေလး ျဖဴႏုၿပီး ျပံဳးခ်ိဳေနေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ရယ္လိုက္ၿပီး

" ဒါဆို ငါးကင္ေလးပဲ ယူမယ္ေနာ္ အေဒၚ။ သံုးေကာင္ ခ်ေပးပါ "

ဟု မွာလိုက္ၿပီး တဆက္တည္းပင္ ခုနက ေကာင္ေလးဖက္သို႔ လွည့္ကာ

" နင္တို႔ ဝယ္လာတဲ့ ဘီယာေတြ ကားထဲ ႐ွိေနတယ္ေလ "
ဟု ဆက္ေျပာလိုက္ေလသည္။

သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ တဲအိမ္ေလးအတြင္းမွ အဖိုးတစ္ေယာက္ ႏွီးျဖင့္ ရက္လုပ္ထားေသာ ဗန္းေလးထဲတြင္ ငါးကင္သံုးေကာင္ပါေသာ ပန္းကန္ျပားသံုးခ်ပ္ႏွင့္ ဝါးတူေလးမ်ား ခ်ဥ္ငံစပ္ခြက္ေသးေသးေလးမ်ားထည့္ကာ သယ္လာခ်ေပးေလသည္။
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ အဖိုးကို ဆီးႀကိဳေပးလိုက္ၾကေလသည္။

" ဟာ အဖိုးကလည္း သမီးတို႔ကို ေျပာေရာေပါ့ လာသယ္ေပးမွာေပါ့ "

"ရပါတယ္ကြာ။ ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလး ဟိုမွာေတြ႔လား အဲ့တဲမွာေတာ့ စပ္ဖီေရာ ေခါင္ရည္ေရာ ရတယ္ကြ။တို႔မ်ားေတာ့ အဲ့ဒါေတြ မေရာင္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူးကြာ။ သူတို႔ဆီ သြားဝယ္ၿပီး ေသာက္လို႔ေတာ့ ရတယ္ "

သေဘာေကာင္းၿပီး ေပ်ာ္တတ္ပံုရေသာ အဖိုးစကားေၾကာင့္ ေကာင္ေလးေတြ ပြဲက်သြားေလသည္။သူတို႔ဝိုင္းထဲ အဖိုးကိုပါ ေခၚလိုက္ၾကသည္။

" လာ..အဖိုးပါ ဝင္ထိုင္ ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ဒီမွာ ေခါင္ရည္သြားဝယ္လိုက္မယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အဖိုးနဲ႔ စကားေျပာၾကမယ္ "

" ေကာင္းပါ့ကြာ "
သူပါ ဝိုင္းထဲ ဝင္ထိုင္ရင္း လူငယ္ေလးမ်ား၏ စကားကို နားေထာင္လိုက္ တခ်ိဳ႕အရာမ်ားကို သူပါ ဝင္ေျပာလိုက္ျဖင့္ ေျပာေနေလသည္။ငါးကင္ကိုေတာ့ မစားေပ။

" အဖြားက အဖိုးရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေပါ့ ဟုတ္လား အဖိုး "
" ေအးေပါ့ကြ "
" သာယာတယ္ကြာ ..ဒီလို သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းေကာင္းေလးမွာ ဝါးတဲအိမ္ေလးေဆာက္ၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး ေနလို႔ရတာ။အိျဖဴ နင္ေရာ ငါ့ ယူပါလား ဒီလိုေလး လာေနၾကမယ္ေလ..."
" ေကာင္စုတ္ .."

လြတ္လပ္ေပါ့ပါးေသာ ရယ္သံေလးမ်ားကို နားေထာင္ၿပီး အဖိုး မ်က္ဝန္းတြင္ မ်က္ရည္အခ်ိဳ႕ ရစ္ဝဲေနသည္ကို ေသခ်ာၾကည့္ပါက ေတြ႔ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

" အေဖႀကီးေရ ..ကေလးေတြနဲ႔ ဘာလုပ္ေနတာတုန္း။ ဧည့္သည္ေတြကို အားနာစရာ ဒီကိုလာကူပါအံုး .."

အျခားဧည့္သည့္ေတြ ထပ္ေရာက္လာသလိုတဲအိမ္အတြင္းမွ ေအာ္သံကို ၾကားလိုက္ေသာ အခါ အဖိုးႀကီးက ထရပ္လိုက္ၿပီး

" ကဲ ..ဒီေနရာမွာ အဲ့ဒီလို အသံေတြက တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ သီခ်င္းလိုပဲကြ။တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ငွက္ဆိုးလိုပဲ ေကာင္ေလးေရ ။သာယာတာေတာ့ သာယာပါတယ္..သြားလိုက္အံုးမယ္ကြာ ေကာင္းေကာင္းစားၾက .."

ရယ္ေမာ ႏႈတ္ဆက္သြားသည့္ အဖိုး၏ စကားသည္ လူငယ္တစ္စုအတြက္ သေဘာက်စရာ ဟာသတစ္ပုဒ္ပင္။ေက်ာခိုင္းသြားသည့္ အဖိုးေနာက္သို႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေျပးလိုက္သြားၿပီး
" အဖိုး ဒီမွာ အဖြားမသိေစနဲ႔ေနာ္။ သားတို႔မပါဘူး "
ဟုဆိုကာ ဝါးက်ည္ေတာက္တစ္ဘူးကို လက္ထဲထည့္ေပးသြားေလသည္။
အဖိုးက တစ္ေယာက္ထဲ ျပံဳးလိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာ ထိုင္ခံုသို႔ေရာက္သြားၿပီ ျဖစ္သည့္ ေကာင္ေလးထံသို႔ ၾကည့္ကာ " ေက်းဇူးပါကြာ "ဟု တီးတိုးရြတ္ဆိုလိုက္ေလသည္။

" ငါ ဒီေန႔ေတာ့ ေစာေစာ ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ့။ မင္းတစ္ေယာက္ထဲ ရတယ္မဟုတ္လား "

အဖိုးႀကီး၏ စိတ္မခ်ေလဟန္ေမးခြန္းအေပၚ အဖြားက မ်က္ေစာင္းေရးေရး ထိုးလိုက္ေလသည္။

" ဒါေတြကို ကြၽန္မေန႔တိုင္း လုပ္ေနခဲ့တာပါ။႐ွင္သာ ငါးရေအာင္႐ွာလာခဲ့ "

အဖိုးက စစ္တပ္သံုး ပိြဳင့္ဖိနပ္ကို စီးရင္း တဟားဟား ေအာ္ရယ္လိုက္ေလသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ၏ ဓားပလိုင္းကို လြယ္လိုက္ကာ တဲတိုင္တြင္ခ်ိန္ထားေသာ ခပ္ျပန္႔ျပန္႔ ခေမာက္ႀကီးကို ေဆာင္းလိုက္ေလသည္။ၿပီးေနာက္ တဲအျပင္ အစြန္နားတြင္ ႀကိဳးျဖင့္စည္းကာေထာင္ထားေသာ ဝါးငါးမွ်ားတံမ်ားကို ယူလိုက္ၿပီး မေန႔ကတည္းက က်န္ေနေသးေသာ တီေကာင္ႏွင့္ ေျမႀကီး ေရာထည့္ထားသည္ ဝါးဆစ္ဘူးကို ဓားပုလိုင္းထဲ ထည့္လြယ္ကာ ကုန္းေပၚတြင္ ငုတ္စိုက္ကာ ႀကိဳးျဖင့္တြဲခ်ည္ထားေသာေၾကာင့္ ေရလႈိင္းျဖင့္ လႈပ္ခတ္ေနေသာ မလိချမစ္ကမ္းမွ သူ၏ ဝါးေဖာင္ေလးေပၚသို႔ တက္လိုက္ေလသည္။႐ိုးရာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို တိုးတိုးေလး ညည္းကာ ထိုးဝါးကို အသံုးျပဳၿပီး ျမစ္အထက္သို႔ ဆန္တက္လိုက္ေလသည္။

သူ၏ ပလိုင္းထဲမွ တီထည့္ထားေသာ ဝါးဆစ္ဘူးကို ယူကာ ေဖာင္ေပၚခ်လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္ ပလိုင္းထဲတြင္ ေနာက္ထပ္က်န္ေနေသးသည့္ ဧည့္သည္ေကာင္ေလးေပးလိုက္ေသာ ေခါင္ရည္ပါေသာ ဝါးက်ည္ေတာက္ေလးေၾကာင့္ ေက်နပ္သြားသည္။

ဒီေန႔ေတာ့ မလိချမစ္ကို ဆန္တက္ၿပီး ေမချမစ္ႏွင့္ မလိချမစ္တို႔ မဆံုခင္ ႀတိဂံပံုစံကုန္းေလးကို ျဖစ္ေပၚေစေအာင္ ျမစ္ႏွစ္စင္း ဟိုဖက္ဒီဖက္ျဖတ္စီးေနသည့္ ေရစီးေၾကာင္းေနရာတြင္ သြားမွ်ားရမည္။

မနက္ျဖန္အတြက္ လံုေလာက္စြာ ရလွ်င္ ေစာေစာျပန္မည္။
စိတ္ကူးတို႔သည္ တည္ၿငိမ္စြာ၊ေရစီးတို႔သည္ ၾကည္လင္စြာ၊ေတာေတာင္တို႔သည္ စိမ္းစိုစြာ၊ သဘာဝတရားသည္ သာယာစြာျဖင့္....

" ဝိုး ဒါဆို အဖြားတို႔က ကိုယ့္ဘာသာပဲ ႐ွာတာေပါ့ "
အဖြားက စားၿပီးသား ငါးကင္ေတြကို သိမ္းလိုက္ၿပီး
" နင့္အဖိုးက ငါး႐ွာေတာ္တယ္ေလ။ငါးဘယ္လို႐ွာရမယ္ဆိုတာ သူေကာင္းေကာင္းသိတာပဲ။အဲ့ဒီလို ႐ွာလိုက္ေတာ့ ငါးေတြကို မဝယ္ရေတာ့ဘူးေလ "
" ဝါး ဒါေၾကာင့္ အဖြားတို႔ ငါးကင္က လတ္ဆတ္ေပမယ့္ ေစ်းနည္းၿပီး စားေကာင္းေနတာကိုး ။ "

" ေဟး လာၾကေတာ့ဟ ..ညေန တအား ေစာင္းသြားမယ္ "

တစ္ေနကုန္ ေရေဆာ့လိုက္ ဓာတ္ပံုေတြ႐ိုက္လိုက္ ငါးကင္စားလိုက္ စကားေျပာလိုက္ျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ၾကေသာ ကေလးေတြ ျပန္ၾကေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

"ေနာက္လည္း လာစားအံုးမယ္ အဖြားေရ "

" အဖြားေရ အဖိုးကို ႏႈတ္ဆက္သြားတယ္လို႔ ေျပာေပးအံုးေနာ္ ေနာက္မွ ထပ္လာေတာ့မယ္.."

" ေအးပါ..ေကာင္းေကာင္းျပန္ၾကေနာ့ "

စားၿပီးသားေတြကို ႐ွင္းလင္းရင္းမွ ရပ္တန္႔ကာ တေရြ႕ေရြ႕ထြက္ခြာသြားေသာ ေကာင္ေလးေတြ၏ ကားေလးကို ေငးၾကည့္ရင္း အဖြား သက္ျပင္း ခ်လိုက္မိေလသည္။ ၿပီးေနာက္လုပ္လက္စကို ဆက္သိမ္းကာ တဲအိမ္ေလးသို႔ ထြက္လာခဲ့စဥ္ ဟိုဖက္ဆိုင္က ေကာင္ေလးက သူမ႐ွိရာသို႔ သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္လာေနရင္း

" ႀကီးႀကီးေရ ဂ်ာမိုင္ စာပါးလိုက္တယ္ ။ကြၽန္ေတာ္ ျမစ္ႀကီးနားကို ေစ်းဝယ္သြားတာ။တကၠသိုလ္ဖက္ ဝင္ခဲ့ေတာ ့ဂ်ာမိုင္နဲ႔ ေတြ႔ၿပီး ပါးခဲ့တာ ႀကီးႀကီးေရ "

" ေအး ေအး ဟုတ္ၿပီ..မင့္ ဘႀကီးျပန္လာမွ ဖတ္ခိုင္းမယ္ "

ဖုန္းလိုင္းမေကာင္းသလို ဖုန္းမေျပာတတ္ၾကေသာ သူတို႔လင္မယားအတြက္ ဖုန္းမဝယ္ႏိုင္တာေၾကာင့္လည္း ပါသည္ဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ပါလိမ့့္မည္။
ဗမာစာကို သူမ လံုးဝမဖတ္တတ္ေပမယ့္ အဖိုးႀကီးကေတာ့ ဖတ္တတ္ေသးသည္။
ဒီေန႔အတြက္ တစ္ေန႔တာလုပ္ကုိင္ထားသမွ်ေတြကို ႐ွင္းလင္းၿပီး အဖိုးႀကီးကို ေစာင့့္ရမည္။သူက ဒီေန႔ေစာေစာ ျပန္လာမယ္ဟု မွာထားခဲ့တယ္ေလ..။

" ဂ်ာမိုင္ စာေပးလိုက္တယ္။ ဟိုဖက္ဆိုင္က ေကာင္ေလးနဲ႔ ပါးလာတယ္။ ဒီမွာ ...."

ညေနစာ ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္ တဲအိမ္ေလးအတြင္း ဖေယာင္းတိုင္မီး မွိန္ျပျပေလးက ေလညႇင္းတို႔၏ က်ီစယ္မႈႏွင့္အတူ ယိမ္းထိုး ကခုန္ေနေလသည္။
အဖိုးက စာကို ယူလိုက္ၿပီး ဖေယာင္းတိုင္မီးနားကပ္ကာ တစ္လံုးခ်င္း ဖတ္လိုက္သည္။

"( အဝွါနဲ႔ အႏူးေရ..
အေဆာင္ေၾကးေတြသြင္းဖို႔ ေငြလိုေနၿပီ ။ မနက္ျဖန္ ေဇာ္ေဘာက္ ျပန္လာမယ္တဲ့။ေငြတစ္သိန္းေလာက္ သူနဲ႔ ထည့္ေပးခဲ့လိုက္ပါအံုးေနာ့

                                            သမီး
                                           ဂ်ာမိုင္     ) တဲ့ "

ဖေယာင္းတိုင္မီးေလး၏ အလင္းအားကိုးျဖင့္ တဲအိမ္ေလးအတြင္းတြင္ လူႏွစ္ေယာက္ သက္ျပင္း ကိုယ္စီခ်လိုက္မိၾကသည္။

ေတာေတာင္ထဲမွ တစ္ခါတရံ ေတာေကာင္တို႔ ေအာ္ျမည္သံႏွင့္ ဉာဥ့္သတၱဝါတို႔၏ ေအာ္ျမည္ေနသံတို႔သည္ ည၏ ေျခာက္ျခားဖြယ္ တိတ္ဆိတ္သံတို႔ကို ၿဖိဳခြဲလ်က္ ထြက္ေပၚေနၾက၏။
တဲအိမ္ေလးအတြင္းမွာလည္း ဖေယာင္းတိုင္မီးေရာင္ေလးကို အားျပဳလ်က္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ကာ တိတ္ဆိတ္ေနၾကေသာ လူသားႏွစ္ဦးသည္ ေက်ာက္႐ုပ္သဖြယ္ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။

စတင္လႈပ္႐ွားလာသူက အဖြား ျဖစ္ၿပီး ဖေယာင္းတိုင္မီးထြန္းထားသည္ ေက်ာက္တံုးေလးကို အနည္းငယ္ျမင့္သည့္ ခံုေပၚတြင္ တင္လိုက္ကာ မနက္က သိမ္းလိပ္ထားေသာ အိပ္ယာေတြကို ခင္းက်င္ျပင္ဆင္ေလသည္။
အဖိုးသည္ ေနရာမွ ေလးကန္စြာ ထရပ္လိုက္ၿပီး အိမ္အတြင္းဖက္သို႔ ဝင္သြားၿပီးေနာက္ ဝါးဆစ္ဘူးတစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လာကာ ဝါးဆစ္ဘူး၏ တစ္ဖက္ အဆစ္ေနရာကို ဆြဲဖြင့္၍ အဖြားခင္းထားေသာ အိပ္ယာခင္းေပၚတြင္ သြန္ခ်လိုက္ေလသည္။
ေငြစကၠဴအခ်ိဳ႕ ျပန္႔က်ဲသြားၿပီး အဖိုးက မီးထြန္းကို ယူခ်လိုက္ၿပီး အိပ္ယာခင္းေပၚတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။အဖြားက သူလုပ္ကိုင္သမွ်ကို တိတ္ဆိတ္စြာ ေငးၾကည္ေနေလ၏။

သူ မီးထြန္းေက်ာက္တံုးေလးကို အိပ္ယာခင္ေပၚတြင္ တည္ၿငိမ္ေအာင္ ခ်လိုက္ၿပီး
ပိုက္ဆံမ်ားကို စတင္ ေရတြက္လိုက္သည္..
" တစ္ေသာင္း...
ငါးေထာင္....ႏွစ္ေသာင္း......
တစ္ေထာင္....
ႏွစ္ေထာင္.....
သံုးေထာင္...."

( ၿပီး )
I'm ATM
MSU 021.

ဝတၳဳတို

ငါးကင္​ဆိုင​္​​ေလး၏ ​ေနာက္​​ေဖးျပတင္​း​ေပါက္​

ငါးကင္ဆိုင္ေလး၏ ေနာက္ေဖးျပတင္းေပါက္