လွည္းကုန္သည္နွစ္ဦး

ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္း
ေတာ္၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူေနစဥ္ တိထၱိ တို့၏ ယံု
ၾကည္လိုက္နာမႈ ခိုင္မာျခင္းနွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ယခုအ
တိတ္အေၾကာင္းကို ေဆာင္၍ ေဟာေတာ္မူေလသည္။

ေရွးလြန္ေလျပီးေသာ အခါ ဗာရာဏသီျမိဳ့ေတာ္၌ ျဗဟၼ
တ္မင္းၾကီး ထီးနန္းစိုးစံစဥ္ ဘုရား အေလာင္းသည္ လွည္းကုန္သည္ မ်ိဳးရိုး၌ ျဖစ္ေလသည္။သူသည္ လိမ္မာေရးျခား ရိွ၍ က်ိဳးေက်ာင္းသင့္ေအာင္ ဆင္ျခင္
ေဝဖန္သံုးသပ္ တတ္ေလသည္။ လွည္းငါးရာျဖင့္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္ သို့ ကုန္သြယ္ ကူးသန္း ေရာင္း
ဝယ္ေဖာက္ကားျခင္း အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ေလသည္။
ထိုဗာရာဏသီ ျမိဳ႕ေတာ္၌ ပင္ ဆင္ျခင္တံုတရားမရိွ
ယံုလြယ္ ေလာဘၾကီးေသာ တျခား လွည္းကုန္သည္ တစ္ဦးလည္း ရိွေလသည္။ တစ္ေန့ေသာအခါဘုရားအ
ေလာင္းလွည္းကုန္သည္သည္ လွည္းငါးရာ တို့ျဖင့္ ကုန္
စည္ဝန္ တို့ကို အျပည့္တင္ကာ ကုန္ေရာင္းထြက္ရက္
စီစဥ္ေနစဥ္ လွည္းကုန္သည္မိုက္လည္း ဘုရားအ
ေလာင္းသြားမည့္ ခရိီးစဥ္အတိုင္း လွည္းငါးရာတို့ျဖင့္
ကုန္ေရာင္းထြက္ မည္ဆိုသည့္ သတင္းေရာက္လာေလ
ေတာ့သည္။

ဘုရားအေလာင္းက လူတစ္ေထာင္နွင့္ ႏြားနွစ္ေထာင္
တစ္ခ်ိန္တည္း တစ္ခရီးထဲ သြားရန္မလြယ္ကူ လမ္းခရီးတြင္ ထင္းမီးကစ စခန္းခ်ေရး အထိအခက္ခဲရိွမည္ ဟု စဥ္းစားမိသျဖင့္ လွည္းကုန္သည္မိုက္ကို ေခၚ၍ သင္ေရွ႕ကသြားလိုက
သြားပါ သို့ မဟုတ္ ေနာက္က ခ်န္၍ လိုက္လိုက လိုက္
ပါ ဟု ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေလသည္။လွည္းကုန္သည္ မိုက္က မိမိ ေရွးဦးက အရင္သြားလ်ွင္ ကုန္ပစၥည္းမ်ား
ကိုေရာင္းခ်ရာ၌ ေစ်းေကာင္းရမည္ ေနာက္မွလိုက္ပါက ေစ်းေကာင္းမရနိုင္ဟု ေတြးကာ သူအရင္သြားမည္ဟု
ေျပာေလသည္။

လွည္းကုန္သည္မိုက္ဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ့သည္ ခရီး
ထြက္ခြာသြားျပီးေနာက္ ခရီးၾကမ္းတစ္ေနရာေရာက္
ေလသည္။ထိုစဥ္ ကႏၲာရေတာထဲ၌ ဘီလူးတို့သည္
လူအသြင္ဖန္းဆင္းပီး ႏြားပ်ိဳ တစ္ရွည္းပါေသာ လွည္း
ယာဥ္ တစ္စင္းျဖင့္ မ်က္နွာျခင္းဆိုင္ အရပ္မွ ေမာင္းနွင္
လာၾကေလသည္။ေခါင္းေဆာင္ဘီလူးက လွည္းစီးကာ
က်န္သည့္အေျခြအရံမ်ားက ေခ်က်င္လိုက္ပါလာၾက
ေလသည္။သူတို့၏ ကိုယ္နွင့္ အဝတ္အစား လက္နက္
တို့မွာ ရႊံညႊန့္မ်ားျဖင့္ ေပက်ံေနကာ ေရစက္ေရေပါက္တို့
နွင့္ ရြဲရြဲ စိုေနေလသည္။ကုန္သည္မိုက္အဖြဲ႕နွင့္ဆံု
ဆည္းၾကေသာအခါ လမ္းခရီး အေျခေနကို ေမးျမန္း
စူးစမ္းၾကေလသည္။ ဘီလူးမ်ားက ေရွ႕တြင္ မိုးသည္း
ထန္စြာ ရြာသြန္းေနသည္ ေတာလမ္းခရီးတစ္ေလ်ွာက္ရိွ အင္းအိုင္ခ်ိဳင့္ဝမ္းမ်ားတြင္ ေရမ်ားျပည့္လ်ံေနလ်ွက္ ရိွျပီး
ၾကာပန္းစံုတို့ ဖူးပြင့္ ေနၾကသည္ဟု ေျပာၾကေလသည္။

ထိုသတင္းကိုၾကားရေသာအခါ လွည္းကုန္သည္မိုက္
သည္ ဝန္ေပါ့ေစရန္ ပါလာေသာေရမ်ား ကို သြန္ပစ္ေစ
ကာေရွ႕ ဆို့ခရီးဆက္လာၾကေလသည္။ညေန ေနဝင္
လို့ တေနရာ အေရာက္တြင္ စခန္းခ်ၾကေသာ အခါ ေရ
မရိွသျဖင့္ မခ်က္ျပဳတ္နိုင္ၾကဘဲ ႏြားမ်ားလည္း ေရငတ္
လူမ်ားလည္း အဟာရျပတ္ ကုန္ၾကေလေတာ့သည္။
ထိုအခါ ဘီလူးမ်ားသည္ ညဥ့္သန္းေခါင္ အခ်ိန္ေရာက္
ေသာအခါ လွည္းစခန္းကို ဝိုင္းရံလာၾကပီး လွည္းကုန္
သည္မိုက္ အဖြဲ႕အား သတ္ျဖတ္စားေသာက္ျပစ္လိုက္
ၾကေလေတာ့သည္။

ဘုရားအေလာင္းလွညး္ကုန္သည္အဖြဲ႕သည္ လွည္း
သည္ မိုက္တို့ သြားပီး လဝက္ခန့္ အၾကာမွ စတင္ခရီး
ထြက္လာၾကေလသည္။ကႏၲာရ သို့မေရာက္ခင္ ေရကို
လံုေလာက္ေအာင္ျဖည့္သည္ မိမိ ခႊင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ ေရ
ကိုလက္တစ္ခုပ္မ်ွ မျဖဳန္းတီးပစ္ရ မည္သည့္ သစ္သီး
သစ္ရြက္ကိုမွ ခူးဆြတ္မစားရဟု စည္းကမ္း တင္းက်ပ္
စြာခ်ထားေလသည္။အဆိပ္သီး အဆိပ္ရြက္မ်ားကိုစား
ေသာက္မည္ ဆိုး၍ စည္းကမ္းကို တင္းက်ပ္စြာခ်ထား
ျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ဘုရားအေလာင္း လွည္းကုန္သည္အဖြဲ႕တို့ကႏၲာရ ထဲ
သို့ေရာက္ေသာအခါ ဘီလူးမ်ားက ယခင္နည္း အတိုင္း
လွည့္စားၾကျပန္ေလသည္။သို့ေသာ္ ဘုရားအေလာင္း
ကို လွည့္စား၍ မရေပ။ ကႏၲာရ ထဲတြင္ မိုးရြာေနသည္
ဟုဘီလူးတို့ကဆိုေသာ္ လည္း မိုးရိပ္ ေလရိပ္မျမင္ သ
ျဖင့္ မယံုၾကည္ ထို့အျပင္ ထိုသူမ်ားသည္ မ်က္လံုးနီ
သည္ ကိုယ္အရိပ္လည္းမထြက္ လူသား စစ္စစ္မ်ား
မျဖစ္နိုင္ ဘီလူးေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္နိုင္သည္ဟု
စဥ္းစားဆင္ျခင္ သံုးသပ္မိေလသည္။ထို့ေၾကာင့္ ေရမ်ား
ကိုမစြန့္ပစ္ေစဘဲ သယ္ေဆာင္ေစခဲ့သည္။ေနဝင္စျပဳ
လာခ်ိန္တြင္ စခန္္ေထာက္ေနရာသို့ေရာက္ေသာအခါ
လွည္းကုန္သည္ မိုက္ တို့အဖြဲ႕အား ဘီလူးတို့ စားထားသည့္ အရိုးစုတို့ နွင့္ တကြ လွည္းမ်ားနွင့္ ကုန္
ပစၥည္း မ်ားကို ေတြၾကေလသည္။

ဘုရားအေလာင္းနွင့္ အဖြဲ႕တို့သည္ ထိုညအဖို့ ထိုေနရာ
တြင္ပင္ ညစာခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ကာ ညအိပ္ရပ္နား
ၾကေလသည္။ဘုရားအေလာင္းကမူ မအိပ္ဘဲ သံလ်က္
ကိုစြဲကိုင္၍ ညဥ့္သံုးယံလံုး သူ့တပည့္ တပန္းမ်ားကို
ေစာက္ေရွာက္ေလသည္။နံနက္ မိုးလင္းေသာအခါ ဘု
ရားေလာင္းသည္ မိမိ၏ လွည္းမ်ားထဲမွ အိုေဟာင္း
ေသာလွည္း မ်ားကို ဖယ္ထုတ္ကာ လွည္းသစ္မ်ားျဖင့္
အစားထိုး ေလသည္။ပါလာေသာ ေရာင္းကုန္မ်ားထဲမွ
တန္ဖိုးနည္းကုန္မ်ားကို ခ်ထားခဲ႕ပီး ပိုင္ရွင္မဲ႕ ပစၥည္း
မ်ားထဲမွ တန္ဖိုးၾကီးေရာင္းကုန္မ်ားကို ေျပာင္းတင္
သည္။ထို့ေနာက္ မိမိတို့ လိုရာခရီးသို့ သြားေရာက္
ေရာင္းခ်ကာ အျမတ္ေငြ နွစ္ဆ ရရိွခဲ႕ေလေတာ့သည္။

@lay2myint