*** ဂ်င္း ေခတ္ ***
ေခတ္ကိုက လဖက္ၫႊန္႔ဆိုၿပီး
ရာဘာရြက္အၫႊန္႔ေတြ ကို ခ်ဥ္ငံစပ္လုပ္မပုပ္ေဆးေတြထည့္
ဆီစိမ္. ပုလင္းနဲ႔ပိတ္ၿပီး
တံဆိပ္ကပ္လိုက္ရင္တဆယ္သား ၃၀၀တန္ရာဘာၫႊန္႕ေတြကတပုလင္း ၆၀၀၀ တန္နာမည္ႀကီးလက္ဖက္ၫႊန္႔ ေတြ ျဖစ္သြားတဲ့ ဂ်င္းေခတ္.
(လဖက္စစ္ မစစ္ခြဲခ်င္ရင္
Leave margin entire ျဖစ္မျဖစ္နဲ႔ခြဲရတယ္.လဖက္ ရြက္အစစ္ရဲ႕
အနားသတ္က ႏွင္းဆီ ရြက္လို
အထစ္အထစ္ေလးေတြ ပါၿပီး
ရာဘာရြက္က အနားသတ္
ေျပာင္ေခ်ာေနတယ္.
လဖက္ပင္ ကိုယ္တိုင္စိုက္ခဲ့လို႔
ကိုယ္တိုင္ခူးခဲ့လို႔အကုန္ သိေနေပမဲ့လဲ
လက္ဖက္ဝယ္တယ္ဆိုတာမ်ိဳးက
ေ႐ွာက္ရြက္ဝယ္သလို တၫႊန္႔ခ်င္းၾကည့္ပီးဝယ္လို႔မွ မရတာဆိုေတာ့တရြက္ခ်င္းျဖန္႔မၾကည့္ႏိုင္သေရြ႕ေတာ့ခံေပါ့႐ွင္)
ေခတ္ကိုက ပုစြန္ အသား
ငါးဖယ္အသား တစက္ေလးမွေတာင္မပါပဲ
ထမင္းေတြခ်ည္း ခ်ဥ္ေအာင္လုပ္
ေရခဲမုန္႔ ဖာလူဒါေတမွာသံုးတဲ့
ပန္းေရာင္ ေဆးေလးဆိုးၿပီး
အေတာင့္လိုက္ ဖက္ရြက္ေတနဲ႔
ထုပ္လို္က္ရင္
ပုစြန္ ခ်ဥ္ ငဖယ္ခ်ဥ္ဆိုၿပီး
ထမင္းအခ်ဥ္ အသိုးေဆးဆိုးေတြကို
တထုပ္ ၃၀၀၀ ဝယ္စားရတဲ့ ဂ်င္းေခတ္.
ေခတ္ကိုက ႂကြက္ေတြ
တီေကာင္ေတြ ေႁမြေတြ
အကုန္ေရာႀကိတ္ၿပီး
ၾကက္အူေခ်ာင္း
ငဖယ္ေခ်ာင္း ဂဏန္းေခ်ာင္း
ပုစြန္အသားေခ်ာင္းဆိုၿပီး တ႐ုတ္က
Packing လွလွနဲ႔သြင္းလာတာ ေတြကို
ကိုးရီးယား အကင္ ဆိုၿပီး
မက္မက္ေမာေမာ
ႁကြက္သားစားေနၾကတဲ့ဂ်င္းေခတ္.
ေခတ္ကိုက တ႐ုတ္ႀကီးဖက္က
ဇီးေစ့ ဇီးဆံေတြ
ေစ်းေကာင္းေပးဝယ္တယ္ဆိုတာနဲ႔
ဇီးဆံေတြ ထဲ အေဝရာေစ့ေတြ
ေရာၿပီးဂ်င္းထည့္လို႔
စိတ္ၿငိမ္ေဆးေဖာ္ရတဲ့ ဇီးဆံက
အေဝရာဆံေတ ဖစ္ေနေတာ့
ေဆးက ဘာအာနိသင္မွ မထက္မွ
ေပါက္ေဖာ္ႀကီးေတသိသြားၾကၿပီး
ဇီးဆံ ေစ်းကြက္ ပ်က္သြားရတဲ့ ဂ်င္းေခတ္.
ေခတ္ကိုက ေထာင္းရႀကိတ္ရမွာ
ပ်င္းတဲ့ အိမ္႐ွင္မေတြအတြက္
ငါးေျခာက္မႈနိ႔နဲ႔ ဖြဲမႈန္႔ေရာထည့္
ပုစြန္ ေျခာက္မႉန္႔ဆိုၿပီး
ဖြဲမႈန္႔ ပင္လယ္ငါးမႈန္႔ေတြကို
တပိသာ ၃ေသာင္း ဝယ္စားၾကတဲ့ ဂ်င္းေခတ္.
ေခတ္ကိုက ပဲဆီစစ္စစ္မွစားတာ
အညာပဲဆီမွ စားတာ
ဘာတံဆိပ္မွ စားတာ
ဘယ္လိုထားထား မခဲတဲ့ ပဲဆီမွစားတာဆိုတဲ့
အိမ္႐ွင္မေတြ အတြက္
စားအုန္းဆီ တစ္ေပပါထဲ
အီလန္ဆပ္ျပာမႈန္႔
တရာတန္တထုပ္ေဖာက္ထည့္
တညအိပ္ အၿငိမ္ စိမ္ထား.
မနက္မွ ကုန္ေစ်းတန္းမွာေရာင္းတဲ့
တ႐ုတ္ကသြင္းလာတဲ့
တဗူး ၁၃၅၀၀ တန္
ပဲဆီ အနံ ့ေလးနည္းနည္း ထည့္လိုက္တာနဲ႔
ဆပ္ျပာမႈန္႔ေတြေဖ်ာ္ထည့္ထားတဲ့
တပိသာ ၁၆၅၀ တန္
စားအုန္းဆီ ေတြက ဆပ္ျပာမႉန္႔တန္ခိုးနဲ႔
ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ရင္ေတာင္မခဲေတာ့
ပဲဆီ စစ္စစ္ဆိုၿပီး
တပိသာ ၇၀၀၀ ေပးစားၾကတဲ့ ဂ်င္းေခတ္.
(ေမၿမိဳ႕မွာေနတုန္းက မန္းေလးထိဆင္း
ကိုယ့္မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ ေျမပဲေတြကို
စက္ကဇလားႀကီးနဲ႔ အေပၚကႀကိတ္ၿပီး
ဆီကန္ထဲ က်လာတဲ့ ပဲဆီ မွ
ပိသာခြက္ႀကီးနဲ႔ ကိုယ္တိုင္ခပ္ၿပီး
မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ ႀကိတ္တဲ့
ပဲဆီ စစ္စစ္မွ မန္းေလးထိ
ဆင္းၿပီး ဝယ္စားတာတို႔ ဘာတို႔
ဝံႂ့ကြားခဲ့ဖူးတယ္. တကယ္ေတာ့
သူတို႔က နဂိုထဲက ဆီကန္ထဲမွာ
စားအုန္းဆီ ၃ ပံု၂ ပံု ထည့္ၿပီးသားဆိုတာ
မသိခဲ့ေတာ့ ဂ်င္းေတထည့္ခံရတာဆြာေလ.)
ေခတ္ကိုက ငဇင္႐ိုင္း လို ငါးရံ႕လို
ငါးမ်ိဳးဝယ္ရင္ အညႇီေတြခြၽဲေနမွ
လတ္တယ္ထင္တဲ့ အိမ္႐ွင္မေတြအတြက္
ေခါင္းေလ်ာ္တဲ့တေရာ္ရည္ အခြၽဲေတြ
ေလာင္းခ်နယ္ဖတ္ၿပီး
ပုပ္လို႔ပြလာလို႔ တပိသာ ၂၅၀၀ေလာက္ပဲ
တန္တဲ့ ငဇင္႐ိုင္းေတြကို
လတ္လြန္းလို႔ အညီွေတခြၽဲစိုေနတာဆိုၿပီး
တပိသာ ၇၀၀၀ ေပးစားၾကတဲ့ ဂ်င္းေခတ္.
ႏို႔မလိုင္ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေတြမွာ
အိမ္သာသံုး တစ္သ်ဴးေတြကို
ႏို႔ထဲထည့္ႀကိဳၿပီး
ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ တစ္သ်ဴးေတြကို
ႏို႔မလိုင္ဆိုၿပီး
တပြဲ ၃၀၀၀ ထိေပးစားေနရတဲ့ ဂ်င္းေခတ္.
ေျပာရမယ္ဆိုမ်ားႀကီး မ်ားႀကီးက်န္ေသးဒယ္.
ဒါေတေ႐ွာင္မယ္ဆို ေ႐ွာင္ရင္း ေ႐ွာင္ရင္း
စားစ်ာမ႐ွိ ဖစ္တြားၾကမစိုးလို႔.....
ေစ်းသည္ေတြ ကုန္သည္ေတြ
ထမင္းအိုး တုတ္နဲ႔ထိုးသလို ဖစ္ေနမစိုးလို႔
ခုေလာက္နဲ႔ပဲ ေတာ္ေသးပါၿပီ. ........
ဒါေတ ဒါေတ ႐ွိေနေသးသေရြ႔
ဒါေတ ဒီလိုေတ စားေနရသေရြ႔
ကင္ဆာ. ႏွလံုး. ေသြးတိုး .ဆီးခ်ိဳ.
ေက်ာက္ကပ္.သိြဳင္းရြိဳက္.
ေရာဂါေတ ေရာဂါေတ ေ႐ွာင္လို႔မရ
ျဖစ္ေနၾကဦးမွာပါပဲ.
ေဒါင္း ေလးေတြလဲ ေမြးလာၾကဦးမွာပါပဲ.
ေဆးရံု ေဆးခန္းေတြလဲ
ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး စည္ကားေနၾကဦးမွာပါပဲေလ.
Credit >>>>ႏွင္းဆီဧကရီ
photo : facebook
