ငါကပန္းပင္ေတြမလိုခ်င္ဘူး သ်ွံ စံအိမ္တစ္အိမ္လံုးရဲ႕ သခင္ေလးျဖစ္တဲ့ နင့္ကိုလိုခ်င္တာ ဆိုရင္ေရာ။ငါက အၿပိဳင္အဆိုင္လုရတာေတြေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး သ်ွံ....
ၿပိဳင္ဘက္ကင္းရင္ကင္း မကင္းရင္ငါကပဲအႏိုင္လိုခ်င္တာ။
" အမေလးေလး စိတ္ေတြ ခ်မ္းသာလိုက္တာေနာ္ "
ေဒါသအိုးက အင္းေလးက ျပန္ေရာက္ၿပီးထဲကၿငိမ္ေန
လိုက္တာ အလင္းထိုးလိုက္လို႔ အသိတရားေတြ ရသြား
တာေနမွာ။ အင္း....အလင္းဆိုလို႔
" သ်ွံ ေမြးေန႔ငါလာခဲ့မယ္ အေျဖေပးဖို႔ စဥ္းစားထား "
ဆိုၿပီး ဂ်ဴလိုင္အလစ္မွာ ေျပာၿပီး ေျပးသြားတာကို လမင္း သတိရသြားမိသည္။ဟင္း...အလင္းကလဲေလ ဘာေဆးေတြအစားမွားၿပီးလာေျပာေနလဲမသိပါဘူး။ငါ့ကိုဘာၾကည့္
ၿပီး ႀကိဳက္သြားရတာလဲမသိပါဘူး ။႐ုပ္ကလဲ ဂ်ဴလိုင့္
ေလာက္ေတာင္ မေခ်ာဘူး။ ၿပီးေတာ့ ငါကဘာပိုင္ဆိုင္မႈ
မွလဲမ႐ွိတဲ့အျပင္ သူမ်ားအိမ္မွာကပ္ေနရတဲ့သူေလ။
အဟင္း....ငါကလဲ စိတ္ကူးေတြယဥ္ေနလိုက္တာ မျဖစ္ႏိုင္
ပါဘူး အလင္းကစတာေနမွာပါ။
" လမင္းျဖဴေရ စိတ္ကူးေတြယဥ္မေနနဲ႔ေတာ့ အလင္းက ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ နင့္နဲ႔မတန္ဘူးေလ အင္း.....ဟုတ္တယ္ "လမင္းေခါင္းေလးညိတ္ၿပီး ကိုယ့္ပါကိုသတိေပးေနမိသည္။
လမင္း ပန္းပင္ေတြေရပိုက္နဲ႔ေလာင္းေနရင္း တစ္ေယာက္
ထဲ ေခါင္းေလးညိတ္လိုက္ ေခါင္းေလးခါလိုက္ႏွင့္ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနေလသည္ကို ျခံရဲ႕အျပင္ဘက္ကေနရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္က
" ဟိတ္....ခြၽတ္.......ခြၽတ္......."
" ဟင္..... "လူစိမ္းတစ္ေယာက္ပါလား သူမ်ားျခံေ႐ွ႕မွာရပ္ၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုေခၚေနပါလိမ့္ "လမင္း သူမအေနာက္ဘက္္နဲ႔ ေဘးပတ္လည္ကိုၾကည့္လိုက္သည္ ။
" ဟိတ္ ခ်ာတိတ္ ဘာေတြလိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ မင္းကိုေခၚေနတာ တံခါးလာဖြင့္ေပး "
" ဟင္......ဘာလို႔ဖြင့္ေပးရမွာလဲ ႀကီးေမကမွာထားတယ္ လူစိမ္းေတြလာရင္ ျခံတံခါးဖြင့္မေပးရဘူးတဲ့ မဖြင့္ေပးႏိုင္
ဘူး "
" ဒီခ်ာတိတ္နဲ႔ေတာ့ ဒုကၡပါပဲ "
မာန္ စိတ္ညစ္သြားမိသည္။ ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္လာတာေတာင္တံခါးဖြင့္မေပးဘူးတဲ့။ဘြားဘြားနဲ႔မာမီ့ကို ဖုန္းႀကိဳ
ဆက္မထားတာ မွားၿပီထင္တယ္။
တံခါးမဖြင့္ေပးဘူးေျပာတာေတာင္ လွည့္မျပန္ေသးပဲ ျခံေ႐ွ႕မွာရပ္ေနေသးသည္မို႔ လမင္းေၾကာက္သြားမိသည္။ ၿမိဳ႕မွာဆိုရင္ လူလိမ္ေတြက အဝတ္အစားေကာင္းေတြဝတ္ၿပီး အိမ္ထဲလိမ္ျပီးဝင္တယ္ျပီးရင္ လူေတာင္သတ္သြားတယ္ဆိုတာ လမင္းခဏခဏ ၾကားဖူးတာေၾကာင့္
" ဒီမွာ ဟိတ္လူ ႐ွင္ျခံေ႐ွ႕ကမသြားရင္ ကြၽန္မရဲစခန္းကို
ဖုန္းဆက္လိုက္မွာေနာ္ "
" ဟမ္ မင္းကဘယ္သူလဲ ဒီအိမ္ကနဲ႔ဘာေတာ္လို႔္လဲ "
" ကြၽန္မက ဒီအိမ္ရဲ႕ေျမးပဲ အဲ့ေတာ့ ရဲမတိုင္ခင္ဒီလူျမန္ျမန္
ျပန္သြားလို္္က္ေတာ့ "
ေျမးအရင္းမဟုတ္လဲ ေၾကာက္ေအာင္ေတာ့ ျဖဲေျခာက္ရ
မွာပဲေလး။
ဟင္ ေျမးဆိုေတာ့ သူက သ်ွံရဲ႕ခ်စ္သူမ်ားလား။ခယ္မေလး
က ခ်စ္စရာေတာ့ေကာင္းသားပဲ။ညီကအကိုထက္ေတာ့
ဒီေနရာမွာ သာေနၿပီထင္တယ္ ။သူ႔မွာေတာ့ ခုထိသူခ်စ္ရမဲ့မိန္းကေလးက မေမြးေသးဘူးထင္တယ္။အဟင္း...
ဒါေပမဲ့ ခပ္စြာစြာ ခယ္မေလးကိုေတာ့ မာန္နည္းနည္းစခ်င္
ေသးသည္။
"ကို္ယ္ကသ်ွံရဲ႕ေမြးေန႔ပြဲကိုလာတာ မင္းဘြားဘြားဖိတ္ထား
တဲ့ ဧည့္သည္ အဲ့ဒါဆိုရင္ေရာ ဖြင့္ေပးလို႔ရၿပီလား "
လမင္း လူစိမ္းကိုအကဲခတ္သလို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္သည္
လႈိင္းထေနေသာ ညိဳေပ်ာ့ေပ်ာ့ဆံပင္ကုပ္ေထာက္ႏွင့္မ်က္
မွန္အနက္တပ္ထားကာ နားမွာနားကြင္းေသးေသးေလးနဲ႔
ႏိုင္ငံျခားစတိုင္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ဒါေပမဲ့ လူဆိုး႐ုပ္ေတာ့မ
ေပါက္ေပ။ အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုအျပည့္နဲ႔မို႔ လူခ်မ္းသာ
အသိ္ုင္းဝို္င္း ကေတာ့ျဖစ္ႏိုင္သည္။ဒါေပမဲ့ ဘြားဘြားဖိတ္ထားတာျဖစ္ႏို္င္ပါ့မလား။
္
" ဟိတ္ မင္းဧည့္သည္ကို တံခါးမဖြင့္ေပးေတာ့ဘူးလား "
"ခဏေစာင့္ဦး ဦးခ်ိဳကိုေခၚေပးမယ္ "
" ဟင္ ေစာင့္ရဦးမွာလား ေတာ္ၿပီးမင္းသြားမေခၚနဲ႔ေတာ့ အိမ္ထဲေရာက္ဖို႔က အေဝးႀကီးဝင္ရဦးမွာ "
" ဟင္ သူကဘယ္လိုသိတာလဲ "
လမင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ထိုလူက ဖုန္းထုတ္ၿပီးဆက္ေနေလရဲ႕ ။ခဏၾကာေတာ့ အိမ္ႀကီးထဲကကားေလးထြက္လာ
သည္။ကားေပၚမွာ ဘြားဘြားေရာ အန္တ္ီေရာပါလာၾက
သည္ လမင္းက VlPဧည့္သည္ပဲထင္ေသာ္လဲ ျခံတံခါးဖြင့္
ၿပီးတာနဲ႔ ၾကားလိုက္ရေသာ ဘြားဘြားစကားသံေၾကာင့္ လမင္း မ်က္လံုးေတြပင္ ျပဴးသြားရသည္။
" ေျမးႀကီးက မျမင္တာၾကာလုိ႔လားမသိဘူးကြယ္ ထြားလာ
လိုက္တာၾကည့္စမ္းပါဦး "
" ဟုတ္တယ္မာမီ သားမာန္က အေမတူမုိ႔လားမသိဘူး
ေခ်ာလာလို္က္တာ ။
" သားမာန္ ဟင္ဒါဆို သ်ွံရဲ႕အကိုႀကီး ဘုန္းမာန္ေသာ္ ေပါ့"
လမင္း နင္ေတာ့ေသသင့္ေနၿပီး ဘုန္းမာန္ေသာ္ကို လူလိမ္
ထင္ရတယ္လို႔ ။ လမင္း ကိုယ့္နဖူးကို လက္သီးေလးနဲ႔ထု
ၿပီးမွ" အား...."နာသြားတာေၾကာင့္ျပန္ပြတ္လိုက္၏။
မာန္ကေတာ့ လမင္းကိုၾကည့္ကာ ျပံဳးျပၿပီးမွ ဖြားဖြားကို
ဖက္လိုက္ၿပီး.....
" ဟုတ္တယ္ဘြား ဘြားဘြားကေတာ ့ဒီအတိုင္းပဲႏုတုန္း"
" ဟင္.....မာမီကေရာ မာန္ "
" ဟာ မာမီက မာန္ထက္ေတာင္ႏုေသးတာ မာမီရဲ႕"
" ဟား လူလည္ေလး အေမကိုေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီး မာမီက
သားႀကီးကို လြမ္းေနတာသားရဲ႕ ၅ႏွစ္ေတာင္႐ွိၿပီခုမွျပန္
လာရလားဟင္...."
" ကဲ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေနာက္မွအလြမ္းသယ္ေတာ့
ခုအိမ္ထဲသြားရေအာင္ ကေလးလဲနားခ်င္မွာေပါ့ "
" ဟုတ္သားပဲ လာသားမာန္ ကားထဲဝင္ သြားရေအာင္ "
" yes...mom "
မာန္ေျပာၿပီးကားထဲ မဝင္ေသးပဲဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ေန
တာေၾကာင့္ ေဒၚေမလဲ့ပိုင္က" သားမာန္ ဘာ႐ွာေနတာလဲ"
" ဘာမွမ႐ွာပါဘူး မာမီ "မာမီကုိေျပာၿပီး သူကားထဲဝင္ထိုင္
လိုက္သည္။အမွန္ေတာ့ မာန္ သူရဲ႕ခယ္မေလးကို႐ွာေနမိသည္။ ဟိုခ်ာတိတ္က ဘယ္ေပ်ာက္သြားတာလဲ ျမန္လိုက္တာ။သ်ံွ ရဲ႕အကုိမွန္း တရားဝင္ မိတ္ဆက္မလို႔ဟာ။ ဒီအိမ္မွာပဲဆိုေတာ့ ေနာက္လဲေတြ႔ရမွာပဲေလ။
" ဘုန္းမာန္ ျပန္လာတယ္ ဟုတ္လား လမင္း "
" ဟုတ္တယ္ႀကီးေမရဲ႕ လမင္းေတာ့ေသျပီးထင္တယ္ သူကေရာ သ်ွံလိုပဲဆုိးလားဟင္ "
" မာန္ေလးက သ်ွံေလာက္ဆိုးမယ္မထင္ပါဘူးကြယ္
"ဟုတ္ရဲ့လားႀကီးေမ သူ႔ညီေတာင္ အရမ္းဆိုးတာကို သူက
ေျမးဦးဆိုေတာ့ ပိုဆိုးမွာေပါ့လို႔ "
" အဲ႔လိုလဲမဟုတ္ပါဘူး သမီးရယ္ သ်ံွငယ္ငယ္ကၾကီးေမ
ပဲထိန္းေပးခဲ့တာေလ ငယ္ငယ္ကဆို သ်ွံကအရမ္းလိမၼာၿပီး
ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ဒါေပမဲ့ သ်ွံလူမွန္းသိတက္စမွာပဲ
လူတစ္ေယာက္က သ်ွံအေမရဲ႕ရည္းစားေဟာင္းဆိုၿပီးေပၚလာၿပီး သူကသ်ွံရဲ႕အေဖပါဆိုၿပီးေငြညႇစ္လို႔္ အဲ့ဒီ ေနာက္ပိုင္း သ်ွံရဲ႕အေဖ ဦးဓနသ်ွံက သားႀကီးနဲ႔၅ႏွစ္ကြာၿပီးမွ ေမြးတဲ့သ်ွံက ိုသူ႔သားအရင္းလို႔မသတ္မွတ္ေတာ့
ဘူး ။ေနာက္ေတာ့ သားႀကီးကိုေခၚၿပီး စကၤာပူမွာပဲေနၿပီး
အိမ္တြက္ေတ့ာလိုေလေသးမ႐ွိေအာင္ေတာ့ပိုက္ဆံပို႔ေပး
တယ္ေလ ။ဘြားေအနဲ႔အေမကလဲ သမီး ျမင္တဲ့တိုင္းအလို
လိုက္လြန္းေတာ့ ဆိုးသြားတာေပါ့ကြယ္ "
" အာ့ဆို သ်ွံအေဖကတစ္ခါမွ ျပန္မလာဘူးလားဟင္ "
" သ်ွံကိုသူ႔အေဖက မခ်စ္ေပမဲ့ သူ႔အကုိကေတ့ာ ခ်စ္႐ွာ
ပါတယ္။သူ႔အေဖက၁၀ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီးႏိုင္ငံျခားမွာ
သြားေနတာတစ္ခါမွျပန္မလာဘူး မာန္ကေတာ့ တစ္ခါႏွစ္
ခါေလာက္ေတာ့ျပန္လာဖူးပါတယ္ "
" ေၾသာ္..."သ်ံွကလဲ သူ႔လိုဖခင္က စြန္႔ပစ္ တာခံေနရတဲ့သူ
ပါလား။ လမင္း သ်ံွရဲ႕ခံစားခ်က္ကိုနားလည္ႏို္င္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ မာန္ကေတာ့ သ်ွံေလာက္မဆိုးပါေစနဲ႔လို႔ လမင္း
ဆုေတာင္းေနမိသည္ ။
မင္းပဲစဥ္းစားျကည့္…ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက မိုးျပင္ထဲမွာ…ေတာင့္ျပီးေသေနလည္းမသိဘူး…
ဒီေလာက္ေအးတဲ႕ဒဏ္ကိုေပါင္ျကားထဲကကေလးေလးတစ္နွစ္အခါလည္ကြာ ဘယ္ခံနိုင္ရည္ရွိရွာမလဲ နာရီဝက္ေလာက္နဲ႕တင္ ကေလးအသက္ဆံုးနိုင္တယ္…အေမျဖစ္သူကေသဆံုးသြားေပမဲ႔သူ႕ရဲ႕ေမတၱာေတြနဲ႕ ကေလးေလးကိုအေႏြးဓာတ္ေပးျပီးအသက္ဆက္ရွင္ေစခဲ႔တယ္…မဟုတ္လား…
"အင္းးးးဟုတ္တယ္ေနာ္ကိုသန္းနိုင္"
"ေအးကြ"
ေနာက္တခုရွိေသးတယ္…သူက ေသေလာက္ေအာင္ခ်မ္းေနေပမဲ႕သူရဲ႕ကေလးေလးကို အသက္အႏၱရယ္ကင္းဖို႕မိုးေရးေတြမစိုခ်ြဲေအာင္ေပါင္ျကားထဲမွာညပ္ျပီးအက်ီ ၤေလးနွစ္စကို တင္းတင္းဆြဲထားတာ ငါခုထိမ်တ္စိထဲကမထြက္ဘူးကြာ…"
"အန္နာပါ"
"ဘာ မင္းကမ်ား အတင့္ရဲလိုက္တာ"
"ကြၽန္မမလုပ္ရဲပါဘူး ဂ်င္မီခိုင္းတာပါ"
"ဘာ ဘယ္သူခိုင္းတယ္"
"ဟုတ္ပါတယ္ ဂ်င္မီခိုင္းတာပါ သူက သူ႕အျပစ္သူမျမင္ဘဲ မင္းသားေလး တို႔ကသူ႕အေမကိုသတ္တယ္ဆိုၿပီး ထြက္သြားပါတယ္ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကို သူ႕ေနရာ အစား၀င္ဖို႔ ေျပာခဲ့တာပါ"
"သူက အစား၀င္ခိုင္းတယ္"
"အ၀တ္ဖံုးထားရင္မျမင္ရဘူးတဲ့"
"ေတာက္"
ဂ်က္ စိတ္တိုသြားရသည္ သူ႕အခ်စ္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳသည္
"ထြက္သြား"
"မင္းသား ကြၽန္မတို႔က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လင္မယားေတြျဖစ္ေနၿပီေလ ဒီေတာ့"
"မင္းကိုငါ ထြက္သြားလို႔ေျပာေနတာ"
အန္နာ ေၾကာက္သြားသည္ ဒါနဲ႔ ထြက္သြားသည္ ဂ်က္က ေဒါသ ေတြနဲ႔ က်န္ခဲ့သည္
ဂ်င္မီကူးခတ္လာတာ ဂူတစ္ဂူေရာက္လာသည္ သူမအထဲ၀င္ခဲ့သည္ အထဲကို၀င္ေလ ေမွာင္လာေလ ျဖစ္သည္ ၀င္လာရင္းေနာက္ဆံုးမွာ ဂူတစ္ခုလံုး လင္းလာသည္ ပုလႅင္တစ္ခု
"ဟား. ဟား. ဟား. ဟား"
ရယ္သံနဲ႔အတူ ပုလႅင္ေပၚမွာ လူတစ္ေယာက္ေပၚလာသည္
"မင္းကေတာ္သားပဲ ဒီအထိေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့"
"ရွင္ကဘယ္သူလဲ"
"မင္းရွာေနတဲ့ ေမွာ္ဘုရင္မေလ"
"ဟို ကြၽန္မ"
"ငါသိတယ္ မင္းေျခေထာက္ေတြလိုခ်င္တာမလား"
"ဟုတ္ ဟုတ္ပါတယ္ လုပ္ေပးႏိုင္မလား"
"လုပ္ေပးႏိုင္တာေပါ့ ဒါေပမယ့္ အေပးအယူဆိုတာရိွတယ္ မင္းငါ့ကို ဘာေပးႏိုင္လဲ"
"ရွင္"
"ဟုတ္တယ္ေလ ငါ့အတြက္ဘာယူခဲ့လဲ"
"ဘာမွမပါပါဘူး"
"ဘာမပါဘဲ မင္းကအလကားလိုခ်င္တာလား ေနဦး မင္းလိပ္ျပာအရမ္းလွတာပဲ ငါလိုခ်င္တယ္"
"ကြၽန္မ လိပ္ျပာ"
,"ဟုတ္တယ္"
"ကြၽန္မ ေသသြားမွာေပါ့"
"မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး"
ေမွာ္ဘုရင္မက ေခါင္းရမ္းလိုက္ၿပီး
"အေလာင္းစားလုပ္တာေပါ့ မင္းကို အခ်ိန္တစ္ခုေမးမယ္ အဲ့အခ်ိန္တြင္း မင္းကို သူခ်စ္လာရင္ မင္းမေသဘူး မရရင္ မင္းေသမယ္ ၿပီးေတာ့ မင္းလိပ္ျပာကို ယူမယ္"
သူမ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္သြားသည္
"ကြၽန္မ လိပ္ျပာ ကိုဘာလုပ္မွာလဲ"
"မင္းက ေတာ္ေတာ္စပ္စုတာပဲ ငါစားမွာေပါ့"
"ရွင္"
"မင္းက ငါျမင္ဖူးသမွ်မွာ အလွဆံုးပဲ ဒါေၾကာင့္ မင္းလိပ္ျပာကိုစားရင္ ငါလည္း မင္းလို လွပလာလိမ့္မယ္"
"ကဲ ေျပာငါ့မွာ အခ်ိန္မရိွဘူး"
သူမ ဘာေျပာရမွန္းမသိ အင္း ဘာျဖစ္ျဖစ္ မင္းသားေလး ကိုလက္ထပ္ရတာထက္စာရင္ေတာ့ ငါစြန္႔စားရမယ္
"ေကာင္းၿပီ လက္ခံတယ္"
"ဟုတ္ၿပီေလ ပင္လယ္ႀကီးသက္ေသရိွတယ္"
ေမွာ္ဆရာမ ကသူ႕လက္ကေနပစၥည္းတစ္ခုထုတ္ေပးလိုက္သည္။
Hey. Hoping for a mutual subscription and upvote. I'm developing bots. Is the finished product: auto promoute in steem1t, bot inviter for telegram. Subscribe to mee