စပ္မိစပ္ရာ

တဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ မန္းေျမက မိုး
စူးရွတဲ့ ပုဇဥ္းရင္ကြဲတို႔ရဲ႕ ေအာ္သံ
ေလွာင္ပိတ္ေနတဲ့ စိတ္ရဲ႕အစဥ္
ေတာင္စဥ္ေရမရ
အေတြးတို႔က ခ်ာခ်ာလည္
ခိုနားရာ မ့ဲ...။

အေပါင္းသအသင္း
ေရာင္းရင္းေတြကလဲ အေဝးတစ္ေနရာမို့
ခ်ဳန္းခ်ဳန္းက် အထီးက်န္
ေငးငိုင္လို႔ ေငးမႈိင္
ေဆြးမခိုင္ ျပဳိလဲ
တကိုယ္တည္းပါပဲ...

ျကင္သူလဲ မရွိ
ခင္သူလဲ နတၳိ
မန္းမိုးရဲ႕ေအာက္မွာ
အလြမ္းတို့ဖြဲ႔က်ူးေစေသာ္လည္း
ဝမ္းတို့ကျဖင့္ ျမည္လွေခ်ျပီ တကား...။ ။

         author by@wunna
          msu  no. 55