Hello there Dear Steemian Friends;
As most of the capitalist-system-complainers, i have started to complain with the first ray of Monday till the late hours of the day. Whatever i did during the day were not enought to treat my Monday Syndrome. With these massy confused mind of me, another big problem was waiting behind the door of refregirator for staring at me.
VOILA!
There was almost nothing! And here is what i did with those "almost nothings" and how it made me feel for the rest of the day.
This noodle pack is one o the Hero's of my day. It was standing there next to the "almost nothing".
I opened that pack with no expactation and let it to be the only good thing of day.
And so, it did. With pouring the boiled water on it, it has melted the sorrows which are turning around of my head.
And it showed me the way. Even if i could not torn the capitalist system to the pieces, i was able to chop the cucumber and tomato. And more, white slices of cheese could let me replace the Monday Syndrome's darkness to another color.
One more VOILA!
Noddle, cucumber, tomato, cheese and a pinch of thyme were enought to cheating on myself.
Now; i am ready to consume the problems those i have during the day.
BON APETIT!!
Enjoy the day... @octobre
P.S: The images are shotted by Samsung J7 Prime
...................................................................
TR
Merhaba kıymetli Steemit Dostlarım;
Ben de; çoğu kapitalist düzen muzdaribi gibi söylenmeye Pazartesi'nin ilk ışıklarıyla başlayıp günün geç saatlerine kadar sürdürdüm. Gün boyunca yaptığım hiç bir şey de Pazartesi Sendromumu gidermem için yeterli olamadı. Bu bulanmış ağır zihnimi karşılamak için buzdolabının kapısının artın beni bekleyen başka bir sorun daha vardı.
VOILA!!
Dolapta neredeyse hiç bir şey yoktu. Ve burda, bu "nerdeyse hiçbir şey" le ne yaptığımı ve onun beni günün geri kalanında nasıl hissettirdiğini göstericem.
Bu noodle paketi günün kahramanlarından biri. Orda, " nerdeyse hiç bir şey"in yanında duruyordu.
Bir beklentim olmadan paketi açtım ve günün tek güzel şeyi olmasına izin verdim.
Ki günün tek güzel şeyi de oldu. Noodle'ın üstüne kaynar su dökmemle başımın etrafındaki kasvet de erimeye başladı.
Ve beni yönlendirdi. Kapitalist düzeni parçalara ayıramayacak olsam bile domates ve salatalık doğrayabilirdim. Dahası, beyaz peynir dilimleri Pazartesi sendromunun karanlık rengiyle yer değiştirebilirdi.
Bir VOILA daha.
Noodle, domates, salatalık ve bi tutam kekik kendimi kandırmam için yeterli olmuştu.
Artık, gün boyunca esindiğim sorunları tüketebilirdim.
AFİYET OLSUN!!!
Esenlikle... @octobre
Not: Resimler Samsung J7 Prime ile çekildi.