استخوانهای بدن ما در طول زندگی به صورت مداوم تجدید میشن.
در استخوان دو نوع سلول همیشه در حال کارند. استئوبلاست و استئوکلاست. استئوبلاستها مواد استخوانی رو تشکیل و جایگزین استخوان از دست رفته میکنن و استئوکلاستها باعث جذب و شکسته شدن استخوان میشن.
این دو نوع سلول در تعادل با هم هستن. این تعادل باعث حفظ تراکم طبیعی استخوان میشه.
اگه میزان جذب استخوان از میزان تولید استخوان بیشتر باشه، باعث ضعف و متخلخل شدن استخوان میشه. در نتیجه ممکنه استخوان با اندک فشاری و یا حتی خودبخود دچار شکستگی بشه. به این عارضه پوکی استخوان یا استئوپروزیس میگیم.
کمبود هورمون جنسی استروژن در زنان عامل اصلی استئوپروز بخصوص بعد از سن یائسگیه.
در مردان نیز کمبود هورمونهای جنسی اگه با کمبود کلسیم و ویتامینD همراه باشه، از عوامل پوکی استخوان محسوب میشه.
در دوران کودکی استخوانها از نظر طول و تراکم رشد میکنن و در زمان بعد از بلوغ رشد طولی استخوان متوقف میشه ولی تراکم استخوان همچنان در حال اضافه شدنه.
بدین ترتیب تودهی استخوانی در ۲۰ سالگی به حداکثر اندازه در تمام عمر فرد میرسه و از این پس استخوان بتدریج تراکم خودش رو از دست میده، پس افزایش سن خودبخود عاملی برای شروع استئوپروزه.
هر چه در سن حدود بیست سالگی استخوان متراکمتر باشه، خطر پوکی استخوان در مراحل بعدی زندگی کمتر خواهد بود.
اگه علاقمند هستید، در پستهای بعدی مطالب بیشتر در مورد استئوپروز رو پیگیری کنید.
nice post
Nice Post