دانستن اینکه آیا برای شیرخوارانی که از شیر مادر و شیرخشک تغذیه میکنند، نیاز به مکملهای ویتامینی وجود دارد یا نه، از جمله سوالاتی است که ممکن است برای اکثر مادران مطرح شده باشد. شیر مادر حاوی مقدار طبیعی و مناسبی از ویتامینها به خصوص ویتامین C، E و ویتامینهای B است. بنابراین در صورتی که مادر و کودک شیرخوار هر دو از سلامت کامل جسمانی برخوردار باشند، کودک نیاز به مکملهای ویتامینی، البته بجز ویتامین D نخواهد داشت. از آنجایی که مقدار ویتامین D شیر مادر کافی نیست و نمیتواند نیاز شیرخوار را تامین کند، کودکانی که از شیر مادر تغذیه میکنند، نیاز به مصرف مکمل ویتامین D دارند. از آنجاکه به شیر خشک معمولا ویتامین D اضافه شده است، بنابراین شیرخوارانی که از شیرخشک استفاده میکنند، نیاز به مکمل ویتامین D ندارند. ویتامین D بهصورت طبیعی توسط پوست ساخته میشود. البته برای ساخته شدن ویتامین D در پوست، باید پوست در معرض تابش مستقیم نور آفتاب قرار بگیرد. مصرف ویتامین D بلافاصله پس از تولد توسط متخصصان اطفال توصیه میشود. رژیم غذایی متنوع شامل شیر و فرآوردههای آن، غلات، حبوبات، میوهها و سبزی ها، و گوشت میتواند تمام نیازهای ویتامینی ضروری مادر شیرده و کودک او را تامین کند.
بیشترین نوزادان زمان تولد ذخیره آهن کافی از دوران جنینی دارند و بنابراین نیاز به مصرف آهن اضافه در کودکان که از شیر مادر تغذیه میکنند، نیست. در مورد کودکانی که با شیر خشک تغذیه میشوند، باید از شیرخشکهای غنی شده با آهن استفاده شود.
Image source: vitacost.com
پس از اینکه کودک شش ماهه شد، لازم است غذاهایی را برای او شروع کنید که حاوی آهن باشند. آهن در غلات، حبوبات، گوشت، و انواع سبزیهای سبز به میزان زیادی وجود دارد.
پروبیوتیکها، باکتریهای مفیدی هستند، که بهتر است در رژیم غذایی گنجانده شوند. البته شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه میشوند، این باکتریهای مفید را به میزان زیاد در دستگاه گوارش خود دارند. در مورد شیرخوارانی ک شیر خشک مصرف میکنند، نیز افزودن پروبیوتیکها به شیر خشک میتواند، باعث ایجاد تعادل بین باکتریهای مضر و مفید روده شود و بدین ترتیب از بروز عفونت و التهاب دستگاه گوارش شیرخوار جلوگیری شود.
نکتهی بعدی مصرف آب و آبمیوه است. تا زمانی که کودک خوردن غذاهای جامد را شروع نکرده است، شیر مادر یا آبی که به پودر شیر خشک اضافه میشود، میتواند آب مورد نیاز بدن او را به طور کامل تامین کند، اما پس از اینکه رژیم غذایی برای کودک شروع شد، نیاز او به مصرف مایعات زیاد می شود. مصرف آب نسبت به آب میوه ترجیح داده میشود. در صورتیکه از آبمیوه برای رفع تشنگی شیرخوار استفاده شود، بهتر است که حجم آن زیاد نباشد، چرا که مصرف آبمیوه ممکن است به دلیل عدم جذب کافی منجر به نفخ و گاه اسهال شود. در مورد مصرف آبمیوه، مصرف آب انگور بهتر از سایر آبمیوهها میباشد، چرا که هضم آن آسانتر است، مواد قندی آن متعادلتر، و احساس دل درد و اسهال بدلیل نداشتن سوربیتول، را ندارد.
پیش از خوردن غذا به کودک شیر، شیرخشک، یا آبمیوه ندهید چرا که باعث کاهش اشتهای او برای مصرف مواد غذایی میشود. بنابراین اگر هنگام خوردن غذا کودک از تشنگی شکایت داشت به جای دادن آب میوه باید به او آب معمولی بدهید کودکان در زمان بیماری به خصوص اگر دچار تب باشند به آب اضافی نیاز پیدا می کنند.
جالب بود
the importance of maintaining health
تغذیه کافی برای نوزادان سالم