🌸🌸🌸 สวัสดีพี่ๆ และ เพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคนค่ะ เนื้อหาในวันนี้ ยังอยู่ในหัวข้อ ดอกไม้และชีวิต สำหรับวันนี้เป็นบทที่ แล้วค่ะ หลังจากที่เมื่อวานโรคเก่ากำเริบ โรคในหูไม่เท่ากัน เมื่อวานเรารีบเขียนเลยไม่ได้เล่าอาการที่ชัดเจนเท่าไรให้ฟัง เกี่ยวกับโรคนี้ไม่แน่ใจว่า เคยได้ยินกันบ้างไหมค่ะ เราขอนอกเรื่องดอกไม้ คั่นเวลาเกี่ยวกับโรคนี้สักครู่ค่ะ
🌸🌸🌸 อาการของโรคนี้คือ มันจะเวียนหัว เหมือนลักษณะ บ้านหมุนทั้งที่รู้ๆ กันว่า บ้านมันต้องอยู่กับที่ มันจะหมุนได้ยังไง แต่อาการมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ยิ่งถ้าเป็นแรกๆ นะ เราแทบจะยืนไม่ได้ เสียอาการแบบยืนแล้วเวียน จนจะล้มตัวลงทรงตัวประคองตัว แทบไม่อยู่ค่ะ ตอนเราเป็นแรกๆ เราตกใจ เพราะ หลังจากเป็นเราเคยอ่านมันจะพบหรือเป็นในช่วง อายุประมาณ 30-50 ปี และ มันต้องรักษาตามอาการ แต่เราชอบให้คุณหมอฉีดยามากกว่า รู้สึกอาการฟื้นตัวจะเร็วกว่าค่ะ
🌸🌸🌸 วันนี้เราพอพยุงตัวได้แล้ว ก็นั่งรถลุงพี่ชายแม่เราไปหาหมอ ที่อนามัยเพื่อจะได้รักษาอาการให้มันเข้าที่เข้าทาง แม่เราขอให้ลุงไปส่ง เนื่องจากเราคงนั่งซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ไปไม่ไหวแน่นอน ส่วนรถลุงคันนี้เวลานั่งก็ทำให้คิดถึงอดีต มีความหลังเก่าๆ อีกแล้ว อิอิ จะว่าไปกระบะคันนี้มันก็ตั้งแต่เราประถมได้มั้ง อายุอานามมันก็ประมาณ 10 กว่าปีได้แระค่ะ แต่เครื่องยนต์มันยังใช้ได้ดีอยู่นะ เรียกว่าถึงแก่ก็ยังมีไฟอยู่ อันนี้เราไม่ได้คิดเองนะค่ะ เป็นคำพูดลุงเรา ขนาดไม่ได้โม้นะนี้ 555
🌸🌸🌸 ต้องขอโทษด้วย เราไม่มีแรงจะถ่ายภาพ ภายในอนามัยเลย หรือ แม้กระทั่งภาพดอกไม้ในวันนี้ เราก็ไม่ได้ปั่นจักรยานหรือเดินไปทางไหนเลย ถึงจะเริ่มดีขึ้น แต่ก็ยังเดินเหมือนคนเมา คงนึกสภาพออกนะค่ะ อิอิ ดอกไม้ในวันนี้จะว่าเราทำภารกิจสำเร็จไหมนะ เพราะ เราให้น้องสาวเราเป็นคนถ่ายภาพค่ะ สังขารเราไม่เอื้ออำนวยจริงๆ และ ก็ได้ดอกไม้ตามภาพค่ะ
🌸🌸🌸 ภารกิจในวันนี้เราได้ดอกหงอนไก่มา จริงๆ เราว่ามันดอกหงอนไก่สีแดงแบบนี้ เราว่ามันเบสิค แต่ทำไมช่วงหลังๆ เรากลับไม่ค่อยจะเจอดอกไม้ชนิดนี้ไม่รู้ค่ะ ตอนน้องเราถ่ายมาให้เรา เราอุทานออกมา นางบังอาจถ่ายสวยกว่าพี่สาวได้ไง 555 พอชมนางมีทับถม แหม่ๆ ช่างกล้านะ 555 แต่บรรยากาศแบบนี้ คงอีกไม่นานแล้ว น่าจะวันที่ 1 พ.ย. เราต้องกลับหอพัก หลังจากโควิดมานี้ระบบมันรวนไปหมด ไม่รู้อะไรเป็นอะไรค่ะ สำหรับเนื้อหาของเราในวันนี้ก็คงมีประมาณนี้ค่ะ บ๊ายบาย
❤️ขอบคุณค่ะ❤️