Is it destiny? Is that a coinsidence? True story./Kader mi? Tesadüf mü? Gerçek bir hikaye.(ENG/TR)

in Writing Club3 years ago
Hello. I would like to share with you an interesting incident that happened yesterday. Some might call it a coincidence, some might call it a miracle, and some might call it fate. I believe in destiny. do you believe?

img_0.885235957984847.jpg

Have you ever been in a place where you shouldn't have been, by a series of coincidences? Or have you received help from someone you do not know that will affect your life when you need it most? Or have you helped someone you don't know?

There is the belief of St. George in Christianity and the belief of Khidr in Muslims. It is thought to help people in the most difficult times. There are thousands of stories and legends describing these Saints. Don't worry, I won't say I saw a saint. I'm not a saint either. Just yesterday, I had an event along the lines of coincidence and fate.

img_0.9066134763329919.jpg

"My stomach hurts," my daughter said yesterday morning. Me too "you're sick don't go to school". I said, but because there were ceremony preparations at school, he went to school and I went to work. In the afternoon, my daughter's teacher phoned and said that my daughter was sick. I got off work and went to my daughter's school. My daughter had a lot of fun at school with her friends. and he wanted to stay at school despite my insistence. There is a reading festival this weekend. Teacher; He said that my daughter is getting better and that she is very happy in the rehearsals. He wanted my daughter to stay at school. He asked me to wait in the lobby until the rehearsals were over. I didn't want to wait an hour in the lobby and left school to go to a cafe.

I saw a boy running towards me at the beginning of the street, crying. The boy hugged my legs and the crying continued. She was a sweet, brown-haired girl about two or three years old. -don't cry, girl. why are you crying? I said. -I have no mother. My father also disappeared. The street was empty. There was no one in the street. I panicked for a moment. I couldn't decide whether to call the police or call the child's father. I thought the boy couldn't have gone too far. We started walking from street to street. -what is your name? I asked. "Beryl," he said. -What is the name of your father Beril? I asked. Small child "Dad," he replied. I laughed first. Then I got angry with myself. What name does your mother call your father by? I asked. - Ibrahim said.

img_0.4044840644944204.jpg

We walked to the Main Street. In front of the ATMs, I saw a man running around in panic among the crowd. Beril let go of my hand and quickly ran towards the man. The man froze when he saw me and the girl. He sat down against the wall as if he was going to faint. Berilin first squeezed his arms and shouted, "Where are you?" Seeing that Beryl was crying, she hugged him. He came to me. His fear had not passed. He made staccato sentences like "We were in line at the ATM. He was next to me. He suddenly disappeared. He disappeared in a very short time." He thanked me over and over.

img_0.4304648414155247.jpg

Beril had walked three blocks from the main street. How many streets would he have walked if he hadn't run into me? I don't know. What could have happened?There is an endless possibility. Were they coincidence? Was it a destiny? How did so many coincidences come together to get me there that day? If my daughter had not gone to school yesterday, we would have been at home. Maybe I was more affected by this event as I am the mother of a little girl. All night I thought about what your father went through. I thought about what could have happened to the boy.

We pray that the people we love in Anatolia will protect Khidr. "Let Khidr be your comrade. Let your affairs go well. Let Khidr hold your hand in the darkest moment." May all of you be comrade Khidr. I hope good coincidences always find us in life.

Thank you for reading. This is a real event and images are my own.

Merhaba. Dün yaşadığım ilginç bir olayı sizinle paylaşmak istiyorum. bazılarını buna tesadüf, bazıları mucize ve bazıları kader diyebilir. Ben kadere inanırım. Siz inanır mısınız?

img_0.885235957984847.jpg

Hiç olmamanız gereken bir saat olmamanız gereken bir yerde bir seri tesadüfle bulundunuz mu? Yada çok ihtiyacınız olduğu bir anda tanımadığınız birinden hayatınızı etkileyecek bir yardım aldınız mı? Yada tanımadığınız bir insana yardım ettiniz mi?

Hıristiyanlık ta Aziz George, Müslümanlarda Hızır inancı vardır. En zor zamanda İnsanlara yardım ettiği düşünülür. Bu Azizleri anlatan binlerce hikaye ve efsaneler vardır. Merak etmeyin bir Aziz gördüm demeyeceğim. Ben bir aziz de değilim. Sadece dün tesadüf ve kader çizgisinde bir olay yaşadım.

img_0.9066134763329919.jpg

Dün sabah kızım "karnım ağrıyor. " dedi. Bende "hastasın okula gitme". dedim ama okulda tören hazırlıkları olduğu için okula gitti ve bende işe gittim. Öğleden sonra kızımın öğretmeni telefon etti kızımın hastalandığını söyledi. İşten çıktım ve kızımın okuluna gittim. Kızım okul da arkadaşlarıyla çok eğleniyordu. ve ısrarlarıma rağmen okulda kalmak istedi. bu haftasonu okuma bayramı var. Öğretmeni; kızımın daha iyi oldugunu, provalarda çok mutlu olduğunu söyledi. Kızımın okulda kalmasını istedi. Provalar bitene kadar lobide beklememi rica etti. Lobi de bir saat beklemek istemedim ve bir cafeye gitmek için okuldan çıktım.

img_0.4044840644944204.jpg

Sokağın başında bana doğru ağlayarak koşan bir çocuk gördüm. Çocuk bacaklarıma sarıldı ve ağlama devam etti. iki yada üç yaşların da tatlı, kumral saçlı bir kız çocuğuydu.
-ağlama kızım. niye ağlıyorsun? dedim.
-annem yok. babam da kayboldu. dedi.
Sokak bomboştu. Sokakta kimse yoktu. Çocuk kaybolmuştu. Bir an panik oldum. polisi mi arasam çocuğun babasını mı arasam karar veremedim. Çocuk çok uzaklaşmış olamaz diye düşündüm. Sokaktan caddeye doğru yürümeye başladık.
-adın ne? diye sordum.
-"Beril" dedi.
-Beril babanın adı ne? diye sordum.
Küçük çocuk
-"baba" diye cevap verdi.
Önce güldüm. Sonra kendime kızdım.
-annen babanı hangi isimle çağırıyor. diye sordum.
-İbrahim dedi.

Yürüyerek Ana caddeye çıktık. Bankamatiklerin önünde kalabalık arasında bir oyana bir bu yana panik için de koşturan bir adam gördüm. Beril elimi bıraktı hızla adama doğru koştu. Adam beni ve kızı görünce dondu kaldı. Sanki bayılacak gibi duvarın dibine oturdu. Berilin once kolların dan sıkarak "nerdesin sen " diye bağırdı. Berilin ağladını görünce sarıldı. Benim yanıma geldi. Korkusu paniği geçmemişti. Kesik kesik cümleler "bankamatikte sıradaydık. yanımdaydı. aniden kayboldu. çok kısa sürede kayboldu. "gibi cümleler kurdu. Defalarca bana teşekkür etti.

img_0.4304648414155247.jpg

Beril anacaddeden üç sokak yürümüştü. Bana rastlamasa kaç sokak yürürdü? bilmiyorum. Neler olabilirdi?sonsuz bir ihtimal var. Bunlar tesadüf müydü? Bir kader miydi? O gün benim orda olmamı sağlayan o kadar fazla tesadüf bir araya nasıl gelmişti? Dün kızım okula gitmese biz evde olacaktık.
Bu olaydan belkide bende küçük bir kız çocuğu annesi olduğumdan daha fazla etkilendim. Bütün gece babanın yaşadıklarını düşündüm. Çocuğun başına neler gelebilrdi diye düşündüm.

Anadolu da sevdiğimiz insanların Hızır korusun diye dua ederiz. "Hızır yoldaşın olsun. İşlerin rast gitsin.En karanlık anda Hızır elini tutsun."
Hepinizin Hızır yoldaşı olsun. Umarım hayatta her zaman güzel tesadüfler bizi bulsun.

Okuduğunuz için teşekkür ederim. bu gerçek bir olaydir ve görseller bana aittir.

Sort:  

Congratulations @mukadder! You have completed the following achievement on the Hive blockchain and have been rewarded with new badge(s):

You distributed more than 700 upvotes.
Your next target is to reach 800 upvotes.

You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word STOP

To support your work, I also upvoted your post!

Check out the last post from @hivebuzz:

Hive Power Up Day - June 1st 2022
Support the HiveBuzz project. Vote for our proposal!

Yaşadığınız olay çok etkileyici. Sizin de kızınız olmasından dolayı sizi daha çok etkilemiştir. Herkesin hızır olduğu zamanlar var demek ki :)

Evet . Biraz fazla etkilendim. İnsan empati yapmadan edemiyor

This was Beril's chance. If he hadn't met you, something different would have happened to him. The misfortune is to get lost, and the luck to come across you. In general, we can call it fate.

Yeah. destiny in my opinion. people believe in fate more in these events.

La bondad humana se define por las acciones, eso es lo que se describe o visualiza en esta lectura preciosa. Beryl, estaba perdido, pero pudo encontrar a alguien, sí, a ese alguien que en efecto le permitiera de forma sinérgica volver con su padre. Yo, en una ocasión me perdí en un parque en mi ciudad natal, eso fue algo muy duro, estaba muy pequeño y bueno, solamente corría por todo el lugar hasta que logre dar con mi familia. Son cosas que pueden pasar, que pueden ocurrir y más si estás en una cola de cajero automático.

Sí. Absolutamente correcto. Este es un gran trauma para un niño. Espero que Beryl siempre tenga buenas coincidencias y buenas personas en su vida.

Yay! 🤗
Your content has been boosted with Ecency Points
Use Ecency daily to boost your growth on platform!

Support Ecency
Vote for new Proposal
Delegate HP and earn more, by @mukadder.

Hayatta hiçbir şey tesadüf eseri değildir.Hepsi tevafuktur.

Bir duanın , sadakanın ,iyiliğin tezahürü ile meydana gelmiş ibretlik bir olay yaşamişsiniz bir iyiliğe vesile olmuşsunuz her daim Rabbim iyilerle karşılaştırsın.