Herkese merhaba!
Nasılsınız? İyi misiniz? İyi olmaya çalışıyor musunuz? Trliste 30 Günlük Serüven Gün #3 için size gün batımını ve doğumunu izlemeyi en sevdiğim noktaya götürmek istiyorum her ne kadar buradan bahsetmiş olsam da. Tabii daha önce anlatmaya çalıştığım konular biraz daha teknik bilgiler içeriyordu. Ama bu sefer bu yok. Biraz daha bu ayın duygusal Beril'ini göreceksiniz anlaşılan.
Aslında yukarıda gördüğünüz fotoğraf sisli bir denizden. Ne kadar da karanlık ve önü görülmez değil mi? Bu noktanın en sevdiğim özelliklerinden biri bu. Bir falez üzerinden denize baktığınızdan dolayı ne zaman neyi bekleyeceğinizi bilemiyorsunuz.
Sel zamanı bir sabah buraya çıkmıştım ve tsunami olmasa da kocaman bir dalga gördüğüm de oldu.
Kış güneşi görünürken lapa lapa kar yağdığını gördüğüm de. Sanırım bu yer ile hayatımın evrelerini direkt bir anlamı olduğundan ziyade istediğim için bağdaştırıyorum.
Eskiden biraz daha rahattım. Çok fazla gidip geleni yoktu. Sabahın köründe kahvaltıya gelenler, çocuklarının okulu olmasına rağmen yiyecekleri ile oraya gelmiş anneler ve Silivri'ye gelen ziyaretçilerin durağı değildi. Biraz kendimi ifşalanmış gibi hissediyorum bu yüzden de.
Ama bundan önce size yolumun üzerinde zamanda geri gidebilmek için bir portal buldum ondan bahsedeyim. İlk güleyim biraz, hem belki size de gülersiniz, sonrasında zaten kendi kabuğuma çekileceğimi biliyorum. Ama dediğim gibi ilk biraz güleyim.
Yolda işletmesini oldukça sevdiğim bir aile dostumuzun teknesinin önünden geçiyordum. Ve gözüm LED ışıklara takıldı bir anda.
Zamanda resmen 1 gün geriye gittim sadece bir teknenin önünden geçerek. Bir de eğer görmekte zorlanırsınız belki diye zamanı ve tarihi buraya not düşüyorum.
Soldaki tarih; 13/12/2023 08:10:30
Sağdaki 12/12/2023 15:27:21
Bu zaman yolculuğunu atlattıktan sonra aslında amacım bugünün macerası için gün doğumunun fotoğrafını çekmekti. Fakat normalden daha karanlık bir sabahta belki açılır umuduyla ilerledim. Belki böylesi daha iyi oldu. Zaten şu sıralar biraz kendimi hüzünlü hissediyordum.
Hadi noktama geçelim.
Kalite biraz düşük olduğundan fark etmesi zor olur fakat falezin kendisine oldukça yakın bir bulut var. Eğer o evlerden birinde yaşıyor olsaydım eminim o buluta dokunabilirdim.
Burada oturup denizi, gökyüzünü izlemeyi çok seviyorum. Maviyi her ne kadar sevmesem de deniz ve gökyüzünün bendeki yeri başkadır.
Kuşların uçmasını kıskanmam, istemem de. Zeus bir kızsa kim koruyacak beni onun gazabından? Kanatlarım benim her şeyimken Icarus gibi güneşe çıkmamam için sebebim kalmaz elimde. Kuş olmamak en iyisi sanırım benim için.
Peki deniz? Balık da olmak istemem. Medusa'nın başına gelenlerden sinirliyim Poseidon'a. Kirli elleriyle dokunduğu suda yaşamım boyunca hapis kalmak hayattaki cehennemi yaşatır bana eminim. Hem Cub yaşayamaz suyun içinde her ne kadar bir ahtapot olsa da. Alışmış kara yaşamına.
Orada oturup da derin düşüncelere dalıp zamanın geçmesini ve güneşin belki doğduktan sonra göz kırpmasını yakalamaya çalışırken yanıma iki minik geldi.
Biraz tartıştılar kim sütun kırığının üstüne çıkacak diye. Gördüğünüz gibi bu cadı diğerine tokadı yapıştırdıktan sonra atlayıverdi oraya. Tokadı yiyende bana sırnaştı iyice. Çevremde, yakınımda 2 kedi var. Benden daha mutlusu olabilir mi?
Amfi tiyatronun basamaklarına geçince ben benimle birlikte geldiler. Beyazlı olan kucağıma çıktı. Çok üşümüş. Ona da bir yüreğim sızladı ne yalan söyleyeyim. Patileri buz gibiydi. Montumun önünü açamazdım. Kendimi de korumam gerekiyor değil mi? Aklıma ilk gelen şey ellerimle onu severek ısıtmaya çalışmak oldu tabii.
Kucağımda kar topu gibi yuvarlanıp oturuverdi. Çok mutlu oldum. Sokak kedilerinin bana karşı böyle davrandığını çok görmedim. Evet, severler beni ama kolay kolay kucağıma gelmezler. Tabii onu sevme/ısıtma görevimi bırakıp da fotoğrafını çekemedim.
Biraz zaman geçince, mırlamasının deniz sesine karıştığı yarım saat çok güzeldi, yavaş yavaş kalkıp gitti kucağımdan. Isınmış olsa gerek birazda kafasını sevdirip bacağımı patisiyle okşayıp gitti.
Yanımdan ayrılmadan önce bu fotoğrafı çekebildim sadece. Ama olsun ben biliyorum ya. Tabii konu biraz fazla kedilere geldi. Ama bu noktanın sevdiğim özelliklerinden biri de bu zaten. Bu minik canlılar.
Neyse.
Daha fazla kendi hüznümün içine dalmadan son bir fotoğraf paylaşarak neden sevdiğimin kanıtını sunarak elveda demek isterim.
Karanlığa dalarak düşündüğünüz şeylerin sonu gelmez ya. Aynısını yaşıyorum. Gökyüzü ve deniz hemen ayaklarımın altında. Yüksekleri severim de. Benim için cennet. Denizin sesinin verdiği huzur paha biçilemez. Bir de hileci martılar dikkatleri üzerlerine çekmeye çalışmasalar daha iyi olacak sanki.
Neyse. İşte benim için önemli olan bir yer. Biraz hayatla bağlantılı biraz da görsellikle.
Bir sonraki serüven bölümünde görüşmek üzere. Kendinize dikkat edin, sağlıklı kalın ve lütfen unutmayın ki;
Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.
Hello everyone!
How are you? Are you well? Are you trying to be well? For Trliste 30-Day Adventure Day #3, I want to take you to my favorite spot to watch the sunset and sunrise, even though I've mentioned it here before. Of course, the topics I've tried to convey before contained a bit more technical information. But not this time. It seems you'll get to know the emotional side of Beril this month a bit more.
Actually, the photo you see above is from a misty sea. How dark and unpredictable it looks, isn't it? One of my favorite thing of this spot is just that. Because you're looking at the sea from a cliff, you never know what to expect.
Once I came here on a morning during flood time, and I saw a huge wave, not a tsunami, but still. I also witnessed the winter sun shining while snow was falling. I guess I associate this place with the phases of my life more because I want to rather than it having a direct meaning.
I used to be a bit more comfortable. There wasn't much coming and going. It wasn't a spot for those who came for breakfast in the early morning, mothers who brought food even though their children had school, and visitors to Silivri. I feel a bit exposed, so I feel like retreating into my shell.
But before that, let me tell you about a portal I found on my way to go back in time. Let me laugh a bit first; maybe you'll laugh too, and then I know I'll go back to my safe shell. But as I said, let me laugh a bit first.
I was passing by the boat of a family friend whose business I quite like. And suddenly, my eyes caught the LED lights.
I literally went back in time just by passing in front of a boat. And in case you have difficulty seeing it, I'm noting the time and date here.
Left date: 13/12/2023 08:10:30
Right date: 12/12/2023 15:27:21
After surviving this time travel, my actual goal was to take a photo of the sunrise for today's adventure. However, I proceeded in the hope that it might clear up on a darker than usual morning. Maybe it's better this way. I've been feeling a bit melancholic lately anyway.
Let's get to the point.
Since the quality is a bit low, it might be hard to notice, but there is a cloud very close to the cliff. If I lived in one of those houses, I'm sure I could touch that cloud.
I love sitting here and watching the sea and the sky. Even though I don't like blue much, the sea and the sky hold a special place in my heart.
I envy the birds flying, but I don't wish to be one. If Zeus get angry, who will protect me from his wrath? If I had wings, I would have no reason not to fly to the sun like Icarus. It's probably best not to be a bird for me.
What about the sea? I don't want to be a fish either. I'm angry with Poseidon because of what happened to Medusa. Living trapped in water touched by his dirty hands would surely make my life a living hell. Besides, Cub can't live in the water, even though he's an octopus. He's used to life on land.
Sitting there, lost in deep thoughts, trying to catch the passing of time and maybe the wink of the sun after it rises, two little ones came to me.
They argued a bit about who would climb on top of the broken column. As you can see, this witch slapped the other after climbing there. The one who received the slap then cuddled up to me even more. I have 2 cats around me. Could anyone be happier than me?
When I climbed the steps of the amphitheater, they came with me. The white one climbed onto my lap. She was very cold. I felt sorry for her, to be honest. Her paws were icy. I couldn't open the front of my jacket. I need to protect myself too, right? The first thing that came to my mind was to warm her up by petting her with my hands.
She rolled up in my lap like a snowball. I was very happy. I haven't seen street cats behave like this towards me very often. Yes, they love me, but they don't come to my lap easily. Of course, I couldn't give up my duty to pet/warm her and take a photo.
After a while, the half-hour where her purring mixed with the sound of the sea was very beautiful. Slowly, she got up and left my lap. She must have warmed up a bit. I was going to take a picture of her after petting her a bit, but I couldn't.
Before leaving my side, I could only take this photo. But it's okay; I know, right? The topic has become too much about cats, but that's one of the features I love about this spot. These little creatures.
Anyway.
Without delving further into my own sadness, I would like to say goodbye by sharing one last photo, proving why this place is important to me.
Thinking about things while plunging into the darkness never ends. I'm experiencing the same. The sky and the sea are right at my feet. I love heights. It's heaven for me. The peace given by the sound of the sea is priceless. And those sneaky seagulls trying to attract attention could stop that.
Anyway. Here's a place that's important to me. A bit connected to life, a bit to aesthetics.
Take care , stay healthy and please remember that;
You are the only one of you.
Bütün fotoğraflar aksini iddia etmediğim sürece benim tarafımdan, akıllı telefonumla çekilmiştir.
All photos are taken by me, with my smart phone unless otherwise stated.
All of my content is written in Turkish first and then with the help of translators and dictionaries below translated in English.
https://www.seslisozluk.net https://www.deepl.com/translator
P.S. If you know English AND Turkish, I do that too... If you see a translation discrepancy that was on purpose. I did think this is as proper as I could do. Because there are many differences between these languages.
Not: Hem Türkçe hem de İngilizce biliyorsanız, ben de biliyorum... Eğer çeviri farklılığı görürseniz bunun bilinçli olduğunu bilin lütfen. Bunu yapabileceğim en uygun şekilde yaptığımı düşünüyorum. Çünkü bu iki dil arasında çok fazla fark var.
Let me see if I can help you with that...
Wish I could write like this... so beautiful and all poetic. Much !LUV
!PIZZA
!LADY
You did already !LUV Thank you 🌸🫶
(1/1)@bemier sent you LUV 🙂
Made with LUV by crrdlx
!LUV
(4/10)@pravesh0 sent you LUV 🙂
Made with LUV by crrdlx
View or trade
LOHtokens.@pravesh0, you successfully shared 0.1000 LOH with @bemier and you earned 0.1000 LOH as tips. (1/4 calls)
Use !LADY command to share LOH! More details available in this post.
(3/10)@pravesh0 sent you LUV 🙂
Made with LUV by crrdlx
Sisli deniz gerçekten çok karanlık..Sanki oradan ötede hayat yok gibi. Karanlığın ve hiçliğin ortasında bir nokta gibi. Yine kendine özel ve güzel bir yazı .🥰
!LUV
Thank you so much 🤗❤️
!PIZZA
!LADY
View or trade
LOHtokens.@pravesh0, you successfully shared 0.1000 LOH with @mukadder and you earned 0.1000 LOH as tips. (2/4 calls)
Use !LADY command to share LOH! More details available in this post.
Thank you so much 🤗❤️
Biraz da hayal gücüne yer açıyormuş gibi geliyor bana. Karanlık olsa dahi boş bir tuval. Üzerine beyaz boyayı ne kadar eklemek istediğine göre şekillenebilecek siyah bir tuval. İşte hayat!
Uğradığın için teşekkür ederim ✨
İlk fotoğrafta ufuk çizgisini görebiliyorum. Çok güzel bir yer. Bana eski anılarımı hatırlattı bu fotoğraflar. Eski zamanların farklılığını...
fotoğraflar ve cümleler çok güzel. Bu postta geçen seneki halimi görüyorum. Ben de sürekli içimden geleni yazardım ve bana iyi gelirdi.
Gerçekten güzel bir nokta. Hayatımı burada geçirir miyim bilmiyorum ama eğer tekrar ziyaret şansım olursa kaçırmam bu şansı.
Uğradığın için teşekkür ederim ✨
!LUV
Again thank you !LUV even if it didn't work 😂
(3/10)@bemier sent you LUV 🙂
Made with LUV by crrdlx
Thank you. I gave you all my LUV already. 😘
Felt it to the core, the rest doesn't matters 🖤
🖤
Zaman yolculuğu yapmak güzeldi - yanlışlıkla olsa bile- ancak ben karanlık fotoğraflara bayılıyorum. Gün doğumundan hemen önceki karanlık durum hem beni içine çekiyor hem de ürpertici bir hava veriyor.
Ellerinize sağlık.
Alacakaranlık gerçekten harika. Özellikle de gökyüzü açıksa. Sadece karanlık, bomboş. Aklımın da öyle boş olmasını istediğim zamanlar oluyor. Bir de o ürpertici havaları da seviyorum bayağı.
Uğradığın için teşekkür ederim ✨
!LUV
Sometimes I get lost in thought, I can't find myself, I can't get out of my troubles. And then I find myself asleep.
It must be difficult to get out of deep thoughts in this landscape. Since it is winter, there is no sun to illuminate the surroundings. But the sun rises in the morning of the most difficult night. Unless, you're Aziz Yıldırım 😂
Sometimes sleep can help us reflect on our problems and make more objective decisions. I can say that it prevents us from acting out of anger or sadness.
Yes, the darkness pushes you a little more towards dark thoughts, but it is in our hands. It is up to us how much we add white paint to the black canvas.
Oh and no one can help Aziz Yıldırım at this point 😂
Thank you for stopping by and for your wonderful comment ✨
!LUV
Thank you !LUV, much needed oc 🖤✨
(1/10)@bemier sent you LUV 🙂
Made with LUV by crrdlx
böyle bir yazının yorumlarında Aziz Yıldırım'a denk geleceğimi hiç tahmin etmezdim :D
Bu videonun sonunda 😆
Aziz Yıldırım'ın bir sözü var, her gecenin bir sabahı olmaz diye. Aklıma yazarken o geldi 😂
:D evet biliyorum videodaki konuşmayı dinlemiştim, haklı adam:)
teşekkürler tekrar hatırlattığın için 🤭
!LUV
thank you so much🌸
!LUV
(3/3)@pravesh0 sent you LUV 🙂
Made with LUV by crrdlx
Deniz, insana her türlü duyguyu en tuhaf biçimde aktaran bir tutku. Sisli, dalgalı, hırçın ve dertli biraz. Bu aralar böyle buralarda. Bu tutku bambaşka. Her gün farklı hikâyeler yazdırabilir. Katılıyorum. Elinize sağlık.
Bazen zor tutuyorum kendimi sürekli aynı, karanlık ve depresif, hikâyelerimi yazmamak için. Kış benim mevsimim, kış benim. Bir de denizin hırçınlığı ile bir de güzel kamçılanıyor bu zamanlar. Nereye saklanıp da yazacağımı şaşırıyorum.
Uğradığın için teşekkür ederim ✨
çok güzel bir yazıydı, sanki okumuyor da aynı noktada durup denizin koyu maviliğine bakarken içinden geçirdiğin düşünceleri duyuyor gibi hissettim..
fotoğraflar çok hoşuma gitti tam benim sevdiğim tarzda, maviler lacivertler, karanlık ve sisler, uçurumlar nefisti. 🌸🌠
ilginç bir şey, iyi yakalamışsın:)
👌
Bunu hissetmene çok sevindim. Kelimelerimin birilerine bir şeyler hissettirmiş olması beni çok mutlu etti.
Uğradığın ve harika sözlerin için çok teşekkür ederim ✨
!LUV
Congratulations @bemier! You have completed the following achievement on the Hive blockchain And have been rewarded with New badge(s)
Your next target is to reach 40000 upvotes.
You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPCheck out our last posts:
Yay! 🤗
Your content has been boosted with Ecency Points
Use Ecency daily to boost your growth on platform!
Support Ecency
Vote for new Proposal
Delegate HP and earn more, by @bemier.
$PIZZA slices delivered:
(3/5)
pravesh0 tipped bemier @pravesh0 tipped @mukadder