Selam Su. Buradaki baş belan yorumlara gelmeyecek sanmamışsındır umarım. Hem de içerikte Harry Potter ile ilgili bir şey varken 😂. İtiraf etmeliyim ki bu yazıyı aslında dün akşam otobüsteyken okudum. Ama alıntılar kullanarak yorum yapmayı telefondan beceremiyorum. O yüzden şimdi bilgisayarımın başındayken ikinci kez okuyacağım.
Anında karardı her yer. Böyle havaları sevenlerimiz vardır mutlaka, ben de severim bazen. Belki de sandığımdan daha çok.
Ben de sevenler kervanındanım. Beni aşırı yükseltmiyor ya da dibe çekmiyor. Ama yine de bir sempatim var ne yalan söyleyeyim. Belki de geçmişle alakalı bir şeydir. Şu an bunun bağlantısını kuramıyorum.
Burada okuduklarımı paylaşmak da bana iyi geliyordu, onu da bırakınca eski tadı bulamadım. Umarım yeniden düzelir bir şeyler.
Bazen olur böyle şeyler. Bir şeyin yıktığını başka bir şeyle nasıl inşa ederim diye sorar insan kendine. Bunun çözümü kişiden kişiye değişebilir. Benim için kolay. Yoran her şeyden uzaklaşıyorum. Çünkü aynı yerde tekrardan aynı çabayı vermek bazen sonucu değiştirmiyor. Zemin kötü olursa her zaman bir risk vardır. Motivasyon kayıplarını buna bağlıyorum. Yani bir şeyleri kendi içimizde çözebilmeliyiz. İşin mayası bizde sonuçta.
Bunu da sizinle paylaşmak istedim, belki etrafınızda kitap hediye edilmesinden hoşlanan çocuklar vardır
Etrafımda hiç çocuk yok. Olanı da ben uzaklaştırıyorum. Birçoğuyla hiç sıcak değildir aram. Beni çok yoruyorlar. Bazen soruyum bana nasıl katlandılar diye. Gerçekten zorlayıcı bir süreçmiş. Sürekli soru sorular yönetilmesi beni bıktıran bir durum çünkü. Sanırım beni en çok iten şey de bu.
Sertap Erener ve diğer efsaneleri yeniden o sahnede izleyebilmek harikaydı.
Üç yıldızı da çok beğendim. Özellikle Helena çok sağlam bir giriş yaptı. Umarım Sertab'ı gölgelemez diye düşündüm. Çünkü çok uzun yıllar geçti ve performansta düşüşler olabilirdi. Bu çok muhtemel. Ama bence Sertab kastı kavurdu. İnsanlar da çok coştu. Helena ve Sertab geceye damga vurdu bence. Ayrıca Charlotte da çok iyiydi. Sadece eski tip Eurovision şarkılarından birine sahip. O şarkı ne kadar yükseltilebilirse o kadar yükseltti. Güzel sürprizlerdi. "United by Music" mesajı da çok özeldi.
Son günlerde her yerde karşıma çıkan Bayhan'ın Tiryakinim şarkısını dinlememek için direndim ama sonunda merakıma yenilerek tıkladım.
Ben hala dinlememeye direniyorum 😂. Her yerde karşıma çıkıyor zaten dinlemiş kadar oldum diyebilirim. Beni hiç sarmıyor. Ama duyduğum kısımları fena da sayılmaz. Tarzım olsa kesin dinlerdim. Bunu yazarken de "Take Me to Your Heaven" dinlemem biraz ironik oldu 😂. Ne tarz karmaşası ama.
Şimdi çiçeklerini döküp yaprağa bürünse de sayfamda olmasını istedim bu hâliyle..
Bir şeylerin her evresine şahit olabilmek güzel şey bence. İyi ya da kötü. Güzel şeyler öğretiyor insana. Böyle düşünmek lazım Su. "Bundan kendime ne alabilirim?" diye sorup ders çıkarmaya başlayınca her şey çok değişiyor bence.
Keyifli bir yazıydı. Uzun zamandır kimseye bu kadar uzun bir yorum yapmamıştım sanırım. Eline sağlık 🌸.