Özellikle eski yazdığım yazıları okuduğumda kendime çok kızıyorum ama düzeltmiyorum da. Kendi geleceğime bıraktığım not olarak düşünüyorum
not olarak adlandırmak güzelmiş. bu şekilde düşünülmese hiç ilerleyemez, daha iyi olamazdık gibi geliyor. yoksa olduğu yerde sayar veya daha geriye gidebilir insan
Eurovision daha çok siyasi veya toplumsal çatışmalara karşı gösterilen bir tepki arenasına dönmüş sanki. Müzikaliteden çok verdiği mesaj konuşuluyor gibi. Ben pek tat almadım bu sene
evet bu şekilde olsa da eski zamanlardaki heyecanını özlüyorum yine de. aralarda unutamadığım ve çok beğendiğim şarkıları açıp dinlerim, güvenli bir liman gibi gelir
Sevdiklerimi de şarkılarla eşleştiriyorum genelde. Hatta yazıları yazarken arkadan çalan ufak müzik, boş evimin duvarlarını süslerken, ilham perilerime bir ziyafet çekiyor. Haliyle yazımın kalitesinde gözle görülür bir artış da oluyor.
bu bende de oluyor, şarkılarla eşleştirmek ilham perilerinin de hoşuna gidiyordur, güzeldi bu satırlar 🙆♀️
detaylı okunduğunu belli eden yorumları okumak çok güzel, teşekkür ediyorum 🌻