The twelfth season did not say about the other side of the circumference. Islam of the twelfth season of the trees still gaze analysis of leaves across the girl's hair out. Frog hair down here. Close to a child about ten years on seasonal flower of a yellow flower fan. Breastplate black shirt and black chintz wasps color of the stars here. Under the dim moonlight draw, but I did not quite see clearly ... မဖဲဝါ girlfriend မဖဲဝါ know I will be out an easy form ဒီကောင်မလေး are always made, but unlike previous time wearing the black shirt black sarong script
"I'll tell you what you want to know."
I'm very surprised. Ma Fei Wah's voice is very loud.
"These guys don't understand the rules of the cemetery at funerals, and I don't think the elders taught them."
"How come?"
I asked Ma Fei Wah timidly
"What's going to happen is that these guys are playing at every crossroads
The person in front of you is pushing you backwards.
Even the funeral procession carrying the body had to flee in disfigurement.
They carried the body and ran to the front. The whole road was filled with rioters.
The ropes tied to the chandelier were broken, and the head of the corpse fell to the ground.
These people do not understand the rules of the cemetery. Funeral services can only be entered by foot with the feet. Never enter with the head.
They do not know, and the rules of the cemetery do not make fun of the funeral at the time of the funeral.
"These people are no longer the owners. Ko Gyi Kyaw is always making fun of the funeral during the funeral. If the breach of the rules of the cemetery is violated, the people who own the cemetery must be punished.
"Huh ... Ma Fei Wah, I do not know, so no matter what, Ma Fei Wah will be satisfied."
"Tell these guys, give me a glass of water and a yellow flower and I will release them only if they apologize."
"I know, Ma Fei Wah, I will do whatever I want."
In the morning, I told him the reason, and he said, "Yes, Ma Fei Wah is right.
Gambling has been rough for a long time ...
I want everyone to read it.
Look at Part 5
ဆယ်နှစ်ရာသီပင်လိုသာပြောတာဗျ။လုံးပတ်က လူတစ်ဖက်လောက်ရှိတာ ကျုပ်က ဆယ်နှစ်ရာသီပင်ကြီးကိုငေးကြည့်နေတုန်းပဲ သစ်ပင်နောက်က ကျုပ်အရွက်လောက်ကောင်မလေး ထွက်လာတယ်။ခေါင်းကဆံပင်က ဖားလျားလေးချလို့ ဗျ။ဆံပင်မှာ နားအပေါ်လောက်ကလေးကပ်ပြီး ဆယ်နှစ်ရာသီအဝါ ပွင့်လေးတစ်ပွင့်ပန်ထားတယ်။ရင်ဖုံးအင်္ကျီအနက်နဲ့သရက်ထည်ထဘီအနက်ကလေးဗျ။ကြယ်ရောင် လရောင် ခပ်မှိန်မှိန်အောက်မှာ ဆိုပေမဲ့ သူကို ကျုပ်ထင်ထင်ရှားရှား မြင်နေရတာပါဗျ...မဖဲဝါလေး ဒီကောင်မလေးက မဖဲဝါလေဗျာ ကျုပ်လန့်သွားမှာစိုးလို့ ဒီကောင်မလေးပုံစံကို သူအမြဲ ဖန်ဆင်းပြနေကြပါ ဒါပေမဲ့ ခါတိုင်းနဲ့မတူတာက ဒီတစ်ခါ အင်္ကျီအနက် ထဘီအနက်ဝတ်ထားတာပဲဗျ
"တာတေ နင်သိချင်တဲ့ကိစ္စ ငါပြောမယ်"
ကျုပ်တော်တော်အံ့သြသွားတယ်ဗျ။မဖဲဝါအသံကတော်တော်မာနေတယ်ဗျို့။
"ဒီကောင်တွေ အသုဘချတာ သင်္ချိုင်းစည်းကမ်းကို နားမလည်း တာတေ လူကြီးသူမတွေကလည်း ဒင်းတို့ကို သင်ကြားပြသမပေးထားကြဘူးထင်တယ်"
"ဘယ်လိုများဖြစ်လို့ပါလဲ မဖဲဝါ"
ကျုပ်က မရဲတရဲနဲ့ မဖဲဝါကို မေးလိုက်တယ်ဗျ
"ဘာဖြစ်ရမှာတုံး တာတေ ဒီကောင်တွေ လမ်းဆုံ လမ်းခွ ရောက်တိုင်း လိုက်ကစားကြတယ်
(မဖဲဝါ ပြောတဲ့ လိုက်ဆိုတာ ခေါင်းတင်ထားတဲ့ အလောင်းစင်ကို ပြောတာဗျ)ကစားတာမှတော်တော်ကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ကစားကြတာ ရှေ့ကလူတွေက လိုက်ကိုနောက်ပြန်တွန်းတယ် နောက်ကလူက
အလောင်းထမ်းရင်း နောက်ဆုတ်နောက်ဆုတ်ပြေးတဲ့ အသုဘပို့တဲ့ လူတွေတောင်ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်နဲ့ ထွက်ပြေးကြရတယ် နောက်တစ်ခါ နောက်ကလူတွေက လိုက်ကိုရှေ့ဘက်ကိုတွန်းပြန်တယ် ရှေ့ကလူက
အလောင်းထမ်းပြီး အရှေ့ကိုပြေးကြတယ် တစ်လမ်းလုံး ရုန်ူရင်းဆန်ခတ်နဲ့အသုဘချလာကြတာ လမ်းဆုံလမ်းခွရောက်တိုင်းလိုက်ကိုကြမ်းကြမ်းတမ်း တမ်း ကစားလာကြတာ သင်္ခ ျိုင်းဝမရောက်ခင်
လိုက်ပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ခေါင်းကို ချည်ထားတဲ့ ကြိုးတွေ ပြတ်ထွက်ပြီး အလောင်းထည့်ထားတဲ့ ခေါင်းကို မြေကြီးပေါ်ကိုပြုတ်ကျတယ် အသုဘအခေါင်း ကြီးကို ဝိုင်းမပြီး အလောင်းစင်ပေါ်ကိုပြန်တင်တယ်
ဒီကောင်တွေဟာ အသုဘစည်းမျဉ်း သင်္ချိုင်းစည်းမျဉ်း ကိုနားမလည်ဘူး အသုဘဆိုတာ သင်္ချ ိုင်းကိုခြေထောက် နဲ့ပဲဝင်ရတယ် ဘယ်တော့မှ ခေါင်းနဲ့မဝင်ရဘူး တာတေ ဒီကောင်တွေက အသုဘခေါင်းကိုအလောင်းစင်ပေါ်ကို ပြန်တင်တော့ ကြုံသလို တင်ကြတာ ခြေမှန်း ခေါင်းမှန်း မသိဘူး အသုဘက သင်္ချိုင်းကို ခေါင်းနဲ့ဝင်လာတာကို
သူတို့မသိဘူး ပြီးတော့ သင်္ချိုင်းစည်းကမ်းက အသုဘ သင်္ဂြုဟ်တဲ့အချိန်မှာ အသုဘကိုနောက်လား ပြောင်လား မလုပ်ရဘူး သင်္ချိုင်းထဲရောက်လာတဲ့ အသုဘကို သင်္ချိုင်းစောင့်က ပိုင်သွားပြီ လူတွေ
မပိုင်တော့ဘူး ဒီကောင်တွေက အသုဘသင်္ဂြုဟ် ရင်းလည်း ကိုကြီးကျော် ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ်နဲ့ အသုဘကို တောက်လျှောက်နောက်ပြောင်နေတယ် အဲဒီလို သင်္ချိုင်းစည်းကမ်းဖောက်ဖျက်ရင် သင်္ချိုင်း ပိုင်ဆိုင်တဲ့ လူတွေကိုမဖြစ်မနေ အပြစ်ပေးရတယ် ဒါကြောင့် ဒီကောင်တွေအကုန်လုံးကို ငါကိုယ်တိုင် လုပ်ထားတာဟဲ့ တာတေ ငါလုပ်ထားတဲ့ဟာကို ဘယ်ဆေးဆရာကုလို့မှ မပျောက်ဘူးနင်သိလား"
"ဟာ...မဖဲဝါရယ် ကျုပ်က မသိလို့ပါဗျာ ဒါ ဒါဆိုရင်ဘယ်လိုလုပ်မှ မဖဲဝါ ကျေနပ်မှာတုံးဗျာ"
"နင် အဲဒီကောင်တွေကို ပြောလိုက် ငါ့ကိုသောက်ရေ တစ်ခွက်နဲ့ပန်းအဝါတစ်ပွင့်တင်ပြီး ဒီကောင်တွေကိုယ် တိုင် တောင်းပန်မှ ငါလွှတ်ပေးမယ် တာတေ"
"သိ သိပါပြီ မဖဲဝါ ကျုပ်လိုတာတွေ အားလုံး လုပ်ပါမယ့်"
မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ ကျုပ်က ဘကြီးကိုအကျိုးအကြောင်း ပြောပြတော့ ဘကြီးက"မဖဲဝါပြောတာ အဟုတ်ပဲတာတေရေ ဒီကောင်းတွေ
အလောင်းကစားတာ ကြမ်းလိုက်ကြတာကွာ...
အားလုံးဖတ်စေချင်လို ပြန်လည် အပိုင်းတွဲလုပ်ပြီ တင်ပြပေးလိုက်ပါသည်။
အပိုင်း ၅ မျှော်