Günümüz koşullarında stressiz geçen bir günümüz var mı ki ?, Kimimizin cebinde yok parası, Kimimizin yok manitası, Kimimizin var sevdiği ama yanında yok, Kimimizin ise sevdiği sevgilisi ama yok keyfi, Kimimizin ise var kötü geçmişi yok geleceği.
İnsan istiyor ki televizyona, sosyal medyaya baktığında stresini unutsun, keyfi yerine gelsin. Ama açıyorsun haberleri içler acısı durumdayız dedirtiyor. Yorum yapmak istemiyorum fakat burada çoğunlukta olan gençler olarak birşeyler yapmamız gerektiği aşikar.
Şuanda klavyesi başında olanlar olarak keyfimiz çok yerinde. Peki ya olmayanlar ?
Soğukta dışarıda olmak zorunda kalanlar, İş için "of çok soğuk ya" diyerek sıcak yerlere kaçan bizlerin aksine soğukta durmak, çalışmak zorunda olanlar? Beni en çok geren şey kaybettiğimiz "saygı" faktörü.
Bugün bir avm ye gittiğimizde orada yiyip içip sıçan gençler, onların pisliğini, bıraktıklarını ardından temizleyen temizlik görevlilerini gördükçe neden temizlik görevlilerine ihtiyacımız var ki ? Biz bunu neden kendimiz yapamıyoruz ki diyorum kendi kendime. Ben bunu yapsam da rahata alışmış bireyler olmaktan kaçınamayacağız biliyorum.
Stresli olduğum zamanlarda genelde müzik dinlerim. Müzik ruhun gıdasıdır ya hani? Bende ona inananlardanım. Müziğin ritmi ruh halimi çok değiştirir. Slow bir şarkı dinlerken modum düşerken hareketli şarkılarda modumu yükseltir. Kitap okumayı tercih edenlerden olmasam da yazmayı çizmeyi seviyorum herkes gibi. Tavsiye olarak stresli zamanlarınızda sevdiğiniz şeylere yönelmeniz gerektiğini söyleyebilirim. Bu arada stresli olan genç oradasın biliyorum, sil gözyaşlarını kalk ayağa ve dik dur :)
-- Gelecek projelerde güncelliğe önem vererek, kıyıda köşe de saklanmış, geçmiş olarak adlandırdığımız tarihi ele alabilirsiniz. Umarım faydalı projelerinize birini daha eklersiniz :)