Në jetesën e një jete në këtë botë ne gjithmonë bëjmë beralis me të tjerët.
Ose me fjalë të tjera, askush nuk mund të jetojë vetëm pa të tjerët? Ne kemi nevojë për të tjerët për të na shoqëruar, për të vazhduar pasardhësit tanë, për të komunikuar, për të ndarë gëzimet dhe dhimbjet tona dhe shumë më tepër që mund të bëjmë së bashku.
Shkenca shoqërore thotë se "njeriu është një qenie shoqërore", që do të thotë që njerëzit kanë nevojë për qenie të tjera njerëzore për të mbijetuar. Në jetën e përditshme nuk mund të ikim nga bashkimi. Së bashku në jetën e përditshme mund të ndodhin në disa forma, ndër të tjera:
Së bashku në familje
Bashkësia në familje është shumë e rëndësishme, sepse me bashkësinë mund të ndiejmë lumturinë e plotë. Përveç kësaj, ekzistenca e prindërve ka shumë ndikim në zhvillimin e personalitetit të fëmijës. Prindërit që janë rrallë në shtëpi, mund të çojnë në shkatërrim për jetën e ardhshme të fëmijëve. Kur një fëmijë mërzitet në shtëpi, ai do të kërkojë kënaqësi jashtë shtëpisë.
Në botën e jashtme një fëmijë do të mësojë një kulturë të devijuar. Si rezultat ai do të preket dhe do të rritet në një person që ka një personalitet devijant. Veprimet ose veprimet e shtrembëruara janë të këqija për mjedisin që rrethon. E gjithë kjo ndodh për shkak të mungesës së bashkimit dhe vëmendjes në familje.