Dat is de beste samenvatting die ik tot nu toe heb gelezen. Ik pik hem van je! Ik vind bijna nooit de artikelen in mijn feed inderdaad, ik zoek ook de mensen specifiek op. Ik moet nog verder opruimen in mijn volgers. heb tot en met de D nu uitgezocht
You are viewing a single comment's thread from:
Ja, ik was er al meer dan 20 jaar mee bezig in een ander land waar je veel harder met de feiten geconfronteerd word. Samenvatting mag gepi.. uh, ..mag je hebben *<||:^)
Mijn probleem heeft tot 2006 nodig gehad voordat ik de hulp kreeg die ik nodig had. Vanwege de door banken veroorzaakte crisis raakte ik 2 jaar later mijn verzekering kwijt omdat die aan mijn werkgever verbonden was en de goedkopere opvolger de al bestaande conditie eerst niet wilde dekken.
Ja ik dacht op gegeven moment ook dat ik de volgers terug wilde brengen naar minder dan 100, maar kwam er ook achter dat de mensen waar ik echt om geef niet zomaar uit mijn geheugen verdwijnen en ik ze toch wel opzoek als ik even niets gehoord heb. (zoals vandaag) De push-notifications van YT werken goed voor dat doeleinde; ik volg er meer dan 400, maar krijg apart bericht van publicaties van een stuk of 10 mensen die ik liever niet misloop.
20 jaar! Dan heb je ruim de tijd gehad inderdaad om krachtige samenvattingen te maken en je wereldbeeld aan te passen (hoe naar het ook is dat het nodig is). Dank je wel dat ik hem mag hebben, ik wilde hem liever pikken maar ik had mij mond alweer voorbij gepraat :)
Jouw verhaal is heftig zeg, zolang moeten vechten om hulp te krijgen. Dat vraagt doorzettingsvermogen en een heleboel geduld. Het lijkt me vreselijk om dan 2 jaar later alweer in de vechtmodus te moeten. Ik weet dat het niet anders is, maar wat vind ik de wereld af en toe raar in elkaar zitten zeg.
Ik vergeet de mensen niet maar mijn brein doet rare dingen en ik vergeet de details, zoals de namen en waar ik ze gezien heb. Als ik mensen tegen kom die ik interessant vind schrijf ik de naam op. Verder laat ik een comment achter zodat ik terug kan vinden wat ik interessant vond aan die persoon. Op zich voor mij wel een goede omdat het me uitdaagt meer interactie aan te gaan en dat bevalt me wel.
Nou, dat doorzettingsvermogen valt best wel tegen. In 2006 had ik mijn enkel weer eens gebroken, voor de zoveelste keer, maar heb toen de dokter gewaarschuwd dat hij mijn been niet in het gips kon zetten. Hij liet me geen keus, of gips, of niets. Gips dus. Vier weken later kwam ik terug met de eis dat het gips verwijdert zou worden. Na lang aandringen werd het gips verwijdert en kwam hij er achter dat er geen huid meer onder zat, en dat was het begin van hulp krijgen omdat op dat moment de dokter geen keus meer had.
Rare wereld, jazeker!
Oh, wat een naar verhaal zeg. Groeide de huid weer gewoon terug of was het een uiting van een aandoening? Wat gek eigenlijk dat er eerst zoiets moet gebeuren voordat de dokter luisterde. Ik kijk het filmpje morgen