سندروم ری چیست؟

سندروم ری بیماری نادر ولی بسیار خطرناکی است، که معمولا در سنین بین ۳ تا ۱۲ سالگی ممکن است، دیده شود. این بیماری می‌تواند تمام اعضای داخلی بدن را درگیر کند، اما بیشترین آسیب آن مربوط به مغز و کبد است. بسیاری از کودکانی که به این بیماری دچار می‌شوند اگر زنده بمانند، هیچ آثاری از بیماری در آنها باقی نمی‌ماند ولی با وجود این می‌تواند در بعضی موارد کشنده باشد و یا باعث آسیب دائمی مغز شود.

این بیماری معمولا بعد از بروز یک عفونت ویروسی، نظیر آبله مرغان، یا آنفلوانزا ایجاد می‌شود. ولی چون تنها تعداد معدودی از بیماران مبتلا به عفونت‌های ویروسی را درگیر می‌کند، ممکن است علاوه بر عفونت ویروسی عامل اضافی دیگری نیز در ایجاد آن نقش داشته باشد. هنوز کسی به طور قطع نمی‌داند، که عامل آن چیست، بنابراین چندین نظریه در مورد علت احتمالی آن مطرح شده‌اند. بیشترین نظریه‌‌ای که مورد قبول قرار گرفته است، این است که چون بسیاری از کودکانی که دچار بیماری ویروسی می‌شوند، قبل از بروز سندرم ری آسپرین مصرف کرده‌اند، مصرف آسپرین منجر به بروز این بیماری در آنها شده است.

Reye syndrome
_{^{Image source: Wikimedia Commons}}

علائم و نشانه‌هایی که معمولاً در سندرم ری بروز می‌کند، عبارتند از:

کودکی که دچار بیماری ویروسی مانند، آنفلوانزا یا آبله مرغان شده است و به نظر می‌رسد که رو به بهبودی است، یکباره ظرف مدت ۲۴ تا ۳۶ ساعت دچار تهوع و استفراغ‌های مکرر می‌شود و در طی این مدت معمولاً کودک دچار کاهش سطح هوشیاری نیز می‌شود. معمولاً کودک بتدریج بی‌حال و خواب آلود شده و به دنبال آن حالت بی قراری پیدا می‌کند. امکان دارد گیجی و حتی بی توجهی در ادامه علائم پیدا شود. در صورتی که اقدامات لازم انجام نشود، ممکن است به تدریج پیشرفت کرده و حتی منجر به تشنج و یا کمای عمیق شود.

به محض اینکه چنین نمایی از بیماری را در کودکان مشاهده کردید، صبر نکنید. کودک را فوراً به نزدیکترین بیمارستان کودکان برسانید‌. تشخیص زودرس این بیماری حائز اهمیت است و این کودکان باید حتما در بیمارستان بستری شوند.

بر اساس آزمایش خون و بررسی مایع نخاع تشخیص بیماری داده می‌شود. چون ممکن بیماری‌های دیگر نیز همین علایم و یافته‌های آزمایشگاهی را داشته باشند، گاه لازم می‌شود که نمونه‌ای از نسج کبد مورد بررسی میکروسکوپی قرار گیرد.

پیشگیری از این بیماری معمولاً مشکل است چرا که علت واقعی آن معلوم نیست. در هر حال چون مصرف آسپرین را در ایجاد آن دخیل می‌دانند، مصرف آسپرین در بیماریهای ویروسی ممنوع است.

از زمانی که مصرف آسپرین به دنبال بیماری‌های ویروسی ممنوع شده است، ابتلا به سندرم ری نیز به طور چشمگیری کاهش پیدا کرده است. بنابراین به طور قطع می‌توان گفت که در زمان ابتلای کودکان و نوجوانان به بیماری‌های ویروسی به خصوص آبله مرغان و آنفلوانزا دادن آسپرین ممنوع است. در صورتی که برای کاهش تب یا ناراحتی‌های دیگر نیاز به مصرف دارو باشد، باید از استامینوفن یا بروفن استفاده شود.