တခ်ိဳ႕လူေတြ ကိုယ့္ဘဝထဲက ထြက္သြားတာ
သိပ္ကို ေနာက္က်လြန္းတယ္...
ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြလဲဆိုေတာ့
ဘဝတစ္ေလၽွာက္လံုး ကိုယ္နဲ႔အတူ ျဖတ္သန္းဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါပဲနဲ႔
ကိုယ့္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္ဆင္းရဲ
ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ကိုယ့္ဆီက ရသေလာက္ ခြာယူၿပီးမွ ျပန္ထြက္သြားၾကသူေတြပါ
တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ငါသူ႔ကို အရမ္းခ်စ္တာ
သူငါ့ကို ထားသြားၿပီဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ ဝမ္းနည္းပူေဆြးၿပီး ေသာကေရာက္ၾကတာေပါ့
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေနသားက်ၿပီး
ကိုယ့္အလုပ္အကိုင္ေတြ မိဘ ေမာင္ႏွမသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အဆင္ေျပလာခ်ိန္ ကိုယ့္ကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္မယ့္သူဆိုတာ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္က်မွ...
သူကိုယ့္ဘဝထဲက ထြက္ခြာသြားတာ ေနာက္က်လိုက္တာဆိုၿပီး သူ႔ေၾကာင့္ ငိုခဲ့ရ
စိတ္ပင္ပန္းခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြအတြက္ ႏွေမ်ာတသ ျဖစ္မိမွာပါ
တခ်ိဳ႕အရာေတြက ကိုယ္လႊတ္ခ်လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး
စိတ္အပင္ပန္းခံၿပီး တြယ္ကပ္ေနတာေတာင္ ကိုယ့္ကို လႊတ္ခ်ခဲ့ၾကတာ
ကိုယ္က စြန္႔ပစ္ခံရတာမဟုတ္ဘူး
လြတ္ေျမာက္သြားတာပါ...
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္လြတ္ေျမာက္တာ ဒီထက္ေစာသင့္တယ္။