Günümüzün yaşam koşulları, çoğumuzu apartman hayatına hapsetti. En büyük nefes alabileceğimiz mekan eğer şanslı isek etrafı açık balkon. Bütün gün işyerinde, okulda geçirdikten sonra akşam hapishanenin farklı bir modeli eve geliyoruz. Apartman hayatı bana hücre gibi geliyor. Kocaman bir apartmanın küçücük bölümleri ve bölümleri kullanmak için uyulması gereken bir sürü kural. Kapıyı çarpma, müzik sesini çok açma, evin içinde koşma, balkona çamaşır asma, evde top oynama, sinirlendiğin zaman sesini yükseltme….. ve bunun gibi bir sürü kural.
Hani bizim özel alanımızdı, rahat edeceğimiz mekanlardı evimiz…..
Hayatımız bir kurallar zincirine döndü, işyeri kuralları, okul kuralları, apartman kuralları…..
Yetişkinler belki bu kurallara uymakta zorlanmaz ama çocuklar, küçücük çocuk en rahat edeceği evinde rahat edemez ise nerede rahat edecek.
Çocuk ses yapmasın diye, eline tablet, telefon veriliyor veya televizyon izlemesi isteniyor. Bir süre sonra hareket etmeyen, hayal kuramayan, oyun oynamasını bilmeyen, mutsuz çocuklar olarak hayatlarına devam ederler.
Zaten mutsuz olan çocuklara birde obezite sorunu, ailelerini mutlu etme sorunu eklenince küçücük omuzlarına dünya kadar stres yükleniyor.
Aileler çocuklar hareket etsin diye, yüzme havuzlarına, tenis kortlarına, voleybol, basketbol gibi etkinliklere çocuklarını yönlendiriyorlar ne yazık ki her spor da antrenör tarafından belirlenen kurallar var yani çocuk yine özgür değil. Önce spor olsun diye başlanan aktiviteler zaman içerisinde amacından sapıp başarı beklenmeye başlanıyor.
Hiçbir spor etkinliğine götürmeyen aileler hafta sonu çocukları parka götürüyor, bir iki saatlik için gidilen parklarda çocuk kiminle arkadaş olacak, ne oyun oynayacak. Anne babanın hadi çocuğum kendine arkadaş bul, hadi koş biraz tatlım sözleri çocuklara yapılan sözlü baskılar!
Şimdi gelin çocuklara özgür olacağı alanlar yaratalım:
Öncelikle komşularımız ile şu konuşmayı yapalım. Ben şöyle bir yol izledim
“Sevgili komşum, hiçbir şekilde ne sizi nede diğer komşularımı rahatsız etmek istemem. Ancak benim çocuğum var, bütün gün okulda olan çocuk eve gelince hareket etmek oynamak, hoplamak, zıplamak istiyor. Oyun çağındaki çocuklara engeller koymak, gelecek nesillere zarar verecektir. Ben çocukların geleceği için onların evde oyun oynamasına izin veriyorum, tabi ki komşularımın dinlenme saatlerini göz önünde bulundurmaya özen gösteriyorum. Günün belli saatlerinde çocuğumun yapacağı gürültüyü anlayış ile karşılamanızı rica ederim”. Böyle bir konuşma komşularımın çok hoşuna gitti ve kendiler de çocukların evde oyun oynamasına izin verdi.
Evde ne oynaya bilirler:
-İp atlaya bilirler, hani bizim çocukluk dönemimizde elimizden düşürmediğimiz ipler var ya, şimdi kızım içinde vaz geçilmez bir oyuncak. Benim balkonum kapalı olduğu için özellikle balkonda ip atlamasını sağlıyorum. İpin bir ucunu balkon demirine bağlıyorum diğer ucundan ben tutup sallayarak
tekerlemeyi söylüyorum “laleli bir içeriye gir, ip çok cansız dışarıya çık”. İp atlamak çocuğun enerjisini attığı gibi büyüme çekirdeklerini de harekete geçirerek boyunun uzamasına yardımcı oluyor.
-Voleybol oynaya bilir: Ben salondaki eşya sayısını azalttım ve koltukları duvarın dibine kadar itekledim. Ortada oldukça geniş bir alan kaldı karşılıklı voleybol oynuyoruz. Salonu geniş olmayanlar koridoru kullana bilir.
-Körebe oyunu: Bu oyunu oynamak için komşu çocuklarını çağırıyorum veya akşam eşimin gelmesini bekliyoruz. Birimiz ebe oluyoruz, tabi ki sayışarak seçiliyor ebe Portakalı soydum, baş ucuma koydum, ben bir yalan uydurdum, duma duma dum ilk çıkan ebe (Genellikle eşim ebe oluyor)
-Yerden Yüksek: Evde oynanacak en basit oyun. Koltuklar bu oyun için çok işe yarıyor. Çocuk çevik hareket etmeyi, seri olarak yer değiştirmeyi öğreniyor. Yapacağı sporlarda çeviklik kazanıyor. Bu oyunda 3-4 kişi ile daha zevkli olur. Komşu çocukları davet edilerek hem çocukların sosyalleşmesi sağlanır hem de oyun eğlenceli hale gelir.
-Barfiks: Gürültü, patırtı olmadan yapılan bir etkinlik. Birçok spor malzemesi satan yerden temin edebilirsiniz. En az kullanılan bir odanın kapısına monte edilir. İlk etapta çocuğun boyuna göre ayarlanır, ileride yer değiştirilir. Boy uzatmak ve kol kaslarının kuvvetlenmesi için çok güzel bir aktivite.
-sek sek: Evin zemini kare şeklinde oluşan fayans ise işiniz çok kolay. Ben eski usul tebeşir ile çizdim. Zıplarken ses çıkıyor ama bir ip atlama kadar değil. Çocuklar sayı saymayı öğrenirken, rakamları da tanıyor, bunun yanı sıra çeviklik için bire bir.
Benim evde kızıma sıklıkla oynattığım oyunlar, onunla birlikte bende oynuyorum, çocukluk yıllarıma dönüp eğlenirken sporda yapmış oluyorum. Üstelik kızım ile iletişimim güçleniyor.
Çocukların bu oyunları oynaması, sporun yanı sıra, arkadaşlığı, sıra beklemeyi, başkasının hakkına saygı göstermeyi öğreniyor.
Televizyon, tablet gibi araçlardan uzaklaşarak gerçek oyunları ve arkadaşları keşfediyor.
Geleceğin teminatı çocuklara gereken önemin verilmesi dileğiyle,
güzel yazı için teşekkürler. takipteyim :)
ben teşekkür ederim :) beğenmenize sevindim