#အလတ္မ [ စ/ဆုံး ]

#အလတ္မ [ စ/ဆုံး ]
..

တနဂၤေႏြရက္ကေလး ေက်ာင္းပိတ္ထားေတာ့ ဝတၴဳစာအုပ္ေလးနဲ႕အ
ခန္းထဲ နွပ္လို႕ေကာင္းေနတုန္း

" ဘြားဘြား "

ဆိုတဲ့ မပီကလာအသံေလးနဲ႕ တဆက္တည္းမွာဘဲေပ်ာ္ျမဴးသြားတဲ့ ေမေမ့ အသံေလးကိုပါ ႀကားလိုက္ရတယ္ ။

" ဟယ္ ဘြားေျမးေလး လာပါဥိး "

ဖတ္လက္စ စာအုပ္ေလးကိုခ်ျပီး အျပင္ဖက္ကို ထထြက္မယ္အလုပ္မွာ
စကားသံေတြက ဆက္တိုက္ထြက္လာခဲ့တယ္ ။

" ေျမးေလး ဘာစားျပီးျပီလဲ "

" ေမေမ့ဆီက အေႀကာ္စားထားတယ္ ဘြားဘြား "

" ထမင္းစားခ်ိန္ လြန္ေနျပီ ေျမးေလး ဗိုက္ဆာမွာေပါ့ - ဘြားဘြားထမင္း
ေကြ်းမယ္ ေနာ္ "

" ေမေမ - မီးမီး ထမင္းစားရမလားဟင္ - မီးမီး ဗိုက္ဆာတယ္ "

" ဗိုက္ဆာရင္ အိမ္ျပန္ျပီးမွ စားရေအာင္ေနာ္ - အိမ္ေရာက္ရင္ ေမေမ
ႀကက္ဥ ေႀကာ္ေပးမယ္ "

" မီးမီး ဗိုက္ဆာလို႕ပါ ေမေမရဲ႕.. "

" သမီး.. "

" အလတ္မ - ကေလးဗိုက္ဆာတာကို ညည္း ႀကားေနနိုင္တာလား
ငါက ညည္းအေမပါ ေအ - ဒီအိမ္က ညည္းမိဘ အိမ္ပါ ေအ့ "

" ဒါေပမယ့္ သမီးေႀကာင့္ ေဖေဖ နဲ႕ ေမေမ အေျပာခံရေပါင္းမွ မနည္း
ေတာ့တာ ေမေမရယ္ ၊ ျပီးေတာ့ ဒီေန႕ ေမာင္ေလး ေရာရွိေနတယ္မလား
ေနပါေစ ေမေမ - အိမ္ေရာက္မွဘဲ သမီးကို ေကြ်းလိုက္ပါ့မယ္ "

ႀကားေနရတဲ့စကားေတြက ရင္ထဲသံနဲ႕ရိုက္သလို နာက်င္လွပါဘိ ။
ဝဲတက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ကို ဖယ္ထုတ္ရင္း နာရီကိုတခ်က္ေမာ့အႀကည့္
ေန႕လည္ ၁ နာရီနားကပ္ေနျပီ ။
မနက္ကေန ဒီအခ်ိန္ထိ တလမ္းဝင္တလမ္းထြက္ အေႀကာ္ဗန္းေလး
ေခါင္းေပၚရြက္ - သမီးေလးကို လက္တဖက္ကဆြဲရင္း အေႀကာ္လည္
ေရာင္းရာကေန ခုခ်ိန္မွ အိမ္ျပန္ရတဲ့ အျဖစ္ .. ။ ကေလးဆိုတာ ညာ
တတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဗိုက္ဆာေနျပီးမွန္းမေျပာ
တတ္ေတာ့.. ။ မေနသာတဲ့ အဆုံး အခန္းျပင္ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္ ။

" ကေလး - ဗိုက္ဆာေနတာကို - ေကြ်းလိုက္တာ မဟုတ္ဘူး - လာ
မီးမီး အန္ကလ္ေလး ေကြ်းမယ္ "

တူမေလးက မဝံ့မရဲေလးနဲ႕ က်ေနာ့္ ကိုႀကည့္ေနရွာတယ္ ။ ရင္ထဲ နင့္
ခနဲပါဘဲ ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္ျပီး ပန္းကန္ေလး ၂ ခ်ပ္ခ်ေပးရင္း ထမင္း
နဲ႕ ဟင္းကို အဆင္သင့္ ခူးခပ္ေပးျပီးခါမွ ..

" မလတ္ - ကေလးကို ေခၚျပီး သြားစားလိုက္ေတာ့ .."

မလတ္ မ်က္နွာေလး တခ်က္ဝင္းထိန္သြားသလို - မ်က္ဝန္းမွာလည္း
မ်က္ရည္ ျပည့္လ်ွံေနခဲ့ျပီ ။ ကေလးကို လက္ကေလးဆြဲရင္း
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္သြားတဲ့ မလတ္ ေနာက္ေက်ာေလးကို ႀကည့္ျပီး
က်ေနာ္လည္း မ်က္ရည္ဝဲမိပါရဲ႕.. ။
ဧည့္ခန္း ပက္လက္ခုံေပၚမွာ မွိန္းေနတဲ့ ေဖေဖက အစအဆုံးႀကားျပီး
ျပီမို႕ မ်က္လုံးေလးတခ်က္ဖြင့္ရင္း က်ေနာ့္ ကို ေက်နပ္တဲ့အႀကည့္ေလး
နဲ႕ႀကည့္လာခဲ့တာလည္း ရင္နင့္မိပါရဲ႕.. ။
မခံသာနိုင္တဲ့ အဆုံး အခန္းထဲဝင္ျပီး အိပ္ရာထဲ ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္
တယ္ ။ မ်က္ရည္စီးေႀကာင္းတို႕က ေခါင္းအုံးေလးေပၚမွာက်ဆင္းေနခဲ့
ျပီ ေလ ။ သူ႕ေျခ - သူ႕လက္ တအိမ္လုံးနွံ႕ေနခဲ့တဲ့ မလတ္က
အိမ္သားတေယာက္ေယာက္ အမွိဳက္ပစ္ခ်မိရင္ ပြစိ ပြစိနဲ႕ျမည္တြန္
ေတာက္တီး ခဲ့ဖူးတဲ့ သူ႕ေနရာေဟာင္း ေလးကိုပင္ေျခမခ်ဝံ့ေအာင္
ျဖစ္ေနခဲ့တာတဲ့လား .. ။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ႀကာေနခဲ့ျပီလဲ ။

တမိေပါက္ တေယာက္ထြန္းေတာ့မဟုတ္ ။စုန္းျပဴးတေယာက္ရယ္လို႕
လည္းမေျပာရက္ .. ။ ကိုႀကီး ၊ မႀကီး ၊ မလတ္ ျပီးမွ က်ေနာ္ ေမြးခ်င္းေလးေယာက္ထဲမွာမွ မလတ္က ညာဏ္အထိုင္းဆုံးေျပာရမလား
ဆယ္တန္းကို အခါခါ က်ျပီး ေက်ာင္းထြက္ခဲ့ရသူ ။ ေမေမနဲ႕အတူကူျပီး
တမိသားစုလုံးအဝတ္ေတြ ေလ်ွာ္ဖြတ္ ခ်က္ျပဳတ္ေပးခဲ့သူ ။ တအိမ္လုံး
ကို အမွိဳက္တစ မက်န္ေအာင္ လွဲက်င္းရွင္းလင္းထားတတ္ပါေပရဲ႕.. ။
တခါတေလ
က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္လာလည္လို႕ စားစရာတခုခု စားေသာက္
ျပီး အိတ္ခြံေလးကို အမွတ္တမဲ့ ပစ္ခ်မိရင္

" ေဟ့ - ဒီမွာ ခုလာေကာက္ - ဒီေလာက္ရွင္းလင္းထားတာေတာင္
ပစ္ခ်ရသလား အမွိဳက္ပုံး သြားမထည့္တတ္ဘူးလား "

အဲသလိုမ်ိဳး အားမနာတမ္း ေျပာတတ္လို႕ က်ေနာ္နဲ႕စကားမ်ားရတာ
ခနခန ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို မ်က္နွာပူရတာအႀကိမ္ႀကိမ္ရယ္ ။
က်ေနာ္႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဘဲမဟုတ္ေသး ။ ကိုႀကီးသူငယ္ခ်င္းေတြ
ေရာ - မႀကီးသူငယ္ခ်င္းေတြေရာ သူက ငဲ့မေနဘဲ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္
ေျပာခ်တတ္ျမဲသာ .. ။
ထိုသို႕ေသာ မလတ္က စိတ္ပုတ္တာလား ဆိုေတာ့လည္းမဟုတ္
ျပန္ဘူးရယ္ ။ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြစားဖို႕ လကၹသုတ္ေလးေတြ
သံပုရာရည္ေတြ ေစတနာပါပါ လုပ္ေကြ်းတတ္ေသးရဲ႕.. ။

" မင္းရဲ႕ မလတ္က အေျပာမတတ္တာကြ - ေစတနာကေတာ့ တအိမ္
လုံးမွာ သူက အသာဆုံးဘဲ "

ေမာင္နွမေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီးလာသမ်ွ သူငယ္ခ်င္းေတြက မလတ္ အေျပာနဲ႕ လြတ္ခဲ့တာေတာ့ မရွိဘူးေလ ။ အေျပာမလြတ္သလို အေကြ်း
ေမြးလည္း မလြတ္ခဲ့.. ။ တခါတေလ ေမာင္နွမေတြရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း
ေတြ အိမ္လာလည္ရင္း ထမင္းစားခ်ိန္ ေက်ာ္ေနခဲ့ရင္ မလတ္ က ထမင္း
အပိုေလးထပ္ခ်က္ - ညေနစာ ဟင္းထဲက သူ႕အတြက္ေဝစုကေန ဖဲ့
ေကြ်းတတ္သူတေယာက္ပါ ။

" အလတ္မက အေျပာမတတ္တာမဟုတ္ဘူး - စည္းကမ္းရွိတာ -
အေမ့ကိုယ္စား သူက အကုန္ဝင္လုပ္ေပးေနရေတာ့ အေမ ေျပာမဲ့ စကားေတြ သူက ဝင္ေျပာေပးေနတာဘဲ "

သားသမီးေတြနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ ဘက္မလိုက္တတ္တဲ့ ေဖေဖ့ရဲ႕
ဆုံးမ စကားကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႕နားေထာင္ရျမဲေလ ။
ဒါေပမယ့္
တေလာတုန္းဆီကမွ သူေဌးေခြ်းမ ျဖစ္သြားတဲ့ မမႀကီးဆီက စကား
တခ်ိဴ႕ထြက္လာခဲ့တယ္ ။

" စည္းကမ္း ရွိတာက ရွိတာပါ ေဖေဖ - အလတ္မ ကိုယ္က ရိုင္းတာ
ပညာမတတ္ေတာ့ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ညာဏ္နည္းတယ္ေလ "

ထိုစကားကို က်ေနာ္ မနွစ္သက္ခဲ့မိတာေတာ့ အမွန္ပါဘဲ ။
ကိုယ့္ထက္ အႀကီးေတြခ်ည္းမို႕ က်ေနာ္ ဝင္ေျပာဖို႕ခက္ေနခဲ့ပါရဲ႕.. ။
ေဖေဖ နဲ႕ ေမေမ ကေတာ့ သူစိမ္းဖက္သြားျပီျဖစ္တဲ့ သမီးႀကီးကို သိပ္
ေျပာလိုပုံမရခဲ့ .. ။ အတိုင္ေဖာက္ညီတတ္တဲ့ အထက္နဲ႕ေအာက္
ေမာင္နွမ ပီပီ ကိုႀကီးက မႀကီးရဲ႕စကားကို ရာနွဳန္းျပည့္ ေထာက္ခဲ့
ေနခဲ့တယ္ ။
မလတ္ကေတာ့ မ်က္ရည္အဝဲသားနဲ႕ေပါ့ေလ .. ။

မႀကီးအိမ္ေထာင္ျပဳျပီး ေနာက္ ၁ နွစ္မွာဘဲ ကိုႀကီးကသူ႕ခ်စ္သူ နဲ႕
လက္ထပ္သြားခဲ့တယ္ ။ ကိုႀကီးေရာ - မႀကီးေရာ ေယာကၡမ အိမ္
အသီးသီး ေရာက္သြားႀကခ်ိန္ မလတ္ နဲ႕ က်ေနာ္ဘဲက်န္ခဲ့ေတာ့တယ္
က်ေနာ္ ဆယ္တန္း စတက္တဲ့ နွစ္မွာဘဲ မလတ္က သူ႕ခ်စ္သူေနာက္
ကို ခိုးရာ လိုက္သြားေတာ့တာပါဘဲ ။
မလတ္ကိုယ္တိုင္က ပညာမတတ္ခဲ့သလို သူ လိုက္ေျပးသြားတဲ့
ေယာက်္ားက ဆိုကၠားသမား ျဖစ္ေနေတာ့ ..

" မြဲခ်င္တဲ့ ေခြး - ျပာပုံတိုး "

စကားကိုရက္ရက္စက္စက္သုံးနွဳန္းျပီး

" အိမ္ရိပ္ေတာင္ မနင္းေစနဲ႕ "

တခ်က္လြတ္အမိန္႕ကို လာထုတ္ျပန္သြားသူက ေဖေဖ နဲ႕ေမေမ
မဟုတ္ဘဲ ကိုႀကီးနဲ႕ မႀကီးတို႕ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ။ တိုက္ဆိုင္မူေလလား
အဲဒီနွစ္မွာဘဲ ေဖေဖ က ေလျဖန္းေဝဒနာကို ေကာက္ကာငင္ခါ ရလိုက္
ေလေတာ့ ..

" အလတ္မ ေႀကာင့္ "

ကိုႀကီးနဲ႕ မႀကီးတို႕ရဲ႕ လက္ညိွဳးေတြက မလတ္ ဆီမွာဘဲ ရွိေနခဲ့တယ္
ခါတိုင္း ေဖေဖ့ လစာရယ္ ..
ေမေမ့ အိမ္ဆိုင္ေလးရယ္ အမွီသဟဲျပဳေနရတဲ့ က်ေနာ့္ တို႕အိမ္ေလး
မွာ ေဖေဖက ေဆးပင္စင္ယူလိုက္ရေတာ့ ေမေမ့ အိမ္ဆိုင္ေလးကိုဘဲ
အားကိုးသဖြယ္ ျဖစ္လာရတာေပါ့ ။ နာတာရွည္လို ေဖေဖ့ ေဝဒနာကို
ကုစားရ တာေရာ - ဆယ္တန္း ေက်ာင္းသား က်ေနာ့္အတြက္ ကုန္က်
ရတာေရာ လိုက္မီမွဳမရွိခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါ ။

" အိမ္ စားစရိတ္ သမီးေထာက္ပံ့မယ္ "

" ေဖေဖ့ ေဆးဖိုးနဲ႕ ညီေလးေက်ာင္းစရိတ္ သား ကူမယ္ "

ကိုႀကီးနဲ႕ မႀကီးဆီက အလ်ွံပယ္ ကူညီလာျပန္ေတာ့ က်ေနာ့္တို႕အိမ္
ေလး ျပန္လည္စိုေျပလာခဲ့ပါရဲ႕.. ။ ဆိုကၠားသမား မယား မလတ္ကို

" ဗိုက္ကေလး တလုံးနဲ႕ အေႀကာ္လည္ေရာင္းေနတာ ေတြ႕တယ္ "

ရပ္ကြက္ခ်င္းက ေတာ္ေတာ္ေလးျခားေနေတာ့ မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့တာလည္း
အမွန္ပါဘဲ ။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း မလတ္ ကို မေတြ႕ျမင္ခ်င္ခဲ့
တာ ဝန္ခံမိပါရဲ႕.. ။

" အငယ္ေကာင္ေနာ္ - အလတ္မ နဲ႕သြားေတြ႕ရင္ နင္လည္း ေသခန္း
ျပတ္ဘဲ - မိသားစုကို အရွက္ခြဲသြားတဲ့ ဟာမ "

မႀကီးစကားကို နာခံျခင္းရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး ။ မလတ္ ပုံစံကို က်ေနာ္
မေတြ႕ျမင္ခ်င္ရုံသက္သက္ပါဘဲ ။ ထို႕အတူ ကိုႀကီးဆီက

" ေဖေဖ နဲ႕ ညီေလးအတြက္ "

ဆိုျပီးေပးလာတဲ့ထဲက ေဖေဖ့ အတြက္ဘဲ အသုံလိုတဲ့ ေငြေလာက္ကို
ဘဲ လက္ခံ ေစခဲ့တယ္ ။ က်ေနာ့္ ပညာေရးအတြက္ ေမေမ့ ေစ်းဆိုင္
ထဲကေန ျခိဳးျခံေခြ်တာ သုံးရင္ လုံေလာက္ေနျပီေလ ။

" ဒီအရြယ္နဲ႕ မာနက တက္ျပေနခ်င္ေသးတယ္ "

တေန႕ေတာ့ သူ႕ဆီခယရမွာဘဲ အေတြးမ်ိဳးနဲ႕ ကိုႀကီးရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္
ရိပ္ေတြကို က်ေနာ္ သေဘာမက်ခဲ့ဘူးေလ ။ က်ေနာ့္ ေမာင္နွမေတြကို
မခ်စ္တာေတာ့မဟုတ္ျပန္ဘူး ။ ခ်စ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သေဘာမက်
မိဘူးရယ္ .. ။
တအိမ္လုံးမွာ အငယ္ဆုံးျဖစ္ျပီး စကားအနည္းဆုံး လူျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ။
ဝါသနာပါတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြဖတ္ရင္း ေနတတ္ခဲ့တယ္ ။ ကိုႀကီး ျဖစ္
ေစ ၊ မႀကီးျဖစ္ေစ အိမ္လာလည္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ က်ေနာ္က ကိုယ့္ အခန္း
မွာဘဲ ဝင္ျပီးစာအုပ္ဖတ္ေနတတ္ခဲ့တယ္ ။
သူတို႕သားသမီး - က်ေနာ့္ တူ - တူမေလးေတြပါလာရင္ေတာ့ ကေလး
ေတြကို ခ်ီပိုး ျပီး ကေလးေတြနဲ႕အတူ ဝင္ကစားျဖစ္ခဲ့ပါရဲ.. ။

" သမီး မိန္းကေလးေမြးတယ္ "

ေတာင္းဆိုးပလုံးဆိုးသာ ပစ္ရိုးထုံးစံရွိခဲ့တယ္ ။ သားဆိုးသမီးဆိုး ပစ္ရိုး
ထုံးစံမွ မရွိတာ ။ မလတ္ ကေလးမ်က္နွာျမင္တဲ့ခ်ိန္ ေမေမ ကိုယ္တိုင္
သြားေနေပးခဲ့တယ္ေလ ။

" ျမင္ရတာ ရင္ထဲမခ်ိ လိုက္တာ အကိုရယ္ - က်မ သမီးေလး ဘဝ
ကို ႀကည့္ျပီး မခံစားနိုင္ဘူး ၊ အိမ္ကလည္း အစုတ္ေလးကို ငွားေန
ႀကတာ ၊ ေကာင္ေလးမွာလည္း ဖေအကမရွိေတာ့ဘူး - အေမမုဆိုးမ
ကလည္း ဘာမွ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္ - ေကာင္ေလးဆိုကၠားနင္း
တာေလးကို အားကိုးျပီးေနရတာတဲ့ - အကို႕ သမီးက အေႀကာ္ေလး
ေရာင္းရင္းတဖက္ဝင္ေငြရွာတာတဲ့ေလ - ခု ကေလးေမြးဖို႕ ပိုက္ဆံကို
အတိုးနဲ႕ ေခ်းထားရတယ္တဲ့ "

ေဖေဖ့ကို မ်က္ရည္ေလးတစမ္းစမ္းနဲ႕ ေျပာျပေနတဲ့ ေမေမ့ လည္ပင္း
ေလးမွာ ငါးမူးသား ေရႊဆြဲႀကိဳးေလး မေတြ႕ေတာ့ဘူးရယ္ .. ။
က်ေနာ္ကေတာ့ ဘာမွ မေျပာလိုခဲ့ ။ ကိုႀကီးနဲ႕ မႀကီးေရာက္လာခ်ိန္
မွာေတာ့ တအိမ္လုံး ညံေနခဲ့ပါရဲ႕.. ။

" နင္တို႕က ေမာင္နွမ အခ်င္းခ်င္း ပစ္ထားနိုင္ေပမယ့္ ဒီမေအ က
ဗိုက္လြယ္ျပီး ေမြးထားတာေအ့ မပစ္နိုင္ဘူး - မ်က္နွာမလြဲနိုင္ဘူး
ရွင္းလား "

ေမေမရဲ႕ စကားသံျပတ္ေအာက္မွာ ကိုႀကီးနဲ႕ မႀကီးက ဘာမွ မတတ္သာေတာ့ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႕ အိမ္ေပၚကေန ဆင္းသြားႀကတာ
တလ ေလာက္ အိမ္ဖက္ကိုလွည့္လာေဖာ္ေတာင္မရခဲ့ဘူးေလ ။

က်ေနာ္ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့နွစ္ကလည္း အိမ္မွာ ဂယက္အနည္းငယ္
ထခဲ့ေသးတယ္ ။

" အလုပ္ လုပ္ရင္း အေဝးသင္ဘဲ တက္မယ္ "

ေဖေဖ ေရာ - ေမေမေရာ သေဘာမက်ခဲ့သလို ။ ကိုႀကီးနဲ႕ မႀကီးကလည္း ကန္႕ကြက္ခဲ့ႀကတယ္ ။ သူစိမ္းဖက္ေနတဲ့ ညီကို ေမာင္
နွမေတြဆီက အေထာက္ပံ့ နဲ႕ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပါဘဲ

" ေမေမ့ မွာ သားငယ္ အတြက္ စုထားတာ ရွိတယ္ "

အိမ္ဆိုင္ေလးကေန ဖဲ့ျပီးစုထားမွန္းလည္း သိပါရဲ႕.. ။ ဒါေပမယ့္
က်ေနာ့္အတြက္ တာဝန္တခုမျဖစ္ေစခ်င္ ။ က်ေနာ့္ ထက္စာရင္ မလတ္
က ပို အခက္ခဲႀကံဳေနတာ သိထားေတာ့ နုတ္ကဖြင့္ဟ မေျပာမိေပမယ့္
က်ေနာ့္အတြက္ ကုန္က်မဲ့ ေငြကို မလတ္အတြက္ တခုခုေတာ့
လုပ္ေပးေစခ်င္ခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမယ့္
က်ေနာ့္ နုတ္ကေျပာမထြက္ျဖစ္ခဲ့ .. ။ မလတ္ ချမာ မိသားစုရိပ္ျမံဳေလး
ကို လြမ္းဆြတ္ျပိး တခါ လာလည္တုန္းက မႀကီးေရာက္လာတာနဲ႕တိုး
ေရာ ေခြးေမာင္းသလို ေမာင္းခ် လိုက္သတဲ့ ။ က်ေနာ္ အျပင္သြားေန
ခိုက္မို႕ မဆုံလိုက္ရ - မသိလိုက္ရ ။ ထိုသို႕ေသာအေျခေနမ်ိဳးမွာ

" မလတ္ကို ကူညီလိုက္ပါ "

ေျပာခဲ့ရင္မ်ား ကိုႀကီး နဲ႕ မႀကီးက က်ေနာ့္ ကိုပင္ ေသခန္းျဖတ္ေလမလားဘဲ ။ မလတ္နဲ႕ က်ေနာ္ မေတြ႕တာ
ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ႀကာေနခဲ့ျပီလဲ ။
မလတ္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ေတာ္စပ္ေနရတဲ့ ေယာကၹ ျဖစ္သူ မ်က္နွာ
ကိုေတာင္ က်ေနာ္ မမွတ္မိခ်င္ခဲ့ .. ။
တေန႕
က်ေနာ္ တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ လကၹရည္ဆိုင္ ထိုင္ေနတုန္းမွာ

" ညီေလး - အိမ္ျပန္ရင္ ဒီေဆးေလးအေဖ့ အတြက္ယူသြားေပးပါေနာ္
အကို တို႕တတ္နိုင္တာေလး နဲ႕ ကန္ေတာ့ ေပးတာပါ "

ေဖေဖ လိမ္းေနက် လင္ဇီး တိုင္းရင္းေဆးဗူး ၅ -ဗူးကို ႀကြတ္ႀကြတ္အိတ္
ေလးနဲ႕ထည့္ရင္း လာေပးေနသူက မလတ္ရဲ႕ ေယာက်္ားမွန္း နီးနီးကပ္
ကပ္ျမင္ဖူးတဲ့အျဖစ္ရယ္ . ။
လက္ခံယူလိုက္တာနဲ႕ ဝမ္းသာသြားတဲ့ ဟန္ေလးက က်ေနာ့္ရင္ထဲ
ဘယ္လို ျဖစ္သြားမွန္းမေျပာျပတတ္ခဲ့ . ။

" အဲဒါ - ဘယ္သူလဲကြ "

ကိုယ့္ထက္အသက္ငယ္ရြယ္သူတေယာက္ကို မဝံ့မရဲ ပုံစံေလးနဲ႕
ခပ္ယို႕ယို႕ေလး ေျပာလာသူ တေယာက္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕မွာ

" ဒါ - ငါ့ ေယာကၹ "

ခပ္ေမာ့ေမာ့ေလးေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး ။

" မလတ္ ေယာက်္ား "

ရင္ထဲက တကယ္အသိမွတ္ ျပဳလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းဆိုတာေတာ့
ေသခ်ာေနခဲ့တယ္ ။ မႀကီး ေယာက်္ားကိုလည္း က်ေနာ္က " အကို "
ေခၚသလို ကိုႀကီး မိန္းမ ကိုလည္း " အမ " သာေခၚျဖစ္ျပီး သိပ္ေတာ့
အေရာတဝင္မေနတတ္ခဲ့ဘူးေလ ။

" ေမာင္နွမ ေလးေယာက္မွာ အငယ္ေကာင္က အေအးဆုံးနဲ႕စကား
အနည္းဆုံးဘဲ "

အလိမၼာဆုံးေတာ့ျဖင့္မဟုတ္ပါ ။ ေသခ်ာ ျပန္စဥ္းစားႀကည့္ရင္
ကိုႀကီးကေနအစ - က်ေနာ္ထိ ေမာင္နွမ ေလးေယာက္လုံး လိမၼာဆုံး
စာရင္းထဲ ဘယ္သူမွ ဝင္မေနခဲ့တာ အမွန္ဘဲ ။

" အလတ္မ ေယာက်္ား ထိုင္းနိုင္ငံဖက္ကို အလုပ္သြားလုပ္တယ္ "

ေမေမ ယူေဆာင္လာတဲ့ သတင္းကို ႀကားခ်ိန္မွာ မလတ္ သမီးေလး
မီးမီး က ၂ နွစ္အရြယ္ ရွိေနခဲ့ျပီ ။ ေယာက်္ား လုပ္သူ မရွိေတာ့ ေယာကၡ
မ တာဝန္နဲ႕ သမီးေလး အတြက္ကို မလတ္ တေယာက္တည္း
အေႀကာ္လည္ေရာင္းရင္း ရုန္းကန္ေနခဲ့ရတယ္ ။
မီးမီးကို တခါတေလ ေမေမက အိမ္လည္ေခၚလာတတ္ေပမယ့္
လူႀကီးရိပ္ေတြကို ႀကည့္ေနတတ္တဲ့ မီးမီးက မႀကီးတို႕ ကေလးေတြ
ေလာက္ရဲရဲတင္းတင္း ရွိမေနခဲ့ .. ။
အထူးသျဖင့္
က်ေနာ့္ ကို ျမင္ရင္ လန္႕သလို - ေႀကာက္သလို ရွိေနတတ္တဲ့ မီးမီး
ေလးကို က်ေနာ္အသနား ပိုခဲ့တာေတာ့အမွန္ ။ ကိုႀကီးတို႕ မႀကီးတို႕
သားသမီးေတြလာရင္ က်ေနာ့္ အခန္းကို ေျဗာင္းဆန္ကုန္ေအာင္ ေမႊ
ေနွာက္တတ္ႀကသေလာက္ မီးမီးေလး က်ေတာ့ တုတ္တုတ္ေလးမွ
ေတာင္ မလွဳပ္ရဲခဲ့ဘူးရယ္ ။
တခါတုန္းဆီက
မီးမီးကို ေမေမ ေခၚလာမွန္းလည္း က်ေနာ္ မသိေသး ။ စာအုပ္
ဖတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္ ။ အိပ္မက္လိုလို ဘာလိုလို တစုံတေယာက္ လက္က က်ေနာ့္ မ်က္နွာေလးကို လာတို႕ထိေနတယ္
ဆိုျပီး လန္႕အနိုး .. ။
က်ေနာ့္ မ်က္နွာကို မမွိတ္မသုန္ေလးႀကည့္ေနတဲ့ မီးမီးေလးကို ေတြ႕
လိုက္ရတာပါ ။

" မီးမီး ေရာက္ေနတာလား "

" ဟုတ္ "

" ေမေမေရာ ပါဘူးလား "

" ေမေမက လာရဲဘူးတဲ့ - ႀကီးႀကီးတို႕ စိတ္ဆိုးမွာ စိုးလို႕တဲ့ "

" ဟာ .. "

" အန္ကလ္ေလး "

" ဗ် "

" မီးမီး ကို ခ်စ္လားဟင္ "

" ခ်စ္တာေပါ့ မီးမီးရဲ႕ "

" ဘဘႀကီး နဲ႕ ႀကီးႀကီးက မီးမီး ကို မခ်စ္ႀကဘူး - အရုပ္မ သမီးတဲ့ "

အယုတ္မ လို႕ေျပာလိုက္မွန္း နားလည္လိုက္တဲ့ခနမွာ က်ေနာ့္ရင္ခြင္
တခုလုံး ေလာင္ျမိဳက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရပါရဲ႕.. ။ ဒါေတြလား
ပညာတတ္အုပ္စု ။ ဒါေတြလား ေသြးသားသံေယာဇဥ္ ၊ နုနယ္လြန္း
တဲ့ ကေလးတေယာက္ ကို စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ေပးခဲ့ႀကျပီ ။
က်ေနာ္ေရာ ..
တကၠသိုလ္ပညာဆည္းပူးေနပါတယ္ ဆိုတဲ့ က်ေနာ္ေရာ
ဒိကေလးအေပၚ ဘယ္ေလာက္ အျပစ္ေတြ လုပ္မိခဲ့ျပီလဲ ။
မီးမီးေလးကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းျပီး နမ္းရွိဳက္လိုက္တဲ့ က်ေနာ့္ မ်က္ဝန္း
ေတြဆီက မ်က္ရည္စက္ေတြကမီးမီးေလး ပါးျပင္ေပၚကို က်ဆင္းသြား
တယ္ ထင္ေနခဲ့တာ .. ။
မီးမီးေလးက က်ေနာ့္ ဆီက မထင္မွတ္ဘဲ ရရွိလိုက္တဲ့ ေမတၲာ အတြက္
ငိုေနခဲ့တယ္ဆိုတာ ေနာက္မွ သိခဲ့ရတယ္ ။
အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ
မီးမီးေလးကို က်ေနာ္ အေႀကြးတင္ေနသလိုခံစားေနခဲ့ရတာေတာ့အမွန္
ပါဘဲ ။

ေရေသာက္ဖို႕ က်ေနာ္ ဝင္သြားေတာ့ သမီးေလးကို ခြံေကြ်းရင္း သူပါ
စားမဲ့ဆဲဆဲ ထမင္းလုတ္ေလးကရပ္တန္႕သြားရွာတယ္ ။ ရင္ထဲ နင့္ခနဲ
ဘဲ ။

" စားေလ မလတ္ - ဘာျဖစ္ေနတာ ကိုယ့္ အိမ္ဘဲဟာ "

" ေမာင္ေလး .. "

" အရူးမ ငိုမေနပါနဲ႕ ကေလး လန္႕ေနပါ့မယ္ မလတ္ရယ္ - မီးမီးစား
ေနာ္ - ျပီးရင္ အန္ကလ္ ေလးနဲ႕ေဆာ့ဖို႕က်န္ေနခဲ့ - ညေနမွ အန္ကလ္
ေလး ျပန္လိုက္ပို႕ေပးမယ္ ေနာ္ "

" မလတ္တို႕အိမ္ ကို နင္လာလည္မလို႕လား ေမာင္ေလး "

" အင္းေလ - ဘာျဖစ္လဲ - ဟာ ငိုျပန္ျပီ - ကဲ စားစရာရွိတာစား
မီးမီးေလး ေမေမ က ဝမ္းသာလို႕ ငိုေနတာေနာ္ - မီးမီးေလး နား
လည္တယ္ဟုတ္ "

" ဟုတ္ အန္ကလ္ေလး "

" ကေလး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနမယ္ မလတ္ - မငိုနဲ႕ေတာ့ "

" အင္းပါ - ငါ့ ေမာင္ေလးနဲ႕ ခုမွ စကားျပန္ေျပာရလို႕ ဝမ္းသာမိလို႕ပါ "

" ကဲ ေအးေဆး စားႀက "

ဆက္ေနရင္ က်ေနာ္ပါ ငိုမိမယ္ထင္ပါရဲ႕.. ။
အခန္းထဲဝင္ရုံရွိေသးတယ္ ၊ ေျခသံနဲ႕အတူ အသံေတြက ဆက္တိုက္
အိမ္ေပၚကို လြင့္ႀကဲက်လာတာ

" အလတ္မ တို႕ေရာက္ေနတာလား - ဘာလဲ ငတ္ျပတ္ေတာ့ မိဘ
အိမ္ကို အရွက္မရွိ တက္လာျပီးစားတာလား -"

အမွန္တကယ္ ဝန္ခံရရင္ က်ေနာ့္ မႀကီး ဒီေလာက္ ရိုင္းစိုင္းခက္ထန္
လိမ့္မယ္လို႕ က်ေနာ္ မထင္ခဲ့ပါ ။ ထို႕အတူ ကိုႀကီးေရာဘဲ

" အကိုႀကီးေတာ့ အဖအရာ "

ေမြခံထိုက္သူတဲ့လား ။ ေျပာထြက္လာတဲ့ စကားေတြ က်ေနာ္ပင္ ခံနိုင္
ရည္မရွိခဲ့ . ။

" ေသခန္းျဖတ္ထားပါတယ္ ဆိုမွ ေခြးမတေကာင္ကို အိမ္ေပၚတင္
ျပီးအစာေကြ်းေနတယ္ - အေဖနဲ႕ အေမ တို႕လုပ္တာ မဟုတ္ေသးဘူး"

ကိုႀကီးရဲ႕ေတာက္တခ်က္အေခါက္မွာ ေမေမ့ ငိုသံေလးက လြင့္က်လာ
ခဲ့တယ္ ။

" ေျပာႀကေဟ့ ေျပာႀက - နင္တို႕ေပးစာ ကမ္းစာ စားေနရတဲ့ မိအို
ဖအို ဆိုေတာ့ ေျပာထားႀက - ေမာင္နွမေတြတဲ့ ႀကားလို႕မွ ေကာင္းေသး
ရဲ႕လား - မိဘ ေတြေတာင္ မေသေသးဘူး - ရက္စက္ေနႀကတာ
အကို - က်မ တို႕ ဘယ္လို သားသမီးေတြကို ေမြးထားရတာလဲ အကို
ရဲ႕ .. "

ေဝဒနာသည္ ေဖေဖ့ဆီက မပီမသ ငိုသံေလးႀကားတဲ့အခိုက္မွာ က်ေနာ္
မေနသာေတာ့ဘူး ။ အျပင္မွာ က်ေနာ့္တို႕အိမ္ေလးကမၻာပ်က္ေနခဲ့ျပီ
အခန္းထဲကေန ဝုန္းဆိုေျပးထြက္လာခဲ့တယ္ ။ အျပင္ဧည့္ခန္းမွာေဒါသူ
ပုန္ထေနႀကတဲ့ ကိုႀကီးနဲ႕မႀကီး ။ ေထာင့္ေလးမွာ ရင္ဘတ္ထုရင္းငိုေန
တဲ့ေမေမ ၊ ပက္လက္ထိုင္ခုံေလးမွာ လက္ဝါးအုပ္ငိုေနတဲ့ ေဖေဖ ။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္ေတာ့ထမင္းလုတ္ေလးတန္းလန္းနဲ႕က်စ္က်စ္ေနေအာင္ ဖက္ျပီးငိုေနႀကတဲ့မလတ္တို႕ သားအမိ ျမင္ကြင္းက က်ေနာ့္ရင္ကို တူနဲ႕ခပ္ျပင္းျပင္းထုပစ္သလိုခံစားလိုက္ရတယ္ ။
မီးဖိုေခ်ာင္ နံရံမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ အဖိုးရဲ႕အေမြ ငွက္ႀကီးေတာင္ဓါး
ကို ဆြဲယူလိုက္ေတာ့

" ေမာင္ေလး - ေမာင္ေလး မလုပ္ရဘူး "

မလတ္က ဝင္ဆြဲဖို႕လုပ္တာကို တြန္းဖယ္ရင္း အိမ္ေရွ႕ေျပးထြက္လာ
တဲ့ က်ေနာ့္ ကိုအျမင္မွာ အႀကီးနွစ္ေယာက္က မ်က္လုံးျပဴးသြားတယ္

" အငယ္ေကာင္ .. မင္း . "

ကိုႀကီးေအာ္သံဆုံးခြင့္မေပးလိုက္ေတာ့ဘူး - ခါတိုင္း ေမာ့မႀကည့္ဝံ့ခဲ့
တဲ ကိုႀကီးနဲ႕မႀကီးကို ဓါးနဲ႕ တည့္တည့္ခ်ိန္ရြယ္ရင္း

" ခင္ဗ်ားတို႕ ခု အိမ္ေပၚကေန ဆင္းမလား - က်ဳပ္အပိုင္းပိုင္းျဖစ္ေအာင္ ခုတ္ပစ္ရမလား - ေမာင္နွမ - ဒါလား ေမာင္နွမ - ဒီမိဘ ကေမြးျပီး
ဒီေသြးသားေတြ စီးဆင္းေနတဲ့ သူေတြတဲ့လား - ေသြးက ေရထက္ေစး
တယ္ဆိုဗ် - အလတ္မ အတြက္ သိကၡာက်တယ္ - အရွက္ရတယ္
ဟုတ္လား - မိဘ ကို တက္ရိုင္းေနတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႕လုပ္ရပ္က ဘယ္
ေလာက္ေတာင္ သိကၡာ ရိွေနလဲ - ဂုဏ္ရွိေနလဲ ေျပာေလ - ေမာင္နွမ
အခ်င္းခ်င္း ေသခန္းျပတ္မလဲ ဘာေလးနဲ႕ - ေကာင္းျပီ ခင္ဗ်ား
တို႕ ဒီအိမ္ရိပ္ လုံးဝ လာမနင္းနဲ႕ ၊ မိဘ အိမ္ ဆိုျပီး ပိုင္မယ္ဆိုင္မယ္
လာမလုပ္နဲ႕ ၊ မိဘ ေသမွ အေမြလာခြဲႀက - ခင္ဗ်ားတို႕ နွစ္ေယာက္
လုံးေရာ - သားသမီးေတြေရာ အရိပ္ေယာင္ေတာင္ မျမင္ရေစနဲ႕
ခင္ဗ်ားတို႕သိေအာင္ ေျပာလိုက္မယ္ - မလတ္ကို မနက္ဖန္ကစျပီး
ဒီအိမ္မွာဘဲ ေခၚထားမယ္ - သူ႕ကို ေမာင္နွမ အျဖစ္လက္ခံနိုင္မွ
ခင္ဗ်ားတို႕ လာခဲ့ႀက - သြာေတာ့ သြားႀကေတာ့ "

" သားငယ္ .. "

" ေမေမ - သား အရမ္းဝမ္းနည္းတယ္ - သားတို႕ေမာင္နွမ ေတြ လား
ဒါက ေမာင္နွမေတြလား ေမေမ - တေယာက္က ေခြးလိုေမာင္းခ်ခံေန
ရတယ္ - တေယာက္က ဓါးနဲ႕ရြယ္ေနရတယ္ - နွစ္ေယာက္က ဘီလူး
သရဲစီးေနတယ္ - ေသြးသားသံေယာဇဥ္ ဆိုတာ ဘာလဲ ေမေမ - သူတို႕
ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ သူတို႕လုပ္ေနတာကေကာ သိကၡာရွိရဲ႕လား
သား ရင္နာလြန္းလို႕ပါ - ဘဝအဆက္ဆက္ ဒီလို စိတ္ဓါတ္ရိွသူေတြနဲ႕
သား ေမာင္နွမ မေတာ္ပါရေစနဲ႕ - မဆုံဆည္းပါရေစနဲ႕ "

" သားငယ္ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အကို အမ ေတြကို ဓါးနဲ႕မရြယ္ေကာင္းဘူး
သား ငရဲႀကီးမယ္ "

" တဘဝစာ ငရဲအတြက္ သားခံပါ့မယ္ ေမေမ - သား ရြယ္ရုံဘဲ ရြယ္
တာပါ သူတို႕ကို သား မသတ္ပါဘူး - ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဆိုေတာ့
သားရဲ႕ အကိုနဲ႕အမ ျဖစ္ေနလို႕ဘဲ - သားရဲ႕ေမာင္နွမ ေတြကို သတ္ရ
ေလာက္ေအာင္ သား မရိုင္းစိုင္းေသးပါဘူး ေမေမ - ဒီလို ေသြးသား
မဆန္တဲ့ ျမင္ကြင္းကို ဆက္မႀကည့္နိုင္ေတာ့လို႕ သား ကိုယ္သား
စီရင္ဖို႕ ယူလာတာပါ "

" သားငယ္ မလုပ္ရဘူး ေနာ္သား "

" ေမာင္ေလး - ေမာင္ေလး "

က်ေနာ့္ ကိုယ္ က်ေနာ္ ဓါးနဲ႕ခ်ိန္ရြယ္လိုက္ခ်ိန္မွာ အကုန္လုံးထိတိထိတ္
ျပာျပာနဲ႕ ျဖစ္သြားႀကတယ္ ။ တအိမ္လုံးရဲ႕အခ်စ္ဆုံး အငယ္ဆုံးေလး
က်ေနာ့္ အသက္ကို စေတးေပးခဲ့လို႕ ဒီေမာင္နွမေတြ ခ်စ္ခင္စည္းရုံး
မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး စေတးရဲပါတယ္ ။
က်ေနာ္ ဓါးကိုလက္နွစ္ဖက္နဲ႕ စုံကိုင္ရင္းအေပၚကို ေျမွာက္ခ်ိန္မွာ
အရင္ဆုံးေျပးဝင္လာသူက မလတ္ - ျပီးေတာ့ ကိုႀကီး - ျပီးေတာ့
မႀကီး .. ။ လက္ထဲက ဓါးကို လာယူသြာသူက လမ္းေလ်ွာက္ရင္ေတာင္
အားယူျပီးေလ်ွာက္ေနရတဲ့ က်ေနာ့္ ေဖေဖ ကိုယ္တိုင္ပါဘဲ ။
ငိုသံေလးေတြက အိမ္ေလးထဲမွာ ညံစည္ေနခဲ့တယ္ ။
မီးမီးေလးရဲ႕ ေႀကာက္လန္႕တႀကားေအာ္ငိုသံေလးက ထြက္တခ်က္
မထြက္တခ်က္နဲ႕.. ။ ကေလး စိတ္ထဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ တုန္ရီ
ေနခဲ့ျပီလဲ .. ။
ငိုသံေလးေတြက ရပ္တနိ႕မသြားႀကေသးဘူး ။
မနက္ဖန္မွာ အေျဖတခုေတာ့ ရွိလာမယ္ထင္ပါတယ္ ။
က်ေနာ္ ေမ်ွာ္မွန္းထားတဲ့ မိသားစု - ေမာင္နွမ သံေယာဇဥ္ေလးေတြ
ျပန္လည္ရွင္သန္ဖို႕ဘဲ ဆုေတာင္းရုံမွတပါး ... ။

ႀကားလား ေသနတ္သံေတြ
ေႀကာက္လန္႕တာေတာင္ အသံေလးမထြက္ရဲတဲ့ ကေလးငိုသံေလးေတြ
ဒီေျမ - ဒီေရ အတူႀကီးျပင္းႀက
အတူ အရိပ္ခိုလွဳံႀကရင္း
မတူညီတဲ့ အတၲ စြဲေလးေတြနဲ႕ က်ေနာ္တို႕နိုင္ငံေလး ငိုသံမစဲခဲ့တာ
ခုခ်ိန္ထိပါဘဲ ။
မနက္ဖန္တိုင္း မွာ အေျဖရွိတယ္
က်ေနာ္တို႕ လိုခ်င္တဲ့ အေျဖေလးဘဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါရဲ႕.. ။