အ ခန္း (၁)
အ ထက္ တန္း ေက်ာင္း တစ္ ေက်ာင္း ၏ မ နက္ ခင္း ေက်ာင္း တက္ ေခါင္း ေလာင္း ထိုး ၿပီး စ အ ခ်ိန္ ျဖစ္ သည္ ။ ေက်ာင္း သူ ၊ သား မ်ား က သူ႔ ေန ရာ ႏွင့္ သူ အ လိ်ဳ လိ်ဳ ဝင္ ထိုင္ ေန ၾက သည္ ။ ေက်ာင္း ေနာက္ က် တတ္ သူ တ ခ်ိဳ႕ ရဲ႕ အ ေဝး မွ ေျပး လာ ေန ေသာ ဖိ နပ္ ႐ွပ္ တိုက္ သံ တ ခ်ိဳ႕ က ေလ ႏွင့္ အ တူ လြင့္ ပါ လာ သည္ ။ မ ၾကာ မီ ပ ထ မ စာ သင္ ခ်ိန္ စ ေတာ့ မည္ ျဖစ္ သည္ ။
ယ ခု လို အ ခ်ိဳး အ စား က် န စြာ ဟန္ ခ်က္ ညီ ညီ လည္ ပတ္ ေန ေသာ 9 တန္း အ ခန္း A ရဲ႕ စာ သင္ ခ်ိန္ အ စ ကို ျပ သာ နာ ေတြ ယူ လာ ခဲ့ သူ က ...
မီ မီ ဝင္း ဆို ေသာ ခပ္ ပု ပု စပ္ စု စု ေကာင္ မ ေလး ၏ အ ေမာ တ ေကာ ေျပး လာ ေန ေသာ ေျခ လွမ္း မ်ား သည္ 9 တန္း အ ခန္း A ထဲ ရိွ စား ပြဲ တစ္ ခု ေ႐ွ႕ တြင္ တံု႔ ခ နဲ ရပ္ တန႔္ သြား ၏ ။ သူ မ ႏႈတ္ မွ တစ္ စံု တစ္ ခု ကို ေျပာ ရန္ အား ျပဳ ေန ျခင္း ျဖစ္ ေသာ္ လည္း အ လြန္ တ ရာ ေမာ ေန ေသာ အ ရိွန္ ေၾကာင့္ ေျပာ ခ်င္ သည့္ စ ကား လံုး တို႔ က ေတာ္ ေတာ္ ႏွင့္ မ ထြက္ ။ သူ မ အ ေ႐ွ႕ က စား ပြဲ ခံု ပိုင္ ႐ွင္ မွာ အ လင္း ခ မည္ ေသာ ျဖဴ ျဖဴ သြယ္ သြယ္ ႏွင့္ ရယ္ လိုက္ ရင္ ပါး ခ်ိဳင့္ က ေလး ေပၚ ေသာ အ တန္း ထဲ တြင္ လူ ခ်စ္ လူ ခင္ မ်ား သည့္ ေကာင္ မ ေလး တစ္ ေယာက္ ျဖစ္ သည္ ။ အ လင္း ခ က ...
"အ လန္႔ တ ၾကား မီ ရယ္ ... ဘာ ျဖစ္ လာ ျပန္ ၿပီ လဲ"
" ဟို ...ဟြာ...ဟို ဝါ ဟာ "
အ ေျပး လာ ရ ၍ ေမာ ပန္း ေန ေသာ ေၾကာင့္ မီ မီ ဝင္း စ ကား ေတြ ထစ္ ကုန္ သည္ ။
"တ ကဲ တည္း ... ဘာ ဟို...ဟို ဝါ လဲ ဟာ ... အ ထိတ္ တ လန္႔ ရိွ လိုက္ တာ ... အ ကို ဘာ ျပ သ နာ ႐ွာ ထား ျပန္ ၿပီ လဲ "
ထို သို႔ ေမး ၿပီး ၿပီး ခ်င္း အ လင္း ခ ၏ ျဖဴ ျဖဴ ေဖာင္း ေဖာင္း မ်က္ ႏွာ ေလး မွာ စိုး ရိမ္ စိတ္ ျဖင့္ မံႈ ရီ ညိဳး ငယ္ သြား ၏ ။
"ေအး ...နင္ ထင္ တဲ့ အ တိုင္း ပဲ ... ခ ... ကို တူ ညီ ျပ သာ နာ ႐ွာ ထား ျပန္ ၿပီ ... လာ ...နင္ ငါ နဲ႔ ျမန္ ျမန္ လိုက္ ခဲ့ ...ေက်ာင္း အုပ္ ႀကီး က နင့္ ကို အ ေခၚ ခိုင္း လိုက္ တယ္ "
##############################
ေက်ာင္း အုပ္ ႀကီး ၏ ရံုး ခန္း ထဲ တြင္ ျဖစ္ သည္ ။
"ဆ ရာ့ ေက်ာင္း က အ တန္း အား လံုး ထဲ မွာ မင္း ရိွ တဲ့ အ တန္း ကို ဆ ရာ အ ေၾကာက္ ဆံုး ပဲ တူ ညီ"
"မင္း ... ဆ ရာ့ ေက်ာင္း ကို ေျပာင္း လာ တာ... ျပ သာ နာ ႐ွာ ဖို႔ သက္ သက္ မ်ား လား...တူ ညီ ရာ"
ေက်ာင္း အုပ္ ႀကီး ျဖစ္ သူ ဦး ေဇာ္ က သူ႔ အ ေ႐ွ႕ တြင္ ေခါင္း ငံု႔ လက္ ပိုက္ ရပ္ ေန ေသာ အ ရပ္ ႐ွည္ ႐ွည္ ၊ ေဒါင္ ေကာင္း ေကာင္း ၊ ေခတ္ ေပၚ ဆံ ပင္ စ တိုင္ တစ္ မ်ိဳး ျဖင့္ သူ နဲ႔ ပတ္ သက္ ဖူး တဲ့ ေဆာ္ တိုင္း သဲ သဲ လႈပ္ ေႂကြ ၾက ရ သည့္ ေဆာ္ ၾကည္ ဘဲ တူ ညီ ကို စိတ္ မ သက္ မ သာ ျဖင့္ ေျပာ လိုက္ ျခင္း ျဖစ္ သည္ ။
"ကဲ ... မင္း ...ဆ ရာ့ ကို ဘာ ေျဖ ႐ွင္း ခ်က္ ေပး ခ်င္ လဲ ... တူ ညီ "
"ခု မ ေျပာ ခ်င္ လဲ ေန"
"ဆရာ ...မင္း အ တန္း ပိုင္ ႏွင့္ မင္း ညီ မ ကို အ ေခၚ ခိုင္း လိုက္ တယ္ ... သူ တို႔ သည္ ကို ေရာက္ လာ ရင္ သာ..."
ဆ ရာ ျဖစ္ သူ စ ကား ဆက္ မ ေျပာ ခင္ တူ ညီ က ၾကား ျဖတ္ ၍
"တစ္ ဆိတ္ ဆ ရာ ...အ လင္း ခ ကို က် ေနာ့္ ညီ မ လို႔ မ ေျပာ ပါ နဲ႔ ...သူ နဲ႔ က် ေနာ္ က ဘာ မွ ေသြး သား မ ေတာ္ စပ္ လို႔ ပါ"
"ေဆာ ရီး ... ဆ ရာ ေမ့ သြား တယ္ ... တူ ညီ ... ဒါ ေပ မဲ့ အ လင္း ခ က မင္း နဲ႔ တစ္ အိမ္ တည္း ေန တဲ့ သူ ဆို ေတာ့ ...မင္း အ ေမ ကို အ ေၾကာင္း စံု ျပန္ ေျပာ ႏိုင္ ဖို႔ ...မင္း ျဖစ္ ခဲ့ သ မ်ွ ေတြ ကို သူ႔ ကို အ သိ ေပး မွ ရ မယ္ ေလ"
ထို စဥ္ စာ သင္ ခန္း ထဲ မွ ရံုး ခန္း ဆီ သို႔ သုတ္ သီး သုတ္ ျပာ ေျပး လာ ခဲ့ ေသာ မီ မီ ဝင္း ႏွင့္ အ လင္း ခ တို႔ ႏွစ္ ဦး သည္ ဦး ေဇာ္ ၏ ရံုး ခန္း ေ႐ွ႕ ေရာက္ လာ ၾက ၿပီ ျဖစ္ ၍ ကိုယ္ ရိွန္ သတ္ လို္က္ ၾက သည္ ။
"ဝင္ ခဲ့ ေလ ...သ မီး တို႔" ဟု အ ဓိ ပၸါယ္ ရ ေသာ ဦး ေဇာ္ ၏ မ်က္ ႏွာ အ မူ အ ရာ ေၾကာင့္
သူ မ တို႔ ၂ ဦး သည္ ေခါင္း ကို ဆတ္ ခ နဲ ငံု႔ ၍ ႏႈတ္ ဆက္ ၿပီး ေနာက္ ရံုး ခန္း ထဲ သို္႔ ခပ္ ေျဖး ေျဖး ဝင္ လာ ၾက သည္ ။
တူ ညီ က ရံုး ခန္း ထဲ ရိွ စား ပြဲ ဘယ္ ဘက္ ျခမ္း တြင္ ရပ္ ေန ျခင္း ျဖစ္ ၍ အ လင္း ခ က တူ ညီ ႏွင့္ မ်က္ ႏွာ ခ်င္း ဆိုင္ အ ေန အ ထား ျဖင့္ စား ပြဲ ၏ ညာ ဘက္ တြင္ လက္ က ေလး ပိုက္ ၿပီး ရပ္ ေန လိုက္ သည္ ။ မီ မီ ဝင္း က ေတာ့ အ လင္း ခ ႏွင့္ အ နည္း ငယ္ ခြာ ၿပီး ရပ္ လိုက္ သည္ ။
အ လင္း ခ က တူ ညီ မ်က္ ႏွာ ကို တည့္ တည့္ မ ၾကည့္ ရဲ သ ျဖင့္ တစ္ ခ်က္ တစ္ ခ်က္ လွမ္း ၿပီး ခိုး ခိုး ၾကည့္ ေန ရ သည္ ။ တူ ညီ သာ သိ လ်ွင္ အ လြန္ ေဒါ သ ထြက္ မည္ ကို သိ ေသာ္ လည္း သူ မ စိတ္ ထဲ တူ ညီ့ ကို သူ မ ၏ အ ကို ရင္း တစ္ ေယာက္ လို သ ေဘာ ထား မိ ေသာ ေၾကာင့္ ခု လို စိုး ရိမ္ တ ႀကီး ၾကည့္ မိ ေန ရ ျခင္း သာ ျဖစ္ ပါ သည္ ။
တစ္ ေန႔ က် အ ကို ငါ့ ေမ တၱာ ေတြ ကို နား လည္ ႏိုင္ မွာ ပါ ဟု သူ႔ ကိုယ္ သူ အား ေပး ခဲ့ ရ သည္ မွာ လည္း အ ႀကိမ္ ေပါင္း မ နည္း ။ ခု ခ်ိန္ ထိ ေတာ့ တူ ညီ့ ဆီ က သူ မ , ေမ်ွာ္ လင့္ ထား ေသာ အ ေျခ အ ေန ကို မ ရ ေသး ။ တူ ညီ က ခု ခ်ိန္ ထိ သူ မ ကို အ ဖက္ မ လုပ္ ပဲ ခပ္ ကင္း ကင္း သာ ေန သည္ ။ ဒါ က လည္း ဆန္း ေတာ့ မ ဆန္း ။ တူ ညီ က သူ မ ကို သာ မ ဟုတ္ ။ ဘယ္ မိန္း က ေလး ကို မွ အ ေကာင္း မ ျမင္ သူ တစ္ ေယာက္ သာ ျဖစ္ သည္ ။ အဲ့ လို ေျပာ ေတာ့ ခင္ ဗ်ား တို႔ က ေမး ၾက ဦး မည္ ။ ဘယ့္ ႏွယ့္ လုပ္ မိန္း မ မုန္း တီး ေရး သ မား က ေဆာ္ ၾကည္ ဘဲ ျဖစ္ ေန ရ တာ လဲ လို႔ ။ တူ ညီ မိန္း မ ေတြ ကို မုန္း တာ က မုန္း တာ ၊ သူ ေဆာ္ ၾကည္ တာ က ေဆာ္ ၾကည္ တာ သပ္ သပ္ ဆီ ပဲ ေလ ။ ဟုတ္ ဘူး လား ။ ေနာက္ ၿပီး တူ ညီ မွာ မိန္း က ေလး ေတြ ေႂကြ ႏိုင္ ေလာက္ သည့္ ႐ုပ္ ရည္ ႐ူ ပ ကာ ႏွင့္ သူ ပိုင္ ဆိုင္ ေသာ ေငြ ေၾကး ဥ စၥာ ဆို သည့္ အ ဓိ က လက္ နက္ ႀကီး ၂ ခု ရိွ သည္ ေလ ။ ထို႔ ေၾကာင့္ သူ က ေဆာ္ ေတြ ထည္ လဲ တြဲ ႏိုင္ သည္ ။ သူ႔ ရည္ ရြယ္ ခ်က္ က ေတာ့ တစ္ ခု တည္း ။ သူ သိပ္ မုန္း တဲ့ မိန္း မ ေတြ ကို ခ်စ္ ခ်င္ ေယာင္ ေဆာင္ ၿပီး သူ တို႔ အ သည္း ေတြ ကို တ ျဖည္း ျဖည္း ခ်င္း အ ရ သာ ခံ ခြဲ ကာ သူ ရဲ႕ အ တိတ္ က ဒဏ္ ရာ ကို ေဆး ေၾကာ ပစ္ ခ်င္ ရံု သက္ သက္ သာ ။
"သည္ လို မ ေကာင္း တဲ့ အ မိုက္ ေမွာင္ ႀကီး ထဲ က ဘယ္ ေတာ့ မ်ား မွ လြတ္ ေျမာက္ လာ မွာ လဲ ... အ ကို ရယ္ ... အ ကို တစ္ ေန႔ ...ဝဋ္ လည္ မွာ မ ေၾကာက္ ဘူး လား ဟင္"
အ လင္း ခ က တူ ညီ အ ေၾကာင္း ေတြး မိ လိုက္ တိုင္း သည္ စ ကား ကို စိတ္ ထဲ က ေျပာ မိ ေန ၾက ျဖစ္ သည္ ။ သူ မ ရဲ႕ အ ကို တစ္ ေယာက္ လို သ ေဘာ ထား ရ သူ တစ္ ေယာက္ သူ တ ကယ္ ခ်စ္ တဲ့ သူ နဲ႔ ေတြ႕ ရင္ ဝဋ့္ လည္ မွာ သူ မ စိုး ရိမ္ သည္ ။ သူ မ အ ေန ႏွင့္ လည္း အဲ့ သည္ လို မ ျဖစ္ ေစ ဖို႔ ဆု ေတာင္း ေပး ရံု က လြဲ ၿပီး ဘာ မွ လည္း မ တတ္ ႏိုင္ ပါ ။ အ ကို ဆို တာ က သူ မ ႏွင့္ တစ္ အိမ္ တည္း ေန တာ ေတာင္ မွ သူ မ ကို စိတ္ လို လက္ ရ နဲ႔ စ ကား တစ္ ခြန္း မ ေျပာ သူ ရယ္ ပဲ ေလ ။
"ဟူး"
အ ေတြး မ်ား ႏွင့္ မြန္း က်ပ္ သြား ၍ အ လင္း ခ သက္ ပ်င္း ခ် လိုက္ သည္ ။ အ သံ က နည္း နည္း က်ယ္ သြား ပံု ရ သည္ ။ တူ ညီ ေရာ ၊ ဆ ရာ ဦး ေဇာ္ ပါ သူ မ ကို ၿပိဳင္ တူ ၾကည့္ မိ လ်က္ သား ျဖစ္ သြား သည္ ။ သူ မ က ေတာ့ အ ေျခ အ ေန ကို ရိပ္ စား မိ ဟန္ မ တူ ။ အ ေၾကာင္း စံု သိ ေသာ မီ မီ ဝင္း က သူ႔ ကိုယ္ ေလး နဲ႔ သူ မ ကို မ သိ မ သာ တြန္း တိုက္ လိုက္ သည္ ။ အဲ့ ခ်ိန္ မွ သူ မ လည္း သ တိ ျပန္ ဝင္ လာ ၿပီး ေတြး လက္ စ အ ေတြး မ်ား ျပတ္ သြား ရ သည္ ။
ေနာက္ ေတာ့ ဦး ေဇာ္ က တစ္ စံု တစ္ ခု ကို ႐ွာ ေန ဟန္ ျဖင့္ ရံုး ခန္း အ ျပင္ ဘက္ သို႔ ေငး ၾကည့္ ေငး ၾကည့္ ျဖစ္ ေန သည္ ။
အဲ့ အ ခ်ိန္ က် မွ မီ မီ ဝင္း က တစ္ ခု ခု ကို သ တိ ရ သြား ၍
"ဟာ ... ဆ ရာ ...သ မီး ... ေမ့ သြား တယ္ ... ဆ ရာ မ ကို ေခၚ ခဲ့ ဖို႔"
"ေဟ ... တ ျခား တစ္ ေယာက္ ေယာက္ ကို ေရာ မွာ ခဲ့ ေသး လား ... ဆ ရာ မ ကုိ ဆ ရာ့ ဆီ လာ ခဲ့ ဖို႔ "
ဦး ေဇာ္ က အံ့ ျသ ျခင္း တစ္ ဝက္ စိတ္ အ လို မ က် ျခင္း တစ္ ဝက္ ေရာ ေန ေသာ အ သံ ျဖင့္ ေျပာ လိုက္ သည္ ။
"ခက္ တာ ပဲ ... အဲ့ လို လည္း မ မွာ ခဲ့ မိ လိုက္ ဘူး ... ဆ ရာ ရဲ႕ ... အ လင္း ခ ကို ေခၚ ဖို႔ ပဲ သ မီး က စိတ္ ေလာ ေန လို႔"
မီ မီ ဝင္း က သူ႔ ရဲ႕ ေမ့ ေလ်ာ့ မႈ ေၾကာင့္ ဆ ရာ ႀကီး စိတ္ ပ်က္ သြား ပံု ကို ၾကည့္ ၿပီး အ ျပစ္ ႐ိွ ေန သူ တစ္ ေယာက္ လို ေခါင္း ငံု႔ ၿပီး ေပ ရပ္ ေန မိ ၏ ။ အ တန္ ၾကာ မွ
"စိတ္ မ ဆိုး ပါ နဲ႔ ဆ ရာ ... သ မီ း ... သြား ျပန္ ေခၚ လိုက္ ပါ့ မယ္ "
မီ မီ ဝင္း ရံုး ခန္း အ ျပင္ ဘက္ ကို ထြက္ ဖို႔ လုပ္ ေန တုန္း တူ ညီ ႏွင့္ သူ မ တို႔ ၂ ဦး ၏ အ တန္း ပိုင္ ဆ ရာ မ ျဖစ္ သူ ေဒၚ ေဌး ေဌး လိႈင္ ေရာက္ လာ သည္ ။ သူ မ ၏ ပါး စပ္ မွ လည္း
"ကြၽန္ မ လာ ၿပီ ဆ ရာ ေရ႕ ... ကြၽန္ မ က ေလး တစ္ ေယာက္ ရံုး ခန္း ေရာက္ ေန တယ္ လို႔ တီ ခ်ယ္ ႐ို စီ က ေျပာ လို႔ ... ကြၽန္ မ မွာ ကိုယ့္ အ ခန္း ကိုယ္ ေတာင္ မ သြား ႏိုင္ ေတာ့ ဘူး ေလ ...ဆ ရာ့ ဆီ တန္း ၿပီး လာ ခဲ့ တာ ပဲ"
ဆ ရာ မ အ သံ လည္း ၾကား ေရာ မီ မီ ဝင္း ဝမ္း သာ သြား သည္ ။ ခု န က သူ မ ရပ္ ေန ခဲ့ သည့္ ေန ရာ သို႔ ခပ္ သြက္ သြက္ ေလး ျပန္ ေလ်ွာက္ သြား ကာ ရပ္ ေန လိုက္ သည္ ။
ေျပာ ေျပာ ဆို ဆို နဲ႔ ဆ ရာ မ လည္း ရံုး ခန္း ထဲ ဝင္ လာ သည္ ။ တူ ညီ ဘက္ ကို တစ္ ခ်က္ ေဝ့ ၾကည့္ လိုက္ ၿပီး ေနာက္ မွ ပါး စပ္ ထဲ က ကြမ္း ကို သ တိ ရ ၿပီး "အယ္...ခ ဏ ေနာ္ ... ဆ ရာ" ဟု ဆို ကာ အ ခန္း အ ျပင္ ဘက္ ဝ ရန္ တာ မွ တစ္ ဆင့္ ညက္ ညက္ ဝါး ထား ေသာ ကြမ္း စ မ်ား ကို ေျမ ျပင္ ေပၚ သို႔ ပစ္ ခ နဲ ေထြး ထုတ္ လိုက္ သည္ ။
ၿပီး ေနာက္ ဆ ရာ မ က ကြမ္း ဖတ္ တ ခ်ိဳ႕ ကပ္ က်န္ ေန ေသာ သူ မ ၏ ႏႈတ္ ခမ္း ကို သူ႔ လက္ ျဖင့္ က ျပာ က ယာ သုတ္ လိုက္ ၿပီး ရံုး ခန္း ထဲ ျပန္ ဝင္ လာ သည္ ။ သည့္ ေနာက္ အား တံု႔ အား နာ ျဖစ္ ေန ေသာ အ မူ အ ရာ ျဖင့္
"ေဆာ ရီး ပါ ...ဆ ရာ ... အ ခန္း ထဲ မ ဝင္ ခင္ က တည္း က အ ျပင္ မွာ အ ၿပီး ေထြး ပစ္ ခဲ့ မ လို႔ ပဲ ...ေက်ာင္း ထဲ ဝင္ စ ေလာက္ က မွ စား ထား တဲ့ ကြမ္း ျဖစ္ ေန လို္႔ ...ႏွ ေျမာ လို္႔ ေလ"
ထို သို႔ ေျပာ ရင္း ခု န က ႏႈတ္ ခမ္း ကို သုတ္ ထား ေသာ လက္ ကို လက္ ကိုင္ ပ ဝါ ျဖင့္ သန္႔ စင္ ေအာင္ သုတ္ လိုက္ ျပန္ ၏ ။
ဆ ရာ ႀကီး က စိတ္ မ ႐ွည္ ေတာ့ သည့္ ပံု စံ ျဖင့္
"ကဲ ...ဆ ရာ မ ...ခင္ ဗ်ား ကိ စၥ ေတြ ၿပီး ၿပီ လား ဗ်ာ"
"ဟုတ္ ကဲ့ ...ၿပီး ပါ ၿပီ ဆ ရာ ရဲ႕"
ခပ္ မာ မာ ေျပာ လိုက္ ေသာ ဆ ရာ့ စ ကား ေၾကာင့္ ဆ ရာ မ အ နည္း ငယ္ ႐ွက္ ၿပီး မ်က္ ႏွာ ပ်က္ သြား သည္ ။ ထို အ ခ်င္း အ ရာ ကို ေတြ႕ လိုက္ ေသာ ဆ ရာ က
"ကြၽန္ ေတာ္ အ သံ နည္း နည္း မာ သြား တယ္ ... ေဆာ ရီး ဗ်ာ"
"ရ ပါ တယ္ ... ဆ ရာ ... ကြၽန္ မ အ ျပဳ အ မူ က လည္း ... ဆ ရာ့ ကို မ ေလး စား သ လို ျဖစ္ သြား တာ ပါ"
"ဒါ နဲ႔ တူ ညီ ဘာ ျပ သာ နာ ႐ွာ ထား ျပန္ ၿပီ လဲ ... ဆ ရာ"
ဆ ရာ မ က တူ ညီ့ ဘက္ ကို လွည့္ ၾကည့္ ၿပီး ေမး လိုက္ ျခင္း ျဖစ္ သည္ ။
"သူ ေျပာ တာ ပဲ ...ကြၽန္ ေတာ္ တို႔ အ ရင္ ဆံုး နား ေထာင္ ရ ေအာင္ လား ... ဆ ရာ မ ... ၿပီး မွ တစ္ ဘက္ က ကြၽန္ ေတာ့္ ကို ေျပာ ထား တဲ့ အ ခ်က္ အ လက္ ေတြ ကို ကြၽန္ ေတာ္ ေျပာ ျပ ပါ့ မယ္ "
ဦး ေဇာ္ ၏ စ ကား အ ဆံုး တြင္ အ ခ်ိ္န္ အ ေတာ္ ၾကာ ေအာက္ သို႔ ငံု႔ စိုက္ ေန ေသာ တူ ညီ ၏ ဦး ေခါင္း သည္ တ ျဖည္း ျဖည္း ခ်င္း ျပန္ လည္ ေထာင္ မတ္ လာ ၿပီ ျဖစ္ သည္ ။
Congratulations @buubaung! You have completed the following achievement on the Steem blockchain and have been rewarded with new badge(s) :
You published your First Post
You made your First Comment
You got a First Reply
You got a First Vote
Click on the badge to view your Board of Honor.
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOP
Do not miss the last post from @steemitboard:
Congratulations @buubaung! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!