First Date Remember

သတိရေနေသး ...
.

.
ေန႔စဥ္မျပတ္ အြန္လိုင္းကပဲ အျပန္အလွန္ Quize Game ေလးေတြေဆာ့ရင္း ..
သူနဲ႔ကိုယ္ဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သာမာန္ထက္ပိုၿပီး ခင္မင္မႈသံေယာဇဥ္နဲ႔ .. ေႏြးေထြးရင္းႏီွးေနခဲ့တယ္ ..
သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ..
တစ္ရက္တေလ .. အလုပ္ပ်က္မိတာ .. အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေနာက္က်တာ .. ႏွာေစးေခါင္းကိုက္ျဖစ္တာမ်ိဳးေလးေတြကအစ ..
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးအျပန္အလွန္ေလး ဂရုတစိုက္ စိုးရိမ္ေနမိၾကၿပီ။
ကိုယ္ေမးတဲ့ ဥာဏ္စမ္းေလးေတြ သူမေျဖႏိုင္တဲ့အခါ .. ကိုယ့္မွာ ဝမ္းသာပိတီျဖစ္ၿပီး ။
သူေမးတဲ့ ပုစၦာေတြ ကိုယ္ေျဖႏိုင္တဲ့အခါေတာ့ .. သူမေက်နပ္ႏိုင္တာမ်ိဳး ကိုယ္သိေနခဲ့တာေပါ့ ။
ုဒါဟာလည္း ေပ်ာ္စရာပါပဲေလ ...
ကိုယ္ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြဆိုတာ .. ကိုယ္ဖတ္ခဲ့သမွ် တာရာမင္းေဝ ၊ မင္းခိုက္စိုးစံ ၊ လူေန အစရိွတဲ့ ..
စာအုပ္ေတြထဲက .. ေခါင္းစားတဲ့ အရာေတြခ်ည္းပဲ ..
မွတ္မွတ္ရရ ကိုယ္သူ႔ကိုေမးခဲ့သမွ်ဆို တာရာမင္းေဝရဲ႕ လေရာင္ကိုပန္၍ညဥ့္ဦးယံ၌ ေမႊးျမျမျဖဴႏိုင္ပါေစ စာအုပ္ထဲက ေကာင္မေလးကို ...
ေကာင္ေလးက ေမးတဲ့ေမးခြန္းေတြခ်ည္းပဲ ...
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ .. သူက တစ္ခုမွမသိ။
သူ႔ပါတနာေတြပါ လိုက္ၿပီးေခါင္းစားလည္း ဘယ္သူမွမေျဖႏိုင္။
ကိုယ္ဆိုတာ အဲ့လိုနဲ႔ သူ႔ရင္ထဲေရာက္ခဲ့တာ ...
သူကိုယ့္ကိုေမးသမွ် ဥာဏ္စမ္းေတြဆိုတာ .. ငယ္ငယ္က စကားထာဝွက္တမ္း ကစားရင္ေမးတတ္တဲ့ ...
Child Play ေမးခြန္းေတြခ်ည္းပဲ .. မေျဖႏိုင္ပဲရိွမလား ..
ဒါေပမယ့္ အခ်စ္လို႔ အမည္တပ္ဖို႔ေစာလြန္းေနေသးတဲ့ ႏူးည့ံတဲ့ရင္ခုန္တတ္မႈ အပိုင္းအစေလးေတြရဲ႕ ေသြးတိုးႏႈန္းမွာ ..
သူ႔ ဥာဏ္စမ္းေတြ ကိုယ္မေျဖျဖစ္ခဲ့ဘူး ..။
ေလာင္းေၾကးရိွတဲ့ကစားပြဲမို႔ သူ႔အတြက္ အႏိုင္ေၾကးအျဖစ္ ..
ေရခဲမုန္႔တစ္ခြက္ဝယ္ေႂကြးရဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ (တမင္ဒီလိုျဖစ္ခ်င္တာလည္းပါတာေပါ့ေလ) ကိုယ္က သူ႔ကိုအျပင္မွာေတြ႕ခ်င္လွၿပီကိုး ...
ဒီလိုနဲ႔ .. တစ္ရက္ ..
အဲ့ဒီ့တစ္ရက္က အခုေျပာမယ့္ Dating ရက္ပါပဲ။
ခပ္ေစာေစာကတည္းက .. လုပ္စရာအလုပ္ေတြကိုၿပီးျပတ္ေအာင္လုပ္ထားခဲ့ၿပီး ...
သူ႔ကို ကိုယ္ဝယ္ေႂကြးမယ္လို႔ခ်ိန္းထားတဲ့ ဆူးေလဘတ္စ္ကားဂိတ္က Parisian Coffee Shop ဆီထြက္ခဲ့တယ္ ..
စိတ္ကူးထဲမွာကေတာ့ .. ေကာ္ဖီေလးေသာက္မယ္ စကားေလးေျပာမယ္ .. အကဲခတ္မယ္ေပါ့ေလ ..
ေရာက္ပါၿပီ ေကာ္ဖီဆိုင္ ...
သူ႔ဆီ စာပို႔ေတာ့ သူမေရာက္ေသး ...
သူ႔အေမ (ကိုယ့္ယြခမ) ကိုေဆးခန္းဝင္ပို႔ေနလို႔ေနာက္က်မယ္တဲ့ေလ ...
ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔အတြက္ ေရခဲမုန္႔ေလးဝယ္ၿပီး ကားဂိတ္မွာပဲေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ ..
သူက ေနာက္က်မယ္ဆိုေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္ဖို႔အခ်ိန္မရိွေတာ့ဘူးေလ ..
သူ႔အလုပ္က 12 နာရီဝင္ရတာကိုး ..
12 : 05 (မေရာက္ေသး)
12 : 15 မထူးျခား ...
ဘတ္စ္ကားေတြသာ တစ္စီးၿပီးတစ္စီး ျဖတ္ျဖတ္သြားၾကတယ္ ...
ကိုယ့္အနား ဘယ္လိပ္ျပာေလးမွ မလာေသးဘူး ..
( Messenger မွာကိုယ္ကသူ႔ကိုလိပ္ျပာေလး လို႔လည္းေခၚတတ္တယ္၊ နတ္သမီးေလးလို႔လည္းေခၚတတ္တယ္)
လက္ထဲကိုင္ထားတဲ့ ေရခဲမုန္႔ဘူးေလးက ပန္းေရာင္အရည္ေတြ ေပ်ာ္က်ေနၿပီ ...
12 : 23 .... 12 : 24 .... 12 : ?? ...
ကိုယ္အခ်ိန္ေတြကို ေရတြက္ေနတုန္းပဲရိွေသးတယ္ ..
ကိုယ့္အနားကို ဝွစ္ခနဲ ပုပုေသးေသး မဲမဲျပားျပား ေလးလာကပ္တယ္ ..
" ဗုေဒါၶ " ဘာပါလိမ့္ ...
အဲအဲ .. အဲ့တာ သူပဲ ..
တကယ့္ပုပုေသးေသး မဲမဲျပားျပားေလး ...
(အခုအခ်ိန္ ဒီဇိုင္းကာဘာ ဘာညာအေနအထား မျဖစ္ေသးဘူး)
သူေျပာေတာ့ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူတဲ့ ..
အခု ကိုယ္ျမင္ေနရတာက ရွစ္တန္း၊ ကိုးတန္း ေက်ာင္းသူလားပဲ ...
မ်က္ႏွာကေတာ့ မွားႏိုင္ဖြယ္ရာမရိွ ..
ကိုယ့္ရဲ႕ လိပ္ျပာေလးမွ လိပ္ျပာေသးပဲ ..
နဲနဲမဲတာကေတာ့ .. ေနပူထဲလမ္းေလွ်ာက္လာရလို႔ထင္တယ္ ...
အက်ီ ၤအျဖဴ ၊ ဒူးလည္ေလာက္ဂါဝန္အျပာေလးနဲ႔ ..
ပိန္ေသးေသးခႏၡာကိုယ္ေလးက ကိုယ္နဲ႔အတူတူတြဲျမင္ရင္ ..
သမီးအတြက္ အေဖက ေရခဲမုန္႔ဝယ္ၿပီးေစာင့္ေနသလားပဲ ..
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ...
အဲ့ကတည္းက အဲ့ မဲမဲျပားျပားေလးက ရင္ထဲဝွစ္ခနဲေရာက္လာတာပဲ ..
ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့ အရည္ေပ်ာ္လက္စ ေရခဲမုန္႔ဘူးေလးကိုကိုင္ၿပီးေတာ့ သူသြားေတာ့မယ္တဲ့ ..
အလုပ္ဝင္ဖို႔ေနာက္က်ေနၿပီဆိုၿပီး ေကာ့ပက္ ေကာ့ပက္နဲ႔ ထြက္သြားတယ္ ...
ကိုယ့္မွာျဖင့္ ဇေဝဇဝါနဲ႔က်န္ခဲ့ရတယ္ ...
ကိုယ္ေတြ႔ခဲ့တာ ..
ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူလား ..... ?
ရွစ္တန္းေက်ာင္းသူလား ....? ။
Lay Cho
MSU-061
Photo - Facebook
(First Date Remember)