မိုး ... ေျမနံသင္းပ်ံ့
လြမ္းေအာင္ဖန္ဆင္း
ဝန္းက်င္စိုေစ
သာယာေစေလ့
လူတိုင္းေတာင္းတ
ေရြမိုးႏွမအား
ျငင္းသူ႐ွားလိမ့္
အေဝးေရာက္ခ်စ္သူ
ျပန္ေဖာ္သတိေပး
လြမ္းေစေဆြးေစ
သူပံုေဖာ္ေပး
မိုးတစ္စက္က်
အသဲတစ္ခါေႂကြ
ေၾကေၾကေႂကြနင့္
႐င္ကိုဆင့္လို႔
အလြမ္းဖိတ္ေခၚ
သူတတ္ႏိုင္တယ္
ကိုေရြမိုး
မင္းလဲမိုးရြာ
ငါလဲရြာမိုး
မ်က္ရည္မိုးေစ
မ်က္ဝန္းစိုလို႔
ျပစ္သြားၾကာသည္
သတိရျပန္မိ
ငယ္ခ်စ္ဆီသို႔
ႏွစ္တစ္ရာမဟုတ္
ႏွစ္တစ္ေထာင္ဘယ္ေမ့မလဲ
ဝသန္မိုးရယ္
ႏွစ္စဥ္လာတိုင္း
ငါအခ်စ္လြမ္းကို
အျမဲလႈပ္ႏိုးဆဲ.....
ဘယ္ေမ့လို႔ရမလဲ
မုိးသီေရာက္တိုင္း
ငါရင္ကြဲဆဲ မိုးေတြသဲဆဲ
ကဗ်ာ
စ်န္
MSU No 059
go 1
Nice
Nice poem
ေအာက္ဆုံးအပုိဒ္ေလးကေထာက္ေနတယ္လို႔ခံစားရတယ္။
ေ႐ွးမူေတြအတုိင္းေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ကာရံနေဘစပ္ပုံစံမုိ႔....
ကာရံေတြကုိထိထိမိမိခ်ိတ္နိင္ရင္ပုိေကာင္းလာပါလိမ့္မယ္။
ဒီလိုကဗ်ာအမ်ဴိးအစားက်ေတာ့က်ေနာ္လဲမကြ်မ္းက်င္ပါဘူး။
ျမင္မိတာေလးေျပားခဲ့တာပါ။try fri.
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္ဗ်ာ
nice