Hello,
Stereo Nova was the most influential band in the hellenic electro music scene.
Their music style was a mix of trip-hop,ambient,techno,drum'n'bass and rap.
Their music was something innovative for the greek standards that era.
The band members were:
Michael Delta
Antonis Pi
K.BHTA is my favorite writer. His lyrics always give me goosebumps!
"Θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο
και θα 'ναι πιο όμορφα κι από ένα όνειρο
γιατί μια καινούρια αγάπη θα χύνεται σα μέλι
κι από ένα σημείο τής Γης αυτός ο ήλιος θ' ανατέλλει
πιο όμορφος από ποτέ / σα στρογγυλό χρυσάφι
θα λάμψει στο βλέμμα σου σα μεγάλο διαμάντι"
"Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου
κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου
κρατώντας το χέρι σου για πάντα
στις φραουλένιες πεδιάδες, στις γραμμικές κοιλάδες
Κι όπως συγκρούεται ένα αεροπλάνο στο μυαλό μου
να γίνει το σώμα σου ένα με το δικό μου
Πες μου, πες μου, τι σκέφτεσαι για μένα
όταν τα σώματά μας στέκουν σταυρωμένα
κι από ένα σημείο της Γης αυτός ο ήλιος ανατέλει
Κάποιος τότε σ' ένα στόχο σημαδεύει"
"Κι εγώ που πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου
φτιάχνω τον κόσμο μ’ ένα κομμάτι της ψυχής σου
κι απ’ τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία"
"Ταξίδεψέ με όπου εσύ πιστεύεις
είμαι τυφλός και μόνο εσύ το ξέρεις
τα πιο όμορφα πράγματα χάνονται γρήγορα
άνθρωποι, σύννεφα, το μελάνι στα ποιήματα"
"Ο φίλος μου κι εγώ διασχίζαμε προάστια.
Η διαδρομή μεγάλωνε, το μυαλό μου καιγότανε.
Σε μια στάση κάποιος μπήκε και ζητούσε χρήματα.
Έξω απ’ το παράθυρο το φεγγάρι κρεμόταν στα σύρματα.
Καθενός το στόμα πάντα ψάχνει για τις λέξεις
κι εσύ σκέφτεσαι από μέσα σου πως θέλεις να τρέξεις
σαν εκείνο το κογιότ που πιτσιρίκι έβλεπες.
Σε κανένα δεν είπες πως την αγάπησες
όπως κανένα δεν ενδιέφερε πώς εσύ μεγάλωσες,
πως πριν από μια προσευχή με το θεό μάλωσες.
Κι αν δεν είχες ένα φίλο, τότε θα είχες ένα σκύλο
ή ένα τοίχο να μιλάς ή του δρόμου το στύλο.
Και κάπως έτσι τελειώνει η ιστορία ενός ανθρώπου
που ζητούσε αγάπη στο τέλος του δρόμου.
Και κάπως έτσι περπατάει ο ένας πίσω απ’ τον άλλο
γελώντας ή κλαίγοντας σ’ ένα κόσμο μεγάλο."
"Μερικές φορές τις νύχτες περνάς
σε κλειστά κλαμπ της συμφοράς
Νιώθεις πως είσαι ανασφαλής
σε κάθε κατάχρηση επιρρεπής
Σπρώχνεις ανθρώπους για να περάσεις
και διώχνεις τις σκέψεις για να μην κλάψεις"
"Μια ζωή που κοστίζει κάθε μέρα πιο ακριβά
υλικά, ζωτικά, συναισθηματικά"
"Πες μου πάλι πως θα βλέπω όνειρα κι όταν πεθάνω
Πως περισσότερο από τώρα θα μπορώ να σ’ αγαπάω"
"Στα μάτια σου είχα πιστέψει σαν τον ουρανό
και τώρα πια δεν έχω τίποτα για να κρατώ.
Στην ερημιά θα γίνει πέτρα όλη μου η σιωπή.
Η αγάπη αυτή θα σβήσει και σαν άστρο θα χαθεί.
Φως μικρό μου ταξιδιάρικο
πάρε τούτο το παράπονο,
μέσα απ’ τα μάτια σου να ζήσω μια στιγμή
ένα ταξίδι στη γη."
After that album , K.ΒΗΤΑ and Michael Delta decided to follow separate music paths,so that was the end of this great band.
However both of them still play wonderful music...
Και τ’ όνειρο που έσβησε η ζωή
Μα αν μ’ αγαπούσες λίγο
Θα ήταν πιο μικρή η καταστροφή
Πόσο κοστίζει να είσαι νέος
Κι ελεύθερος με αναστολή;"
Μπραβο, είχα πολύ καιρο να ακουσω ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ και με το ποστ σου με εκανες να ξαναζησω παλιες αναμνήσεις! Ήμουν πιτσιρικας όταν πρωτοάκουσα, και μπορώ να πω οτι οι κασετες τους λιώσανε στο walkman μου. Θυμαμαι οτι πηγαιναμε στα Πανεππιστημια (Θεσσαλονίκης) όπου υπήρχαν πάγκοι με αντεγραμμένες κασετες και τις παίρναμε από κει με κάτι λιγες δραχμές (φυσικα, μερικοί τις ψειρίζανε!).
Ήταν από τα λίγα συγκροτήματα που μετα ξαναπηρα τους δίσκους τους, αυθεντικούς. Ακόμα και τώρα που τους ξανακουσα, θυμάμαι τους στίχους!
χαίρομαι πολύ που σε έκανα με το ποστ να τα θυμηθείς όλα αυτά! :) εγώ τους ανακάλυψα το 2003 :D
"Το κύμα"
Αγαπημένο..!
Μάριε, άλλαξε το b σε v :)
Stereo Nova :)
:) ,ναι,σωστά,γιατι στα αγγλικα προφερεται Νόμπα,χαχα,thanks :)
Τι μου θύμησες τώρα . Πιστεύω ότι μαζί με τις τρύπες και τα Ξύλινα Σπαθιά πρέπει να είναι ότι καλύτερο έχει περάσει από το χώρο αυτό.
ναι,όντως!
Fanrastiko... para poli wraio tragoudi... ola ayta mou thimizoun ta paidika mou xronia
I don't know this band! I'll research something else about it...
ok :)
excellent music!