Teenagers aren't kids

အလုပ္ကမ်ားတယိေတာ့မဟုတ္ေပမယ့္လဲ Uni တစ္ဖကိ Os တစိဖကိနဲ႔ နညိးနည္းလည္ေနေတာ့ ဘယ္ေန႔ pro မွနိးမသိဘဲ ေက်ာ္သြားတယ္ ဒီတစ္ခါေတာ့ GP ထဲမွာေတြ႕လို႔ ႀကိဳေရးထားလိုကိတယိ။

အရငိ တစ္ေခါကိ တုန္းက next part မွာ ပညာေရးနဲ႔ေငြေၾကး ပိုင္းကိုေဆြးေႏြးပါမယ္လို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္။ Ok ပညာေရးပိုင္းကိုအရငိ ေဆြးေႏြးၾကည့္တာေပါ့၊ ကြၽန္ေတာ့ vision ကေဆြးေႏြးမွာပါ သေဘာထားသက္ဆိုငိမႈမ႐ွိရငိလဲ ေထာကိျပႏိုင္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုငိငံ ပညာေရးကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပါပဲ က်က္ေျဖေပါ။ က်ကိေျဖလို႔ေျပာလို႔မရဘူးဆိုရင္ ေမးစရာေမးခြန္းေတြ႐ွိပါတယ္။ (၁)နားလည္မႈကိုစစ္ေဆးမယ္ဆိုရင္ စာရြက္ေပၚကစာေတနဲ႔ေတာ့ လံုေလာကိမႈမ႐ွိဘူးေနာ္၊ နားလည္မႈကို လက္ေတြ႔အသံုးျပဳ ႏိုင္ေၾကာင္းကို စစ္ေဆးတဲ့ေမးခြနိးမ႐ွိပါဘူး။(၂)အရည္အခ်ငိးဆိုတဲ့ေပးထားတဲ့ အမွတ္(၁၀၀) လံုးက စာရြက္ထဲကစာေတြပါ။ (၃) သီးျခား လြတ္လပ္စြာေဖာကိထြက္ေတြး ေခါိႏိုငိမႈ( Critical thinking) ကိုအားေပးမႈလံုးဝမ႐ွိျခင္း အစ႐ွိသျဖင့္ေပါ့။

ဒါက ပညာေရး system တစိခုလံုးက ဒီလိုလည္ပတ္ေနေတာ့ ဒီအေျခအေနမွာ struggling လုပ္ေနရတဲ့ ဆရာေတြနဲ႔ ေက်ာငိးသားေတြက ဟန္ခ်က္မပ်ကိေအာင္ တစ္နည္းအားျဖငိ့ ဘဝအဆက္ေျပေအာင္ေပါ့ system သေဘာ အရ လိုကိေရာ ေနရတယိ။ ေက်ာငိးလာတယိ စာသင္တယ္၊ အိမ္စာေပးမယ္၊ စာေတြျပန္က်က္ခိုငိးမယ္၊ စာေမးပြဲေျဖမယ္ ၊ အမွတ္ေပးမယ္၊ အတနိးေအာင္မယ္။ Cycle ႂကီးက ႐ိုး႐ွင္းလြနိးလွတယ္။ ဆိုေတာ့ခါ စာရြကိေပၚမွာအေျဖမွန္ေတြ ေရးခ်ႏိုငိသူက အမွတ္ပိုရမယ္၊ ထူးခြၽန္သူသတ္မွတ္မယ္။ ၁၀တနိးမွာဆိုရငိေတာ့ Distinctions ေတပါမယ္ေပါ့။ ဒါေတြျဖစိလာေတာ့လဲ ဒီေပးထားတဲ့ အမွတ္ေတြ အေပၚမူတညိၿပီး ကို႔ဘဝအတြကိေလ်ာကိလွမ္းရမဲ့ လမ္းကို အမွတ္နဲ႔ တိုငိးၿပီးေရြးရတယ္။ လူတစိေယာကိဘယ္ေလာက္ ဆရာဝန္ျဖစိခ်င္တဲ့ passion ပါတယ္ေျပာေျပာ အမွတ္မမွီရငိ You are reject ပဲ။ အဲ့ေတာိ အမွတ္က အသက္တမ်(vital) ျဖစ္လာတာေပါ့ ။ ဒါက system ကိုတိုငိက ဒီလိုလည္ပတ္ခိုငိးထားတာပဲေလ။ စစ္ေျမျပင္မွာ ေသနတ္ကိုငိပီး တိုကိခိုကိခ်င္ေနတဲ့ လူက ေျမျဖဴကိုငိေနရရငိလဲ အမွတ္ကေပးလိုက္တဲ့ ဘဝဆိုၿပီး ဆက္လွမ္းေနရမွာေပါ့။ ဒီေတာ့ ေရာမေရာက္ ေရာမလိုက်င့္ေပါ့ ဒီႏိုငိငံမွာ ေနေတာ့လဲ ဒီလိုပဲ က်င့္ရမွာေပါ့။ သူငယ္တန္းေက်ာငိးစအပ္လိုကိကတည္းက သားႀကီးလာရငိ ဆရာဝန္/ အင္ယာ ႀကီး ျဖစိရမယ္ဆိုတာ စိတ္ထဲမွာကပ္ေပးလိုကိၿပီးသား ၊ ေဘာလံုးသမားျဖစိခ်ငိတယ္လို႔ေျပာၾကည့္ ႐ူးေနတယိလို႔ပဲ သတ္မွတ္လိမ့္မယ္။ ဒါက အျမင္က်ဥိးတာပါ ဒီေလာကိျပေတာ့ ဒီေလာကိပဲျမင္ေနတာရယ္။ ကို႔ဘာ့သာကိုယ္ ႐ုန္းထြကိကြဲျပားျပီး စူးစမ္းလိုစိတ္ မ႐ွိၾကပါဘူး။ ကိုယ္အေနနဲ႔ အဆက္ေျပသာယာေနတဲ့ comfort zone မွာပဲ မွီကပ္ေနရတာ သေဘာက်ၾကပါတယ္။ သူငယ္တန္းကတည္းက ဆရာဝန္ အေယာကိ ၄၀ေလာကိေက်ာငိးအပ္လိုကိပီးေပါ့ေလ၊ ျဖစိမျဖစ္ကေတာ့ ၁၀ႏွစ္အတြငိးဆံုးျဖတ္ ေပးၾကမွာေပါ့။ ဒီမွာက ဆရာမနဲ႔ မိဘ အပိုငိးကပါလာp ။ မိဘဆိုတာက သားသမီးေကာငိးစားဖို႔ပဲ သိတတ္ၾကတာပါ။ ဒါမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ မစဥ္းစားမိၾကဘူးလ ကိုယ့္ အတၱေတြ ဘယ္ေလာကိႀကီးေနပီလဲဆိုတာ။ ဆရာဝနိၿဖစိေစခ်ငိတာ ဘသူလဲ သားသမီးျဖစိခ်ငိတာလား ကိုကျဖစိေစခ်င္ေနတာလား။ ဒီေနရာမွာ အကုနိလံုးကိုေတာ့မေျပာလိုပါဘူး ၊ သာမနိအားျဖငိ့ မိဘေတြက သူတို႔စကားကို negative ျပရင္ မိဘဆိုတဲ့ Power ကိုျပန္သံုးက်ပါတယ္။ ငါမိဘ နငိသားသမီး၊ ငါခိုငိးတာလုပိ ငါကေကာင္းေစခ်င္လို႔ စသျဖငိ့ေပါ့။ ဒီေနရာမွာ တစ္ဖကိကလဲ လူပါ ႀကီးသူ႐ိုေသ ၊ငယ္သူေလးစားဆို လူတစ္ေယာကိရဲ႕ ဆႏၵ ကိုနားမလည္ရင္ေတာငိ Respect ႐ွိရမယ္ေလ။

ထားပါေတာ့ ဆရာဝန္ေလာငိးႀကီးေတြ ေက်ာငိးအပ္လိုကိၿပီေပါ့။ မိဘေမ်ာ္လင့္ခ်ကိဆိုတဲ့ တာဝန္ကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့။ ဒီေနရာမွာ က်ဴ႐ွငိ၊ စာဖတ္ေက်ာင္း၊ ေဘာ္ဒါ ေတ ပါလာၿပီဗ်။ ဒါေတြက ေအာကိကဆရာမေတြနဲ႔ေက်ာငိးသားေတြကိုယ္တိုငိက system ရဲ႕ logic ကို လက္ခံလိုကိလို႔ျဖစိလာရတဲ့ဟာေတြပါ။ ၁၀ႏွစိအရြယ္ကေလးတစ္ေယာကိက မိုးလင္းကေနမိုးခ်ဳပ္ထိ စာေတြနဲ႔ပဲ လံုးပန္းေနရတာေတာိေတာ္ ျမင္ရတာစိတ္မခ်မ္းသာတဲ့ ဘဝေတြပါ၊ သူတို႔မိဘေတြကေတာ့ ကိုယ့္သားကးေကာငိးေၾကာင္း၊ မိမိက ဘယ္ေလာက္ထိ Suppliment ျဖည့္ေပးႏိုငိေၾကာင္း စသျဖင့္ေတြ႔တိုငိးႂကြားၾကတယ္။ အဲ့အခါ ေက်ာငိးသားေတြက activity ေတြ မ႐ွိေတာ့ဘူး၊ teamwork ၊ leadership ၊ management ဘာဆိုဘာမွမသိေတာ့ဘူး။

ဝမိးနညိးဖို႔အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရကိေတြ ေပ်ာကိကြယ္သြားတာပဲ။

အရင္ကေႏြရာသီဆိုတာ ေျပစရာမလို ေပ်ာိေပ်ာ္႐ွြင္႐ွြင္ ကစားေနတဲ့ ကေလးေတြ ေတြ႔ရံုနဲ႔သိႏိုငိတယ္ အခုေတာ့ ေျခာက္ကပ္ၿပီး စာအုပ္ေလးေတြကိုယ္စီကိုငိလို႔ က်ဴ႐ွငိအႀကိဳတတ္ေနၾကပီေလ။ ဟာသေတြပါ ဘာမွမ႐ွိတဲ့ စာေလးေတြကို ဒီေလာကိထိအခ်ိန္ေပးေနၾက
တာ။ IQ ေတြပဲအရမ္းနိမ့္ေနလို႔မ်ားလား။ ဒီလို လိန္ဖယ္လိန္ဖယ္ တက္လာၿပီး ၁၀တန္း ေရာကိရင္ေတာ့ ေထာင္သြင္းအက်ဥိးခ်ပါၿပီ။ လူတစ္ေယာကိဘဝကို အဆံူးအျဖတ္ေပးမယ့္ အမွတ္ေတြရႏိုင္မယ့္စာေတြေလ၊ serious ႀကီးေတျဖစိၾကတာေပါ့။ 24 hrs ပဲ စာက်ကိေနရေတာ့မလိုလို ၊ ကြၽန္ေတာ္ျဖတ္သနိးခဲ့ရတဲ့ ၁၀တ္န္းကေတာ့သာသာယာယာ ပါပဲ။ serious ႀကီးမျဖစိပါဘူး ။ ေဘာလံုးကန္လိုက္၊ေရကူးလိုက္၊ေဆာ့လိုကိပဲ။ ဒါမယ့္ အေမကေတာ့ ေတာငိးဆိုပါတယိ ဖိအားေပးတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ရခိုငိ ျပည္နယ္ ျပကၡဒိန္ မွာျမင္ခ်ငိမိတယိေပါ့သားကို။ Okျဖည့္စည္းေပးမယ္ ကတိေပးထားတယိ၊ ကြၽန္ေတာ္ဒီအတြကိ စာလုပ္ခဲ့တယိ အျပင္းအထန္မလိုပါဘူး လူတစိေယာက္ျဖစိခ်ငိရငိ ျဖစိကိုျဖစိတယိ ၊ လိုတာကျဖစိခ်ငိတယိဆိုတာ စိတ္ထဲကေန ေလးေလးနကိနကိ လိုခ်ငိဖို႔ပဲ။ ဒါကေတာ့ေၾကာိျငာ ဝငိတာေပါ့။ ဆိုခဲ့သလိုပဲ ပညာေရးမွာလဲ ဆယိေက်ာ္သက္ေတြကို system ကေကာ မိဘဆရာေတြကပါ ဖိႏွိပ္ ခံထားရတာက teenagers ေတြပါ ကိုယ့္ အိမိမက္ဘာဆိုတာ ခ်မျပရဲေလာကိေအာင္ကို အငုတ္စိတ္ကို ႐ိုက္သြင္းခဲ့တာ part-1က မိဘအခ်ိဳ႕ေပါ့။ part-3 မွာ Business အေၾကာငိးဆက္သြားပါမယ္။

See ya later!

Writer-@aungkhant

MSC-135