ကေလးဘဝ ျပန္လိုခ်င္

အပူအပင္မရွိတဲ့ ကေလးေလး ဘဝ
ျပန္ရခ်င္ လား?
ငယ္ငယ္ က မိဘဆီ လိုခ်င္တာ ေတာင္း ရွိတာ မရွိတာ နားမလည္ လိုခ်င္တာ ပဲသိ ၊ မိဘ ေတြက ေတာ့ ကိုယ့္သားေ လးလိုခ်င္တာ မရ ၊ရေအာင္ ဝယ္ေပး၊
ကေလးဘဝ လိုခ်င္တာ ရေတာ့ ေပ်ာ္လို ့မိဘေတြကလဲ သားသမီးေပ်ာ္ ေနရင္ စိတ္ခ်မ္းသာေနတတ္ပါသည္။
ကေလး ဘဝ စားခ်င္တာ ေတြ့ရင္ မိဘ ဆီမွ ပူစာ စားခ်င္တာ စားရျပန္ေတာ့ ေပ်ာ္လို့ေပါ့၊ အိမ္မွာ ဟင္းမေကာင္းရင္ႀကက္ဥ ေႀကာ္ ေလးေတာ့ ပါမွ စားတယ္။
မပါရင္ မစားဘူး ဆႏၵျပ ၊ အဲလို မွ မရင္ ငို၊
တစ္ခါစ္ေလ တုတ္ေခ်ာင္းစား ရတဲ့
ေန ့လဲ ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ မွတ္မိေသးတယ္ ငယ္ငယ္က အိမ္မွာ ဟင္း မေကာင္းရင္ အမ်ိဳးေတြ အိမ္မွာ
သြားစားတယ္၊ စားျပီးရင္ေတာ့ ျပန္ အိမ္တယ္။
ေက်ာင္းစတက္ေတာ့ အိမ္ကေန ေက်ာင္းတက္ ေန့ခင္း ထမင္းစားဆင္းရင္ အိမ္မွာဟင္းေကာင္း ရွိတဲ့ေန့ဆိုရင္ အိမ္ျပန္ စားတယ္။ ဟင္းမေကာင္းရင္ အိမ္မျပန္ဘူးအဘြား အိမ္ ကိုသြားတယ္ ဘာဟင္းခ်က္
လဲ အဘြား ဆိုရင္ အဘြားက ရွိတဲ့ ဟင္းေတြ ထုတ္ေကြ်းတယ္။

ဆြဲျပီးသြားရင္
၊ စားျပီးသြားရင္ အဖြါးက ေန့ခင္း ေက်ာင္းျပန္တက္ရင္ စားဖို့ မုန္ (သို့) ခ်ိဳခ်ဥ္ ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ျပီးရင္ ကြ်န္ေတာ္ က အဖြါး ညေန ဘာဟင္း ခ်က္မွာလဲ ႀကိဳေမးခဲ့ေသးတာ ကိုယ္ႀကိဳက္ဟင္း ခ်က္မယ္ ႀကားရင္ ညေန ေက်ာင္းဆင္း အိမ္မျပန္ဘူး အဖြါး အိမ္ကိုပဲ သြားတယ္။ အဖြါးကေတာ့ သူ ့ေျမးလာရင္း ဟင္းေကာင္းေလးေတြ ခ်က္ေကြ်းတတ္ တာ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက အခုထိပဲ ခ်သ္ဖို့ ေကာင္းလိုက္တဲ့
အဖြါး ၊ ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ အဖြါးေပါ့။အဖြါးက ကြ်န္ေတာ္ ႀကိဳက္တဲ့ ဟင္းေတြ ခ်က္ေကြ်း ေနသေရြ ့ အဖြါးအိမ္ကေနပဲ ေက်ာင္းတက္တယ္ လံုးဝ အိမ္မျပန္ဘူး ။ အခုေျပာေနတာ အေမ ဘက္က အဖြါး ဟင္းခ်က္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ကြ်န္ေတာ္ အႀကိဳက္ ေတြပဲ။
အဖြါးအိမ္ နားက သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ့ ေဆာ့ကစားတာပဲ အဖြါးကေတာ့ ေဆာ့ကစားခြင့္ေပးထားတယ္ ။ဒါေပမဲ့ ထမင္းစားျပီး ေန့ခင္း ခဏအိပ္ရတယ္ ျပီးမွ ေဆာ့ကစားရင္ ဘာမွ မေျပာဘူး။ည ေန ေရခ်ိဳး ရင္ ေရေခ်ာင္း စပ္မွာပဲ သူနဲ့ အတူ ေရခ်ိဳးရတာ ၊သူမ်ားေတြလို
ေက်ာက္ေဆာင္ ေပၚတက္ျပီး၊ ေရထဲ ကုန္ခ် ခ်င္တာ အဖြါးက တက္ခြင့္မေပးဘူး။ ေရ အနက္ထဲကို သြားခြင့္မေပးဘူး။ဒါက အဖြါးရဲ စည္းကမ္း သူ့ဆီ မွာ ေနရင္
သူ ့စည္းကမ္း လိုက္နာ ရတယ္ ၊ မလိုက္နာ ရင္ေတာ့လဲ ရိုက္ေတာ့ မရိုက္ပါဘူး။အေမဘက္က အဖြါးဆီမွာ ့ ပ်င္းလာရင္ အေဖ့ဘက္က အဖြါးဆီမွာ သြား
ေနတယ္ ။အဖြါးႏွစ္ေယာက္အိမ္ က ေဝးတယ္ေလ ရြာအေခၚ အေရွ့တိုက္၊ အေနာက္တိုက္ ေပါ့။ အေနာက္ တိုက္က အဖြါး အိမ္မွာ ေနျပီး ေက်ာင္တက္
ေန့ခင္းေက်ာင္းဆင္းရင္ အေရွ့တိုက္ကအဖြါးဆီ ဝင္လိုက္ေသးတယ္ ၊ ကုိယ္ႀကိဳက္တဲ့ဟင္းခ်က္ထားတယ္ ဆိုရင္ အေရွ့တိုက္က အဖြါးဆီ မွာ ထမင္းစား
ျပီး ေက်ာင္းတက္ ၊ အဲခ်ိန္မွာ အေနာက္
တိုက္အဖြါး က ေန့ခင္း ထမင္းစား မလာလို့ လိုက္လာတတ္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ အက်င့္ကို သိေနႀကေတာ့ အဖြါးႏွစ္ေယာက္ကလဲ သူတို့ ခ်က္ထားတဲ့ ဟင္းက ကြ်န္ေတာ္ ႀကိဳက္ဟင္းဆိုရင္ကြ်န္ေတာ့္ ထမင္းစား လာဖို့ မွာလိုက္ျပီ
လူႀကံဳနဲ့ အိမ္မွာ ဟင္းေကာင္းရင္ေတာ့
သြားမစားဘူး ။အိမ္မွာပဲ စားလိုက္တယ္။
အေရွ့ တိုက္က အဖြါးက ကြ်န္ေတာ့္ကို
မနိုင္ဘူး ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဆိုေတာ့ အဖြါး
ရဲ့ အိမ္နားမွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ့ အတူ ေဆာ့တဲ့ သူေတြက ေမ်ာက္ေလာင္းေတြကြ်န္ေတာ္ သူ တို့ ေပါင္းမိသြားရင္၊
အဖြါးကြ်န္ေတာ့္ ကို လိုက္မရွာ နိုင္ေတာ့ဘူး။ အဖြါးက အသက္လဲႀကီးျပီးသိပ္ျပီး ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ မလွဳပ္ရွားနိုင္ေတာ့ဘူး။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အဖြါးေျပာ
တဲ့ ေမ်ာက္ေလာင္းေတြနဲ့ ေပါင္းျပီးလယ္ကြင္းထဲ ဂဏန္းဖမ္း ၊ မိုးရြာ ရင္ ပိုေပ်ာ္ အဖြါးဆီ မျပန္ေတာ့ဘူး ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ခ်င္ ေရာက္သြားတာ အဖြါးကေတာ့ စိတ္ပူလို့ ကိုယ္ေတြက အဲဒါေတြ မစဥ္းမိဘူး ေမ့ေမ့ေပ်ာက္
ေပ်ာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ ေပ်ာ္ေနတာ။အဖြါးက အေဖနဲ့ ေတြ ့ ရင္ ေျပာလိုက္ျပီနင့္သား ေမ်ာက္ေလာင္း ငါမနိုင္ဘူး။ဒီအနားမွာ က သူ ့အတန္းေဖာ္ေတြ က
ေယာက်ာ္းေလးေတြဆိုေတာ့ သူတို့နဲ့ေပါင္းမိသြားရင္ ငါမနိုင္ေတာ့ဘူး။ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္း မသိ လိုက္ဖမ္းလို ့မရဘူး ဆိုျပီး အေဖ့ကို တိုင္ျပီ အေဖက ေျပာမရ ရင္ ရိုက္သာရိုက္ တဲ့ ဒီေကာင္အိမ္မွာ လဲ မေနဘူး ဒီလိုပဲတဲ့ ေျပာမရရင္ ရိုက္တဲ့ ၊အေဖက အဲလို ေျပာရင္
ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္နား ေနရမွန္း မသိဘူး။
ကြ်န္ေတာ္က အေဖ့ကို ေႀကာက္တယ္ ေလ အေဖ ေဆာ္ျပီရင္ တကယ္ေဆာ္တာ ၊ဒါေပမဲ့ အဲလိုရိုက္ရင္ အိမ္မျပန္ေတာ့ အဖြါး အိမ္မွာ ေနတာေပါ့။အေနာက္တိုက္ အဖြါးအိမ္နားမွာ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြက မိန္းကေလး ေတြမ်ားတယ္ေလ သူတို့ ကစားရင္ အဖြါးက
သိပ္ ထိမ္းစရာ မလိုဘူး။
အေရွ့တိုက္က အဖြါးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို မနိုင္ဘူး။
ကြ်န္ေတာ္ က ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကအိမ္နား ပတ္လည္က အေဒၚ အိမ္ေတြေလ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က အငယ္ဆံုးဆိုေတာ့ ဘယ္အိမ္သြားသြား ခ်စ္ႀက
တယ္။ ဘယ္အိမ္မွာ ထမင္းစားစားစားလို ့ရတယ္ ၊ အျခားစားစရာ ရွိရင္လဲေခၚေကြ်းေနႀက ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘဝႀကီးက ေပ်ာ္စရာႀကီးပါ။ အိမ္မွာ အေနႀကတဲ့ အခါ အဖြါး ႏွစ္ေယာက္က လြမ္းလို ့ လာခဲ့ပါဦး ဆိုျပီး
ေခၚရတာ ၊ တစ္ခါတစ္ေလ သြားခ်င္မွသြားတာ ၊ သြားလိုက္ရင္လဲ စားခ်င္တာေကြ်းထားတာ ဗ် အိမ္မျပန္ဖို့ ေပ်ာ္ေအာင္ထားတာ ထင္တယ္။
အေရွ့တိုက္က အဖြါးကေတာ့သြားခ်င္ရင္ ခြင့္ေတာင္းျပီးမွ သြားမယ္ဆိုရင္ သူ့ဆီမွာ ေန ေပါ့၊ အဖြါးေျပာေနႀကေမ်ာက္ေလာင္းေတြနဲ့ေပါင္းမိသြားရင္နင္လဲေမ်ာက္ ေလာင္းပဲ ငါမလိုက္နိုင္ဘူးတဲ့။
images(2).jpeg

ဒါေတြက ကေလးဘဝ မွာပဲ ရနိုင္တာပါ
အပူအပင္ ဆိုတာ မရွိဘူး။ အဖြါးႏွစ္ေယာက္နဲ့ ငယ္ငယ္ က ေနခဲ့ ရတာေလးသတိရလိုေရးသားလိုက္တာပါ။အခုခ်ိန္ မွာ အဖြါးႏွစ္ေယာက္လံုး အသက္ရွင္လာ ေအာင္ လုပ္လို ့မရေတာ့
ပါဘူး။ ဒီဘဝ ဒီေလာက္သာပါ။
အဖြါးႏွစ္ေယာက္လံုးကို သတိရတယ္။
Author:: AungSannLwin
Credit ::Google Image

ကေလးဘ၀ဆုိတာ အမွန္တကယ္ကို အပူေတြကင္းၾကတယ္ အရြယ္္ေရာက္လာလုိ႔ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါမွာ တခါတေလ ကေလးဘ၀ေလးေတြကုိျပန္လည္တမ္းတမိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႀကီးထြား အုိမင္းလာရတဲ့သဘာ၀ရဲ႕ အမွန္တရား လြန္ဆန္လုိ႔မရႏုိင္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အဖုိးႀကီအုိ ျဖစ္ေနဘီ