ႏြားခ်စ္သူႏွင့္စုန္းကေဝမေလး အပိုင္း(၁၁)

"မမႏိုရာ . . . မမ"
မယ္နန္းဘံုက ႏြားခ်စ္သူရွိေသာ ရြာေလးမွ ျပန္လာလာခ်င္း အိမ္အျပင္မွပင္ ႏိုရာ့ကို လွမ္းေအာ္လိုက္ေလသည္။
"မယ္နန္းဘံု . . ညီမေလး . . အေျခေနဘယ္လိုရွိလဲ . ."
ဟုႏိုရာက ျပန္ေျပာလုိက္ရာ မယ္နန္းဘံုက တဲေရွ႕ကြပ္ပ်စ္မွာ ထိုင္လိုက္ျပီး -
"အဲ့လူကေလ ဂြစာပံုစံနဲ႕ တစ္မ်ိဳးပဲ . .သိလားမမ . . မမ ကို ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာ မမ ေျပာလို႔သာယံုရတယ္ . . သမီးေလ . အျခားသူေျပာရင္ ဘယ္လိုမွေတာင္ယံုမိမွာမဟုတ္ဘူး . ."
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ႏိုရာကေတာ့ အနည္းငယ္ ရယ္လိုက္ျပီးေနာက္ -
"ကဲ . . သူက မမ ကို ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာ လူကိုေခၚျပီး ေရာင္းစားတာ ဘာညာပံုစံမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူးကြယ္ . . . ဒီလို . . မမတို႕ငယ္ငယ္က လြတ္လပ္ေရး ရျပီးကာစ ကာလလည္းျဖစ္ေနေလေတာ့ တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈလည္းမရွိေသးဘူး . . ျပီးေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးေခတ္လက္က်န္ သူပုန္အဖြဲ႕အခ်ိဳ႕က မမတို႕ရြာထဲဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တစ္ရက္ မမ တစ္ေယာက္တည္း အျပင္သြားမိတယ္ . . အဲ့ဒီမွာ အဲ့ဒီ ေတာ္လွန္ေရးေခတ္လက္က်န္ သူပုန္အခ်ိဳ႕နဲ႕ေတြ႕မိျပီး သူတို႕လူအုပ္ႀကီးက မမကို မုဒိန္းက်င့္ဖို႕ႀကိဳးစားၾကတယ္ . . မမက သူတို႕အလစ္မွာ ေၾကာက္လို႕ထြက္ေျပးေလေတာ့ သူတို႕က မမေနာက္ကို လိုက္လာၾကတယ္ . . သူတို႕နဲ႕ နီးလာေတာ့ မမ တစ္ေနရာကို ပုန္းေနလိုက္ခ်ိန္မွာ သူတို႕က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေမးလိုက္တယ္ . . မမ ဘယ္သြားတာလဲဆိုတာ . . အဲ့ဒီေကာင္ေလးက မမပုန္းတဲ့ေနရာကို ျမင္လိုက္ေတာ့ သူညႊန္ျပလိုက္တယ္ . . သူညႊန္ျပတဲ့အတိုင္း လိုက္ၾကတာ ဟိုလူအားလံုး မမကို မိျပီး မမကို မေတာ္မတရား ျပဳက်င့္ျပီးေနာက္ ၿမိဳ႕ကိုသြားျပီး ဇိမ္ခန္းမွာ မေကာင္းတဲ့မိန္းမအျဖစ္နဲ႔ေရာင္းစားခဲ့ၾကတယ္ေလ . . .ေနာက္ပိုင္းမွာ မမဟာ အေျခအေနအရဇိမ္ခန္းပ်က္ခ်ိန္ စုထားတဲ့ ေငြေလးပိုက္ျပီး ေဟာဒီမမရဲ႕ေမြးရပ္ဇာတိျဖစ္တဲ့ ဒီရြာကို ျပန္လာခဲ့ေတာ့တာပါပဲ . . . မမ ဇိမ္ခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဒုကၡခံခဲ့ရတယ္ . . . အဆီတဝင္းဝင္းနဲ႕ တဏွာရနံ႕ေတြသင္းေနတဲ့ ရြံစရာလူေတြရဲ႕ၾကားထဲမွာ မမ ဘဝက ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို အႀကိမ္ႀကိမ္က်ရံႈး ေသဆံုးခဲ့ရတယ္ . . . ဒီလို . . ဒီလိုျဖစ္တာက ဟို . . ႏြားခ်စ္သူ ဆိုတဲ့ အေကာင္ေၾကာင့္ပဲ . . သူ႕ပါးစပ္မေစာင့္စည္းပဲ မမရွိတဲ့ေနရာကို ထုတ္ေဖာ္ခဲ့လို႕ . အဲ့ေတာ့ သူ႕အျပစ္ကို သူျပန္သိေစရမယ္ . . . ဒါေၾကာင့္ အခုလို မမ လုပ္ခိုင္းခဲ့တာပဲ . ."
ဟု ရွည္လ်ားစြာေျပာျပလိုက္ပါေတာ့သည္။ စကားသံအဆံုးမွာေတာ့ ႏိုရာက အစတုန္းကလိုမရယ္ႏိုင္ေတာ့။ ႏိုရာ့မ်က္လံုးထဲက နာက်ည္းျခင္းအေငြ႕အသက္ေတြကို ေဘးမွာထိုင္ေနေသာ မယ္နန္းဘံုပင္ ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားေနရသည္။ မယ္နန္းဘံုကေတာ့ အားတင္းထားဟု ရည္ရြယ္ေစလိုေသာ အျပံဳးေလးတစ္ခုႏွင့္ပင္ ျပံဳးကာျပလိုက္ျပီး -
"မမ . . . မမ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႕ . . မမနားမွာ အခု သမီးလည္းရွိေနတာပါပဲ . . ဒါေၾကာင့္ မမ ဘာမွမျဖစ္ေစရပါဘူး . . ဒါေပမယ့္ မမ ေျပာသလို ႏြားခ်စ္သူဆိုတဲ့လူ သင္ခန္းစာရသြားေအာင္ ညီမေလး လုပ္ျပပါ့မယ္ . . ."
ဟုသာ ေျပာလိုက္ပါေတာ့သည္။
အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ ႏြားခ်စ္သူသည္ မယ္နန္းဘံုႏွင့္အတိတ္ဘဝက တစ္ခုခုေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးသူျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာပင္သိေနမိသည္။ သို႕ေသာ္ ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးႀကီး သူတို႕ႏွစ္ဦးကို သယ္ေဆာင္သြားေသာ အခ်ိန္ေနာက္ပိုင္း ဘာေတြျဖစ္ခဲ့သလဲဆိုတာေတာ့ မယ္နန္းဘံု ဘာမွမမွတ္မိႏိုင္ပါေခ်။
× × × × × ×
ထိုည၏ သန္းေခါင္ယံ . . . ။
ႏြားခ်စ္သူဆိုသူက အိမ္သို႕ေန႕ခင္းကလာေရာက္ခဲ့သည့္ မယ္နန္းဘံုအေၾကာင္းကို နဖူးေပၚလက္တင္ရင္း စဥ္းစားေနမိသည္။
"မင္းက ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုဘဝမ်ိဳးေရာက္ေနရတာလဲ . . ငါနဲ႕ေနာက္ဆံုးေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ကို မင္း ဘာေၾကာင့္မမွတ္မိရတာလဲ . . ငါတို႕ အရင္ဘဝက ေသကြဲကြဲေအာင္ ဟိုစုန္းမႀကီးလုပ္ခဲ့တာ မင္းဘာေၾကာင့္မမွတ္မိခဲ့ရတာလဲ . . ."
ႏြားခ်စ္သူက ထုိအေၾကာင္းမ်ားကို တစ္ကိုယ္ေတာ္စဥ္းစားေနခိုက္ သူ႕အိမ္ထရံကို တစ္ခုခုက လာပုတ္လိုက္ေလသည္။
"ဘုတ္ . . ဘုတ္ . . ဘုတ္"
"ဘယ္သူလဲ . . "
ႏြားခ်စ္သူက ေမးလိုက္ေသာ္လည္း ထိုထရံကို ပုတ္သံက ထပ္ထြက္လာျပန္သည္။
"ဘုတ္ . . ဘုတ္ . . ဘုတ္"
ဘာမွျပန္မထူးသျဖင့္ ႏြားခ်စ္သူက ကြ်တ္ခနဲ စုတ္တစ္ခ်က္သပ္လိုက္ျပီးေနာက္ ျပတင္းေပါက္မွၾကည့္လိုက္သည္
ထရံအနားမွာေတာ့ ကိုင္းကိုင္းကြကြ ခါးကုန္းကုန္းႏွင့္ သတၱဝါႀကီးတစ္ေကာင္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ဟင္ . . ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳး . ."
ႏြားခ်စ္သူက တစ္ကိုယ္တည္းေရရြတ္လိုက္ရင္း တဲအိမ္ေလးအေပၚမွဆင္းလိုက္သည္။ ထိုခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးသတၱဝါႀကီးသည္ မယ္အိုစာ ေရွးယခင္ကတည္းက ေမြးထားခဲ့ေသာ သတၱဝါႀကီးပင္ျဖစ္သည္။
ႏြားခ်စ္သူက တဲအိမ္ေပၚကေနဆင္းလိုက္ျပီး ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးရွိရာသို႕ ေလ်ွာက္သြားျပီး ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးကိုၾကည့္ကာေျပာလိုက္သည္။
"မေတြ႕တာအေတာ္ၾကာခဲ့ျပီ . . . မယ္နန္းဘံု . . မယ္နန္းဘံုေၾကာင့္ လာခဲ့တာလား . ."
ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးႀကီးက ႏြားခ်စ္သူကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ျပီး ေခါင္းကိုညိတ္လိုက္သည္။
ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳး၏ အသားအရည္မွာ ဆင္၏ အေရျပားလို ၾကမ္းတမ္းရြတ္တြေနျပီး သာမန္လူလို ေျခႏွစ္ဖက္ လက္ႏွစ္ဖက္ လက္ငါးေခ်ာင္း ေျခငါးေခ်ာင္း အလြန္ျပဴးေသာမ်က္လံုးတို႕ရွိျပီး သာမာန္ေၾကာက္တတ္ေသာသူဆိုပါက ခါးကိုင္းေနေသာ သရဲဟုပင္ထင္ျမင္မိႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္ ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးတို႕သည္ ျမန္မာစုန္းမ်ား၏ ေမြးျမဴရာထဲမွ တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။
ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးႀကီးက ေခါင္းကိုညိတ္ျပျပီး တစ္ေနရာသို႔ ထြက္သြားကာ ႏြားခ်စ္သူကို လွည့္ၾကည့္ လွည့္ၾကည့္ႏွင့္ပင္လုပ္ေနသည္။
ဒီလိုႏွင့္ ႏြားခ်စ္သူက ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးအေနာက္သို႕လိုက္သြားရာ ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးကလည္း တစ္လွမ္းျပီးတစ္လွမ္း ယိုင္နဲ႕စြာေလ်ွာက္လွမ္းရင္းႏွင့္ပင္ တစ္ေနရာသို႕ေရာက္ေသာ္ ရပ္တန္႔သြားျပီး ႏြားခ်စ္သူကို ၾကည့္ကာ -
"သူ႕ . . သူ႕ကို နမ္းလိုက္ပါ . ."
ဟု အသံၾသၾသႀကီးႏွင့္ပင္ေျပာလိုက္သည္။ ႏြားခ်စ္သူက နားမလည္ဟန္ျဖင့္ . . .
"ဘယ္လို . . ဘယ္ . .ဘယ္သူ႕ကိုလဲ . . မယ္နန္းဘံုကိုလား . ."
ဟုေမးလိုက္ရာ ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးႀကီးက တုန္ယင္စြာႏွင့္ပင္ ေခါင္းကို ျဖည္းညင္းစြာညိတ္လိုက္ျပီး သူ႕ေရွ႕တည့္တည့္ေျမသားကို လက္ျဖင့္ပုတ္ျပလိုက္ရင္း -
"ဒီ . . .ဒီကိုလာ . ."
ဟုေျပာလိုက္သည္။ ထူးဆန္းစြာႏွင့္ပင္ ထိုအခိုက္တြင္ေလေအးမ်ားက ျပင္းထန္စြာတိုးေဝွ႕တိုက္ခတ္လာျပီး ပတ္ပတ္လည္ရွိေခြးမ်ားက ဆြဲဆြဲငင္ငင္ပင္ ထအူၾကေလသည္။ ႏြားခ်စ္သူက ထိုေနရာရွိရာသို႕ တစ္လွမ္းခ်င္းပင္ လွမ္း၍ ေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။ ညက ေမွာင္ေနေသာေၾကာင့္ ဘာကိုမွ သည္းသည္းကြဲကြဲမျမင္ရ . . ျမဴတို႕ၾကားထဲမွာ ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးရယ္ အေဝးက အျဖဴေရာင္အရိပ္လိုေဝဝါးဝါးႏွစ္ခုရယ္တို႕ကိုသာ မသဲမကြဲျမင္ေနရသည္။ ႏြားခ်စ္သူက ထိုေနရာသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း တစ္ေရြ႕ခ်င္းစီသာေလ်ွာက္သြားရင္းႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ခုန္ဆင္းခါးက်ိဳးလက္ျဖင့္ပုတ္ျပရာေနရာသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ပါေတာ့သည္။

အပိုင္း(၁၂)ဆက္ရန္

Own Feeling @ 2018 by
@AuroKarshine
MSC-136