က်ေနာ္ ဟိုးယခင္က မၾကာမၾကာ ေရးေလ့ ရွိသည့္ ေခြး ဇာတ္လမ္းကို မွတ္မိၾကမည္ ထင္၏။ အျခား မဟုတ္၊ က်ေနာ္တို႔ ၀န္ထမ္း အိမ္ယာ ၀န္းထဲမွ ေခြးမ်ား အေၾကာင္း ျဖစ္၏။ ေခြးမ (၃) ေကာင္ကေန၊ ေခြးမ (၂) ေကာင္ပဲ က်န္ေတာ့သည္ကို က်ေနာ့္ စာဖတ္ခဲ့ဖူးသူတိိုင္း မွတ္္မိမည္ ထင္၏။ ထို ေခြးမ (၂) ေကာင္ကေန ေခြးကေလးမ်ား ေမြးထားသည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္း ေရးထားသည္ကိုလည္း မွတ္မိၾကဦးမည္ ထင္၏။ ေခြးမ တေကာင္က (၆) ေကာင္၊ ေခြးမ တေကာင္က (၃) ေကာင္ ျဖစ္၏။ ထိုအေၾကာင္းကိုလည္း ေရးခဲ့ၿပီးၿပီ ျဖစ္၏။ ယခုအခါမွာ ထိုေခြးကေလးမ်ား အထုိက္အေလ်ာက္ အရြယ္ေရာက္လာၾကၿပီ ျဖစ္၏။

ေခြးေပါက္ေလးမ်ားက ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္း၏။ ပုလံုးလံုးေလးေတြႏွင့္ တေတာက္ေတာက္ ေလွ်ာက္သြားေနေလ့ ရွိ၏။ ဤေနရာမွာ က်ေနာ္ ေရးဖူးသည့္ ဗီဇ ဆိုသည့္ ပိုစ့္ထဲကလိုေပါ့။ ေခြး ေပါက္ေလးေတြက သူတုိ႔ အေမ၏ အမူအက်င့္အတိုင္း ရွိၾက၏။ ေခြး (၆) ေကာင္ တဖြဲ႕က လူယဥ္၏။ က်န္ ေခြးကေလး (၃) ေကာင္ တဖြဲ႕ကေတာ့ သူအေမအတိုင္းပင္ လူေၾကာက္ၾက၏။ ေခြး (၆) ေကာင္ တဖြဲ႕လံုးက အထီးမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ယခုအခါမွာေတာ့ (၅) ေကာင္ပဲ က်န္၏။ တေကာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေပ။ ထူးဆန္းသည္က သူတုိ႔ (၆) ေကာင္လံုး တေရာင္ထဲ ျဖစ္၏။ အားလံုး အညိဳေရာင္ ေလးေတြ ျဖစ္၏။ ဆန္းလည္း ဆန္းေပစြ။

လူေၾကာက္တတ္သည့္ ေခြးကေလး (၃) ေကာင္ကေတာ့ အေရာင္စပ္ေလးေတြ ျဖစ္၏။ လွလည္း လွ၏။ ခက္တာက လူလာသည္ႏွင့္ ထြက္ထြက္ေျပးတတ္ေသာေၾကာင့္ အထီးအမ ၾကည့္ခ်ိန္၊ ခြဲခ်ိန္ မရေပ။ ေနာက္ထပ္ က်ေနာ္ သတိထားမိသည့္ အခ်က္ တခ်က္ ရွိေသး၏။ (၆) ေကာင္တဖြဲ႔သည္ တည့္ၾက၏။ သာမန္ ေဆာ့ကစားသည့္ အေနႏွင့္ ကိုက္ၾကျခင္းမ်ိဳးသာ ရွိၿပီး ရန္ျဖစ္ျခင္း လံုး၀ မရွိေပ။ အစာစား ခ်ိန္မွာလည္း အစားေသာက္ကိုု အလွ်င္အျမန္ စားၾကေပမယ့္ သူ႔အစာ ငါ့အစာ ခြဲၿပီးစား၏။ လုမစားၾကေပ။ (၃) ေကာင္တဖြဲ႔ကေတာ့ ထိုသို႔ မဟုတ္ေပ။ တခါတေလ တေကာင္ႏွင့္ တေကာင္ ကိုက္တတ္၏။ အစာေကၽြးခ်ိန္ သူတို႔ အစားစားခ်ိိန္ဆို ပိုၿပီး ဆိုး၏။ တေကာင္က မာန္ဖီၿပီး စားခြက္ကို အပို္င္သိမ္းထားေလ့ ရွိ၏။

(၆) ေကာင္တဖြဲ႕ကေတာ့ ဘယ္သူ လာလာ အၿမႇီးကေလး ႏွန္႔ၿပီး ႀကိဳေလ့ ရွိ၏။ က်ေနာ္ႏွင့္ က်ေနာ့္ အေမ နားဆိုလွ်င္ ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျပ၏။ အေမႏွင့္ က်ေနာ္က အစားအမ်ားဆံုး ေကၽြးသည့္ သူေတြကိုး။ ဘယ္လိုပဲ လူနား လာ လံုးလံုး ေဟ့ေကာင္ေတြ သြားဟု ဆိုလွ်င္ေတာ့ ျပန္ၿပီး ေျပးသြားေလ့ ရွိ၏။ ေခြး မမုန္းေပမယ့္ သိပ္မခ်စ္တတ္ေသာ က်ေနာ္ေတာင္ သူတို႔ကို သေဘာက်မိ၏။ ဒီေကာင္ေတြက စည္းလည္း စည္းလံုးၾက၏။ (၃) ေကာင္တဖြဲ႕က သူတို႔ထက္ အေကာင္နည္းေနၿပီး အဘယ္ေၾကာင့္ မစည္းလံုးၾကသနည္းကိုေတာ့ က်ေနာ္ မသိေပ။ ထို႔ျပင္ လူကို အင္မတန္ ေၾကာက္ေနျခင္းကလည္း သိပ္ၿပီး သေဘာမေတြ႕စရာပင္။

ထို ေခြးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မည္သို႔ ဆက္ျဖစ္ဦးမည္ မသိေပ။ ၀န္ထမ္းအိမ္ယာ ၀န္ထဲရွိ လူႀကီးမ်ား မည္သို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကမည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရေပလိမ့္ဦးမည္။ ဆိုခဲ့ဖူးသည့္အတိုင္း တဦးတေယာက္က ေမြးထားျခင္း မဟုတ္ဘဲ ဒီအတိုင္း ေရာက္လာၿပီး ေသာင္တင္ေနသည့္ ေခြးမ်ား မဟုတ္လား။

Don Jaun

MSC 31

Dog History

Don Jaun