အခ်ိန္တို႔ တေရြ႕ေရြ႕ ကုန္ဆံုး ေျပာင္းလဲ လာ၏။ ကုန္ဆံုးသြားေသာ အခ်ိန္တို႔ ႏွင့္အတူ ေနခတု႔ိ ပတ္၀န္းက်င္၌ ေျပာင္းလဲ မႈမ်ားလည္း ရွိလာေနၿပီ ျဖစ္၏။ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ လူတိုင္းနီးပါး လက္ထဲ၌ Smart Phone တလံုးစီ အနည္းဆံုး ရွိေနၾကၿပီ ျဖစ္၏။ တခ်ိဳ႕ဆို တေယာက္တည္းႏွင့္ Phone (၂)၊ (၃) လံုး ရွိ၏၊ ကိုင္၏။ Smart Phone ႏွင့္အတူ တြဲပါလာသည္က Internet ။ ယေန႔အခ်ိန္၌ လူတိုင္းနီးပါး internet ကို အသံုးျပဳေနၿပီ ျဖစ္၏။ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀) ႏွစ္ကမူ ယခုကဲ့သို႔ မဟုတ္ေပ။ လူတိုင္း phone ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ ေ၀းစြ။ ႀကိဳး phone ရွိသည့္ အိမ္ဆိုသည္မွာပင္ လက္ခ်ဳိးေရလို႔ ရ၏။ ပိုက္ဆံ တက္ႏိုင္သူမ်ားသာ အႏွီ ႀကိဳး phone ကို တပ္ဆင္ အသံုးျပဳႏိုင္၏။ ထိုေခတ္၊ ထိုအခ်ိန္က hand phone ကို သူေ႒းမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ သားသမီးမ်ားသာ သံုးႏိုင္ ကိုင္ႏိုင္ၾက၏။ Keypad phone ေနရာမ်ား၌ Touch phone မ်ား ၀င္ေရာက္ေနရာယူလာျခင္း ႏွင့္အတူ Internet သံုးစြဲျခင္းမ်ားလည္း ျမင့္တက္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏။

ထားပါေလ။ ေနခသည္ internet ႏွင့္ smart phone သမိုင္းေၾကာင္းကို ေျပာဆို ရွင္းျပလို၍ မဟုတ္ေပ။ ထိုမွ်ေလာက္အထိ ရွင္းျပႏိုင္ရန္လည္း ေနခ ဥာဏ္ႏွင့္ မမီ။ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္က ကိစၥရပ္ေလး တခုကို ျပန္လည္ ေျပာျပလို၍သာ နိဒါန္းခ်ီေနျခင္း ျဖစ္၏။ ( သို႔မွသာ စာလံုးေရ (၂၀၀) ျပည့္မည္) အႏွီ ကိစၥေလးကို ယခုအခ်ိန္အထိ မွတ္မွတ္ထင္ထင္ သတိရမိေနေသး၏။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္း အေတြးထဲ ၀င္၀င္လာ၏။

ထိုအခ်ိန္က ေနခ phone မကုိင္ႏိုင္ေသးေပ။ မွတ္မိေသး၏။ သိန္း (၃၀)၊ (၄၀) ေလာက္ေပးေနရသည့္ sim ကဒ္မ်ားမွသည္ ထက္၀က္တိတိ ေစ်းေလ်ာ့ ေပးသည့္အခ်ိန္။ (၁၆) သိန္းတန္၊ (၁၅) သိန္းတန္ sim ကဒ္မ်ားကေန (၅) သိန္းတန္ sim ကဒ္မ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္မွ ေစတနာထား၊ သေဘာထားႀကီးစြာျဖင့္ ခ်ေပးေနသည့္အခ်ိန္။ (၅) သိန္းမွသည္ (၂) သိန္း။ (၂) သိန္းမွသည္ (၅) ေထာင္။ (၅) ေထာင္မွသည္ (၁၅၀၀)၊ (၁၀၀၀)။ ခုမ်ား Phone တလံုး၀ယ္တိုင္း အလကားေပးေနၿပီ ျဖစ္၏။ ဒီေနရာ၌ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း၏ အကြက္ျမင္ပံု၊ အေမွ်ာ္အျမင္ ရွိပံုကို ေနခ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏိုင္ေပ။ (၁၅) သိန္းတန္ sim ကဒ္ကေန (၁၅၀၀)၊ (၁၀၀၀) သို႔ ေစ်းခ်ေပးလို႔ ရေသာ္လည္း ထိုမွ်ေလာက္အထိ ေစ်းကြာဟ လိုက္ပါက သံုးစြဲသူမ်ား၏ အေလးမထားမႈ တန္ဖိုးမထားမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ တခါတည္း ေစ်းမခ်ေပးပဲ အဆင့္ဆင့္ ေစ်းခ်ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။ တန္ဖိုးထားတက္ေအာင္ သင္ၾကားေပးေသာ ဆိုင္ရာလူႀကီးမ်ား၏ ေစတနာအေပၚ အလြန္ပင္ ေက်းဇူးတင္သင့္၏။

ေနခ ႏွင့္ အိမ္ျခင္း ကပ္လ်က္ ေအးအိမ္တြင္ေနေသာ ဦးဘေမာင္သည္ (၅) သိန္းတန္ Phone ထြက္ထြက္ခ်င္းမွာပင္ ၀ယ္ကိုင္လိုက္၏။ သူသည္ သိပ္ၿပီး ခ်မ္းသာသူ မဟုတ္ေသာ္လည္း အေတာ္အသင့္ ေငြေၾကးတက္ႏိုင္သူ ျဖစ္၏။ (၅) သိန္းတန္ sim ကဒ္ ႏွင့္အတူ ထိုအခ်ိန္က (၃) သိန္းေလာက္ေပးရသည့္ HTC Desire Phone ေလး ၀ယ္ကိုင္၏။ Phone series ကိုေတာ့ ေနခ မမွတ္မိေတာ့ေပ။ သူ Phone သြား၀ယ္ခ်ိန္က ေနခ လိုက္ကူေပးရ၏။ လိုအပ္သည္မ်ားကို ကူညီေပး၏။ App သြင္းျခင္း၊ App အေၾကာင္းမ်ား ရွင္းျပျခင္း အစရွိသျဖင့္ေပါ့။

ထိုအခ်ိန္က ေနခတို႔ တိုင္းျပည္သည္ မီး မမွန္ေသး။ ထိုအခ်ိန္ကတင္ မဟုတ္၊ ခုထိလည္း မီး မမွန္ေသးေပ။ ပ်က္တခါ မလာ တလွည့္ႏွင့္ပင္။ ထိုအခ်ိန္က မီးကို အခ်ိန္ႏွင့္သာ ရ၏။ (၆) နာရီျခားတခါ။ တရက္ကို (၆) နာရီ မီးရ၏။ က်န္သည့္ (၁၈) နာရီကေတာ့ ပပ၀တီႏွင့္ ႏွစ္ပါးသြားရ၏။ ထိုတရက္ (၆) နာရီေလးေတာင္ တခါတခါ မမွန္ခ်င္ေပ။

HTC phone လည္းႏွင့္ ဦးဘေမာင္မွာ စတိုင္ထုတ္၊ ႐ွိဳးျပလို႔ မၿပီးေတာ့ေပ။ တရက္သား ေနခ ေၾကာင္းက အျပန္ ဦးဘေမာင္က ေနခကို လွမ္းေျပာ၏။

“ တူေမာင္ေရ … ။ မနက္ကကြာ Internet အသံုးေကာင္းၿပီး။ phone အား ကုန္ခါနီးတဲ့အထိ သံုးမိၿပိး Internet ႀကီး မပိတ္လိုုက္ရဘူး။ မီးကလည္း လာခ်ိန္ကို မလာေသးဘူးကြာ။ အဲ့တာ …. တူေမာင္ ဦးကို Internet ပိတ္ေပးဦး။ ”

ေနခလည္း သူေျပာတာကို သိပ္မရွင္း။ သို႔ေသာ္ နားလည္ သလိုလိုေတာ့ ရွိ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းသာ အသာညိတ္ျပလိုက္၏။ ေနခလည္း အ၀တ္အစားလည္းၿပီး၊ အေမ ျပင္ေပးသည့္ ညေနစာ အဆာေျပမုန္႔ကိုစားကာ ေက်ာင္းတြင္ ယေန႔ သင္လာေသာ Jave Program တခုကို run ရန္ Computer ကို ဖြင့္လိုက္၏။ ေနခတို႔ အိမ္၌ Inverter ရွိ၏။ ညေရး၊ ညတာႏွင့္ ေနခ၏ ေက်ာင္းပညာေရးအတြက္ အေဖက စီမံထားေပးျခင္း ျဖစ္၏။ Program rum လက္စ တ၀က္ေလာက္မွာ ဦးဘေမာင္ ေရာက္ေလာက္၏။

“ တူေမာင္ … ။ Internet ပိတ္ေပး ”

သူ႔လက္ထဲ၌ HTC phone မဟုတ္။ Phone ထဲမွ ထုတ္ယူလာေသာ sim ကဒ္ေလးႏွင့္။ Phone မပါပဲ မည္သည့္ နည္းပညာ၊ မည္သည့္ နည္းလမ္းႏွင့္ အႏွီ internet ကို ပိတ္ေပးရ မည္နည္း။ Phone power ပိတ္သြားပါက internet လည္း ေနာက္ကြယ္က မသံုးေနေတာ့ပါဘူး ဆိုသည့္ အခ်က္ကို ေနခတေယာက္ မေျပာျပႏိုင္ေသးပဲ မိမိကို အားကိုးတႀကီးႏွင့္ sim ကဒ္ေလး ကိုင္ၿပီး ေငးေနသာ ဦးဘေမာင္ကို ၾကည့္၍ ေနခ တေယာက္ အားမနာႏိုင္ေတာ့ပဲ ၀ါးလံုးကြဲ ရယ္မိေလေတာ့၏။

Base on True Story

Please : Switch off the Internet

Author : : Don Jaun