" ကဲဟယ္ ကဲဟယ္ ေနာက္တစ္ခါ စာလိုက္မေရးဘဲ ေနဦးမလား။ေက်ာင္းမွာစာကိုျပီးေအာင္ ကူးခဲ႔မလား။ေနာက္တစ္ခါ စာမျပီးခဲ႔ရင္ ဒီ႔ထက္ပိုနာမယ္ မွတ္ထား။" ေမာတယ္ ေမာတယ္ က်ြန္မဒီအသံေတြကို ႀကားရတာ တနလၤာေန႕ကစျပီး ေသာႀကာေန႕ထိ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တိုင္းပဲ။

ညဘက္ဆိုလည္း ဒီအသံ။မနက္ဘက္လည္း ဒီအသံ။က်ြန္မေတာ္ေတာ္ျငီးျငဴေနပါျပီ။ဒါေပမယ့္ ဘာလို႕ ေက်ာ္ေက်ာ္အခုထိဒီအသံကို နွစ္သက္ေနရလဲ စဥ္းစားလို႕ကို မရဘူး။ဒီအသံေတြႀကားတိုင္း အရိုက္ခံရတဲ႔ ေက်ာ္ေက်ာ္ေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး။က်ြန္မကေတာ့ အရိုက္မခံရဘဲ ေတာ္ေတာ္နာေနျပီ။

ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း ေက်ာ္ေက်ာ္ပါပဲ။အခုမွအသက္ေလးက ၁၀နွစ္။အတန္းပညာက ပဥၥမတန္း။အတန္းပညာသာ တစ္နွစ္ထက္တစ္နွစ္ႀကီးလာတာ ဦးေနွာက္ကမဖြံ႕ျဖိဳးေသးဘူး။ဥာဏ္မမီတာလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူး။သူဥာဏ္မီခ်င္တဲ႔ေနရာဆို ဥာဏ္မီတယ္။ဥပမာ ဖုန္းနဲ႔ေဆာ့တဲ႔ဂိမ္း ဘယ္ဂိမ္းမဆို သူေဆာ့တတ္တယ္။

ေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုတာက တစ္ျခားသူမဟုတ္ဘူး။က်ြန္မရဲ႕မ်ားစြာေသာ ဝမ္းကြဲေမာင္ေတြထဲက တစ္ေယာက္။သူတို႕နဲ႔က်ြန္မက တစ္မိုးေအာက္တူတူေနသူေတြ ဆိုေတာ့ သူ႕အေႀကာင္းအကုန္သိရတယ္။မသိခ်င္ မျမင္ခ်င္လည္း သိရျမင္ရတယ္။မိဘေတြကလည္း တစ္ဦးတည္းေသာသားေလးဆိုေတာ့ ခ်စ္ရွာသား။အားလံုးသူ႕သေဘာပါ။အလိုလိုက္ခံရလြန္းလို႕ အခုလိုျဖစ္တာလားဆိုတာေတာ့ က်ြန္မလည္းမေဝခြဲတတ္ေတာ့ပါဘူး။ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အခုလိုသူ႕အေမရဲ႕ရိုက္သံနွက္သံေတြ သိပ္မႀကားရဘူး။တစ္ဦးတည္းေသာသားဆိုေတာ့လည္း မထိရက္မတို႕ရက္။

ျပသနာကေက်ာ္ေက်ာ္ဒုတိယတန္းမွာစတာပါပဲ။ေက်ာင္းသြားတယ္ ေက်ာင္းကျပန္လာတယ္။ဒါေပမယ့္ စာအုပ္မွာစာမပါလာဘူး။ေက်ာင္းအက်ီၤေတြ ညစ္ပတ္လာတယ္။ပထမတစ္ရက္ သူ႕အေမမေျပာေသးဘူး။ကေလးမို႕လို႕ ငယ္ေသးလို႕ဆိုတဲ႔ မိဘေတြရဲ႕ လက္သံုးစကားနဲ႔ ဥေပကၡာျပဳထားတာ။တစ္ရက္ကေန နွစ္ရက္ နွစ္ရက္ကေနသံုးရက္ ဒီလိုနဲ႔ စာေမးပြဲေျဖဖို႕နီးလာေတာ့ စာအုပ္ထဲမွာက်က္စရာစာမရွိ။ေနာက္ဆံုးေတာ့ အတန္းတူသူငယ္ခ်င္းေတြဆီသြားျပီး သူ႕အေမကိုယ္တိုင္ စာလိုက္ကူးေပးတယ္။ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယတန္းျပီးသြားတယ္။ဘာမွမျဖစ္ေသးဘူး။

တတိယတန္းေရာက္လာတယ္။ထံုးစံရွိေတာ္မူသည့္အတိုင္း စာမပါလာျပန္ပါဘူး။ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႕အေမေဒါသထြက္ျပီ။ဆူတယ္။စာျပန္ကူးခိုင္းတယ္။ဒီလိုနဲ႔ အေရွ႕အရပ္က ေနထြက္ အေနာက္အရပ္က ေနဝင္ျပီးတစ္ရက္တစ္ရက္ျပီးသြားတယ္။ေမာင္ေတာ္က သူ႕အေမဆူတဲ႔ရက္ဆို စာျပီးလာတယ္။မဆူတဲ႔ရက္ဆိုစာမျပီးဘူး။ဆိုေတာ့ကား ဒင္းေလးစာျပီးဖို႕ရာ သူ႕အေမက်ြန္မအေဒၚသည္ ေန႕တိုင္း ဆူေနရပါေတာ့တယ္။ႀကာလာေတာ့ နားယဥ္သြားလား မသိပါဘူးရွင္။ဘာသာစံုျပီးရာကေန တစ္ဘာသာမျပီး နွစ္ဘာသာမျပီးနဲ႔ အိမ္ျပန္လာတယ္။သူ႕အေမကေတာ့ မိဘတို႕ဝတၱရားထဲကေန ေနာက္တစ္ပါးတိုးျပီး စာလိုက္ကူးျပန္ပါေရာ။ဒီလိုနဲ႔ တတိယတန္းကို ျပီးဆံုးသြားခဲ႔ပါတယ္။ျမန္ျမန္လည္းျပီးခ်င္ပါတယ္။မဟုတ္ရင္ က်ြန္မတို႕နားေတြကြဲရေတာ့မယ္။စာမျပီးလာတဲ႔ရက္ေတြဆို အေဒၚ႔ရဲ႕ ဆူသံေအာ္သံေတြက Melody Worldအလား ထင္မွတ္မွားရပါတယ္။

အစိုးရစစ္ စတုတၳတန္းကို ေမာင္မင္းႀကီးသားေလးေရာက္ရွိသြားခ်ိန္မွာေတာ့ က်ြန္မတို႕အိမ္ဟာ နတ္ကႏၱားေပးေနတဲ႔အလား ထင္မွတ္ရပါျပီ။အေမဂ်မ္းဝင္စီးထားတဲ႔ က်ြန္မအေဒၚဟာ စာမျပီးလာတဲ႔ သူ႕သားကို တရားေတြေဟာေနပါျပီ။က်ြန္မအေဒၚ့ကို ႀကည့္ရတာ မာရသြန္ပြဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းေျပးျပီး ပထမဆုရေအာင္ ႀကိဳးစားေနသလိုပါပဲ။ေမာင္မင္းႀကီးသားေလးကေတာ့ အခ်ိဳးျပင္လိုက္ မျပင္လိုက္ပါပဲ။မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေစတနာေမတၱာကို က်ြန္မအခုမွ ထင္ထင္ရွားရွားျမင္ေနရပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ပဲ က်ြန္မတို႕အိမ္ရဲ႕ နတ္ကႏၱားပြဲႀကီးဟာ စတုတၳတန္း အတန္းတင္စာေမးပြဲအျပီးမွာပဲ ျပီးဆံုးသြားပါျပီ။

ကဲ အခု က်ြန္မ၏ေမာင္ေလးပဥၥမတန္းေရာက္ေနျပီ။မလႈပ္တဲ႔ေက်ာက္တံုးကို ေရြ႕ေအာင္တြန္းနိုင္တဲ႔ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမတၱာကို က်ြန္မမေလးစားဘဲ မေနနိုင္ပါ။သို႕ေသာ္ ေက်ာက္တံုးႀကီးကေတာ့ ျငိမ္သက္ဆဲ။အခုဆို က်ြန္မအေဒၚဟာ ေက်ာက္တံုးကိုေရြ႕ဖို႕ တုတ္ကိုေတာင္အသံုးျပဳလာပါျပီ။ေအာ္သံေတြ ရိုက္သံေတြက ဘယ္ေတာ့မွာမ်ားရပ္ပါ့မလဲ။က်ြန္မအေဒၚ႔အစား ေမာလာပါျပီ။ဒါေပမယ့္ အေဒၚကေျပာတယ္။"သူ မေမာေသးပါဘူးတဲ႔။မေမာသေရြ႕ ရွိသမ်ွ အားနဲ႔ တြန္းေနမွာပါ"တဲ႔။က်ြန္မေတာ့ ဆုေတာင္းပါတယ္။"ေက်ာက္တံုး အျမန္ေရြ႕ပါေစလို႔"။

Steemitမိသားစုဝင္မ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္လ်က္။

Steemit မိသားစုဝင္မ်ားအားလံုးစိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ။
Give my love to you all Steemians.
written by :@hnineikhaing
MSU NO-003