အ႐ူးတစ္ေယာက္၏ဒိုင္ယာယီ

အရူးတစ္ေယာက္၏ဒိုင္ယာယီ

မဂၤလာပါ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ ခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အရူးတစ္ေယာက္ပါ ေမဂ်ာစံုတကၠသိုလ္အနီး၀န္းက်င္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မသိတဲ့သူမရွိဘူးထင္ပါရဲ႔။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မ႐ူးပါဘူး ဒါေပမယ့္ အားလံုးကေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ ကို အရူးလို႔ေခၚၾကတယ္ ဒီနာမည္ကလဲ သူတို႔ေပးထားတာပါပဲ အရူးတဲ့ ထားလိုက္ပါေတာ့ အရူးဆိုေတာ့လဲ အရူးေပါ့ အမည္နာမ ေလးတစ္ခုအတြက္ နဲ႔ မျငင္းေတာ့ပါဘူး။ တကယ္တမ္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လိုတရ ျဖစ္ေနတဲ့သူဆိုတာ သူတို႔သိရင္ေကာင္းမွာပဲ။ ကမာၻေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့သူရွိရင္ ေခၚခဲ့စမ္းပါ ယွဥ္လိုက္ခ်င္စမ္းပါသဘိ။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ကူးလိုက္တာအားလံုး အျပင္မွာ တကယ္ျဖစ္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံလား စစ္အက်ီ ၤဖားဖားႀကီးတစ္ထည္ နဲ႔ ညစ္ေထးေနတဲ့ ေဘာင္းဘီအစုတ္ကို ၀တ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္သြားေနတယ္။ စားေရးေသာက္ေရးလည္း ပူစရာမလိုဘူး အခ်ိန္တန္ရင္ ပြဲေတာ္အုပ္ေရာက္လာတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္ဆာၿပီဆိုရင္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႔မွာ မတ္တတ္ရပ္ေနလိုက္ယံုပဲ ပါဆယ္ေလး အလိုက္တစ္သိလာဆက္သၾကတယ္ဗ်ာ အရူးတစ္ေယာက္ ရဲ႔ တစ္၀မ္းတစ္ခါးအတြက္ အမ်ားႀကီးစိုးရိမ္ ပူပန္စရာမလိုဘူးဗ်ာ။ တစ္ခါတစ္ရံ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းသားေတြဆီက ေဘာပင္၊ စာရြက္တို႔ေတာင္းၿပီး ကဗ်ာေတြေရးေလ့ရွိတယ္ အရူးတစ္ေယာက္ ကဗ်ာေရး တတ္တာ အဆန္းလားဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို စၾကတယ္ေနာက္ၾကတယ္ စိတ္မဆိုးတတ္ပါဘူး။ အရူးတစ္ေယာက္ရဲ႔ အသဲကြဲကဗ်ာ ေတြ တစ္ခ်ိဳ႔ကေတာ့ အားေပးၾကပါတယ္ မုန္႔လဲေကၽြးတယ္၊ အ၀တ္အစားေတြလည္းေပးၾကတယ္။

Photo credit google
ကၽြန္ေတာ္လဲ တစ္ခ်ိန္က သူတို႔လို တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။ သံေသတၱာေလး ဆြဲလို႔ ေလးဘီးကားေလး ငွားကာ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ၿမိဳ႔ကိုတက္လာခဲ့တယ္။ အေမကေတာ့မွာတယ္ ‘’ငါ့သားေခၽြေခၽြတာတာေန စာႀကိဳးစားပါ ‘’ ေပါ့ အဲလိုနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာပဲ သူမနဲ႔ဆံုဆည္းဖို႔ အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့တယ္။ သိပ္ခ်စ္တာပဲ ေမ အဲဒီအခ်ိန္က စက္ဘီးကေလးစီးလို႔ ကန္ပတ္လမ္းမွာ ေပ်ာ္ခဲ့ဘူးတယ္။ ဇြန္လ မွာ ေက်ာင္းေတြဖြင့္ရင္ ျပန္ဆံုၾကမယ္ေနာ္ ဆိုတဲ့စကားေလး ရင္ထဲမွာ ထပ္ခါထပ္ခါ ၾကားေနမိတယ္။ သူမလာမခ်င္းေစာင့္ေနမွာပါ အခ်စ္အတြက္ အရာအားလံုးစေတးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနပူပူ၊ မိုးရြာရြာ ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းေရွ႕ ကေန လံုး၀မေရႊ႔ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာတုန္းကေတာ့ အသဲကြဲတယ္ဆိုလား လြမ္းတာ ဆိုလားပဲ အဲအရသာႀကီး ရင္ထဲမွာ ဆို႔ဆို႔ႀကီးနဲ႔ တစ္ခုခုနင္ေနသလိုခံစားေနရတာ။ မွတ္မွတ္ရရ မိုးေတြအရမ္း ရြာတဲ့ညကေပါ့ နာမည္ကိုတစ္ေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚရင္း ေလာကႀကီးေမွာင္မိုက္သြားတယ္ မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အရာအားလံုးက လြတ္ေျမာက္သြားေတာ့တယ္။ ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ေနလို႔ ေကာင္းတာမ်ိဳး မျဖစ္ဖူးဘူး။ အိပ္ယာကေန ႏိုးႏိုးျခင္း ကၽြန္ေတာ္ တိမ္ဆိုင္ေတြေပၚမွာ ေျပးေဆာ့တယ္၊ သက္တန္႔ဂိုင္းႀကီးကို ခိုစီးၾကည့္တယ္ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့ကိုလာေခၚၾကတယ္ မိသားစုေတြ ဆိုလားဘာေတြလားပဲ ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ေလး သာယာေနတာကို ငိုယိုၿပီး သူတို႔နဲ႔လိုက္ဖို႔ ဖ်ားေယာင္းၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နားမေယာင္ခဲ့ပါဘူး ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သူတို႔ကို လံုး၀မသိတာပါပဲ။ ေက်ာင္းေရွ႕က မီးကင္းတဲ ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ နတ္ဘံုနတ္နန္း တစ္မွ် ခမ္းနားတယ္ဆိုတာ သူတို႔နားမလည္ၾကဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ လိုခ်င္တာမွန္သမွ် ေတာင့္တလိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ျခင္းရ၊ ခ်က္ျခင္းျဖစ္ တဲ့ဘ၀ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။

Photo credit google
တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အခ်ိန္ဆိုတာႀကီးက စကားေျပာလာခဲ့တယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၀မ္းနည္းျခင္းမရွိဘူး၊ ပူေဆြးျခင္းမရွိဘူး၊ အ၀တ္အစားေတြသာ စုတ္ျပတ္သြားခဲ့တယ္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ဓါတ္ေတြကေတာ့ သစ္လြင္ႏုပ်ိဳဆဲပဲ ၾကယ္ေတြတီး တဲ့ ဆိုင္း၀ိုင္းထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ခါတစ္ခါ ကေနတာေတြ႔ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြးလိုက္တဲ့ စိတ္ကူးေတြ၊ ေရးလိုက္တဲ့ကဗ်ာေတြကို ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားၾကတာ ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ ဘယ္လိုေခတ္ မွီနည္းပညာမွ မလိုပဲနဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေနရတဲ့ဘ၀ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာဆိုတာ။ ဘယ္သူခိုင္းတာမွ မလုပ္ဘူး ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားနဲ႔ ဦးေႏွာက္က ေစခိုင္းတာကိုပဲ တစ္ေသြမတိမ္းလုပ္တယ္။ တကယ္ေတာ့လူေတြအားလံုးဟာ အရူးေတြပဲဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္လို မေပ်ာ္ၾကဘူးဗ် သူတို႔ၾကည့္ရတာ ေျပာင္ေျပာင္ေယာင္ေယာင္ေတြ၀တ္လို႔ ရုပ္တည္ႀကီးေတြနဲ႔ သြားလာေနၾကတာ။ လိုခ်င္တာတစ္ခုရဖုိ႔ အေသအလဲႀကိဳးစားေနၾကတာေတြ႔ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကံထူးရွင္ေပါ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးလိုက္တာနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သူတို႔ မသိၾကဘူး။ ေက်ာ္သြားၾကပါေစ သူတို႔ကိုၾကည့္ကာ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ေနလိုက္မယ္။ အရူးဘ၀က သူတို႔ေတြလြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ ဆုေတာင္းရင္း။

P.S : မိတၳီလာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေရွ႔မွာ ခုထက္ထိလည္းရွိေနပါတယ္ ေမ ဆိုတဲ့နာမည္ပါတဲ့ စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြေရးေလ့ရွိတဲ့ အခ်စ္ရူးႀကီးအေၾကာင္း ေရွ႕က စီနီယာ ေက်ာင္းသားမ်ား ေျပာျပလို႔သိခြင့္ရခဲ့တာေလးကို ခံစားေရးသားၾကည့္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

Author by
@htinyarsai (2:27pm)
MSC_203