" ေစတနာေကာင္းရင္ ကံေကာင္းမယ္ " ဒီစကားဟာ ကြၽန္ုပ္တို႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အျမဲၾကားေနၾက စကားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစကားေလးဟာအေတာ္ကို မွန္ကန္ပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေအာင္ျမင္ၿပီး နာမည္ရေနသူအမ်ားစုဟာ ေစတနာေကာင္းၾကသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ေစတနာေကာင္းေမမယ့္ ဘာနာမည္မွမရ၊ ဘာေက်ာ္ေဇာ္မႈမွမ႐ွိဘဲ လူေတြရဲ႕ အေမ့အေလ်ာ့ခံရင္း ေနသြားၾကသူေတြလည္း႐ွိပါတယ္။ ဥပမာ က်ေနာ္တို႔ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အမုန္းကိုခံၿပီး ႐ို္က္ႏွက္ေျပာဆိုဆံုးမ၍ ပညာအေမြေတြေပးခဲ့႐ွာေသာ ဆရာ၊ဆရာမေတြ႔ပါ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းမွာ အဲ့ဒီ ဆရာ၊ဆရာမ အေပါက္ဆိုးတယ္၊ အေသေဆာ္တယ္ဆိုတာကိုပဲ က်ေနာ္တို႔ တတြတ္တြတ္ေျပာခဲ့ၾကတယ္။ အဲ့ဒီ အျပဳအမႈေတြ ေနာက္ကြယ္က ဆရာ၊ဆရာမေတြရဲ႕ တပည့္ေတြအေပၚထားတဲ့ ေစတနာကို က်ေနာ္တို႔ မ႐ွာေတြ႔ခဲ့ၾကပါဘူး။ ဒီဆရာ၊ဆရာမေတြရဲ႕ေစတနာေတြကို က်ေနာ္တို႔ နားမလည္ခဲ့ၾကဘူး။ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္းမသိခဲ့ၾကဘူး။
သူတို႔၏ စစ္မွန္ေသာ ေစတနာ ေမတၱာေတြကို က်ေနာ္တို႔ အခုအခ်ိန္ထိ ရရွိခံစားေနရတုန္းပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကေတာ့ မထင္မ႐ွားဘဝေလးမွာပဲ ႐ွင္သန္ရပ္တည္သြားေနရ႐ွာတယ္။ ဘယ္သူကမွ ဒီေစတနာ့႐ွင္ေတြကို ထူးထူးျခားျခား ေက်းဇူးျပဳခဲ့တာမ်ိဳးလည္းမ႐ွိေပ။ သူတို္႔ကလည္း ပညာေတြသင္ေပးခဲ့တဲ့ ငါတို႔ကိုျပန္ၿပီး ေက်းဇူးဆပ္ပါလို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာမ်ိဳးလည္း မ႐ွိပါ။
ဒီဆရာ၊ ဆရာမေတြမွာ ထူးထူးျခားျခားေအာင္မႈေတြမ႐ွိေပမယ့္လည္း သူတို္႔ရဲ႕ ျဖဴစင္တဲ့ ေစတနာေတြေၾကာင့္ ဘဝကို အပူအပင္ကင္းကင္းနဲ႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနႏိုင္ရင္း ျဖတ္သန္းသြားခဲ့ၾကပါသည္။ သူတို႔ဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့လုပ္ငန္း႐ွင္ႀကီးေတြ၊ စီးပြားေ႐ွးပညာ႐ွင္ႀကီးေတြ မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ကံေကာင္းခဲ့ၾကသူေတြပါ။
မိမိတို႔ အားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေလးေတြမွာ ဒီဆရာ၊ဆရာမေတြနဲ႔ သြားေတြ႔သင့္ပါတယ္။ သူတို္႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္အျမဲထားပါ။ သက္ႀကီးရြယ္ႀကီးေတြဟာ ပစၥည္းဥစၥာ ေရႊေငြေတြထက္ သူတို႔နဲ႔ စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ၿပီးေျပာတဲ့ စကားေျပာေဖာ္ကို ပိုၿပီးလိုလားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔အတြက္ ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ရင္ေတာင္ သူတို႔အနားမွာထိုင္ပါ။ ငယ္စဥ္က စာသင္ခန္းထဲကပံုရိပ္ေတြ အျပစ္ေပးခဲ့ပံုေတြ အေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပပါ။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔ဟာ သူတို္႔ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြ ဘာလုပ္ခ်င္ ဘာစားခ်င္တယ္ဆိုတာကို ဖြင့္ေျပာခဲပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘ၊ဆရာသမား၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြဆီသြားရင္ သူတို႔လိုအပ္မယ္ထင္တဲ့ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြ၊ သင့္ေတာ္မယ္ အစားအေသာက္ေတြ ဝယ္ျခမ္းသြားပါေလ။
မိတ္ေဆြတို႔လည္း "အေမ့ေလ်ာ့ခံ ေစတနာ႐ွင္မ်ားကို" အေကာင္းဆံုး ေက်းဇူးျပဳႏိုင္ၾကပါေစ......ဗ်ာ။
Author By Jhon
MSC-046
Photo Source
ဟုတ္တယ္ ဦးဇင္းတို ့ငဟ္ငဟ္က လက္ေရးမလွလို ့ လက္ေခါက္ကိုရိုက္တဲ႕ဆရာမ ေသေအာင္မုန္းခဲ႕တယ္ ဒါေပမဲ႕ ခုခ်ိန္မွာ လက္ေရးဝိုင္းလို ့ သူမ်ားထက္အမွတ္ပိုသာေနတဲ႕အခါ အဲ႕ဆရာမကို သတိရမိတယ္ ရြာျပန္တိုင္း သြားေတြ႕ျဖစ္ေအာင္ျကိဳးစားေတာ့မယ္ကြယ္
ဟုတ္ကဲ့ ဦးဇင္း
နာသုံးနာနဲ႔ အစဥ္တည္ထားရတဲ့ ဆရာ ဆရာမေတြကို အစဥ္ဦးထိပ္ထားမိပါတယ္.... သူတုိ႔အေရာင္ေတာက္ဖုိ႔ထက္ တပည့္ေတြ အေရာင္ေတာက္ဖုိ႔ကုိ အျမဲေတြးေတာေနတာ ဆရာဆရာမမ်ားပါပဲ ဗ်ာ
ဟုတ္
ဆရာ၊ဆရာမေတြ အျမဲသတိရတယ္ တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္က ကူညီမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားတယ္
အလုပ္ေကာင္းရင္ ကံေကာင္းမယ္...
ဟုတ္အကို
ဒီေခတ္ထဲ ဆရာဆိုတာရွားပါးပစၥည္းဆိုပဲဗ်
ဆရာေကာင္းသမားေကာင္းေတြလည္း႐ွိပါေသးတယ္ ဒါေပမယ့္ အေတာ္႐ွားသြားပါၿပီ
က်မတို႕ ငယ္ငယ္တုန္းက ဆရာမၾကီးရဲ႕ ေစတနာကို အျမဲျပန္ေတြးမိျပီး အခုမွ တစိမ့္စိမ့္ေက်းဇူးတင္မိတယ္
ဟုတ္အမ
သိပ္ေကာင္းတ့ဲ အသိေပးခ ်က္ေလးပါ။
ဟုတ္အကို
ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူးရွင္
ဟုတ္
ေက်းဇူးပါအ ၾကံေပးတဲ့အတြက္
ဟုတ္ရပါတယ္ဗ်
ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး လက္ဦးဆရာေတြကို လြမ္းလိုက္တာဗ်ာ။
ဆရာေတြအတြက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကူညီႏိုင္တာေလးေတြ ကူညီေပးပါ။
ခုေခတ္မွာေတာ့ သားသမီးေတြမေကာင္းရင္ မိဘေတြရဲ႔အျပစ္ပဲဗ်။ သူတို႔သားသမီးကို ဆရာေတြက ႐ိုက္လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာင္းမွာ လာၿပီးအျပစ္တင္ေနတာကို မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳဖူးတယ္။သိပ္ေတာင္မၾကာလွေသးဘူး။
အေမ့ေလွ်ာ့ခံ ေက်းဇူး႐ွင္ဆရာမ်ားကိုရည္မွန္းၿပီး ညစဥ္တိုင္း႐ွိခိုးကန္ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ္မတက္ကြၽမ္းခဲ့တာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ႀကိဳးစားမွဳလံု႔လ အားနည္းခဲ့လို႕ပါပဲ။
ဟုတ္အရမ္းေကာင္းတယ္ကိုမိုးေဇာ္
ဆရာ,ဆရာမမ်ားရဲ႕ ေက်းဇူးေတြကိုမေမ႕သင့္ပါဘူး။
လံုးဝမေမ့သင့္ပါ။
ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ ခုလိုသတိေပးလို႔ ေက်းဇူးပါ။
ေစတနာေကာင္းေအာင္လူကလုပ္တာ ကံကိုလူကလုပ္ေတာ့ လူလည္းကံေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ