သံသယရဲ႕ ေက်းကၽြန္လို႔ နင္ဆိုခ်င္ဆို
ယုံၾကည္မႈဆိုတာ တို႔ေတြ ငယ္ငယ္တုန္းက
ကစားခဲ့ၾကသလို ထမင္းဂ်ိဳး ဟင္းဂ်ိဳး
အျဖစ္ထားလို႔မွ မရတာ
အခ်ိန္က သက္ေသျပပါလိမ့္မယ္ဆိုရင္ေတာင္
အဲ့ယူဆခ်က္ေတြ
နိယာမေတြ မွန္ကန္ သြားမွာ
ေၾကာက္ေနမိတယ္
အစားထိုးမရတဲ့ ခ်စ္သူဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့
အိပ္ယာဝင္ပုံျပင္ တစ္ပုဒ္လိုပါပဲ
မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီး
ဇာတ္သိမ္းခန္းက်မွပဲ
အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ျဖစ္ရတယ္လို႔
ေတာက္တစ္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းေခါက္ရင္း
ဘာရယ္မသိတဲ့ ခံစားမႈေတြ ေရာႁပြမ္း
လမ္းေပ်ာက္သူတစ္ေယာက္လို
အရာရာဟာ စမ္းတဝါးဝါးႏိုင္လြန္းျပန္တယ္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တႀကီး
ဆုပ္ကိုင္မိတဲ့ တြဲလက္ေတြက
တစ္ဘဝလုံးစာ ျဖစ္မယ္လို႔ ထင္ခဲ့မိတာ
တကယ္ဆို
နင္ဟာ ငါ့ဘဝတစ္ခုလုံးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ငါကေတာ့ ဘာေၾကာင့္မ်ား
နင့္ဘဝ မျဖစ္ခဲ့ရပါလိမ့္
ဆန္႔က်င္ဘက္လားရာကို
ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း
နင္ က နင္
ငါ က ငါ
အရင္က ပက္သက္မႈေတြက
ဟိုး နံရံ တစ္ျခားဘက္စီမွာ .......
MSC-047@kokyawzinphyo
ကဗ်ာေကာင္းပါတယ္။ကိုယ္တိုင္ကဗ်ာမစပ္တတ္ေပမဲ့ကဗ်ာေရးသူမ်ားကိုခ်ီးက်ဴးပါတယ္။good poem
Thank You.
အကို့ကဗ်ာေလးကဖတ္လို့ေကာင္းပါတယ္ဖတ္ခြင့္ရတဲ႔အတြက္ေက်းဇူးပါ
ခုလိုဝင်ဖတ်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျ။
you can be a poet.
Thank you.
လန္းေတ😁ေႂကြ ျပစီ😍
ေႂကြပလိုက္ေတာ့ 😘😘😘😘
မဆံုေသာလမ္းေပါ့ေနာ္ အစ္ကို
Zaw Paing ပါ
Nice Modern Poem
Thank you
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။သူမ်ားေတြ ကဗ် ာေကာင္းေကာင္းေရးႏိုင္တာ အားက်တယ္ဗ်ာ
ကိုျမင့္လဲေရး႔ရပါတယ္ဗ်ာ