တစ္ခ်ိန္တုန္က ရြာတစ္ရြာတြင္ အလြန္ဆင္ရဲေသာ ၾကင္စားဦးစလင္မယား႐ွိသည္။ ယူကာစ ေနသည့္ ထဲမွာမိုးမလံုေလမလံုေပါ့
တစ္ေန႔ေတာ့
ေယာက္်ား-မိန္းမေရ ဒီတိုင္ ရြာကအလုပ္လုပ္ေနရင္ ငါတို႔တိုးတက္မွာမဟုတ္ဘူး။
မိန္းမ-ဟုတ္ပေတာ္။ တစ္ေန႔လုပ္တစ္ေန႔စားနဲ႔ စုမိတယ္လိုမ႐ွိဘူးေတာ္။ ေတာ္မွာ ဘာအစီစဥ္႐ွိလိုလဲ ႐ွိရင္လဲေျပာျပအံုေတာ္။
ေယာက္်ား- ႐ွိတာေပါ့။ငါၿမိဳ႕တက္အလုပ္လုပ္မယ္။ စုမိေဆာင္မိမွျပန္လာမယ္
မိန္းမ- ေယာက္်ားသေဘာေလ
ႏွစ္ေယာက္သာ တိုင္ပင္ၿပီး သိပ့္မၾကာ ေယာက္်ာျဖစ္သူ ၿမိဳ႕တက္အလုပ္လုပ္ပါေလေလာေပါ့။ မိန္းမျဖစ္သူက ရြာမွာက်န္ခဲ့တာေပါ့။ ေယာက္်ားျဖစ္သူၿမိဳ႕တာမၾကာေသ မိန္းမျဖစ္သူမွာ ကိုယ္ဝန္႐ွိေနေရာ။
ေယာက္်ားျဖစ္သူသည္ သူေဌးႀကီးအိမ္တြင္အလုပ္ရကာ ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္ကား ၃ႏွစ္၃မိုး႐ိုး႐ိုးသားသားလုပ္ေစသည္။
ဆက္ရန္ေသသည္။