သယံဇာတ

သယံဇာတ

ဒီေခါင္းစဥ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးမိတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြဟာ က်ေနာ့ရဲ႕ အေတြးအျမင္သက္သက္္ေတြပါဆိုတာ ပထမဆံုး ဝန္ခံပါရေစ။ဘယ္သူ႔ကိုမွအျပစ္တင္လိုတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာလည္း ႀကိဳတင္ေျပာထားပါရေစ။
သယံဇာတဆိုတဲ့ေနရာမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ေျမေပၚသယံဇာတနဲ႔ေျမေအာက္သယံဇာတဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးခြဲျခားေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သဘာဝသယံဇာတနဲ႔ ဖန္တီးသယံဇာတကိုပဲ ခြဲျခားျပခ်င္ပါတယ္။
ဘသာဝသယံဇာတဆိုတာကေတာ့ သဘာဝအားျဖင့္တည္႐ွိေနတဲ့ ကြၽန္းတို႔ ေရႊေငြတို႔ စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ၊ ဒါဆို ဖန္တီးသယံ့ဇာတက ဘာေတြလဲ .က်ေနာ္တို႔ လူသားေတြရဲ႕ တီထြင္ဖန္တီးမႈ မွန္သမွ် ဖန္တီးသယံဇာတပဲ မဟုတ္ေပဘူးလား..။

ေတြးၾကည့္ၾကပါ။
သဘာဝသယံဇာတဆိုတာကုန္ခမ္းသြားတတ္တဲ့ အရာျဖစ္ၿပီးေတာ့ လူလုပ္သယံဇာတဆိုတာကေတာ့ မကုန္ဆံုးႏိုင္ေအာင္က်ယ္ျပန္႔လွပါတယ္.

သဘာဝသယံဇာတေပါႂကြယ္တဲ့ႏိုင္ငံဟာ ဆင္းရဲၾကပါတယ္ဆိုၿပီး ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါသတဲ့. အခုျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕အေျခအေနနဲ႔ဆို အဲ့ဒီစကားက လံုးဝလက္ခံရမဲ့အေနအထားျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သဘာဝသယံဇာတေပါႂကြယ္တဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္လို႔ သဘာဝသယံဇာတကို အားကိုးလြန္းလို႔ပါပဲ။ သဘာဝသယံဇာတအျဖစ္ ဥပမာ ေက်ာက္စိမ္းတစ္တံုးရလိုက္တယ္ပဲ ဆိုပါစို႔ အဲ့ဒီေက်ာက္စိမ္းမွာ ေစ်းျဖတ္လို႔ရတယ္ .သူ႔မွာ သူ႔တန္ရာတန္ေစ်း႐ွိတယ္ ။ ေစ်းရတယ္ ။ ေရာင္းစားလိုက္တယ္ ။ ေက်ာက္စိမ္းရလိုက္သူဟာ ေက်ာက္ေရာင္းၿပီး ရလိုက္တဲ့ေငြကို တစ္ဘဝစာ အားကိုးသြားပါေတာ့တယ္..။ ဒါဟာ သဘာဝသယံဇာတကို အားကိုးလိုက္ရင္း ပံုမွန္အားျဖင့္ ျဖစ္သြားတဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါ။

ဒါဆို ဖန္တီးသယံဇာတကို ၾကည့္ၾကရေအာင္၊ ဖန္တီးသယံဇာတဆိုတာ လူသားအရင္းအျမစ္တစ္ခုလို႔ ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္..။ ဖန္တီးသယံဇာတကို မကုန္ဆံုးႏိုင္တဲ့စြမ္းအင္တစ္ခုလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္..အမ်ားစု လက္ခံႏိုင္မခံႏိုင္ေတာ့ မသိပါဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ လက္ခံပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ သဘာဝသယံဇာတမထြက္႐ွိပဲ တိုးတက္ေနတဲ့ စကၤာပူႏိုင္ငံကိုလက္ညႇိဳးထိုးျပရပါလိမ့္မယ္..။ သူတို႔ဟာ သဘာဝသယံဇာတမ႐ွိတဲ့အတြက္ ဖန္တီးသယံဇာတ လူသားရင္းျမစ္ကိုပဲ အားကိုးရတယ္ လူေတာ္တစ္ဦး ေစ်းကြက္ပညာ႐ွင္တစ္ဦးကို ေမြးထုတ္လိုက္တယ္ ဆိုပါစို႔..။ အဲ့ဒီပညာ႐ွင္ဟာ သဘာဝသယံဇာတအေပၚ လႊမ္းမိုးသြားေတာ့တာပါပဲ..သူတို႔က ေစ်းကြက္ကပညာ႐ွင္ကို ေမြးထုတ္လိုက္တာ ဆိုေတာ့ ခဏက ျမန္မာျပည္က ေရာင္းစားလိုက္တဲ့ သဘာဝသယံဇာတအေပၚမွာ ေစ်းကြက္ကစားနည္းေပါင္းေျမာက္ျမားစြာသံုးၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ကို ရယူသြားပါလိမ့္မယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပညာဉဏ္ႀကီးရင္ႀကီးသေလာက္ က်ယ္ရင္က်ယ္သေလာက္ အက်ိဳးအျမတ္ကို ရ႐ွိသြားႏိုင္ပါတယ္..။ ဒါဟာဖန္တီးသယံဇာတရဲ႕ သေဘာတရားျဖစ္ပါတယ္..။

လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အစြမ္းအစကို ဘယ္သူက ခန္႔မွန္းေပးႏိုင္ပါမလဲ..။ သာမန္ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ စာမရရံုနဲ႔ သူက အာပလာပါကြာ လူအပါကြာလို႔ သတ္မွတ္လိုက္ရံုနဲ႔ အဲ့ကေလး အဲ့လူသား တကယ္ အမသြားပါဘူး..သူ႔ရဲ႕ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္ႏိုင္စြမ္းနဲ႔ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး ႐ွာေဖြရ႐ွိႏိုင္မဲ့ ေငြေၾကးကို အဲ့ဒီလူ ခန္႔မွန္းႏိုင္ပါ့မလား..။ အိုင္စတိုင္းလိုလူမ်ိဳး ရဲ႕ဝင္ေငြကို ဘယ္သူတိုင္းတာမလဲ..ဘီဂိတ္လ္လို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈ ဒီလိုျဖစ္လာမယ္လို႔ ဘယ္သူ ႀကိဳသိခဲ့မွာလဲ.. အိုင္စတိုင္းတို႔ ဘီဂိတ္လ္တို႔ အက္ဒီဆင္တို႔ဟာ သဘာဝသယံဇာတကို မွီခိုသူေတြ မဟုတ္ခဲ့တာကိုေတာ့ လက္ခံရပါလိမ့္မယ္..။
ေျမေပၚေျမေအာက္ ေျမလွန္႐ွာၿပီး ရလာတဲ့ သဘာဝသယံဇာတကို အဖိုးမတန္ဘူးလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး.။ သဘာဝသယံဇာတနဲ႔အသက္႐ွင္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘယ္ႏွႏွစ္အထိ ႐ွင္သန္ရပ္တည္ေနမွာလဲ..ေနာင္ႏွစ္ ငါးဆယ္လား ေနာင္ႏွစ္တစ္ရာလား..ဖားကန္႔ေျမကေန ေက်ာက္စိမ္းေကာင္းေကာင္းရဖို႔ ေနာင္ ဘယ္ႏွႏွစ္အထိ အာမခံႏိုင္ပါ့မလဲ။ ရခိုင္ေျမကေန ေနာင္ဘယ္ႏွႏွစ္အထိသဘာဝဓာတ္ေငြ႔ထုတ္ေပးေနႏိုင္မလဲ..စဥ္းစားစရာပါ..
အကယ္၍ ျမန္မာျပည္ကေန စိုက္ပ်ိဳးေရးပညာ႐ွင္မ်ားစြာ ထြက္ေပၚလာခဲ့မယ္ဆိုရင္ စိုက္ပ်ိဳးေျမမ်ားစြာပိုင္ဆိုင္တဲ့ ျမန္မာ့ေျမေတြကို အသံုးခ်ႏိုင္မဲ့ ဖန္တီးသယံဇာတအျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးပညာ႐ွင္ ေစ်းကြက္ပညာ႐ွင္ စီးပြားေရးပညာ႐ွင္ စက္မႈပညာ႐ွင္ လက္မႈပညာ႐ွင္ စသည္ စသည့္ ပညာ႐ွင္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာသာ ေပၚထြက္လာၿပီး အဲ့ဒီဖန္တီးသယံဇာတေတြကိုသာ အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သဘာဝသယံဇာတဆိုတာ ထိစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူးလို႔ ထင္မိပါတယ္..။

အခုကေတာ့ ၾကည့္ပါအံုး ။ ဖားကန္႔လို ေက်ာ္ေမွာ္ေတြ တႏိုင္းလို ေရႊေမွာ္ေတြမွာ သဘာဝသယံဇာတအတြက္ လူသားအရင္းအျမစ္ ဖန္တီးသယံဇာတေတြ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ လူငယ္ေတြ ရဲ႕လုပ္အားေတြကို ျမႇဳပ္ႏွံထားလိုက္ၾကတာ ေတြးၾကည့္ရင္ ရင္နာစရာပါ။

ေက်ာက္စိမ္းတစ္လံုးရဲ႕တန္ဖိုးဟာ လူ႔တစ္သက္စာခ်မ္းသာတဲ့အထိ ေပးစြမ္းႏိုင္တယ္။ လက္ခံပါတယ္..ဒါေပမဲ့ ရာေယာက္တစ္ေယာက္ ေထာင္ေယာက္ တစ္ေယာက္မဟုတ္လား..။ သာမန္ လက္မႈကြၽမ္းက်င္ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ဆိုပါစို႔ အဲ့ဒီပညာ႐ွင္ရဲ႕ ပညာဟာ တစ္သက္စာသံုးမကုန္သလို သူ႔သားသမီးေတြအထိ လက္ဆင့္ကမ္းႏိုင္ပါေသးတယ္..
က်ေနာ္ဆိုလိုတာက ေငြေၾကးပိုင္ဆိုင္မႈကို ႏိႈင္းယွဥ္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္..ကိုယ္တြင္းက အရည္အခ်င္းေတြရဲ႕ထုတ္ႏုတ္အသံုးခ်မႈကိုပဲ ေျပာခ်င္တာပါ။
သဘာဝသယံဇာတကိုမထိခိုက္ပဲ လူလုပ္ဖန္တီးသယံဇာတနဲ႔ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေျပာခ်င္တာပါ..
အခု က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ သဘာဝသယံဇာတကို အားကိုးေနၾကရင္း လူလုပ္ဖန္တီးသယံဇာတရဲ႕ စြမ္းအင္ေတြ ဆံုး႐ွံုးေနမႈကိုပဲ ေထာက္ျပခ်င္တာပါ။
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စြမ္းအားအေပၚ အထင္မေသးမိၾကေစဖို႔ သဘာဝသယံဇာတနဲ႔ ဖန္တီးသယံဇာတေတြအေပၚခ်ိန္ထိုး ႏိႈင္းယွဥ္မိၾကေစဖို႔ က်ေနာ့ အေတြးအျမင္ေတြကို ခ်ျပၾကည့္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္..
က်ေနာ့အျမင္အရ သဘာဝသယံဇာတက( စီမံခန္႔ခြဲအသံုးခ်မႈပညာသာ မတတ္ရင္) ျမန္ျမန္ရၿပီး ျမန္ျမန္ကုန္သြားတတ္တဲ့အရာမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ဖန္တီးသယံဇာတကေတာ့ အရေႏွးၿပီး လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္လာတာနဲ႔အမွ် အက်ိဳးအျမတ္ႀကီးထြားလာတဲ့အရာမ်ိဳးလ္ို႔ပဲ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္..။
လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလႊဲႏိုင္တယ္...။

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

Linnthu
Msc 212
Photo from google image