အစကသိခဲ႕ရင္

ကြ်န္ေတာ္ဒီေန႔ လုပ္ငန္းခြင္အႏၲရာယ္ကင္းရွင္းေရးသင္တန္း တက္ျဖစ္ခဲ႕တယ္။သင္တန္းမွာ ပို႔ခ်သူေတြက စက္ပစၥည္းေတြ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္သင့္တယ္ ဘယ္လိုအကာကြယ္လုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာေတြကို ေဟာေျပာပို႔ ခ်ေနသည္။အေႀကာင္းရာတစ္ခု ခ်င္းစီကို ေသျခာရွင္းလင္းေပးေနေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ့္စိတ္အစဥ္တို႔ သည္ ဟိုးးးးအတိတ္ဆီသို႕

ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာေလးမွာ ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳအလႈဳ ကထိန္အလႈဳေတြဆိုရင္ စည္ကားလွပါတယ္။စည္ကားဆို ေမာင္ရွင္ေလာင္းက ထမ္စဥ္ႀကီးေပါ္မွာ ေအာက္က ထမ္းတဲ႕သူေတြကလ်ိဳးရတုေတြဆို ဝိုင္းေအာ္ႀကနဲ႕ ေပ်ာ္စရာပါ။လ်ွိဳးရတုဆိုတာက တစ္ေယာက္က ဆိုတယ္ သူဆိုလို႔ျပီးသြားရင္ က်န္တဲ႕သူေတြ လ်ိွဳးလို႔ သံျပိဳင္လိုက္ေအာ္ေပးႀကတယ္။

ပိုျပီးပိုက္ဆံရွိသူေတြက ဆင္ေတြ ျမင္းေတြ ေဒဝါဝန္း ရာဇာဝန္းေတြနဲ႕အလႈဳလွည့္တာ့ကို။ျပီးေတာ့ အေခ်ာအလွ ကြမ္းေတာင္ကိုင္ ပန္းေတာင္ကိုင္ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြရဲ႕အလွကလည္း အလႈဳပြဲကို စည္ကားေစတယ္။လွည္းယဥ္ေက်ာ့ေလးေပါ္မွာ လိုက္ပါလာႀကတဲ႕ နားသမယ့္ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြကလည္း ဆြဲေစာင္မႈတစ္မ်ိဳးေပါ့။ေနာက္ထပ္စည္ကားေစမယ့္ အရာကရြာထဲက ကတက္သူက လွည္းေပါ္မွာ ကတာပါ။သူကဖို႕ အတြက္ တီးလံုးကိုေတာ့ အသံခ်ဲ႕စက္ႀကီးနဲ႕ဖြင့္ေပးတာေပါ့။ေရွ႕ကလွည္းမွာ မင္းသမီးက က ေနာက္လွည္းက အသံခ်ဲ႕စက္ဖြင့္ေပးေပါ့ဗ်ာ။အကအဖြဲ႕က အလႈဳလွည့္တဲ႕အထဲတြင္ ေနာက္ဆံုးမွ လိုက္ရတာဆိုေတာ့ လူအစည္းဆံုးေပါ့။!
ခတ္ေတြကလည္း တိုးတက္လာသေလာက္ အလႈဳရွင္ေတြက ပိုျပီးစည္ကားေအာင္လုပ္လာႀကတယ္။အလႈဳမွာ ပါဝင္လွည့္လည္ေပးရသူေတြကလည္း ဟိုးခတ္ကလို ေယာင္ေပစူးေတြ သနပ္ခါးေတြးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ဆံထံုးကိုမွ အမ်ိဳးမ်ိဳးတန္းဆာဆင္လာသလို မိတ္ကပ္ေလးေတြနဲ႕ေပါ့ဗ်ာ။အေျပာင္းတက အေျပာင္းထဲမွာ အကအဖြဲ႕ပါ ။အရင္ကလို လွည္းနဲ႕ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆယ္ဘီးကားႀကီးျဖစ္လာျပီ အသံခ်ဲ႕စက္ေနရာမွာ sound box ေတြျဖစ္လာျပီး ပါဝါရဖို႔ အတြက္ အရင္ကလို ဘထရီအိုးနဲ႕မရေတာ့ဘူး မီးစက္ေတြသံုးလာရတယ္။အကအဖြဲ႕ဟာ အရင္ကလို ေျခထိုးအက မကေတာ့ဘူး ခတ္နဲ႔အညီ Gangnam Style ေတြျဖစ္လာတယ္။လူလည္း ပိုစည္းကားလာခဲ့တယ္။ကားေပါ္ကလည္း က ေျမျပင္ျပင္ေပါ္ကလည္း က နဲ႕ အကျပိဳင္ပြဲက်င့္ပေနသလားေအာင့္ေမ့ရေလာက္ေအာင္ပင္။

ဒီလိုတိုးတက္လာျခင္းသည္ အစပိုင္းတြင္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ႕ရေသာ္လည္း ေနာင္တြင္Sond Boxကိုကားေပါ္တင္ မီးစက္ကို ေနာက္မွာဆြဲ Gangnam Styleအကျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေပးတဲ့ အဖြဲ႕ေတြကို ေတြ႔တိုင္း ကြ်န္ေတာ္မ်က္ရည္ဝဲခဲ႕ ရသည္။ ျဖစ္ႏိုင္လ်ွင္ အလႈဳတန္းပြဲမ်ားတြင္ sounboxသံကိုပင္မႀကားလို မျမင္လို။

ကြ်န္ေတာ့မွာ ညီကိုရင္းေတြထက္ ခ်စ္ခင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဖိုးေက်ာ္ ဆိုတာရွိပါတယ္။သူနဲ႕က ဝါသနာကလည္းတူ စားတူ သြားတူေပါ့ဗ်ာ။ညအိပ္တာေတာင္ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္တူတူ အိပ္ျဖစ္တယ္။ဖိုးေက်ာ္ သူရည္းစားနဲ႕သြားခ်ိန္းရင္ ကြ်န္ေတာ္က အေစာင့္လိုက္ေပး ကြ်န္ေတာ္သြား ခ်ိန္းေတြ႔ရင္လဲ သူက အေစာင့္လိုက္ေပးတယ္။မိုးဦးက်လို႔ ဖားလိုက္ရိုက္ရင္လည္း ၂ေယာက္တူတူ။၂ေယာက္သားက သူမ်ားအသတ္သာသတ္တာ ငရဲႀကီးကိုငရဲေလးက ႏိုင္တယ္ႀကားဘူးေတာ့ အျပစ္ေလ်ွာ့ေအာင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဘုရားကို ေန႔တိုင္းတံျမတ္စည္းလွည္း သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပါ့။ထန္းရည္ႀကိဳက္တာကလည္းတူေတာ့ ၂ေယာက္လံုးက ေကာင္းတူဆိုးဘက္ေတြ။

ကိုႀကီးေမာင္က ပိုက္ဆံအရမ္းခ်မ္းသာတယ္။သူ႔အလႈဳမွာ ရြာက ကာလသားေတြ ေပ်ာ္ရေအာင္ဆိုျပီး Soundbox ကိုကားေပါ္တင္ျပီး မီးစက္ကိုေနာက္မွာဆြဲ ျပီးခတ္စားေနတဲ႕Gangnam Style အက အဖြဲ႕ကို ငွွားထားတယ္။ကမယ့္သူေတြကလည္း ျမိဳ႕ကေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလးေတြ။ဒါမ်ိဳးဆိုရင္ တက္ႀကြလြန္းတဲဲ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ဖိုးေက်ာ္က ေအာက္မွာလိုက္ကဖို႔ အဆင္သင့္ပဲ။

ပိုက္ဆံရွိတဲ့အလႈဳမို႔ အလႈဳလွည့္တာကို ေဒဝါဝန္း ရာဇာဝန္းေတြ အျပင္ ဆင္ေတြ ျမင္းေတြနဲ႕လွည့္တာ။ခါတိုင္းလို ကာလသားေတြ ထမ္းစဥ္ထမ္းဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး။ေျဗာကဆင္တပ္ေျဗာ။ဒိုးပတ္ကို ခ်င္းတြင္း။အကအတြက္က ျမိဳ႕မွာ နာမည္ႀကီးေနတဲ႕အဖြဲ႕ ဆိုေတာ့ အလႈဳက စည္ကား လွပါတယ္။ကာလသား ေတြကေတာ့ Gangnam Style အကကို ကားေပါ္မွ ျမိဳ႕သူေလးမ်ားႏွင့္အျပိဳင္ ေပ်ာ္ျမဴးစြာ ကေန၏။ထိုထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ဖိုးေက်ာ္လည္း အပါဝင္ေပါ့ဗ်ာ။အေပါ္က အပ်ိဳေခ်ာေလးေတြ ဖင္ေလးလႈပ္ ရင္ေလးလႈပ္ကျပတိုင္း ေအာက္က ကာလသားေတြကလည္း မရွိတဲ႕ ရင္နဲ႕ ဖင္ကို လႈပ္ျပီး အျပိဳင္က်ဲေနပါေတာ့သည္။ေအာ္ဟစ္ျပီးအားေပးေနးသံ က အနီးရွိ soundbox ႏွင့္ ပါဝါရဖို႔ အတြက္ ကားေနာက္မွာဆြဲလာတဲ႕ မီးစက္သံေတာင္ အရံႈးေပးရမလို။ကလသားတိုင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာလည္း ျပံဳးလို႕ေပ်ာ္လို႕။ေအာက္မွာ ကတဲ႕သူမ်ားလြန္းလို႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ဖိုးေက်ာ္ မီးစက္ရွိတဲ႕ ကားေနာက္ပိုင္းေလးမွာပဲ ကခြင့္ရခဲ႕ပါတယ္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ အိမ္တြင္ခ်ည္ထားေသာႏြား ၂ေကာင္သည္ ခ်ည္ထားေသာ ႀကိဳေျပျပီး တစ္ေကာင္ႏွင့္တေကာင္ေဝွ႕ေနႀကသည္။ လူအားလံုး၏ အာရံုသည္ အေပ်ာ္တြင္သာ က်က္စားေနႀကေလသည္
။ထိုႏြား ႏွစ္ေကာင္ကို မည္သူမွ သတိမထားမိ။ႏြားႏွစ္ေကာင္ ေဝွ႔ရင္း တစ္ေကာင္သည္ ရံႈးျပီး လူအုပ္ထဲေျပးဝင္လာသည္။လူမ်ားသည္ ဝင္လာေသာႏြားကို ေႀကာက္လန္႔တႀကား အေျပးလႊား ေရွာင္လိုက္ ္ႀကသည္။တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ထိမိ တိုက္မိ လဲက်သူလည္းႏွင့္။ႏြားသည္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ဖိုးေက်ာ္ေဘးမွ ျဖတ္သြားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း အလ်ွင္ျမန္ေရွာင္လိုက္သည္။ဖိုးေက်ာ္ အေရွာင္မွာ ခလုပ္တိုက္မိျပီး လဲအက်တြင္ လက္တစ္ဖတ္သည္ အနီးရွိ မီးစက္ ပတ္တားႀကိဳးထဲသို႔ လဲက်သြားပါေတာ့သည္။

အားးးးးဆိုေသာဖိုးေက်ာ္အသံသည္လည္း တခ်ိန္တည္းမွာပင္။
အျဖစ္ပ်က္သည္ျမန္ဆန္လြန္းလွသည္။နာက်င္လြန္း၍ တအားအား ေအာ္ေနေသာ ဖိုးေက်ာ္ထံတြင္ လက္ဖတ္သာ ရွိေတာ့သည္ က်န္တစ္ဖတ္မွာ လက္ေမာင္း အလယ္ခန္႔သာက်န္ေတာ့သည္။လူတစ္ခ်ိဳ႕သာ ျမင္လိုက္ရသည္ က်န္သူမ်ား သတိမထားမိေသး။ကြ်န္ေတာ္ မီးစက္ကို စက္သတ္လိုက္သည္။ Sound box သံလည္း တိပ္သြားသည္။လူမ်ားလည္း ဖိုးေက်ာ္ထံတြင္ ရွိေနႀကသည္။ဖိုးေက်ာ္ ေအာ္ဟစ္ေနဆဲ။

ေသြးျမင္ရင္ေႀကာက္တက္ေသာ ကားေပါ္မွမိန္းကေလးမ်ား ႏွင့္ ကာလသားအခ်ိဳ႕ ေရွာင္ထြက္ကုန္သည္။ေသြးမ်ား အိုင္ထြန္းကာျမင္မေကာင္းအာင္ ႀကေနသည္။ကြ်န္ေတာ္ လူႀကားထဲတိုးျပီး ဖိုးေက်ာ္ရဲ႕ က်န္လက္တစ္ဖက္မွ ဆြဲျပီး ထခိုင္းသည္။ဖိုးေက်ာ္ ဒူးမ်ားတုန္ျပီးမထႏိုင္။ကြ်န္ေတာ္ ဖိုးေက်ာ္ကို ေပြ႔ခ်ီျပီး ကားေပါ္တင္လိုက္သည္။ဖိုးေက်ာ္ တအားအား ေအာ္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားႀကေနသည္။ပါစပ္မွလည္း ငါလူစဥ္မမွီေတာ့ဘူး ဒုကၡိတျဖစ္ျပီ ဆိုျပီး တတြတ္တြတ္ေျပာေနသည္။

ကားဆရားက လူမ်ားကို soundbox မ်ား ခ်ခိုင္းေနသည္။တစ္ခ်ိဳ႕က ေနာက္ကဆြဲထားေသာ မီးစက္အတြဲကိုျဖဳတ္ေနႀကသည္။ထို႔ေနာက္ေဆးရံုသို႔ ေမာင္းသြားႀကေတာ့သည္။

ကဲ…ဘာေမးစရာရွိလဲ ဟုေသာ ပိုခ်သူအသံႀကားမွ သတိကပ္လာသည္။ဘာမွ ေမးစရာမရွိဘူး ဆိုရင္ ထပ္သတိေပးပါမယ္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ႕ စက္ေတြကို အဖံုးကာ ထားႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ႀကပါ။အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။အားလံုးမဂၤလာပါ ဟုႏႈတ္ဆက္ျပီး ထြက္သြားေလသည္။

ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီလိုနည္းသာ အစတည္းက လူတိုင္း သိခဲ႕ရင္…………
MSC-224
@myintlwinsoe
photo from facebook