ငါ ထူးၿပီး ဝမ္းနည္းမေနေတာ့ဘူး
မင္း အတြက္ က်ခဲ့တဲ့ မ်က္ရည္စက္ေတြ မ်ားလြန္းလို႔
ငါ ထူးၿပီး မနာက်င္မိေတာ့ဘူး
မင္းေၾကာင့္နာက်င္ရတဲ့ဒဏ္ရာေတြ ျပည့္ႏွက္ေနလို႔
ငါ ထူးၿပီး အ့ံၾသမေနေတာ့ဘူး
မင္း ေရႊ႕ခဲ့တဲ့ လွည့္ကြက္ေတြ အခါခါ ခံစားခဲ့ဖူးလို႔
ငါ ထူးၿပီး တမ္းတ မေနေတာ့ဘူး
မင္း ေပးခဲ့တဲ့ လြမ္းဆြတ္မႈကို မခံစားႏိုင္ေတာ့လို႔
ငါ ထူးၿပီး မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး
ေမွ်ာ္လင့္မိတိုင္း ျပန္ရခဲ့တာ ရွံုးနိမ့္ျခင္းေတြမို႔
မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ အခိုက္
အေတြးထဲမွာေယာင္ၿပီးေတာင္
လမ္းမခြဲႏိုင္ေသးေတာ့လဲ
ဒီနာက်င္မႈကို အေဖာ္ျပဳရင္း
ခ်စ္ေနခြင့္ေလး မဆုံးရွံုးခ်င္ေသးလို႔။
@nainghtookhant
ႀကိဳက္သြားျပီဗ်ာ။အဗ်ာေလးေကာင္းတယ္။
ခုလိုဝင္ဖတ္သြား႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်။