https://steemit.com/myanmar/@suhlaing/asangeyappaty-aem-03f358db374a7
https://steemit.com/myanmar/@suhlaing/asangeyappaty-aem-2-a9490b46ab631
https://steemit.com/myanmar/@suhlaing/asangeyappaty-aem-8ef4cd60ca2f
https://steemit.com/myanmar/@suhlaing/asangeyappaty-aem-7fbc908e0990d
https://steemit.com/myanmar/@suhlaing/asangeyappaty-aem-5-cdc16bf4a4bd8
https://steemit.com/myanmar/@suhlaing/asangeyappaty-aem-6-1f639b0c9dfb3
https://steemit.com/myanmar/@suhlaing/asangeyappaty-aem-7-ad8eccc034d
ထိုေန႕က မလြန္း ထိုသူ႕ကို အေျဖေပးျပီး အျပင္ထြက္လည္ရန္ ခ်ိန္းဆိုထားက်သည္။ မနက္ေစာေစာ အလွေတြျပင္ျပီး ထိုလူ လာအေခၚကို မလြန္း ေစာင့္ေနမိသည္။ ျမိဳ႕ထဲ ေအးခ်မ္းသည့္ ဆိုင္ေလးတြင္ ထိုင္ကာ စကားေျပာက်ရန္ႏွင့္ ေစ်းဝယ္ထြက္ရန္ သေဘာတူထားသည္။ ခဏေနေတာ့ ထိုသူေရာက္လာကာ မလြန္းတို႕ အျပင္ထြက္လည္က်သည္။ ထိုသူ၏ ကားေလးျဖင့္ မလြန္းတို႔ ေစ်းဘက္ကို အရင္သြားက်သည္။ စတိုးဆိုင္ၾကီးတစ္ခုဆီဝင္၍ မလြန္းအတြက္ အဝတ္အစားႏွင့္ လိုအပ္ေသာ အသံုးအေဆာင္မ်ားကို ထိုသူမွ ဝယ္ေပးပါသည္။
ထိုသူ႕အတြက္လည္း မလြန္းမွ အက်ီၤျပန္ဝယ္ေပးရာ အတင္းျငင္းေနသျဖင့္ ဇြတ္ေပးရသည္။ မလြန္းလည္း ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္အျဖစ္ ခ်စ္သူကို အမွတ္တရေပးခ်င္သည္ေလ။ ေစ်းဝယ္ျပီးေတာ့ မလြန္းတို႕ ဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ ထိုင္ျဖစ္က်သည္။ မလြန္း စားခ်င္တာမ်ားကို မွာေပးျပီး ယုယုယယႏွင့္ ဦးစားေပးတက္ေသာ ထိုသူ႕ကို မလြန္း အခ်စ္ပိုခ့ဲရျပီ။ မလြန္းသည္ ခ်စ္သူထားရွိျပီဆိုထဲက တစ္ဘဝလံုးစာအျဖစ္ လက္တြဲဖို႕ ရည္စူးထားခ့ဲျပီး ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူလက္ကိုတြဲခိုျပီး ေလ်ွာက္လွမ္းခ့ဲရေသာ ထိုရက္မ်ားသည္ မလြန္းအတြက္ အေပ်ာ္ရႊင္ဆံုး ျဖစ္ခ့ဲပါသည္။
သည္လိုႏွင့္ မလြန္းတို႕ အလုပ္လုပ္လာတာ ၃လပင္ျပည့္ခ့ဲပါျပီ။ မလြန္း မိသားစုကိုလည္း လြမ္းလွျပီ။ ရြာျပန္ျပီး စုေဆာင္းထားေသာ ေငြေလးႏွင့္ မလြန္း ခ်စ္သူအေၾကာင္း အေမ့ကို ေျပာျပခ်င္လွျပီ။ ဆိုင္ရွင္ထံခြင့္ေတာင္းၾကည့္ရာ ဧည့္သည္ အဝင္မ်ားသျဖင့္ ေနာက္ ၁၀ရက္ခန္႔ ေစာင့္ပါအံုးဟု ေတာင္းပန္သျဖင့္ အားနာတက္ေသာ မလြန္း ေခါင္းညိမ့္ခ့ဲရသည္။ ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါသည္ေလ။ ယခုရက္ပိုင္း ဧည့္ အဝင္မ်ားသည္ မဟုတ္ပါလား။ တေန႔က လာေသာ ဧည့္သည္ၾကီးက မလြန္းကို ေဘာက္ဆူး နစ္နစ္ေလး ေပးထားသည္။ ေနာက္ ၁၀ရက္ေစာင့္လည္း နစ္နာစရာရမရွိပါဘူးေလဟု မလြန္း ေျဖေတြးေတြးလိုက္ပါသည္။
msc 175@suhlaing
ရင္ခုန္ရေသာေန႔ရက္ေလးေတြေပါ့😁
မစု linkကို[ေရးခ်င္တာေရး](steemit link)အ့ဲလို ေလးခ်ရင္ပိုအဆင္ေျပတယ္
အားနာတက္ေတာ့ေနရျပန္ၿပီ
အေျခအေနက အ့ဲလို ေျပာလာေအာင္ ဖန္တီးထားတာ
ေအာ္ မလြန္းရယ္
ေအးဆို
၁၀ရက္ျပည့္ရင္ေတာ့ ျပန္ရေလာက္ပါတယ္ မလြန္း
ေျဖသိမ့္လိုက္
ဒါေပါ့ ေဘာက္ဆူလဲေကာင္းေကာင္းရဆိုေတာ့ေနရမွာေပါ့
ျပန္ခ်င္ေပမ့ဲလည္းေပါ့ ဦးေထြး
အေမ့ ကိုေျပာေတာ့မယ္ ေပါ့
ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္ မမျမန္မာေရ
အပိုင္ေတာင္း ေတာ္ေတာ္ေရာက္လာၿပီ မစု
ဟုတ္တယ္ ေရးရင္း ေရးရင္းနဲ႕
လြန္းရယ္..မင္းပင္ပမ္းေနျပီ
ရြာမွာထက္စာရင္ သက္သာပါတယ္ေအ
ကြ်န္ေတာ္လဲမိသားစုန့ဲအတူတူေနခ်င္တ့ဲသူပါ
မိသားစုနဲ႕ ေဝးေနရတ့ဲ ခံစားခ်က္က ဘာနဲ႕မွ မတူဘူး
မလြန္းဘဝကလည္းေနာ္။
ကံေကာင္းပါေစ မလြန္းေရ...
ကံေကာင္းပါေစေလ
မမစု. ဘုတ္ ဘုတ္https://steemit.com/myanmar/@chitsone/ekh-bot-et-uwanyayakhng-e-enaksaktey-apundefinedng-1
ေစာင့္ရတ႕ဲရက္ေတြက မ်ားလက္တာ
မစုလိႈင္ စာက ၃ ပိုက္ထဲ အရမ္းနည္းတယ္။
ဟုတ္ ကြီးေရႊေရ ဒီတပတ္ စာေရးခ်ိန္သိပ္မရလိုက္လို႕ပါ
အၿမဲလုပ္တာကုိင္တာေတြကုိ “ၾက” နဲ႔သုံးပါတယ္၊ လူအ်ားစုေပါင္းလုပ္တာကုိလည္း “ၾက” နဲ႔သုံးပါတယ္၊ ေအာက္ကုိျပဳတ္က်တာကုိေတာ့ “က်” သုံးပါတယ္။ သြားၾကသည္၊ စားၾကသည္၊ ရပ္နားၾကသည္။
ဟုတ္က့ဲ ဆရာ မွတ္သားထားပါ့မယ္