စကားလား ဓါးလား

ကြ်န္မတို႕ ျမန္မာမႈမွာေလ ႏွဳတ္၏ယဥ္ေက်းျခင္း ၊ အမူအရာ၏ယဥ္ေက်းျခင္း ဆိုတာကို ေလာက နီတိေတြထဲမွာလည္း ထည့္သြင္းထားသလို ပံုျပင္ေတြ ဇာတ္နိပါဒ္ေတာ္ေတြမွာလည္းပဲ အေသအခ်ာေရးသားထားၾက ေျပာျပ ဆံုးမၾကတဲ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္ လူေတြဟာ စည္းလြတ္ ေဘာင္လြတ္ စကားေတြေျပာလာၾကတယ္။ စည္းလြတ္ ဝါးလြတ္ရမ္းကားလာၾကတယ္ရွင္။ အထူးသျဖင့္ ေဒါသကို မထိမ္းႏိူင္ၾကသလို ထစ္ခနဲရွိ ဆဲမယ္ ၊ ထစ္ခနဲရွိ နစ္နစ္နာနာေျပာဆိုလိုက္မယ္ ဆိုတာခ်ည္းပဲ ျမင္ရၾကားရဖန္မ်ားေတာ့ စိတ္ထဲမေကာင္းလွ။

ကြ်န္မတို႕ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကေတာင္ စကားကို ဘယ္လိုေျပာရမယ္ဆိုတာ အေရးတယူ ထည့္သြင္း ေဟာၾကားခဲ့ရတာေၾကာင့္ လူအခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုဆက္ဆံရာမွာ စကားေျပာျခင္းရဲ႕ အခန္းက႑က အေရးပါလွပါတယ္။ ၂ ဦး ႏွစ္ဘက္ အက်ိဳးရွိၿပီး မွန္ကန္ေသာစကားကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေျပာဆိုတတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေလာကႀကီးမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ စစ္ပြဲေတြ တစ္ဝက္ေလာက္ၿငိမ္းသြားမယ္ ထင္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕လူေတြရွိတယ္ ငါက အေပါက္သာဆိုးတာ စိတ္ရင္းေကာင္းၿပီးသားတဲ့။ ဒါဆိုကြ်န္မ နားမလည္ႏိူင္တာတစ္ခုက ကိုယ့္ရဲ႔စိတ္ကိုေတာင္ ေကာင္းေအာင္ထားႏိူင္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ဘာေၾကာင့္ စကားကို ခ်ိဳ ခ်ိဳသာသာ မဟုတ္ေတာင္ နားဝင္လြယ္ေအာင္ မေျပာတတ္ရတာလဲေနာ္။
ေနာက္ၿပီး ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ နားဟာ သိပ္ကို အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ သူစိမ္းတရံစံေတြအတြက္ နားသည္ နားအလုပ္တစ္ခုတည္းသာ လုပ္ေဆာင္တာျဖစ္ေပမယ့္ ခ်စ္ခင္ရသူေတြနဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံရာမွာေတာ့ နားသည္ ႏွလံုးသားတံခါးေပါက္အျဖစ္ပါ ပူးတြဲလုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ကြ်န္မတို႕လူသားေတြဟာ ခ်စ္ခင္ရသူေတြရဲ႕ စကားလံုးေတြတိုင္း စကားလံုးတိုင္းကို ႏွလံုးသားနဲ႕ နားေထာင္တတ္ၾကတာမို႕ နာက်င္ရင္လည္း ႏွလံုးသားကိုပဲ တိုက္ရိုက္ထိေအာင္ နာၾကဥ္တတ္ၾကတယ္မဟုတ္လား။ ကိုယ္နဲ႕သိပ္ပီး မရင္းႏွီးတဲ့ သို႕တည္းမဟုတ္ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆဲဆိုစကားကို ဘယ္လိုမွမခံစားရေပမယ့္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူတစ္ဦးဦးဆီက ရင့္သီးတဲ့စကားပဲျဖစ္ျဖစ္ အေလးမထားတဲ့စကားပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပာခံလိုက္ရင္ နာၾကဥ္လို႕ကိုမဆံုးေတာ့တာ့တာ သဘာဝပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေန႕စဥ္ ေတြ႕ဆံု ဆက္ဆံေျပာဆိုေနရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့စကားမ်ား၊ ေစတနာကို သို႔မဟုတ္ တစ္ဖက္လူရဲ႕ အားထုတ္မႈေလးကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့စကားမ်ားနဲ႕ နားဝင္လြယ္ေအာင္ ေျပာၾကဆိုၾကမယ္ဆိုရင္ သိပ္ကိုလွပသာယာတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္လာမွာပဲဝ ထို႕နည္းတူစြာ စိတ္ခံစားမႈသည္ ပ်ံ႕ႏွံ႕တတ္တဲ့သေဘာရွိတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ႕စကားေလးတစ္ခြန္းေၾကာင့္ တစ္ဖက္လူဟာ စိတ္ကေလး ေပ်ာ္ရႊင္သြားရမယ္ဆိုရင္ သူနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာလည္း ဒီၾကည္ႏူးမႈ အရွိန္အဟုန္ေလးဟာ ကူးစက္သြားမွာအမွန္ပါပဲ။

crd-img-src

ဒါဆို ဒီေလာက္အက်ိဳးမ်ားတဲ့ စကားေျပာနည္းကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္အပါအဝင္ လူေတြဘာေၾကာင့္ အခိ်န္တိုင္းမက်င့္သံုးႏိူင္ရတာလဲလို႕ စဥ္းစားမိတယ္။ အေျဖကေတာ့ မာန ေၾကာင့္လို႕ကြ်န္မထင္တယ္ရွင့္။ ကြ်န္မတို႕ေတြရဲ႕ တလြဲမာနေတြဟာ ကိုယ္ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာလိုက္ရင္ ေအာက္က်ိဳ႕လိုက္ရေလျခင္း ရွံဳးလိုက္ေလျခင္းဆိုပီး စိတ္ထဲမွာ အေတြးမွားေတြေတြးမိတတ္ၾကပါတယ္။ တခါတေလဆိုရင္ စိတ္ထဲကမပါဘဲလည္း ဘုေဘာက္ေတြ ေျပာမိတတ္ၾကတယ္မဟုတ္လား။ ဒါဟာ ေျပာလိုက္တဲ့လူက စိတ္ထဲကမပါေပမယ့္ နားေထာင္လိုက္ရတဲ့သူဘက္မွာ တနင့္ႀကီးျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တာမ်ိဳးေပါ့ ႀကံဳဖူးၾကမွာပါပဲ။ ဒီအက်င့္ ဒီဝသီေတြကို သတိေလးထားၿပီး ေဖ်ာက္ဖို႕လိုအပ္တယ္လို႕ ကြ်န္မထင္ပါတယ္။ စကားလံုးေတြဟာ တခါတရံ လူသတ္ႏိူင္တယ္မဟုတ္လား။ ဟိုတေလာက သတင္းတစ္ပုဒ္မွာ တရုတ္ျပည္က ကိုးတန္းေက်ာင္းသားေလး တံတားေပၚကေန ခုန္ခ်ပီး မိမိကိုယ္ကို သတ္ေသသြားတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါလာတယ္။ ဘာေၾကာင့္သတ္ေသသြားရလဲဆိုေတာ့ သူဟာ အဲ့ဒီအပတ္က စာေမးပြဲမွာ ရလာဒ္ေတြက ေမွ်ာ္မွန္းထားတာထက္ ေလ်ာ့ေနခဲ့တယ္။ သူေမွ်ာ္မွန္းတယ္ဆိုတာထက္ သူ႕မိခင္က တစ္ျခားကေလးေတြနဲ႕ ႏွိဳင္းယွဥ္ၿပီး မွန္းခ်က္နဲ႕ ႏွမ္းထြက္မကိုက္လာတဲ့ သားရဲ႕ report card ကိုၾကည့္ၿပီး ခေလးကို နစ္နစ္နာနာေတြေျပာပီးဆူလိုက္ပါသတဲ့။ "သံုးစားလို႕မရေတာ့ေကာင္ အဲ့ေလာက္ေတာင္ ႏွံေန ဖ်င္းေနရင္ ငါ့အိမ္မွာမေနနဲ႕ နင္ဟာ ငါ့သားမဟုတ္ေတာ့ဘူး ထြက္သြားးး" အမေလးေလး ဘယ္လိုေတြေတာင္ရက္စက္တဲ့ စကားေတြလဲေနာ္။ အဲ့ဒီ့လို စကားေတြရဲ႕ ဒဏ္ကို အသိဥာဏ္ႏုနယ္ေသးတဲ့ အဆိုပါ ကိုးတန္းေက်ာင္းေလးဟာ ခံႏိူင္ရည္မရွိခဲ့ရွာပါဘူး။ ဒါဟာ စကားက ဓါးထက္ အသြားထက္တယ္ဆိုတာကို သတ္ေသျပလိုက္တာပါပဲ။
ကြ်န္မက ဒီလိုေျပာလို႕ ႏွဳတ္ပဲခ်ိဳၿပီး စိတ္ထားမေကာင္းတဲ့သူေတြကို အားေပးတယ္လို႕ မယူဆေစလိုပါဘူး။ ႏွဳတ္ခ်ိဳ သ်ွိဳတစ္ပါး ဆိုေပမယ့္လည္း ေစတနာေလးပါ မွန္မွ အက်ိဳးေပးလည္း သန္မွာမဟုတ္လားေနာ္။ ၿပီးေတာ့ေလ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ စီးပြားေရးေလာကမွာပဲျဖစ္ ျဖစ္ လူမႈေရးေလာကမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ယုတ္စြအဆံုး ႏိူင္ငံေရးေလာကမွာေတာင္ စကားေျပာျခင္းအတတ္ပညာဟာ အရမ္းအေရးပါပါတယ္။ စကားေျပာေကာင္းတဲ့သူဟာ ဘယ္နယ္ပယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမ်ားထက္တစ္ပမ္းသာတာပါပဲ။ အဲ့ဒီ့ထဲကမွ စိတ္ရင္းေစတနာေလးပါေကာင္းရင္ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ့။ ဟိုတေလာက ေစ်းခ်ိဳထဲသြားတာ အံ့ၾသစရာတစ္ခု သင္ယူခဲ့ရတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆိုင္ရွင္ေတြဟာ ကိုယ့္ဆီမွာမရွိတဲ့ပစၥည္းကို လာေမးရင္ မ်က္ႏွာပုပ္ႀကီးနဲ႕ လာေမးသူကိုပဲ ၿဂိဳလ္သားလိုလိုၾကည့္ပီး ဘုေတာလႊတ္ရင္လႊတ္ ။အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ မရွိဘူး မသိဘူးဟု ခပ္မာမာ ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္ရွင့္။ လိုက္ေမးမိတဲ့ ကြ်န္မမွာ အားေတြကိုငယ္လို႕ပါပဲ။

crd-img-src

အဲ့လိုစိတ္ဓါတ္က်က်နဲ႕ ဆိုင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အျငင္းခံလိုက္ရၿပီးေတာ့ လူမ်ိဳးျခားဆိုင္တစ္ဆိုင္အေရာက္မွာေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သိပ္မရွိလွစြာေမးမိလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာပဲ အဆိုပါ မြတ္စလင္ အမ်ိဳးသားႀကီးက ေဖာ္ေရြလွစြာပဲ ငါ့ႏွမ ဘယ္အတြက္သံုးမွာလဲ ။ပမာဏဘယ္ေလာက္လိုခ်င္တာလဲ။ သူ႕ဆီမွာေတာ့ ဒါေတြဒါေတြရွိတယ္ ဒီေစ်းနဲ႕ေပးႏိူင္မယ္။ အဆင္မေျပေသးဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုေနရာေတြမွာ ရတတ္တယ္။ ဘယ္ကိုသြားၾကည့္ပါ။ စတဲ့ တိက်စံုလင္တဲ့ အေျဖကိုရခဲ့ပါတယ္။ ပထမ ကြ်န္မေမးခဲ့တဲ့ဆိုင္ေတြဟာလည္း ဒီ မြတ္စလင္ဆိုင္မွာတင္ေရာင္းသလိုပစၥည္းေတြပဲ အမ်ိဳးစားတူ လုပ္ငန္းတူပါပဲ။ ကြ်န္မလိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္းကေတာ့ ဆိုင္ေပၚတင္မထားၾကတာျခင္းလည္း အတူတူပါပဲ။ သို႕ေသာ္မတူညီတာက ဆက္ဆံေရးပါ။ customer ေပၚထားတဲ့အျမင္ပါ။ ဒီလို လူက ဒါေတြဝယ္မယ့္သူမ ဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႕ပဲ ယူဆသလားေပါ့ေနာ္။ စကားမစပ္ အဲ့ဒီ့ေန႕က ကြ်န္မက ေစ်းဝယ္ဖို႕သြားတာဆိုေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အဝတ္အစား ပဲ ဝတ္သြားျဖစ္ခဲ့တာေတာ့ရွိပါတယ္။ ကိုယ့္ဆိုင္ကို ေစ်းလာဝယ္မယ့္သူကို ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကည့္တတ္တာလည္း သူတို႕ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈလားေတာ့မသိပါဘူး။ ေသခ်ာတာကေတာ့ လုပ္ငန္းျခင္းအတူတူကို မြတ္စလင္ဦးေလးႀကီးဆိုင္က ပိုအလုပ္ျဖစ္တာျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကိုးကြယ္ရာဘာသာနဲ႕ေတာ့မဆိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ ကြ်န္မတို႕ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာ ႏႈတ္က ညာတာ ေတြနဲ႕ ဘာသာေရးကိုင္းရွိဳင္းတဲ့ ဘာသာျခားေတြနဲ႕ေတာ့ ကြာတာအမွန္ပါပဲ။အခ်ိဳ႕ေသာ ကြ်န္မတို႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အျပံဳးဒါနေတာင္မလုပ္ႏိူင္ၾကမွေတာ့ ဘယ္အလုပ္ျဖစ္ျဖစ္ေနာက္ေကာက္က်ေနဦးမွာပါပဲ။ သင္ခန္းစာေတြလည္းရလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ေန႕ကိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕စီးပြားေရးလုပ္တဲ့အခါမွာေဆာင္ရြက္ရမည့္ အျပဳအမူအေျပာအဆိုေတြနဲ႕ ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ့္အျပဳအမႈေတြကို သင္ေပးလိုက္တယ္လို႕မွတ္ယူပါတယ္။
ေျပာခ်င္တဲ့အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ရင္းႏွီးသူေတြနဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူစိမ္းေတြနဲ႕ ေျပာဆိုဆက္ဆံရာမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ေကာင္းေစတနာေကာင္းေလးနဲ႕ နားဝင္ခ်ိဳေအာင္ေျပာဆိုၾကဖို႕ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။ ကမၻာႀကီးက က်ဥ္းလြန္းတာေရာ သံသရာဆိုတာလည္ပတ္ေနတဲ့သေဘာမို႕ တစ္ေကြ႕မေတြ႕ တစ္ေကြ႕ေတြ႕ၾကရမွာမို႕ ေနာင္တမရွိတဲ့ ေျပျပစ္တဲ့ လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္ေတြ ကိုင္တိုင္တည္ေဆာက္ၾကပါစို႕လို႕ ။ ။
ဆႏၵမြန္ျဖင့္
ဆုထက္ေအာင္
MSC-264
27/8/2018