.jpeg)
``ကိုသက္ေရ မေတြ႔တာၾကာပီ ရြာလာလည္တာလား။´´
ရြာထဲဝင္ပီဆိုတာနဲ႔ ရြာထိပ္ဆိုင္ကယ္ဝပ္ေ႐ွာ့က ဂ်ပုေအာင္သူ လွမ္းႏႈတ္ဆက္ေလသည္။
``လမ္းၾကံဳလို႔ဝင္လာတာေမာင္ေရ ဘယ္ႏွယ္ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္း အဆင္ေျပလား ဘိေကာ ေရာက္ျဖစ္လား။ မင္းေတာင္ ပိန္သြားတယ္ေနာ္ ေလ်ွာ့ဦးဟ။´´
က်ေနာ္ေျပာလဲေျပာ ထိုင္လည္းထိုင္ ေအာင္သူ႔ နား ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
``ေျပာေတာ့မယ္အစ္ကိုသက္က က်ေနာ္ မသြားတာၾကာပါပီ။´´
``မင္းတို႔ေျပာလိုက္ရင္ဒီတိုင္းပဲ ပီးေတာ့ အပ္ရာေတြက ဗလဗြနဲ႔ကြာ။´´
``ဟုတ္တယ္ကိုသက္ေရ ကိုသက္ညီၾကည့္ေျပာဦး ဟိုေန႔က အင္ဂ်င္ကိုင္ဖို႔လာအပ္တာ ပိုက္ဆံေလးရတာနဲ႔ ပစၥည္းဝယ္ေျပာပီး သြားလုပ္ေနတာေလ ညေနမွျပန္လာတယ္ ပိုက္ဆံလည္း တျပားမွမက်န္ဘူး။ ဒီက မသိဘူးထင္ေနတာ။ အရင္ျပန္လာတဲ့ မုန္တိုင္းက နင့္ေယာက္်ား ေရာက္ေနျပန္ပီေျပာပီးပီ။´´ေအာင္သူ႔မိန္းမ ထားရီ က်ြန္ေတာ့္ကိုရယ္ျပရင္း ေျပာေျပာဆိုဆို ဝင္လာသည္။
``မိန္းမရာ ငါလည္း နည္းနည္းပါးပါးပါဟ။ နင္တို႔ အိမ္စရိတ္လည္း ငါျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးေနတာပဲ။´´ ဆိုင္ကယ္ျပင္ရင္း ေအာင္သူလွည့္ေအာ္ေလသည္။
``ေတာ္ၾကပါေတာ့ကြာ။ လာလိုက္ရင္ဒီအတိုင္းခ်ည္းပဲ မင္းတို႔ကေတာ့။ ေအာင္သူမင္းလဲေလ်ွာေတာ့ ဟိုေကာင္ဖက္တီးေတာင္ အိုးဘိုထဲေရာက္သြားပီေျပာတယ္။ ဟုတ္လားဘယ္ေလာက္က်သြားတာလဲကြ ေဟ။´´
``ဘယ္ေလာက္က်လဲေတာ့မသိဘူး။ ဆိုင္ကယ္ကသံုးစီးနဲ႔ ေဖာက္ထြင္းမႈတစ္ခု လို႔ေတာ့ၾကားတာပဲကိုသက္။´´
ေအာင္သူ က လက္ကိုဆီနဲ႔ေဆးရင္း ေဘးနားလာထိုင္ရင္းေျပာေလသည္။ အင္ဂ်င္လံုးၿပီးဟန္တူသည္။
``ေအး မင္းလည္း ဘယ္ေန႔ ပါမလဲမသိဘူး။ ´´
စိုးရိမ္စိတ္ျဖင့္ ေငါက္လိုက္သည္။
``က်ေနာ္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ေစရပါဘူးဗ်ာ။ စိတ္ခ်ပါအစ္ကို နည္းနည္းပဲလုပ္တာပါ။ ´´
``ဟူး....
ေအးပါကြာ ရြာထဲလည္း ဒါခ်ည္းပဲျဖစ္ကုန္ပီ။
ရင္ေမာပါတယ္ကြာ။´´
ေျပာရင္းသက္ျပင္းခ်မိသည္။
ရြာထဲတြင္ နာမည္တူေအာင္သူ ေလးေယာက္သည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ေျပာမနာဆိုမနာတပႈးတတြဲတြဲ ေနလာခဲ့ၾကသည္။ နာမည္တူေသာေၾကာင့္ သူတို႔ ကို ကြဲျပားေစရန္ ဂုဏ္ေလးေတြတပ္ပီးေခၚေလ့႐ွိသည္။ ဝေသာေအာင္သူကို ဖတ္တီးေအာင္သူ၊ နားကားေသာ နားကားေအာင္သူ၊ အရပ္ပုေသာ ဝပ္ေ႐ွာ့ဂ်ပုေအာင္သူ၊ မိခင္နာမည္ ေဒၚဝင္းသားေအာင္သူကို အဝင္းေအာင္သူ စသျဖင့္ ေခၚၾကေလ့႐ွိသည္။
ေအာင္သူေလကြာဆိုလ်ွင္ ဘယ္ေအာင္သူလဲ ဖက္တီးေအာင္သူေလကြာ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
နာမည္တူသလို အက်င္စ႐ိုက္တူသည္။ အစအေနာက္သန္လြန္းေသာေၾကာင့္ ေလးေယာက္စံုလ်ွင္ ျပသာနာတခုတတ္ပီဟုဆိုၾကသည္။ မၾကာခဏ ေအာင္သူအခ်င္းခ်င္းထိုးၾကက်ိတ္ၾကေသာ္လည္း ခဏျပန္တည့္ၾကသည္။
ကြၽန္ေတာ္ ကြမ္းယာဆိုင္ဖြင့္စဥ္က အိမ္မျပန္ပဲ ဆိုင္ထဲတြင္ အျမဲတေစ ႐ွိေသာ ညီလိုတမ်ိဳးေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္က အရက္ဘီယာေတာင္ လူစံုမွေသာက္ၾကေလ့႐ွိၾကသည္။ ယခုေတာ့...
IMAGE Source From
``ရင္ေမာေနကိုသက္ေရ ေအာင္သူ ေလးေအာင္သူထဲ ကိုသက္ညီ ဒီေအာင္သူပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္မမွာ တရက္တရက္ ဒါရင္ေမာေနရတာပဲ။ ကေလးငယ္နဲ႔ သူ႔ကိုလဲေျပာထားတယ္ သူမ်ားပစၥည္းေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာင္းပန္ထားတာပဲ။
သံပရာရည္ေသာက္ပါဦး ကိုသက္။´´
အေအးဘူးေလး လာေပးရင္း ေအာင္သူ႔မိန္းမ ထားရီေျပာလာေတာ့မွ
``အဲ့ဗ်ာ ငါမသိလိုက္မိဘူး ဖက္တီးေအာင္သူ၊ နားကားေအာင္သူ၊ အဝင္းေအာင္သူ အကုန္က်ကုန္တာေပါ့။´´
``နကားေအာင္သူက ဟိုရက္ကမွ ေအာင္းသြားတာကိုသက္၊ အဝင္းကေတာ့ ဘိမွာပဲ ပုန္းေနတာ မထြက္ဘူး။ ထြက္ရင္လဲ ဖမ္းၾကေတာ့မွာေလ ဆရာ မိုးျမင့္အိမ္ေဖာက္ထားတာ အေတာ္ပါသြားတယ္ၾကားတယ္။´´
ရင္ထဲတခုခုႏုေမ်ွာတတျဖစ္သြားရသည္။ ဟိုတခ်ိန္ လြန္ခဲ့ေသာေလးႏွစ္က စူပါဖို႔ ဆိုင္ကယ္တဗ်င္းဗ်င္းႏွင့္ ပန္းတိမ္ဆရာေလး အဝင္းေအာင္သူ။
ကိုသက္ ညီေလး ဘီယာလိုက္တိုက္ခ်င္လို႔ အစ္ကိုနဲ႔အတူေသာက္ခ်င္တာ ဆိုင္ေစာေစာသိမ္းဗ်ာ အစ္မကိုေျပာေပးမယ္ေလ။ ဆိုကာ အျမဲဆိုင္သိမ္းခ်ိန္လာေစာင့္ေနေသာ သေဌးသားေလး။
အခုေတာ့ ေဆးသံုးစရာမ႐ွိ ေဆးႏြံ႔ႏွစ္ပီး သူမ်ားအိမ္ဝင္ခိုးလို႔ ေထာင္က်ဖို႔နီးေနတဲ့အေျခအေနေရာက္ေနရသည္။
``ျကားရတာစိတ္မခ်မ္းသာလိုက္တာကြာ။ ဟိုေန႔ကေတာင္ ငါ့ကို ပိုက္ဆံလာေတာင္းေနတာ။ ပိုက္ဆံေတာ့မေပးဘူး ဘီယာေသာက္ခ်င္ေသာက္သြားဆိုေတာ့ ႏွစ္လံုးယူသြားမယ္ဆိုပီးယူသြားေသးတယ္။´´
``ေရာင္းစားတာေနမွာေပါ့အစ္ကို။´´
``အင္း ငါလည္းထင္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔သူက ဘိမွာပဲေနတာဆိုေတာ့ ဘာနဲ႔စားလည္းဟ။´´
``ဟိုမွာ သူတို႔ကိုကူလုပ္ရင္ ထမင္းတနပ္ေကြၽးတယ္အစ္ကို။ နည္းနည္းပါးပါးလည္း သံုးဖို႔ေပးတယ္။ တေနကုန္အဲ့ထဲေန ညက်မွေငြ႐ွာထြက္တာေပါ့။´´ေအာင္သူ ကြၽန္ေတာ့ဆိုင္ကယ္ ဘရိတ္ေတြတင္းမတင္းစမ္းရင္ ေျပာျပသည္။
ေအာင္သူဆိုင္ေ႐ွ႕ ဆိုင္ကယ္ထိုးတာနဲ႔ဘရိတ္မိမမိ ခ်ိန္းတင္းမတင္းစမ္း ခ်ိန္းဆီထည့္နဲ႔ လုပ္ေပးေနက်ျဖစ္သည္။ ဘာျပင္ျပင္ဘယ္ေတာ့မွ လက္ခေပးမရ။ ပစၥည္းသာဝယ္ေပးရသည္။
``ေနစမ္းပါဦး။ သူတို႔က
ဘယ္လိုေငြ႐ွာထြက္တာလဲဟ။´´
``အဲ့ဒါေတာ့ သူပဲသိလိမ့္မယ္အစ္ကိုေရ က်ေနာ္တို႔ျမင္တာေတာ့ ဟန္းဆက္ေတြတလံုးပီးတလံုးေရာင္းေနတာပဲ။´´
``ေအး ငါထင္တာေတာ့ မန္းေလးၿမိဳ႕ႀကီး မလံႈျခံဳေတာ့ဘူးဆိုတာေတြ၊ အနည္းနဲ႔အမ်ား ဒီလိုေကာင္ေတြလက္ခ်က္ေတြေကာပါေလာက္မယ္ထင္တယ္။´´
``ဟုတ္ရင္လည္း ဟုတ္မွာေပါ့အစ္ကို။ သူလိုပဲေနတဲ့သူေတြက အမ်ားသားကိုး။´´
ေအာင္သူတီးတိုးဆိုေလသည္။
``ေအးအခုေတာ့ စီမံခ်က္ဆိုလားပဲ အသြားအလာဆင္ျခင္ၾကကြာ ငါလည္းဒါပဲေျပာႏိုင္တယ္။
ဆိုင္ကယ္ပီးရင္ သြားေတာ့မယ္ကြာ ဂ႐ုစိုက္ဦးေနာ္ မင္းလည္း။´´
ေျပာရင္း ရြာမွထြက္လာခဲ့ေလသည္။
ရင္ထဲမွာအေတြးတစ
အကယ္၍
ငါ ရြာကေန ဆိုင္ပိတ္ပီး မေျပာင္းခဲ့ေလလ်ွင္ သူတို႔ကို စလုပ္စဥ္ကတည္းက ဆံုးမႏိုင္ေလမလား
တားဆီးႏိုင္ေလမလား..
ေနာက္ထပ္ သူတို႔နဲ႔ဆက္စပ္ပီး ဘယ္ေလာက္ေသာ အနာဂတ္ေတြ.....ဟူ၍.......
MSC 05
That Ko Zaw
အဆိုးေတြထဲက အဆိုးဆံုးေတြပါပဲ႔
အေတာ္ဆိုးတယ္ ဒါေတြက ဘဝပ်က္တာပဲ
အယ္လဲ႔ အယ္လဲ႔ သူျပန္လာျပီ ။ အဲ႔ဟာေတြကလဲ ခက္ပါတယ္ ေနရာတစ္ကာ ။
မလာရင္ထုတ္မွာခ်ိဳ
စိတ္ေမာစရာေကာင္းပါတယ္
ေဆးျပားေတြက လြယ္လြယ္ဝယ္လို႔ရေနေတာ့လဲ ခက္သား
မေႏြဦးမြန္ ဒီမွာက ေဆးျပားထက္ လာကတည္းက ေဆးထိုးအပ္တန္းကိုင္ၾကတာ အဆင့္ေက်ာ္ၾကတယ္ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ပဲ လက္မွာထိုးရင္သိမွာစိုးလို မေပၚတဲ့ေနရာေတြထိုးၾကတာ
ကသက္စာေတြ မဖတ္ရတာ အေတာ္ျကာေနျပီ ခုလည္း ဖတ္မိျပီးေတြးမိတယ္ မန္းေလးမွာလည္း ျဖစ္လိုက္တဲ႕ မႈခင္း ခနခန ျကားေနရတယ္ ဘယ္လိုစနက္ေတြေျကာင့္လဲ စဥ္းစားေနတာ
ေဆးေၾကာင့္လည္းပါပါတယ္
သူတို႔က ဘာမွမျမင္ေတာ့ဘူးေလ
ဗန္းေမာ္ဘဲ ေပါသလားမွတ္တယ္
ဖေလးလံုးတဲ့ မန္းေလးမွာ ၁၉ လမ္း ၂၂လမ္း ေအာက္ပိုင္း အေတာ္ေပါတယ္ တတန္းလံုးပဲ
ေဆးသမားေတြမ်ားလာသည္ႏွင့္ မန္းေလးက
လုံျခဳံမွဳနည္းလာတယ္ဗ်ာ
ဦးေထြးတို႔ ဘူတာႀကီးနားေတာ့ အရင္ေလာက္မဆိုးေတာ့ဘူးေနာ္ ဒီဘက္ေလ်ာက္နဲ႔ ျျၿမိဳ႔သစ္ေပါလာတာ
ခုတစေလာဖမ္းမိေနတာသူတို႔အဖြဲ႔လားမသိ ဟိ
တခါတေလပါဂ်ာ ဟဲဟဲ
U welcome ဖီ
Thank စမီး
အယ္... တကယ္ေရးၿပီဟ
ဂယ္ေရးပီ
မန္းေလၿမိဳ႔ႀကီး မလံုျခံဳတာ ကသက္ အေပါင္းပါေတြေၾကာင့္ကိုး
အရင္က အဲ့ရြာေလးမွာ မ႐ွိခဲ့ဖူးဘူး
အိမ္ငွါးလာေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကေနစတာ ရြာကကေလးေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ပါကုန္တယ္
အသစ္အဆန္းစမ္းခ်င္တဲ့အက်ိဳးပဲ
စာမေရးလို႔ကေတာ့ေနာ္
ေအာင္သူေလးေယာက္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားရိုက္မယ္ ကသက္ ဒီဇာတ္လမ္းကို က်ေနာ္၀ယ္တယ္ ။
တကယ္ဗ် ရြာမွာ႐ွိတယ္ ငအ ေအာင္သူ႐ွိေသး သူက သက္သက္ေနလို႔ အေတာ္တိုက္ဆိုင္တာ
ကိုသက္ကို welcomeျပန္လုပ္ရမယ္..ဟဲ ဟဲ။။
WELCOMEပါ.. :-P
တူတူဖဲ
ေဆး သံုး တဲ့ လူေတြ မ်ား လာ ပီ
ေပါဆို ကိုယ္တို႔ဘက္မွာ မနည္းမေနာပဲ ေဟ့
ဒီေကာင္ေတြငတ္ရင္ အကုန္လုပ္တာ
ေရးစမ္းပါဗ်ာ
ခင္ဗ်ားႀကီးပ်င္းေနလို႔ပါ။ ေက်ာက္တူးသမားေလး ကသက္ ကတည္းက်ဳပ္က ခင္ဗ်ား ပရိတ္သတ္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ေရးပါ ဖတ္ရေအာင္လို႔။
အဟီး ဟုတ္ကဲ့ပါကိုဒြန္