RE: ကၽြန္ေတာ္ေျပာေသာစကၤပူ - အပိုင္း-( ၁၃ )( Henry Aung )

မဂၤလာရွိေသာ ေဆာင္းနံနက္ခင္းေလးပါ အကိုျကီး
ေဆာင္းဝင္လာေတာ့ က်န္မာေရး ဂရုစိုက္ဦးဗ်……
တိုက္ဆိုင္မႈေလးေတြကို တိုတိုတုတ္တုတ္ ရင္ဖြင့္ခဲ႔
မယ္ဗ်
အကိုျကီးေျပာသလို ညီေလးတို႔ နယ္စပ္မွာလည္း
အလုပ္လုပ္ရင္ စကားေျပာသာမျကိုက္ျကဘူးဗ်…
တရုတ္လူမ်ဳိးေတြကိုေျပာသာပါဗ်။သူတို႔ရဲ႕အယူအစက စကားေျပာရင္းအလုပ္လုပ္ရင္ အလုပ္မျပီးေျမာက္နိုင္ဘူးလို႔ ယူဆထားတယ္ဗ်
မွန္သင့္သေလာက္ေတာ့မွန္ပါတယ္ေလ။
အလုပ္လုပ္ကိုင္ရာ၌လည္းတရုတ္ေတြမွာမည့္သည့္အခ်ိန္၌ျပီးေျမာက္ရမယ္ဆိုတဲ႔သက္မွတ္ခ်က္ထားရွိျကပါတယ္။သူတို႔ခန့္မွန္းခ်က္ထက္ က်ြန္ေနာ္တို႔ျမန္မာေတြက ပိုလုပ္နိုင္စြမ္းရွိျကပါတယ္။
ပိုလုပ္ရင္လဲ…ပိုခိုင္းတက္ျကသာ တရုတ္လူမ်ဳိးေတြရဲ႔
အားနည္းခ်က္ဗ်။ျမန္မာ့လုပ္သားေတြရဲ႔ေစတနာကို
တရုတ္ေတြ နားမလည္ေတာ့လဲ……အခုေတာ
ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ မွာ အစြန္းတဖက္ထိေအာင္တက္ေျမွာက္
က်ြမ္းက်င္ျကတဲ႔ က်ြန္ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြမွာ
အခုေတာ့……(ပံုမွန္ေပါ႕ကြာ) ဆိုတဲ႔ခံယူခ်က္ေတြ
ရွိေနျကျပီဗ်……
ျမန္မာေတြဆင္းရဲေပမယ့္
စိတ္ဓါတ္ေတြခ်မ္းသာေသးပါတယ္အကိုျကီးရယ္……တပါးသူေတြရဲ႕ဖ်က္ဆီးျခင္းမခံရဘူးဆိုရင္ေပါ႔ဗ်ာ။
က်ြန္ေနာ္တို႔ဆီမွာ တရုတ္စကားေျပာျခင္းကို ထၼင္းစားေရေသာက္ေလာက္မွမေျပာတက္ရင္ေတာ့
အရာရာမွာ ဘာတခုမွအဆင္မေျပဘူးဗ်။
ကိုယ့္ေျမ ကိုယ့္ေရမဟုတ္ေတာ့လည္း ခံျပင္းစိတ္က
ရင္၌အစိုင္အခဲျကီးျဖစ္ေနမိမယ္ဆိုသာကို ညီတစ္ေယာက္ထက္တူခံစားမိပါတယ္လို႔
လိုရင္ဖြင့္ေျပာျကားရင္း………@thura